1η ΜΑΗ 2012 - ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ – ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.
Η φετινή πρωτομαγιά είναι προεκλογική. Όμως τα προβλήματα της εργαζόμενης τάξης δεν έχουν λύση εκλογική. Ούτε η ανεργία, που αναμένεται να φθάσει στους 1.200.000 ανθρώπους μέσα στο χρόνο, ούτε η παραπέρα μείωση των μισθών, ούτε οι απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ούτε η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και της εργατικής νομοθεσίας, ούτε η ιδιωτικοποίηση – ξεπούλημα στρατηγικών τομέων, ούτε η υπονόμευση του δημόσιου συστήματος υγείας, ούτε η μαζική φτωχοποίηση, ούτε πολλά άλλα κρίσιμα εργατικά θέματα πρόκειται να επιλυθούν μέσα από αυτές τις εκλογικές διαδικασίες. Αντίθετα μάλιστα, οι εκλογές και η προεκλογική περίοδος λειτούργησαν και λειτουργούν ως μέσο εκτόνωσης του εργατικού κινήματος αντίστασης και των εργατικών διεκδικήσεων γενικότερα. Αποκοιμίζουν τον εργαζόμενο λαό. Επιπλέον, η προεκλογική περίοδος χρησιμοποιείται από το σύστημα, το μπλοκ εξουσίας και τους κομματικούς μηχανισμούς πολλών και διαφόρων, για μαζική καλλιέργεια αυταπατών μέσα το λαό, σε μία προσπάθεια να αποσπάσουν από την εργατική τάξη πολιτικές «λευκές επιταγές». Σε μία συστηματική προσπάθεια να λειτουργήσουν οι κομματικοί μηχανισμοί σαν εκφραστές και μεσάζοντες της εργαζόμενης κοινωνίας με το λεγόμενο πολιτικό σύστημα, με την Βουλή και το εκμεταλλευτικό και εξαρτημένο, ελληνικό καπιταλιστικό σύστημα.
Μέσα από αυτή τη κατάσταση, η ήδη τσακισμένη οικονομικά, εργατική τάξη της χώρας μας, ακόμα περισσότερο χαμένη μπορεί να βγει. Γι’ αυτό πρέπει να αρνηθεί αυτές τις μεθοδεύσεις, πρέπει να εκφράσει σθεναρή αντίσταση, σαν ενιαία κοινωνική τάξη με κοινά προβλήματα, σαν τάξη που δέχεται θυελλώδη επίθεση και πρέπει να αντισταθεί ενωμένα. Η κομματική διαίρεση, η περιχαράκωση και η διάσπαση των εργαζομένων και των εργατικών μετώπων αντίστασης και διεκδίκησης κρύβει τεράστιους κινδύνους για το άμεσο μέλλον, καθώς επίκειται μετεκλογική, νέα βάρβαρη επίθεση στα εργατικά εισοδήματα και δικαιώματα.
Οι εκλογές που έρχονται είναι ικανές και έχουν σαν στόχο να νομιμοποιήσουν και να «επισημοποιήσουν» με την μορφή του «νομίμως τετελεσμένου» όλες τις μνημονικές επιλογές και την σκληρή αντεργατική πολιτική των τελευταίων χρόνων, για την οποία ουδέποτε ρωτήθηκε ο ελληνικός λαός. Αυτό είναι το σχέδιο του μπλοκ εξουσίας. Δεν είναι αυτές οι εκλογές ικανές, δεν έχουν πολιτικές προϋποθέσεις να δρομολογήσουν φιλολαϊκές πολιτικές, πολύ περισσότερο να προκαλέσουν ανατροπή των υπογεγραμμένων και συμφωνημένων με την Τρόικα και τα διεθνή καπιταλιστικά κέντρα. Οι επονομαζόμενες αντιμνημονιακές – φιλεργατικές πολιτικές δυνάμεις δεν εργάσθηκαν προς αυτή τη κατεύθυνση, δεν «βλέπουν» ούτε επιθυμούν διακαώς και άμεσα μια τέτοια κατεύθυνση. Πολλά είναι τα παιγνίδια του παρασκηνίου, καθώς και οι παρασκηνιακοί μετεκλογικοί σχεδιασμοί. Αυτή είναι η εκτίμηση της ΕΡΓΑΚ και προειδοποιούμε για τις τεράστιες ευθύνες όλων αυτών των κομμάτων που παίζουν και εμπορεύονται πολιτικά την λαϊκή αγωνία, σπέρνοντας αυταπάτες και κούφιες ελπίδες. Ο αγώνας για την ανατροπή, ο αγώνας για μια καλύτερη κοινωνία, με τους εργαζόμενους κυρίαρχους στη χώρα τους, απαιτεί πολύ περισσότερες προϋποθέσεις.
