ΙΣΧΥΡΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ – ΔΥΝΑΜΗ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

του Μάριου Άνθη
μέλους του ιδρυτικού πυρήνα της ΕΝΑΚ
                                                                                                           Κέρκυρα 30/5/2011

Θα ξεκινήσω με ένα εισαγωγικό σχόλιο σχετικά με ένα θέμα της επικαιρότητας. Αφορά τις συγκεντρώσεις των λεγόμενων αγανακτισμένων που υπάρχουν σε διάφορες πόλεις της χώρας. Είναι, στις σημερινές συνθήκες, πράγματι κρίσιμο θέμα η μαζική, ολοένα μαζικότερη κοινωνική αποδοκιμασία της πολιτικής του Μνημονίου, της πολιτικής που, πιο σωστά, έχουν επιλέξει και επιβάλει στη χώρα μας τα διεθνή (και ντόπια) ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα (ΗΠΑ-ΕΕ-ΔΝΤ) με επιδίωξη όχι τη σωτηρία, αλλά, αντίθετα την αποδυνάμωση, την διάλυση της Ελλάδας και του λαού της .Αυτή η εξοντωτική πολιτική υλοποιείται μέσω του ελληνικού μπλοκ εξουσίας, με κεντρικό όχημα, σήμερα, την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, τον ΣΕΒ και τους διάφορους ορατούς και αόρατους συμμάχους τους. Αυτή η πολιτική που ασκείται σήμερα, έχει ασφαλώς και αιτίες και περιεχόμενο και – αναμφίβολα - ρίζες και προϊστορία. Το σχέδιο για το ολοκληρωτικό νεοφιλελεύθερο σοκ, πέρασε από πολλές φάσεις για να φθάσει στη σημερινή του μορφή και – είναι αλήθεια – δόθηκαν πολλοί και σκληροί κοινωνικοί αγώνες τα προηγούμενα χρόνια για την αποτροπή αυτών των εξελίξεων. Δυστυχώς, αγώνες όχι ικανοί να αποτρέψουν τούς μακρόπνοους σχεδιασμούς του συστήματος παρότι αυτοί διαφαίνονταν καθαρά, αγώνες μη νικηφόροι και οι αιτίες για αυτό αποτελούν από μόνες τους ένα τεράστιο και σύνθετο θέμα που σχετίζεται με τους συσχετισμούς, τις αντιλήψεις, τις δομές και τις πολιτικές που κυριαρχούν στο ελληνικό αριστερό και εργατικό κίνημα εδώ και πολλές δεκαετίες.
Παρατήρηση πρώτη: Δεν υπάρχουν γεγονότα χωρίς αιτίες, όπως δεν υπάρχουν παρθενογενέσεις. Στην πλοκή και την πορεία των γεγονότων δεν προκύπτουν ασύνδετοι, «άμεμπτοι» τιμητές έξω από τον κοινωνικό κύκλο, ούτε βέβαια ουρανοκατέβατα κινήματα. Σήμερα, δεν αποτελεί ζητούμενο η επιπλέον, η ακόμα βαθύτερη διάσπαση του κινήματος αντίστασης στην αντιλαϊκή καταιγίδα. Δεν αποτελεί ζητούμενο η ακόμα ισχυρότερη διαίρεση των κοινωνικών δυνάμεων που εναντιώνονται στο σύστημα. Αυτός ακριβώς είναι και ο στόχος του συστήματος, να δημιουργηθούν ισχυρά εσωτερικά προβλήματα και αδρανειακά φαινόμενα στο κοινωνικό μέτωπο της αντίστασης. Οι άναρθρες, ισοπεδωτικού τύπου κραυγές και οι απόψεις της λογικής του «εμείς» κόντρα και πέρα από όλους τους «άλλους» δεν παράγουν απλώς ορισμένες επικίνδυνες, φασίζουσες αντιλήψεις. Έχουν σαν αποτέλεσμα κάτι άλλο, κάτι που το βλέπει, το ξέρει και το ενισχύει το κυρίαρχο σύστημα στις μεθοδικές προσπάθειές του να αποκλιμακώσει και να διασπάσει την πάλη των εργαζομένων.
Παρατήρηση δεύτερη: Σήμερα, το πρόταγμα, η προοπτική, βρίσκεται στην ενότητα του λαϊκού – εργατικού κινήματος, των ανέργων, των συνταξιούχων, των υπαλλήλων (ιδιωτικών και δημόσιων) των αγροτών, των μικρομεσαίων, η ενότητα σε ένα ισχυρό κίνημα με συγκεκριμένους στόχους και ανάλογες μορφές αγώνα. Πολιτικός στόχος είναι η ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, η ωρίμανση και το βάθεμα της ρήξης με τα αντιλαϊκά κέντρα (ΔΝΤ- ΕΕ - ΗΠΑ – ελληνικό μπλοκ εξουσίας). Η μαχητική συσπείρωση των εργαζομένων διεξάγεται, πρωτίστως, στους χώρους δουλειάς, εκεί που οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες πρέπει να πυκνώσουν. Η αναμέτρηση του κινήματος με το αντιλαϊκό σύστημα οφείλει να κορυφωθεί, όπως κορυφώνεται η αντιλαϊκή καταιγίδα, με τέτοιες μορφές που να μην χωρά καμιά αμφιβολία ότι η Ελλάδα, η εργατική της τάξη είναι εδώ, πανίσχυρη, με βαρύτητα και δύναμη που δεν είναι δυνατό να αγνοηθεί από κανέναν, ούτε στο εσωτερικό, ούτε στο εξωτερικό.
Έτσι, θεωρώντας θετική πράξη την επιθυμία του κάθε ανθρώπου να αγωνιστεί και να εκφράσει την «αγανάκτηση» του, ευθέως τονίζουμε την ανάγκη να μετασχηματιστεί κάθε αγανάκτηση σε συνειδητή αγωνιστική δράση. Με στόχο, περιεχόμενο, με λαϊκή εργατική ενότητα, να γίνουν οι πλατείες, πρωί και βράδυ, πλατείες αγώνα. Όλες οι συγκεντρώσεις να αποτελούν φωτιές αντίστασης και διεκδίκησης του απλού κόσμου και όχι χώροι παρακμιακής φλυαρίας πλανόδιων ρητόρων και αριστεροδεξιών πολιτικάντηδων.
Προχωρώ. 1) Τις ημέρες αυτές γίνεται έντονη συζήτηση σχετικά με την 5η δόση του δανείου. Οι κυβερνητικοί παράγοντες, με πρώτο τον πρωθυπουργό, κινδυνολογούν και καθαρά απειλούν με χρεοκοπία, στάση πληρωμών κλπ. εάν δεν πάρουμε την δόση , την καταβολή της οποίας – φυσικά – συναρτούν με το νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων και ιδιωτικοποιήσεων. Την ίδια ώρα (του μεγάλου πανικού!) η Εθνική Τράπεζα ανακοίνωσε τα αυξημένα κέρδη της στο πρώτο, μόνο, τρίμηνο του 2011 που ανέρχονται σε 157 εκατ. ευρώ. Συνεχίζοντας παραδειγματικά, επίσης στο φετινό πρώτο τρίμηνο η Marfin είχε κέρδη 71 εκατ. ευρώ ενώ ο όμιλος της Motor Oil στο πρώτο τρίμηνο είχε πέντε φορές αυξημένα κέρδη από πέρυσι, δηλ. 62,3 εκατ. ευρώ. Η κρίση δεν είναι για όλους … Την ίδια ώρα, επίσης, που ο πρωθυπουργός της χώρας μας (όπως και τα μεγάλα ΜΜΕ) επιχειρεί να εκβιάσει το λαό της Ελλάδας για τη δόση και το νέο πακέτο μέτρων, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ από το Ρίο ντε Τζανέιρο ξεκαθάρισε με δήλωσή του στο πρακτορείο «Ρόιτερ» ότι πρέπει « να εκλάβετε το ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής ως δεκαετές». Τόνισε όμως συνεχίζοντας ότι και «μετά δέκα χρόνια δεν είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα θα έχει βγει από το τούνελ». Είναι κατανοητό τι συμβαίνει και ποια προοπτική δίνουν στη χώρα μας τα καπιταλιστικά κέντρα. Είναι κατανοητό το βάθος χρόνου που έχει ως βάση το σχέδιό τους. Όπως επίσης, ότι βρισκόμαστε στα χέρια τους μόνο ενάμιση χρόνο με τις γνωστές συνέπειες. Βγαίνει αντικειμενικά το συμπέρασμα ότι η 5η δόση αποτελεί έναν ακόμα χονδροειδή εκβιασμό για λόγους προπαγάνδας. Εμείς λέμε ότι θα την δώσουν την 5η δόση, γιατί το σχέδιο αφαίμαξης της χώρας μας έχει βάθος και προοπτική. Θα την δώσουν και ας λένε ότι θέλουν. Αν υπάρχει μία ελάχιστη πιθανότητα να μη δοθεί, η αιτία θα είναι εξωγενής, θα αφορά αντιφάσεις και νέους σχεδιασμούς στα κέντρα της διεθνούς οικονομίας και σήμερα κάτι τέτοιο δεν προκύπτει ως βάσιμο και πιθανό. Σε αυτές λοιπόν τις συνθήκες, της μακρόχρονης κρίσης, πρέπει ο λαός και το κίνημα αντίστασης να καθορίσουν μαζί, ενιαία, την παρουσία (πολιτική και ευρύτερη) και την προοπτική τους, την προοπτική σωτηρίας, επιβίωσης της χώρας μας.
2) Είναι ξεκάθαρο ότι οι πλέον αντιδραστικοί κύκλοι της χώρας, με έξωθεν εντολή, πιέζουν για πλήρη διάλυση του δημόσιου τομέα, του κράτους των κοινωφελών υπηρεσιών. Απαιτούν «μικρότερο δημόσιο» χρησιμοποιώντας εντελώς ψεύτικα και παραπλανητικά στοιχεία. Στόχος τους είναι α) η γενικευμένη πτώση του εργατικού κόστους και η ευρεία εξαθλίωση (ο δημόσιος τομέας διαθέτει κρίσιμες νομοθετικές δικλίδες που θέλουν να καταργήσουν και β) η καταταγή μιας ιδεολογικής νίκης συμβολισμού και ισχύος απέναντι στην «τελευταία Σοβιετική χώρα!» όπως λέει και η κ. Μπακογιάννη. Είναι σαφές, επίσης, ότι μεθοδεύουν απολύσεις στο δημόσιο τομέα, αλλά, αν θα τους περάσει είναι άλλο ζήτημα. Ξέρουν ότι παίζουν με τη φωτιά. Είναι λυπηρό αλλά και – καθόλου τυχαίο – σημάδι των καιρών, ότι για να συνεχίσουν τις επιλογές τους αυτές, επιστρατεύουν και επαναφέρουν όλες τις αντιδραστικές και ανοιχτά φασιστικές νομοθετικές εμπνεύσεις και παρακαταθήκες. Δίνω ένα παράδειγμα και ας βγάλει συμπέρασμα όποιος του θυμίζει κάτι από το σήμερα. Δημοσίευμα εφημερίδας, τον Ιούνιο του 1936, με κυβέρνηση Μεταξά και υπουργό εσωτερικών Σκυλακάκη, λίγο πριν την επίσημη επιβολή της Δικτατορίας (4η Αυγούστου): Τίτλος του άρθρου «Φασιστικά βιβλιάρια στους δημοσίους υπαλλήλους - Ο Σκυλακάκης δήλωσε ότι ύστερα από εντολή του Μεταξά έστειλε εγκύκλιο σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες και ζητάει τα ποιο κάτω στοιχεία για τους δημοσίους υπαλλήλους 1) πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι υπηρετούν σε κάθε υπηρεσία 2) πότε διορίστηκαν 3) σε ποιο βαθμό διορίστηκαν και ποιο βαθμό έχουν σήμερα 4) τι μισθό παίρνουν, ποιες προσαυξήσεις και ποια άλλα οικονομικά ωφελήματα έχουν. Ο Σκυλακάκης συνεχίζοντας είπε ότι η κυβέρνηση αφού συγκεντρώσει αυτά τα στοιχεία θα κόψει τους διπλούς μισθούς, τα επιμίσθια και τα επιδόματα υπηρεσιακών συμβουλίων από τους ανώτερους και ανώτατους και από τα ποσά αυτά θα αυξήσει τους μισθούς των κατωτέρων δημοσίων υπαλλήλων! Είναι ανάγκη να εξηγήσουμε ότι πρόκειται για απάτη. Ο σκοπός της εγκυκλίου δεν είναι αυτός αλλά εντελώς διαφορετικός όπως θα εξηγήσουμε αμέσως μετά….» (Γιώργη Πικρού – οι ρίζες του λαϊκού κινήματος – τόμος 9). Τα υπόλοιπα τα ξέρουμε. Αυτή είναι σήμερα η κατάσταση. Μέσα σε αυτή τη πραγματικότητα πρέπει να ζήσουμε, να παλέψουμε, να ανατρέψουμε. Σαν αγανακτισμένοι αλλά κυρίως σαν κοινωνικοί αγωνιστές.

Τι πρέπει να κάνουμε… Ο προσανατολισμός ενός κινήματος

του Μανόλη Βασιλάκη

μέλους του ιδρυτικού πυρήνα της ΕΝΑΚ

Αφήστε τις ανοησίες. Κινήματα του facebook χωρίς ξεκάθαρο πολιτικό στόχο είναι σαν καράβι ακυβέρνητο. Γι αυτό και ευνοούνται ασύστολα από τις συστημικές δυνάμεις (μέχρι και ο γνωστός Πρετεντέρης μαζί με τον sky του γνωστού Αλαφούζου δήλωσαν στήριξη στο «κίνημα της κατσαρόλας», και συμμετέχουν σε αυτό γνωστά στελέχη του ΛΑΟΣ). Αντιλαμβανόμενοι την θέληση του λαού να αντιδράσει στρέφουν και κατευθύνουν με όλα τα μέσα που διαθέτουν σε  μια άχρωμη απολίτικη εκδήλωση διαμαρτυρίας στην οποία θα εκτονωθούν οι αντιδράσεις. Ξέρουν ότι κινήματα χωρίς οργάνωση και πολιτικό προσανατολισμό δεν οδηγούν πουθενά αλλού παρά μόνο σε αυταρχικές λύσεις τις οποίες και επιδιώκουν. Οφείλουμε: 

• να δημιουργήσουμε κίνημα με ξεκάθαρο πολιτικό στόχο, την πλήρη ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και να διεκδικήσουμε νέες σχέσεις παραγωγής. 
• Ανασύνταξη του εργατικού και του λαϊκού κινήματος στην κατεύθυνση της εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ. 
• Να δώσουμε να καταλάβουν οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι ότι η Ελλάδα είναι το πείραμα, ότι ο επόμενος στόχος θα είναι αυτοί. Να προσπαθήσουμε να προκαλέσουμε την αντίδραση όλων των Ευρωπαίων εργαζόμενων. 
• Να απαιτήσουμε από τις ελληνικές αριστερές πολιτικές δυνάμεις να συνεννοηθούν και να προχωρήσουν στην δημιουργία του αριστερού τρίτου πόλου.

Τα υπόλοιπα είναι αερόσακοι που εκτονώνουν αντιδράσεις. 

Με την παραμονή στο ευρώ με τις υπάρχουσες συνθήκες, με χρέος 500 δις ευρώ (ή 170 τρισεκατομμύρια δραχμές) και με οποιαδήποτε δανειακή σύμβαση, το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι συνθήκες απόλυτης φτώχειας για τα επόμενα 50 χρόνια. Η Ελλάδα σε πλήρη οικονομική υποδούλωση και οι εργαζόμενουι σε συνθήκες γαλέρας. Η κατά την γνώμη μας διέξοδος περιέχει τα παρακάτω σημεία:

·         η επαναφορά μιας υποτιμημένης δραχμής με πλήρη άρνηση πληρωμής οποιουδήποτε χρέους.

·         Πλήρη αποχώρηση από διεθνείς οργανισμούς τύπου ΕΕ, (που μέσω των κοινών οικονομικών πολιτικών και την τελείως παράλογη ισοτιμία δραχμής ευρώ μας οδήγησαν στην πλήρη απογύμνωση της χώρας από κάθε παραγωγική δραστηριότητα). Καμία συμμετοχή σε διεθνή οργανισμό όταν αυτός δημιουργεί υποχρεώσεις που περιορίζουν την ισχύ του Εθνικού Συντάγματος.

·         Πλήρη αποχώρηση της Ελλάδος από στρατιωτικές επιχειρήσεις υπερεθνικών οργανισμών. Έξοδος από το ΝΑΤΟ. Αποχώρηση κάθε ξένης στρατιωτικής βάσης από το Ελληνικό έδαφος.

·         εθνικοποίηση των τραπεζών των τηλεπικοινωνιών των διυλιστηρίων του ορυκτού πλούτου και κάθε καθοριστικής για το μέλλον της χώρας παραγωγικής δραστηριότητας,

·         θέσπιση νέων δομών διοίκησης που θα επιβάλουν τον πλήρη οικονομικό έλεγχο και την διαφάνεια στη λειτουργία των επιχειρήσεων και συστήματα επιλογής στελεχών με πλήρη αποδοχή από αυτά του συστηματικού ελέγχου των πηγών εισοδήματός τους.

·         Πλήρης απαγόρευση συναλλαγών μεταξύ επιχειρήσεων με μετρητά. Άρση του τραπεζικού απορρήτου για τις επιχειρήσεις και δημιουργία Τραπεζικών λογαριασμών των επιχειρήσεων που θα υπόκεινται στον άμεσο έλεγχο των οικονομικών αρχών.

·         Τα ΜΜΕ τίθενται υπό πλήρη έλεγχο της κοινωνίας με διοικήσεις που θα συμμετέχουν εκπρόσωποι κοινωνικών φορέων και εκπρόσωποι που ορίζονται από γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων. Οι μέτοχοί τους δεν συμμετέχουν στη λήψη των αποφάσεων.

·         Η αγροτική παραγωγή κατευθύνεται για τις ανάγκες διατροφής του πληθυσμού. Άνεργοι από τις πόλεις μεταφέρονται σε αγροτικές περιοχές με παροχή στέγης και τροφής για τις ανάγκες της παραγωγής.

·         Η βιομηχανική παραγωγή περνάει κάτω από την κρατική εποπτεία με πλήρη σχεδιασμό της παραγωγής και με γνώμονα τις ανάγκες του πληθυσμού.

·         θέσπιση οργάνου με αρμοδιότητες εισαγγελέα που θα έχει τον πλήρη έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων, των μέσων μαζικής ενημέρωσης, καθώς και των κυβερνητικών και των επιχειρηματικών στελεχών. Τα μέλη του οργάνου θα έχουν θητεία το πολύ ετήσια και θα επιλέγονται με κλήρωση από ένα σύνολο έμπειρων εκπαιδευμένων οικονομικών δικαστών τα οποία και θα ανανεώνονται τακτικά. Τα μέλη του οργάνου θα υπόκεινται σε πλήρη οικονομικό έλεγχο μετά τη λήξη της θητείας τους από την επόμενη διοίκηση,

·         Οι επιχειρηματίες μέτοχοι των Ανωνύμων εταιρειών να είναι υπεύθυνοι και με την προσωπική τους περιουσία για τα χρέη των επιχειρήσεών τους. Πλήρης ονομαστικοποίηση των μετοχών των εταιρειών. Η αρμοδιότητα της απαλλαγής ευθύνης των μελών του Δ.Σ. των επιχειρήσεων να περάσει από τις γενικές συνελεύσεις των μετόχων σε συνελεύσεις εκπροσώπων κοινωνικών φορέων με εισηγητή και ελεγκτή το παραπάνω όργανο.

·         Αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη στο 35% με περικοπή των φοροαπαλλαγών.

·         Πλήρη απαγόρευση ιδιωτικών επενδύσεων στο χώρο της υγείας και της παιδείας. Εθνικό Σύστημα Υγείας για όλο το λαό με κάλυψη των δαπανών από τα ασφαλιστικά ταμεία. Υψηλού επιπέδου εκπαίδευση για όλους με ευθύνη του κράτους. Προσανατολισμένη στην παραγωγή τριτοβάθμια εκπαίδευση, με γνώμονα τις ικανότητες και τις επιθυμίες των υποψηφίων σπουδαστών.

·         Σύσταση Κεντρικής επιτροπής κρατικών προμηθειών που θα έχει τον πλήρη έλεγχο των πάσης φύσεως προμηθειών του κράτους και των Δημοσίων Επιχειρήσεων. Τα μέλη του οργάνου θα έχουν θητεία το πολύ ετήσια και θα επιλέγονται με κλήρωση από ένα σύνολο έμπειρων εκπαιδευμένων οικονομικών στελεχών τα οποία και θα ανανεώνονται τακτικά. Τα μέλη της επιτροπής υπόκεινται σε πλήρη οικονομικό έλεγχο.

·         Ποινική δίωξη όσων μέχρι σήμερα αποδεδειγμένα συμμετείχαν στην κλοπή της δημόσιας περιουσίας. Αναστολή της διάταξης του Συντάγματος περί ευθύνης υπουργών και έρευνα σε βάθος εικοσαετίας. Διώκονται όχι μόνο οι δωρολήπτες αλλά και οι δωροδοκούντες επιχειρηματίες. Έρευνα και για τα τεράστια σκάνδαλα των ιδιωτικοποιήσεων από την κυβέρνηση Μητσοτάκη μέχρι σήμερα.

·         Εκλογές με πλήρη αποκλεισμό όσων μέχρι σήμερα έχουν διατελέσει σε κυβερνητικές θέσεις, και σε ηγετικές θέσεις κομμάτων που έχουν κυβερνήσει. Οργάνωση των πολιτικών κομμάτων με δημοκρατικές διαδικασίες που θα καθιερωθούν με καταστατικό λειτουργίας που θα εγκριθεί από το λαό και θα έχει ισχύ συνταγματικής διάταξης. Απαγόρευση στους υποψήφιους βουλευτές να κάνουν προσωπική προεκλογική εκστρατεία, με παραχώρηση χρόνου στα ηλεκτρονικά και χώρου στα έντυπα ΜΜΕ.  Αυστηρά περιορισμένη δημόσια χρηματοδότηση των κομμάτων και απαγόρευση ιδιωτικής χρηματοδότησης και τραπεζικού δανεισμού. Παραχώρηση σε μόνιμη βάση χρόνου προβολής των πολιτικών θέσεων των κομμάτων στα ΜΜΕ. 

·         Βασική προϋπόθεση για συμμετοχή κόμματος σε εκλογές είναι η αποδοχή του συγκεκριμένου πλαισίου λειτουργίας του κράτους στα πλαίσια τροποποίησης του Συντάγματος που θα εγκριθεί από το λαό με δημοψήφισμα.

Σε τελική ανάλυση θα είμαστε που θα είμαστε φτωχοί τουλάχιστον ας χαράξουμε μια πορεία χωρίς καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής

ΕΝΑΚ: ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ - ΟΧΙ ΣΤΑ ΑΝΤΙΛΑΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

ΕΝΙΑΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ - ΕΝΑΚ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΕΝΑΚ: ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΑΝΤΙΛΑΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Η ΕΝΑΚ απευθύνεται με αυτή την ανακοίνωσή της προς το λαό και την νεολαία και επίσης προς τους άνδρες και τις γυναίκες της Ελληνικής Αστυνομίας και των διαφόρων μονάδων μαζικής καταστολής.

1) ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ: Ένας νέος άνθρωπος, 30 χρονών, χαροπαλεύει, μετά από δολοφονικά χτυπήματα ανδρών των ΜΑΤ στην διάρκεια της απεργιακής διαδήλωσης (11/5) στην Αθήνα. Αρκετοί άλλοι διαδηλωτές τραυματίστηκαν από βάναυσα χτυπήματα. Η κυβέρνηση χρεώνεται αναγκαστικά αυτό το τραγικό επεισόδιο και ας ευχηθούμε να μη χρεωθεί οτιδήποτε χειρότερο. Χρεώνεται την ευθύνη για την κατάσταση που επικρατεί στις μονάδες καταστολής, χρεώνεται τις πολιτικές εντολές. Πρόσφατα είδαμε την φοβερή επίθεση ενάντια στο λαό της Κερατέας. Τα έχουμε δει και αλλού άλλωστε. Η έξαρση της κρατικής βίας και της τρομοκρατίας, η γενικότερη φασιστικοποίηση της κοινωνικής ζωής είναι, ξεκάθαρα, αποτέλεσμα των σκληρών αντιλαϊκών , νεοφιλελεύθερων πολιτικών, υπέρ του κεφαλαίου που εφαρμόζει και η σημερινή κυβέρνηση. Η εξόντωση του λαού υλοποιείται με δύο τρόπους.. Με τα οικονομικά μέτρα (μειώσεις μισθών, ιδιωτικοποιήσεις, ανεργία κλπ.) και όποτε χρειαστεί, με μεθόδους φυσικής βίας. Όπως εξελίσσεται η κατάσταση με τα νέα μέτρα που έρχονται, μαζί, ακόμα περισσότερο, θα ενταθεί και η καταστολή της λαϊκής διαμαρτυρίας. Η κρατική βία στην υπηρεσία του κεφαλαίου, ενάντια στο λαό, ενάντια στο Σύνταγμα και τους νόμους, αυτούς τους στοιχειώδεις νόμους της χώρας διαμορφώνεται σαν καθημερινή πραγματικότητα.

Η μαζική αντίσταση του λαού και της νεολαίας σε αυτό το αίσχος, σε αυτή την αντιδημοκρατική εκτροπή αποτελεί συνταγματική, πολιτική, κοινωνική ευθύνη και υποχρέωση του λαού, ενός λαού που διεξάγει πλέον αγώνα επιβίωσης. Η αντίσταση και η διαμαρτυρία αποτελούν πράξη αξιοπρέπειας και επίσης , πράξη δημοκρατικής άμυνας.

2) ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Οι πολιτικές και τα μέτρα του Μνημονίου, οι επιλογές των καπιταλιστικών κέντρων ρίχνουν την χώρα μας σε ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση, υποταγή, διάλυση. Εσείς οι ίδιοι, όπως όλοι οι εργαζόμενοι της χώρας, «πληρώνετε» τις συνέπειες στους μισθούς σας, στα συνταξιοδοτικά σας, στη ζωή σας. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι στις υπηρεσίες σας υπάρχει και κυριαρχεί μία συγκεκριμένη «αντίληψη» διαπαιδαγώγησης. Όπως, όμως, γνωρίζετε, ο λαός δεν σας πληρώνει για να τον δολοφονείτε αλλά για να τον προστατεύετε. Γνωρίζετε, επίσης, καλά ότι ορισμένοι κύκλοι, ύποπτοι κύκλοι, μεταφέρουν, κατευθύνουν και αναπαράγουν και ανάμεσά σας, φασιστικές και ρατσιστικές θεωρίες και αντιλήψεις με στόχο να σας διαμορφώσουν κατάλληλα και να σας οδηγούν σε αντικοινωνικές, αντιλαϊκές σε βάναυσες, αντιλήψεις και συμπεριφορές. Με ποιες μορφές και από ποιούς προάγεται αυτή η απαράδεχτη διαδικασία, εσείς, από τις εμπειρίες σας το γνωρίζεται καλύτερα. Όμως ο φασισμός είναι όπλο, αποκλειστικά στα χέρια του κεφαλαίου, πάντα ενάντια στο λαό και την πατρίδα.

Σας καλούμε σε αντίσταση συλλογικής και ατομικής ευθύνης και αξιοπρέπειας απέναντι στις πολιτικές της εθνικής εξάρτησης και της λαϊκής εξαθλίωσης. Η ΕΝΑΚ σας καλεί: Απομονώστε, καταγγείλετε τους Φασίστες, τους τυχοδιώκτες, τους επικίνδυνους. Μην συμμετέχετε στα στημένα παιγνίδια των διαφόρων συμμοριών που γίνονται για να προσφέρουν άλλοθι σε σκοτεινούς κύκλους. Τέλος κατανοήστε ότι το αστικό κράτος θα είναι μέχρι τέλους αστικό και ποτέ φιλολαϊκό. Σε αυτό δεν χωρά καμία αυταπάτη.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Τα νεοφιλελεύθερα ψέμματα.

του Μανόλη Βασιλάκη

Μέλος του ιδρυτικού πυρήνα της Ενιαίας Αριστερής Κίνησης (ΕΝ.Α.Κ.)

Μετά την εφαρμογή του μνημονίου, παρατηρείται μια εντεινόμενη προσπάθεια διαστρέβλωσης της  αλήθειας από κυβέρνηση και το σύνολο σχεδόν των Μέσων Μαζικής «Ενημέρωσης». Προσπαθώντας να κάνουν το άσπρο μαύρο και έχοντας στο πλευρό τους και κάποιους  δήθεν διαφωνούντες, που όμως στην ουσία προσπαθούν να περάσουν με πιο ομαλό τρόπο την καθεστωτική προπαγάνδα.

Θα προσπαθήσουμε λοιπόν με αυτό το άρθρο να αποδιαρθρώσουμε κάποιες  από τις βασικές παραδοχές στις οποίες βασίζεται η μεγαλύτερη επίθεση που έχει δεχτεί το εργατικό εισόδημα και οι λαϊκές κατακτήσεις τα τελευταία 100 χρόνια.

Η πρώτη παραδοχή, που γίνεται μάλιστα και από κάποιους δήθεν κεϋνσιανούς έλληνες οικονομολόγους, (οι οποίοι έχουν πάρει σβάρνα τα κανάλια λέγοντας γνωστές μπαρούφες για να εξυπηρετήσουν άλλες σκοπιμότητες) είναι ότι έχουμε πολύ υψηλή φορολογία των επιχειρήσεων και των  επιχειρηματικών κερδών. Ας δούμε όμως ποια είναι η πραγματική εικόνα.

Η φορολογία επί του εισοδήματος στην Ελλάδα είναι στο 23,3% των συνολικών φορολογικών βαρών έναντι του 33,2% στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15 και του 34,4% του μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ.

Ένας άλλος  σημαντικός δείκτης είναι αυτός που δείχνει το σύνολο των φόρων σαν ποσοστό του ΑΕΠ. Με βάση αυτό το δείκτη η Ελλάδα βρίσκεται στην 27^η θέση της παγκόσμιας κατάταξης με ποσοστό φόρων επί του ΑΕΠ στο 28% έναντι 38% της ΕΕ των 15 και 35% του μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ. 

Σύμφωνα δε με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας η Ελλάδα είναι στην 23^η θέση στην παγκόσμια κατάταξη της φορολογίας επί του εισοδήματος με ποσοστό φορολόγησης το 40% έναντι 62,28 της πρώτης στην κατάταξη Δανίας, 50% της ευρισκόμενης στην 7^η θέση Ιαπωνίας ,35% των Ηνωμένων Πολιτειών της πλήρους ασυδοσίας του κεφαλαίου  και 33% της ευρισκόμενης στην 42^η θέση Σουαζιλάνδης…

Εκεί δε που φαίνεται το θέατρο που παίζουν όσοι ζητούν μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων είναι στην φορολογία των κερδών: Η Ελλάδα βρίσκεται στην 22^η θέση με ποσοστό φορολόγησης το 25%, με πρώτη στην κατάταξη τις Ηνωμένες Πολιτείες με ποσοστό 40% με το μέσο όρο της ΕΕ -15 να κυμαίνεται γύρω στο 30%.

Στα παραπάνω στοιχεία δεν συμπεριλαμβάνονται βέβαια οι φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι επιχειρήσεις. Το πλέον χαρακτηριστικό στοιχείο είναι για τον τραπεζικό κλάδο. Αν υπολογίσουμε τις φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι Τράπεζες το πραγματικό ποσοστό φορολόγησής τους πέφτει στο 16-18%.

Από τα στοιχεία που παραθέσαμε φαίνεται ότι αποτελεί συνειδητή πολιτική επιλογή η οριζόντια φορολόγηση (κεφαλικός φόρος ανεξάρτητα εισοδήματος) που συνεπάγεται η υψηλή έμμεση φορολογία μέσω των συνεχών αυξήσεων του ΦΠΑ.

Άρα ανατρέπεται το επιχείρημα της μη είσπραξης εσόδων. Μια λογική αύξηση των φορολογικών συντελεστών στα υψηλά εισοδήματα και στα επιχειρηματικά κέρδη καθώς και ο περιορισμός των φοροαπαλλαγών των επιχειρηματικών κερδών θα είχε άμεσο αποτέλεσμα. Αρκεί να μην βάζεις τα παπαγαλάκια στα ΜΜ»Ε» να τιτιβίζουν δημιουργώντας μια εικονική πραγματικότητα. Και να μη θέλεις να διαστρεβλώσεις την πραγματικότητα για να εξυπηρετήσεις συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα.

Η δεύτερη παραδοχή που γίνεται αφορά το «υψηλό κόστος του δημόσιου τομέα», τον «υπερβολικά μεγάλο αριθμό των Δημοσίων υπαλλήλων», την χαμηλή ποιότητα και εκπαίδευση και το «υψηλό κόστος μισθοδοσίας τους» .

Ας δούμε όμως ποια είναι η πραγματική εικόνα. Ο πραγματικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα είναι 760.000 περίπου χωρίς τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ που ανέρχονται σε περίπου 45.000. Σαν ποσοστό του συνολικού εργατικού δυναμικού δεν ξεπερνάει το 17% και δεν αποκλίνει από το μέσο όρο της ΕΕ των 15. Μάλιστα χώρες με αναπτυγμένες καπιταλιστικές δομές έχουν πολύ υψηλότερα ποσοστά εργαζομένων στο δημόσιο (Γαλλία 26% Βρετανία 19%, ΗΠΑ και Καναδάς πάνω από 16% με τις σκανδιναβικές χώρες να έχουν τα πρωτεία με ποσοστά γύρω στο 30%).

Από την άποψη της ποιότητας  το 39% των δημοσίων υπαλλήλων  έχει πανεπιστημιακή εκπαίδευση, το 28% δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και το 9% έχει τεχνολογική εκπαίδευση. Και ακόμη, ένα 10% διαθέτει  μεταπτυχιακό ή διδακτορικό δίπλωμα.

Ας πάμε τώρα στο πραγματικό κόστος μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων. Το μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα ανέρχεται στο11% του ΑΕΠ, (11^η  θέση σε σύνολο 28 χωρών του ΟΟΣΑ με πρώτη τη Δανία (16,9% του ΑΕΠ) και  τελευταία την Ιαπωνία (6,2% του ΑΕΠ)) .  Να σημειωθεί ότι ο μέσος όρος των 28 χωρών του ΟΟΣΑ είναι στο 10,4% του ΑΕΠ.

Και για να δείτε που φτάνει το θράσος και η προσπάθεια αποπροσανατολισμού με μεθόδους προπαγάνδας: Τραπεζικά στελέχη και συνεργαζόμενα μέσα μαζικής "ενημέρωσης" επιχειρώντας να αποδείξουν ότι το κόστος των δημοσίων υπαλλήλων είναι υψηλό το υπολογίζουν σαν ποσοστό των αποδεδειγμένα χαμηλών φορολογικών εσόδων, αποφεύγοντας την αναφορά στη διεθνώς αποδεκτή μέθοδο υπολογισμού σαν ποσοστό του ΑΕΠ.

Για να τελειώνουμε λοιπόν με τα παραμύθια των νεοφασιστών με νεοφιλελεύθερο μανδύα που αυτή τη στιγμή κυβερνούν την ευρωπαϊκή ήπειρο. Μοναδικός στόχος τους είναι να εφαρμόσουν την γελοία ιδεοληψία τους για πλήρη κατάργηση της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία,  με στόχο την βίαιη αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου.

Και την μετατροπή της αγοράς εργασίας σε ζούγκλα και της Ευρώπης σε ένα απέραντο νεκροταφείο εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

ΕΝΑΚ: ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ

Κέρκυρα 7/5/2011

    Η ΕΝΑΚ, στην πιο πρόσφατη ανακοίνωσή της για την υπόθεση των φραγμάτων είχε χαρακτηρίσει περίεργη την όλη υπόθεση και είχε «επιφυλαχθεί» για μια ξεχωριστή ανακοίνωση όταν θα είχε ξεκαθαρίσει περισσότερο η ατμόσφαιρα  και θα είχαν περιοριστεί οι γνωστές πολιτικάντηκες ρητορείες των κεντρικών και τοπικών παραγόντων. Οι απαντήσεις των υπουργείων (Οικονομίας –Υποδομών) σε ερώτηση βουλευτών σχετικά με το έργο, θεωρούμε ότι ξεκαθαρίζουν (ή και το αντίθετο, δηλ. συσκοτίζουν) ορισμένα θέματα και επιπλέον επισπεύδουν την ανάγκη άμεσης πολιτικής παρέμβασης. Αυτό κάνει τώρα η ΕΝΑΚ, καλώντας τους κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς της Κέρκυρας – επίσης – να κινηθούν με αμεσότητα. Βασικές παρατηρήσεις μας είναι οι παρακάτω:  

1) Εμείς έχουμε τοποθετηθεί σαφέστατα υπέρ της εκτέλεσης του έργου. Όπως κάθε έργο μεγάλης κλίμακας, έτσι και το έργο των φραγμάτων έχει και τις «αδύνατες» πλευρές του, όμως τα οφέλη του έργου είναι, αναμφίβολα, πολύ σημαντικά. Το έργο αντιμετωπίζει, το κρίσιμο για το μέλλον, θέμα της υδατικής επάρκειας και αυτονομίας στο νησί, προσφέρει δυνατότητες για ένα άλμα στην εξέλιξη του πρωτογενούς τομέα της Κέρκυρας (εάν κάποτε υπάρξει πολιτική βούληση και σχέδιο) και περιέχει αντικειμενικά αναπτυξιακά στοιχεία. Η απάντηση των υπουργείων στον κοινοβουλευτικό έλεγχο, ακόμα και αν θεωρηθεί «υπηρεσιακού χαρακτήρα και τόνου» προκαλεί σοβαρές ανησυχίες καθώς είναι δυνατόν, στο περιεχόμενο, να περικλείονται τα απαράδεκτα και πολιτικά αχαρακτήριστα άλλοθι για την εγκατάλειψη του έργου των φραγμάτων, ουσιαστικά λόγω της παρατεταμένης χρονοτριβής και της έλλειψης επαρκούς πολιτικής βούλησης για την αποφασιστική προώθησή του στα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα. Άλλωστε είναι γνωστό και έχει ιδιαιτέρως επισημανθεί από πολλές πλευρές (πολιτικές και δημοσιογραφικές) ότι στενεύουν τα χρονικά περιθώρια εκτέλεσης του έργου των φραγμάτων στο πλαίσιο του ευρύτερου έργου «Ύδρευση Κέρκυρας – Παξών»  προϋπολογισμού 286 εκατ. ευρώ. Η ΕΝΑΚ εκτιμά ότι αυτή η έλλειψη βούλησης διαφόρων παραγόντων να προχωρήσει το έργο, μπορεί να εξηγήσει τις χρονοτριβές και τις «δυστοκίες» που παρουσιάστηκαν και που εξαντλούν επικίνδυνα τον ωφέλιμο χρόνο. Εάν η εκτίμηση αυτή επιβεβαιωθεί, τότε μπορούμε βάσιμα να μιλάμε για συνειδητή εξαπάτηση του κερκυραϊκού λαού και θα υπάρχουν ανοιχτά τα ερωτηματικά και τα θέματα σχετικά με το ποιοι συμμετείχαν σε αυτή την ιστορία εξαπάτησης και με ποιους στόχους. Και πάλι ανακύπτει ένα θέμα, το γνωστό θέμα, με την δυστοκία, τις περιπλοκές και τις διαδρομές του τοπικού μπλοκ εξουσίας. Φυσικά και με τις επιδώσεις του. Επίσης θεωρούμε ότι, αυτή τη στιγμή, στις συνθήκες που έχουν πλέον δημιουργηθεί, οφείλουν να τοποθετηθούν δημόσια, συνολικά και ξεκάθαρα οι διατελέσαντες στελέχη του Συνδέσμου Ύδρευσης και Υδάτινων Πόρων, που από τη θέση τους συμμετείχαν και επηρέασαν ( ή όχι) τα διαμορφούμενα γεγονότα.

2) Το πιο απίστευτο και προκλητικό στις απαντήσεις των δύο υφυπουργών (Μαγκριώτης – Ρήγας)  αποτελεί η σύνδεση που οι ίδιοι επιχειρούν ανάμεσα στην πορεία του έργου των φραγμάτων  και στα λατομεία Τρουμπέτα (Χωροεπισκόπων) καθώς επικαλούνται την διαδικασία τροποποίησης των περιβαλλοντικών όρων μετά το κλείσιμο των λατομείων!  Στο σημείο αυτό η υπόθεση γίνεται πιο περίπλοκη και αρκετά πιο σκοτεινή καθώς είναι πασίγνωστο ότι για ενάμιση χρόνο κρατήθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες απόλυτη χρονοτριβή, 18 μήνες πήγαν αναξιοποίητοι, χωρίς καμία δραστηριότητα επί της έκδοσης και έγκρισης των νέων περιβαλλοντικών όρων. Γίνεται όμως, επιπρόσθετα περίπλοκη και σκοτεινή η όλη υπόθεση με την παντελώς αδικαιολόγητη και αβάσιμη «ανάμειξη» του θέματος των λατομείων αφού α) οι υπηρεσίες όφειλαν να γνωρίζουν ότι τα λατομεία Τρουμπέτα είναι κλειστά, καθώς ήταν πλήρως ενημερωμένες. Ήταν ενημερωμένες ότι η άδεια των λατομείων είχε λήξει τον Αύγουστο του 2007, χωρίς δυνατότητα έκδοσης νέας ή παροχή παράτασης κλπ. Ιδιαίτερα γνώριζε το ΥΠΕΧΩΔΕ. β) Ήταν ενημερωμένοι ότι τα λατομεία έκλισαν, πρωτίστως με απόφαση της κρατικής υπηρεσίας που ονομάζεται Επιθεώρηση Μεταλλείων Νότιας Ελλάδας (ΕΜΝΕ) και επίσης δεν μπορεί να αγνοούσαν ότι εκκρεμούσε προσφυγή στο ΣτΕ της Ναυσικάς Κυριάκη (ιδρυτικός πυρήνας ΕΝΑΚ) και άλλων πολιτών, για το κλείσιμο των λατομείων, που εκδικάστηκε στις αρχές του 2008 και ολόκληρο το πρακτικό της απόφασης δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα από την ΕΝΑΚ. Για το συνολικό θέμα, τις λεπτομέρειες και τις διάφορες πτυχές του, υπάρχει ένα ιδιαίτερα σημαντικό, υπεύθυνο και αποκαλυπτικό άρθρο του πρώην Νομάρχη  Κέρκυρας Στέφανου Πουλημένου (ΚΕΡΚΥΡΑ ΣΗΜΕΡΑ 5/ 5/2011 ) του οπίου η θητεία συνέπεσε με τις εξελίξεις στο φάσμα αυτών των θεμάτων και που αποτελεί – κατά την άποψη της ΕΝΑΚ – συμβολή και φώτισμα του προβλήματος. Και πάλι επανέρχεται το ερώτημα. Αφού έχουν έτσι, αντικειμενικά, τα πράγματα, ποιοι είναι οι λόγοι πρόκλησης σύγχυσης και συσκότισης;

3) Επί της ουσίας, αποτελεί στοιχείο ανεύθυνου, ανορθολογικού σχεδιασμού κάθε πιθανότητα συνοριακής επαφής μεταξύ λατομείων και φραγμάτων. Όπως έχει – από πολλές πλευρές – επισημανθεί, είναι απαγορευτικό. Αυτό που αποτελεί πρόταση συμβολής υπέρ του έργου των φραγμάτων και υπέρ της ευρύτερης περιοχής του Βορείου Συγκροτήματος είναι η πρόταση της ΕΝΑΚ για ανάπλαση των πρώην λατομείων και δημιουργία εκεί Αθλητικού – Πολιτιστικού κέντρου.

    Το έργο των φραγμάτων πρέπει και μπορεί να προχωρήσει και οι «προφάσεις εν αμαρτίες» πρέπει να μείνουν πίσω. Αυτό που ιδιαίτερα επισημαίνει η ΕΝΑΚ γιατί μας ανησυχεί περισσότερο, βρίσκεται στην αναφορά του υφυπουργού υποδομών κ. Μαγκριώτη ότι « η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διατηρεί το δικαίωμα αξιολόγησης της πρότασης και αν είναι απαραίτητο ορίζει εμπειρογνώμονες που εξετάζουν την σκοπιμότητα και την αποτελεσματικότητα των έργων». Βγαίνει το συμπέρασμα ότι μεταξύ Ελληνικής κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να διαμορφωθούν διάφορες καταστάσεις σχετικές με την τύχη του έργου. Θα παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις και θεωρούμε αναγκαίο, γι αυτό και καλούμε, τους φορείς και το λαό να εντείνουν την δική τους πίεση.

Αντιπροσωπεία της ΕΝΑΚ στην κηδεία του Λάκη Σάντα

          Αντιπροσωπεία της ΕΝΑΚ παρευρέθηκε την Πέμπτη 5/5/2011 στην κηδεία του ΛΑΚΗ ΣΑΝΤΑ, στο Α' νεκροταφείο Αθηνών. Στην τελετή παρευρέθηκε και ο Δήμαρχος Κέρκυρας κ. Γιάννης Τρεπεκλής. Επίσης, μεταξύ αρκετών επισήμων και αντιπροσωπειών, στην τελετή παρίστατο και ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου που αντιμετώπισε οργισμένες αποδοκιμασίες από παρευρισκομένους.
        Έντονη συγκίνηση προκάλεσε η συγκλονιστική επικήδεια ομιλία του φίλου και συναγωνιστή του Μανώλη Γλέζου.
        Ο Λάκης Σάντας, επτανησιακής (Λευκαδίτικης) καταγωγής, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και πολιτικός εξόριστος, υπήρξε σε όλη τη ζωή του ένας σεμνός αγωνιστής και άνθρωπος. Η γνωστή πράξη του, σε συνεργασία με τον Μ. Γλέζο, το κατέβασμα της Γερμανοχιτλερικής σημαίας από την Ακρόπολη, αποτελεί ένα συμβολικό και διαχρονικό μήνυμα έμπνευσης για την Αντίσταση κάθε εποχής.

Από την παρέμβαση της ΕΝΑΚ Αθήνας στην Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση