ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ.

του Γιώργου Πουλή
μέλους της «Εργατοϋπαλληλικής Αγωνιστικής Κίνησης» και του ιδρυτικού πυρήνα της ΕΝΑΚ

   Πριν αναφερθούμε στα δικά μας θέματα, του Νοσοκομείου της Κέρκυρας, αξίζει τον κόπο να γίνει αναφορά σε δύο πολύ πρόσφατα και ιδιαίτερα σοβαρά γεγονότα, που έχουν ιδιαίτερη σημασία και τελικά μας αφορούν όλους. Το πρώτο έχει να κάνει με το Γενικό Νοσοκομείο Κρεστένων Ηλείας. Εκεί 40 συνάδελφοι βρίσκονται κυριολεκτικά «στον αέρα» και με άμεσο τον κίνδυνο ακόμα και της απόλυσης. Αυτό γιατί η αλλαγή του οργανισμού στο νοσοκομείο τους μείωσε τις οργανικές θέσεις από 91 σε 31. Ενώ σε άλλες συνθήκες, σε συνθήκες λογικής, οι εργαζόμενοι αυτοί θα επάνδρωναν τα τεράστια κενά που υπάρχουν στα άλλα νοσοκομεία του Νομού (Πύργου – Αμαλιάδας) συνέβη το εξής «απίστευτο» αλλά και χαρακτηριστικό των μεθοδεύσεων που υπάρχουν σήμερα. Η κατάργηση, με βάση τις νέες διατάξεις, των κενών οργανικών θέσεων και από αυτά τα νοσοκομεία, δεν επιτρέπει την συμπλήρωση των τεράστιων κενών που υπάρχουν σε αυτά και την μετακίνηση στις θέσεις αυτές των 40 εργαζομένων του νοσοκομείου των Κρεστένων. Έτσι, εξελίσσεται τώρα μία περίπλοκη διαδικασία που αφορά την τύχη αυτών των συναδέλφων. Εκεί οδηγούν και θα οδηγούν όλο και περισσότερο οι διατάξεις, οι νόμοι και οι νέοι κανονισμοί που έχει σχεδιάσει και εφαρμόζει το μπλοκ εξουσίας. Το δεύτερο περιστατικό, κάπως διαφορετικό από το πρώτο συνέβη πριν λίγες ημέρες στη Ρόδο. Εκεί, ο Διοικητής του Νοσοκομείου της Ρόδου κ. Μιχάλης Κόκκινος, με δημόσια επιστολή κατέθεσε την παραίτησή του προς το Υπουργείο Υγείας, σαν πράξη διαμαρτυρίας και αξιοπρέπειας απέναντι σε μια πολιτική που εμποδίζει, όση προσπάθεια και αν καταβληθεί, την ομαλή και αποδοτική λειτουργία του νοσοκομείου, αφού του αφαιρεί ασταμάτητα, το αναγκαίο και απαραίτητο προσωπικό. Και τα δύο περιστατικά που αναφέραμε είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα για το πώς μπήκε ο νέος χρόνος στο χώρο της υγείας.
   Τα προβλήματα του Νοσοκομείου της Κέρκυρας είναι πολλά και απασχολούν πρώτα και κύρια το λαό της Κέρκυρας που περιμένει από το νοσοκομείο και μάλιστα το νέο νοσοκομείο να του προσφέρει επαρκείς και ποιοτικές υπηρεσίες υγείας. Ενώ όμως, το μπλοκ εξουσίας και οι τοπικοί παράγοντές του, είχαν επενδύσει πολλά σε μεγάλα λόγια, προπαγάνδες και φιέστες, η πραγματικότητα παρουσιάζεται διαφορετική. Η βιαστική, λόγω σκοπιμοτήτων μεταφορά από το παλιό στο νέο Νοσοκομείο αλλά και οι γενικότερες κυβερνητικές πολιτικές, αντί να μειώσουν τα προβλήματα όπως ήλπιζε ο κόσμος της Κέρκυρας, τα διατηρεί και επί πλέον δημιουργεί νέα και σοβαρά προβλήματα. Βασικό θέμα είναι ότι η μεταφορά έγινε χωρίς σχεδιασμό, χωρίς να έχουν προβλεφθεί οι ανάγκες και οι απαιτήσεις σε προσωπικό, με βάση τα δεδομένα του νέου Νοσοκομείου. Αντίθετα μάλιστα συμβαίνει κάτι πολύ χειρότερο. Παρότι οι ανάγκες στο νέο Νοσοκομείο αυξάνονται, το προσωπικό μειώνεται. 35 θέσεις λιγότερες σε νοσηλευτικό προσωπικό, λόγω της μη ανανέωσης συμβάσεων του 2011, σχεδιασμός για μη ανανέωση σύμβασης σε 17 του νοσηλευτικού προσωπικού μέχρι την άνοιξη του 2012, 30 περίπου συνάδελφοι που συνταξιοδοτήθηκαν φυσιολογικά. Οι πολιτικές υποσχέσεις για μικρή ενίσχυση του προσωπικού, μέχρι τώρα δεν έχουν υλοποιηθεί. Έτσι η πραγματικότητα αποδεικνύει μία σαφή μείωση του ανθρώπινου δυναμικού στο Νοσοκομείο μας. Αυτή η κατάσταση προκαλεί αλυσιδωτά προβλήματα σε όλες τις κλινικές και τα τμήματα, αφού δημιουργούνται καταστάσεις στο βδομαδιάτικο πρόγραμμά τους και επιβαρύνονται συνολικά οι συνθήκες εργασίας του προσωπικού (κόψιμο ρεπό, εξαντλητική εντατικοποίηση με όποιους κινδύνους αυτή συνεπάγεται). Όλη αυτή η προβληματική κατάσταση εκφράζεται στη σωστή κίνηση του υπεύθυνου του χειρουργείου να στείλει επιστολή στο Διοικητή του Νοσοκομείου σχετικά με τα σοβαρότατα θέματα που υπάρχουν εκεί. Και επίσης σωστή ήταν η κίνηση του Σωματείου που έγκαιρα είχε κινηθεί σχετικά με αυτό το πρόβλημα. Γιατί δεν είναι αποδεκτό ούτε επιτρεπτό να υπάρχουν τώρα 11 εργαλειοδότριες ενώ απαιτούνται περίπου διπλάσιες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να βγουν οι βάρδιες του χειρουργείου. Τα 2 άτομα που ήρθαν με παρέμβαση του Διοικητή, μετά το θόρυβο, έχουν έρθει ως προσωρινή λύση, μόνο για 20 ημέρες, χωρίς να έχει διασφαλιστεί η μόνιμη παραμονή τους. Για το θέμα αυτό ερώτηση στη βουλή έκανε και ο τοπικός βουλευτής της ΝΔ, ξεχνώντας όμως την δική τους απαράδεκτη πολιτική όταν ήταν κυβέρνηση. Ένα ακόμα στοιχείο, ιδιαίτερα σοβαρό που επιβεβαιώνει τις πολιτικές υποβάθμισης της δημόσια υγείας και του Νοσοκομείου της Κέρκυρας είναι η εντολή του Υπουργείου Υγείας για μείωση 21 κλινών στο Νοσοκομείο μας, που αν εφαρμοστεί θα σημαίνει υποβάθμιση υπηρεσιών, μείωση προϋπολογισμού και προσωπικού στο Νοσοκομείο. Αυτή η απαράδεκτη απόπειρα συνάντησε την οργή του κόσμου αλλά και τη έκδοση ψηφίσματος καταδίκης από το Περιφερειακό Συμβούλιο. Στη ίδια κατεύθυνση βρίσκονται και οι πολιτικές του Υπουργείου Υγείας για μειώσεις – καταργήσεις 178 οργανικών κενών θέσεων Διοικητικής και Τεχνικής υπηρεσίας.
   Αυτές οι πολιτικές, αυτές οι μεθοδεύσεις πρέπει να ανατραπούν μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων της υγείας αλλά και όλου του εργαζόμενου κόσμου. Σήμερα, στο Νοσοκομείο της Κέρκυρας, το σύνολο του προσωπικού με βάση τις οργανικές θέσεις θα έπρεπε να είναι 854 και τώρα υπηρετούν μόλις 407, δηλ. κάτω του 50%. Και οι κυρίαρχες πολιτικές προετοιμάζουν καταργήσεις οργανικών θέσεων και μειώσεις προσωπικού, δηλ. οργανώνουν έγκλημα ενάντια στη δημόσια υγεία. Και το έγκλημα αυτό υλοποιείται πολύπλευρα και μεθοδικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη έχουν νομοθετήσει και προωθήσει την παραχώρηση του 15% των θαλάμων των δημόσιων νοσοκομείων σε ιδιώτες γιατρούς και εταιρείες, που μπορούν ανά πάσα στιγμή να κάνουν χρήση. Όμως και τα λεγόμενα φακελάκια συνεχίζουν την παραδοσιακή παρουσία τους.
   Η δική μας θέση, η δική μας αγωνιστική πολιτική, τόσο της ΕΝΑΚ όσο και της Εργατοϋπαλληλικής Αγωνιστικής Κίνησης είναι ξεκάθαρα ενάντια και αποκαλύπτει δημόσια αυτές τις αντικοινωνικές πολιτικές. Αγωνιζόμαστε για την ολοκληρωτική υπεράσπιση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, για να έχουν σε αυτό πρόσβαση όλοι, ανεξάρτητα από την επαγγελματική, οικονομική, κοινωνική κατάστασή τους. Λέμε ένα απόλυτο όχι σε κάθε μεθόδευση συρρίκνωσης του οργανισμού. Παλεύουμε για να ενισχυθεί η διαγνωστική ικανότητα και για την αύξηση των ειδικών μονάδων, για να γίνει επαρκής η στελέχωση σε ανθρώπινο δυναμικό. Για να δοθεί το αναγκαίο βάρος στην πρόληψη, στην προνοσοκομειακή και περιφερειακή φροντίδα (κέντρα υγείας- περιφερειακά ιατρεία). Για να ενισχυθεί το ΕΚΑΒ. Για να προωθηθούν αναγκαία τμήματα όπως αιμοδυναμικό, πυρηνικής ιατρικής, μονάδας εμφραγμάτων, μονάδας εντατικής νεογνών, ογκολογικής και νευρολογικής κλινικής. Κεντρικός στόχος αγώνα για την επόμενη περίοδο θα είναι η διεκδίκηση αναβάθμισης του Νοσοκομείου μας από δευτεροβάθμιας υγείας σε Νοσοκομείο με παροχές τριτοβάθμιας υγείας, για να ενισχυθεί ολόπλευρα (σε υποδομές – προσωπικό – χρηματοδότηση). Βασική προϋπόθεση είναι, η μαζική αντίσταση στις πολιτικές διάλυσης και ιδιωτικοποίησης του δημόσιου συστήματος υγείας, πολιτικές που λυσσασμένα προωθούν η Τρόικα και η ελληνική κυβέρνηση και η μαζική επίθεση για να επιβληθεί αυτό που είναι δίκαιο, αυτό που ζητάει η κοινωνία.