Η πρωτομαγιά αποτελεί την παγκόσμια ημέρα της ενωμένης εργατικής τάξης. Αποτελεί ματωμένο σύμβολο των ηρωικών και σκληρών εργατικών αγώνων αλλά και της εργατικής ταξικής συνείδησης. Η εργατική διάσπαση ήταν πάντα η επιδίωξη, ο στόχος του κεφαλαίου και των πολιτικών – κομματικών εκφραστών του. Η εργατική ενότητα είναι η δική μας θέση, πρόταση, απάντηση. Διάσπαση, συμβιβασμός, πολιτικάντικη δημαγωγία, διαστρεβλωμένη πραγματικότητα και συστηματική καλλιέργεια κάθε είδους αυταπατών, συναποτελούν τα ισχυρά όπλα και μέσα του κεφαλαίου για να κρατά υποταγμένη την εργατική τάξη και να κερδίζει, να ανανεώνει τον χρόνο της εξουσίας του. Ενότητα, ταξική συνείδηση, καθαρή προοπτική, δεμένη γερά με την σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, μαχητικό φρόνημα, ταξική - κοινωνική τιμιότητα και γενναιότητα, είναι τα απαραίτητα όπλα των εργαζομένων στον δικό τους αγώνα για ένα καλύτερο και δίκαιο κόσμο, ένα κόσμο που μόνο οι εργαζόμενοι μπορούν να δημιουργήσουν. Η πρωτομαγιά, μέρα εργατική, είναι ευκαιρία, κάθε εργαζόμενος και άνεργος να σκεφτεί σοβαρά πάνω στα θεμελιώδη αυτά ζητήματα που αφορούν άμεσα τη ζωή του, και την τάξη στην οποία ανήκει.
Η φετινή πρωτομαγιά είναι προεκλογική. Όμως τα προβλήματα της εργαζόμενης τάξης δεν έχουν λύση εκλογική. Ούτε η ανεργία, που αναμένεται να φθάσει στους 1.200.000 ανθρώπους μέσα στο χρόνο, ούτε η παραπέρα μείωση των μισθών, ούτε οι απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ούτε η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και της εργατικής νομοθεσίας, ούτε η ιδιωτικοποίηση – ξεπούλημα στρατηγικών τομέων, ούτε η υπονόμευση του δημόσιου συστήματος υγείας, ούτε η μαζική φτωχοποίηση, ούτε πολλά άλλα κρίσιμα εργατικά θέματα πρόκειται να επιλυθούν μέσα από αυτές τις εκλογικές διαδικασίες. Αντίθετα μάλιστα, οι εκλογές και η προεκλογική περίοδος λειτούργησαν και λειτουργούν ως μέσο εκτόνωσης του εργατικού κινήματος αντίστασης και των εργατικών διεκδικήσεων γενικότερα. Αποκοιμίζουν τον εργαζόμενο λαό. Επιπλέον, η προεκλογική περίοδος χρησιμοποιείται από το σύστημα, το μπλοκ εξουσίας και τους κομματικούς μηχανισμούς πολλών και διαφόρων, για μαζική καλλιέργεια αυταπατών μέσα το λαό, σε μία προσπάθεια να αποσπάσουν από την εργατική τάξη πολιτικές «λευκές επιταγές». Σε μία συστηματική προσπάθεια να λειτουργήσουν οι κομματικοί μηχανισμοί σαν εκφραστές και μεσάζοντες της εργαζόμενης κοινωνίας με το λεγόμενο πολιτικό σύστημα, με την Βουλή και το εκμεταλλευτικό και εξαρτημένο, ελληνικό καπιταλιστικό σύστημα.
Μέσα από αυτή τη κατάσταση, η ήδη τσακισμένη οικονομικά, εργατική τάξη της χώρας μας, ακόμα περισσότερο χαμένη μπορεί να βγει. Γι’ αυτό πρέπει να αρνηθεί αυτές τις μεθοδεύσεις, πρέπει να εκφράσει σθεναρή αντίσταση, σαν ενιαία κοινωνική τάξη με κοινά προβλήματα, σαν τάξη που δέχεται θυελλώδη επίθεση και πρέπει να αντισταθεί ενωμένα. Η κομματική διαίρεση, η περιχαράκωση και η διάσπαση των εργαζομένων και των εργατικών μετώπων αντίστασης και διεκδίκησης κρύβει τεράστιους κινδύνους για το άμεσο μέλλον, καθώς επίκειται μετεκλογική, νέα βάρβαρη επίθεση στα εργατικά εισοδήματα και δικαιώματα.
Οι εκλογές που έρχονται είναι ικανές και έχουν σαν στόχο να νομιμοποιήσουν και να «επισημοποιήσουν» με την μορφή του «νομίμως τετελεσμένου» όλες τις μνημονικές επιλογές και την σκληρή αντεργατική πολιτική των τελευταίων χρόνων, για την οποία ουδέποτε ρωτήθηκε ο ελληνικός λαός. Αυτό είναι το σχέδιο του μπλοκ εξουσίας. Δεν είναι αυτές οι εκλογές ικανές, δεν έχουν πολιτικές προϋποθέσεις να δρομολογήσουν φιλολαϊκές πολιτικές, πολύ περισσότερο να προκαλέσουν ανατροπή των υπογεγραμμένων και συμφωνημένων με την Τρόικα και τα διεθνή καπιταλιστικά κέντρα. Οι επονομαζόμενες αντιμνημονιακές – φιλεργατικές πολιτικές δυνάμεις δεν εργάσθηκαν προς αυτή τη κατεύθυνση, δεν «βλέπουν» ούτε επιθυμούν διακαώς και άμεσα μια τέτοια κατεύθυνση. Πολλά είναι τα παιγνίδια του παρασκηνίου, καθώς και οι παρασκηνιακοί μετεκλογικοί σχεδιασμοί. Αυτή είναι η εκτίμηση της ΕΡΓΑΚ και προειδοποιούμε για τις τεράστιες ευθύνες όλων αυτών των κομμάτων που παίζουν και εμπορεύονται πολιτικά την λαϊκή αγωνία, σπέρνοντας αυταπάτες και κούφιες ελπίδες. Ο αγώνας για την ανατροπή, ο αγώνας για μια καλύτερη κοινωνία, με τους εργαζόμενους κυρίαρχους στη χώρα τους, απαιτεί πολύ περισσότερες προϋποθέσεις.
Η πρωτομαγιά αποτελεί την παγκόσμια ημέρα της ενωμένης εργατικής τάξης. Αποτελεί ματωμένο σύμβολο των ηρωικών και σκληρών εργατικών αγώνων αλλά και της εργατικής ταξικής συνείδησης. Η εργατική διάσπαση ήταν πάντα η επιδίωξη, ο στόχος του κεφαλαίου και των πολιτικών – κομματικών εκφραστών του. Η εργατική ενότητα είναι η δική μας θέση, πρόταση, απάντηση. Διάσπαση, συμβιβασμός, πολιτικάντικη δημαγωγία, διαστρεβλωμένη πραγματικότητα και συστηματική καλλιέργεια κάθε είδους αυταπατών, συναποτελούν τα ισχυρά όπλα και μέσα του κεφαλαίου για να κρατά υποταγμένη την εργατική τάξη και να κερδίζει, να ανανεώνει τον χρόνο της εξουσίας του. Ενότητα, ταξική συνείδηση, καθαρή προοπτική, δεμένη γερά με την σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, μαχητικό φρόνημα, ταξική - κοινωνική τιμιότητα και γενναιότητα, είναι τα απαραίτητα όπλα των εργαζομένων στον δικό τους αγώνα για ένα καλύτερο και δίκαιο κόσμο, ένα κόσμο που μόνο οι εργαζόμενοι μπορούν να δημιουργήσουν. Η πρωτομαγιά, μέρα εργατική, είναι ευκαιρία, κάθε εργαζόμενος και άνεργος να σκεφτεί σοβαρά πάνω στα θεμελιώδη αυτά ζητήματα που αφορούν άμεσα τη ζωή του, και την τάξη στην οποία ανήκει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου