Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ - "γεγονότα στο Παρίσι και λαικές ελευθερίες" - ΑΠΟ ΕΝΑΚ και ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ

Πραγματοποιήθηκε χθές η εκδήλωση, στο πλαίσιο της οποίας αναπτύχθηκε ένας ενδιαφέρον και πλούσιος διάλογος. Δημοσιεύουμε τους βασικούς άξονες της ομιλίας του εισηγητή του θέματος της εκδήλωσης σ. Μ. Μαγιολαδίτη.
Βασικοί Άξονες της Ομιλίας «Γεγονότα στο Παρίσι και Λαϊκές Ελευθερίες»
Τα γεγονότα στο Παρίσι
Στις 13 Νοέμβρη στο Παρίσι και στο Σεντ Ντενί πραγματοποιείται μια σειρά βίαιων ενεργειών.
Πραγματοποιήθηκαν 3 ξεχωριστές επιθέσεις στις οποίες συμμετείχαν συνολικά 8 άτομα από τα οποία τα 7 σκοτώθηκαν.
Σκοτώθηκαν 129 άνθρωποι, από τους οποίους περίπου 90 στο θέατρο Μπατακλάν
Στην επίθεση στο θέατρο Μπατακλάν συμμετείχαν 4 άτομα. Όλα σκοτώθηκαν κατά την επιχείρηση της αστυνομίας. Τέσσερις επιτιθέμενοι έχασαν τη ζωή τους, τρεις από αυτούς ανατινασσόμενοι με γιλέκα αυτοκτονίας. Ο τέταρτος πυροβολήθηκε από την αστυνομία, και το γιλέκο του ανατινάχθηκε όταν έπεσε. ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν έγινε βομβαρδισμός. Η επίθεση ήταν με καλάσνικωφ.
Στο Στατ ντε Φρανς συμμετείχαν 3 βομβιστές αυτοκτονίας.
Ένας όγδοος αυτοανατινάκτηκε στη Λεωφόρο Βολταίρου κοντά στο στάδιο.
Ποιοι ήταν οι συμμετέχοντες
Μπατακλάν
28χρονος από το Παρίσι – Γάλλος
29χρονος από το Παρίσι – Γάλλος
23χρονος από το Στασβούργο – Βέλγος
Στο Παρίσι
31χρονος Γάλλος
2 άγνωστοι ακόμα
Στο Στατ ντε Φρανς
20χρονος Γάλλος που μένει στο Βέλγιο
Ο Σύριος M. al-Mahmod, ο οποίος παρουσιάζεται να έφτασε στη Γαλλία μέσω της Λέρου στις 3/1 και το διαβατήριό του βρέθηκε δίπλα από εκεί που αυτοκτόνησε!
Άγνωστος στον οποίο βρέθηκε πλαστό διαβατήριο 25χρονου Σύριου στρατιώτη
Μετρά περιορισμού
Σε τηλεοπτική δήλωση τα μεσάνυχτα, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολλάντ κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Η Γαλλία τέθηκε υπό πανεθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης, για πρώτη φορά από το 2005, τα σύνορα έκλεισαν προσωρινά, και 1.500 στρατιώτες αναπτύχθηκαν στους δρόμους του .
Στο Παρίσι κηρύχθηκε η πρώτη απαγόρευση κυκλοφορίας μετά από 70 χρόνια.
Έγιναν έλεγχοι ακόμα και σε σπίτια υπόπτων.
Στις 15 Νοέμβρη η Γαλλική Αεροπορία ξεκίνησε μια τεράστια επιδρομή ενάντια στον ISIL, με 10 μαχητικά αεροσκάφη τα οποία έπληξαν με 20 βόμβες την Ράκκα της Συρίας. [Υπήρχαν ήδη οι επιθυμίες και έλειπε η αφορμή]
Την επόμενη μέρα οι βομβαρδισμοί συνεχίστηκαν.
Μέσα σε αυτές τις μέρες αυξήθηκαν κατακόρυφα οι αιτήσεις στρατολόγησης στον Γαλλικό Στρατό από 100-159/μέρα (2004) σε 1500/μέρα!
Μετά από γαλλικό αίτημα να ενεργοποιηθεί το άρθρο 42.7 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης το Συμβούλιο Υπουργών Άμυνας της ΕΕ στις Βρυξέλλες εγκρίνει ομόφωνα [ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ], τη εμπλοκή όλων των κρατών – μελών της «με όλα τα μέσα» και στρατό, ανοίγει το δρόμο για παραπέρα γενίκευση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην ευρύτερη περιοχή.
– Είχε προηγηθεί η επίθεση στο Σαρλί Εμπό.
Στις 7/1/2015 γίνεται η επίθεση στο περιοδικό Σαρλί Εμπό. Οι δράστες ήταν 2 Γάλλοι πολίτες [αλγερινής καταγωγής].
11 νεκροί. Ενώ το τιράζ του περιοδικού ήταν περίπου 60.000, στις 8/1 ανακοινώνει ότι θα βγάλει τιράζ 1.000.000, στις 13/1 ανεβαίνει στα 3 και στις 14/1 που εκδόθηκε το τεύχος ανακοινώνει τιράζ 5.000.000. Τελικά τυπώθηκαν 7.950.000 τεύχη σε έξι γλώσσες. Το περιοδικό λαμβάνει πάνω από 1.000.000€ χρηματοδότηση από τη Γαλλική κυβέρνηση και τη Google. Στις 10/1 και 11/1 γίνονται οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις στη Γαλλία από το 1944 (απελευθέρωση από τους Ναζί).
Πρώτα συμπεράσματα
Εφαρμόστηκε η αρχή της συλλογικής ευθύνης και με πρόσχημα τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας ξεκίνησαν βομβαρδισμοί σε ξένο έδαφος και ταυτόχρονα περιορίστηκαν οι λαϊκές ελευθερίες.
Αρχής ανασκόπησης
Θα κάνουμε ανασκόπηση του τι έγινε στην ΕΕ αλλά και γενικότερα στον κόσμο την τελευταία 15ετία από όταν ξεκίνησε ο περίφημος «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» για να δούμε σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα το λαϊκό κίνημα, οι ατομικές και συλλογικές ελευθερίες και πως έχουν επηρεαστεί αυτές από τις πολιτικοκοινωνικές εξελίξεις μέσα από την δράση της αστικής τάξης και των ΜΜΕ που ελέγχει.
Ευρώπη-ΕΕ
Φασιστικοποίηση σε επίπεδο αποφάσεων και λαϊκής κυριαρχίας
– Ανάπτυξη των φασιστικών δυνάμεων στον ευρωπαϊκό χώρο
– Φασιστικού χαρακτήρα επεμβάσεις σε άλλες χώρες (π.χ. απαγόρευση δημοψηφίσματος στην Ελλάδα επί κυβέρνησης Παπανδρέου, ανατροπή εκλεγμένης κυβέρνησης και συγκρότηση κυβέρνησης Παπαδήμου χωρίς εκλογές με πρωτοβουλία της ΕΕ με συμμετοχή ακόμα και φασιστών)
– Ουκρανία: ανατροπή της νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης με παρέμβαση των ισχυρών χωρών της ΕΕ, συμμαχία με φασίστες και ναζιστές
Η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση του Γιανούκοβιτς (από το 2010) καθώς και οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν βυθίσει το λαό μιας πλούσιας και αχανούς χώρας στη φτώχεια και την ανέχεια. Δυσαρέσκεια σίγουρα υπήρχε. Όμως το ναζι-φασιστικό κομμάτι ήταν πιο έτοιμο και οργανωμένο με κέντρο τους τις συγκεντρώσεις στην πλατεία Μεϊντάν, όπου εκπρόσωποι της ΕΕ και των ΗΠΑ (όπως ο Guy Verhofstadt και ο John McCain) παρευρίσκονταν και στήριζαν ανοιχτά.
Ένα από τα πρώτα μέτρα της νέας φιλοναζιστικής προσωρινής κυβέρνησης του Κιέβου ήταν η επιβολή απαγόρευσης χρήσης οποιασδήποτε γλώσσας πέραν της Ουκρανικής σε όλη την επικράτεια, παρά την ύπαρξη ισχυρών μειονοτήτων στην περιοχή (μαζί και χιλιάδων Ελλήνων).
Ένα από τα πολλά εγκλήματα των ναζι-φασιστών του Κιέβου, αλλά από τα λίγα που είδαν το φως της δημοσιότητας στις χώρες της ΕΕ, ήταν η σφαγή των αντιφασιστών στο κτήριο των συνδικάτων στην Οδησσό (2 Μαΐου 2014) όπου συνολικά έχασαν την ζωή τους 46 αντιφασίστες (ανάμεσά τους έγκυες) και πάνω 200 τραυματίστηκαν σοβαρά.
Κύριο όπλο των Ευρω-Νατοϊκών δυνάμεων που έδρασαν και στήριξαν τους ναζι-φασίστες ήταν ο έλεγχος των πληροφοριών που έρχονταν από την Ουκρανία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο άγριος ξυλοδαρμός του γραμματέα της οργάνωσης του ΚΚ Ουκρανίας της πόλης του Lviv που μεταδόθηκε στα δικά μας μέσα ως «ξυλοδαρμός ελεύθερου σκοπευτή ξένων μυστικών υπηρεσιών (υπονοούσαν Ρωσικών) για να φοβίσουν και να διαλύσουν τις συγκεντρώσεις του λαού της Ουκρανίας ενάντια στον καταπιεστή Γιανουκόβιτς».
– Ακραίες παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής δημοψηφίσματος στην Ελλάδα. Στην πράξη ακύρωση του δημοψηφίσματος και των εκλογών.
– Μην ξεχνάμε ότι η ΕΕ είχε παρέμβει στρατιωτικά στη Γιουγκοσλαβία.
Επαναφέρετε στο προσκήνιο το ζήτημα των ιμπεριαλιστικών πολέμων που παίρνουν τη μορφή τοπικών πολέμων.
Η φασιστικοποίηση συνοδεύεται πάντα από άνοδο των φασιστικών δυνάμεων
– Άνοδος Λεπέν στη Γαλλία.
– Η άνοδος των υπεραντιδραστικών δυνάμεων φασισμού και ναζι-φασισμού επαναφέρει στο κέντρο της πολιτικής δράσης την πάλη του προλεταριάτου και των λαών ενάντια και στο φασισμό. Η πάλη αυτή όμως μπορεί να διεξάγεται σωστά ΜΟΝΟ όταν καθοδηγείται και στηρίζεται: α) στη λενινιστική θεωρία του ιμπεριαλισμού και την εφαρμογή της στη σημερινή περίοδο, και β) στην αντιφασιστική γραμμή του 7ου Συνεδρίου (1935) της ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ, όπως αυτή εκφράζεται στην εισήγηση του Georgi Dimitrow, (με τις σημερινές ιδιομορφίες) στην οποία περιέχεται, πέραν των άλλων, και ο μαρξιστικός ορισμός του φασισμού: «ο φασισμός είναι η ανοιχτή τρομοκρατική διχτατορία των πιο αντιδραστικών, των πιο σοβινιστικών, των πιο ιμπεριαλιστικών στοιχείων του χρηματιστικού κεφαλαίου».
Περιορισμός λαϊκών ελευθεριών
– Περιορισμοί δικαιωμάτων εντός της ΕΕ
– Φασιστικοποίηση της κοινωνικής ζωής – Παρακολουθήσεις
– Ευρωστρατός: Μπορεί να παρεμβαίνει και εκτός ΕΕ.
– Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης: Ψηφίστηκε το 2002. Τα ξημερώματα της 12ης Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκαν αιφνίδιες εισβολές στα σπίτια 5 φοιτητών και εργαζομένων, κατοίκων της Αγίας Παρασκευής, οι οποίοι συνελήφθησαν κατόπιν εντάλματος από τις ιταλικές αρχές. Συγκεκριμένα, η εισαγγελία του Μιλάνου εξέδωσε χθες δέκα εντάλματα συλλήψεως (πέντε κατά Ιταλών πολιτών και πέντε κατά Ελλήνων) για βανδαλισμούς και πρόκληση ζημιών στο κέντρο του Μιλάνου, την πρώτη Μαίου του 2015, κατά τη διάρκεια κινητοποίησης ενάντια στην διεθνή έκθεση Expo.
– Ευρώπη-Φρούριο / Σένγκεν: Ένας από τους στόχους της Σένγκεν είναι και η ενοποίηση των φακέλων που υπάρχουν σε κεντρικό υπολογιστή του Στρασβούργο. Όπως είπε ο Μαγκάκης (πρώην υπ. εξ.) μέσα υπάρχουν ιατρικά, φορολογικά, δικαστικά ακόμα και πολιτικά έγγραφα για κάθε πολίτη. Σύμφωνα με τη Σέγκεν νομιμοποιείται και η διακριτική παρακολούθηση για άτομα που θεωρούνται «ύποπτα». Ο εξωτερικός εχθρός, ο ξένος, ο μετανάστης, ο πολιτικός πρόσφυγας, ο διωκόμενος θεωρείται ύποπτος έτσι κι αλλιώς.
– Χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία (συζητιέται ακόμα και συνταγματική αναθεώρηση με στόχο την απαγόρευση της απεργίας στους δημοσίους υπαλλήλους), στο συνδικαλισμό (απαγόρευση συγκρότησης παραττάξεων σε φορείς του δημοσίου) στη κατάληψη (κατάργηση Πανεπιστημιακού ασύλου στην Ελλάδα, ποινολόγια), στη διαδήλωση, κλπ. κλπ.
– Ξενοφοβία, ρατσισμός.
Μετά την 11/9 ξεκίνησαν
– πόλεμος κατά της «τρομοκρατίας»: Πόλεμος ενάντια σε χώρες που «υποθάλτουν τρομοκράτες». Φτιάχνεται μέχρι και λίστα χωρών που «σπονσοράρουν την τρομοκρατία»
– περιστολές δικαιωμάτων,
– επεμβάσεις σε άλλες χώρες χωρίς έγκριση του ΣΕ του ΟΗΕ
– απαγωγές από CIA (βλέπε ελληνική υπόθεση με απαγωγές πακιστανών)
– συνεργασία CIA με social media για την καταγραφή «υπόπτων» (αποκαλύψεις Σνόουντεν)
– Όπως προκύπτει από τα απόρρητα έγγραφα του Σνόουντεν, στις 4 Αυγούστου 2004, μία σειρά εντολών έκτασης 6.500 γραμμών προστίθενται στον πηγαίο κώδικα του λειτουργικού συστήματος που χρησιμοποιούσε η Vodafone, για να «τρέχει» το δίκτυό της. Αυτές οι εντολές ενεργοποίησαν ένα από τα υποσυστήματα του λειτουργικού  ― το οποία ανήκε στην Ericsson ―, το επονομαζόμενο Lawful Interception (Νόμιμη Συνακρόαση).
Οι επεμβάσεις σε Ιράκ, Αφγανιστάν συνοδεύτηκαν από μαζικές αντιπολεμικές διαδηλώσεις ενώ καμία διαδήλωση υπέρ των ΗΠΑ δεν έγινε.
Δεν ήταν ποτέ πρακτική κανενός εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος η δολοφονία αμάχων στα τυφλά και σε μη στρατιωτικούς στόχους χωρίς σχέδιο. Αυτό δείχνει ότι το χτύπημα στο Παρίσι δεν σχετίζεται με κάποιο κίνημα.
Πάντα σε τέτοια θέματα το βασικό ερώτημα είναι ποιος επωφελείται;
Παραδείγματα υπάρχουν πάμπολλα (Έκθεση Northwoods [1962], Εμπρησμός Ράιχσταγκ [1933], κλπ, κλπ)
Σήμερα μετά την «11/9 της Ευρώπης» έχουμε:
– επεμβάσεις σε άλλες χώρες χωρίς έγκριση ούτε καν του κοινοβουλίου
– δολοφονίες/επιχειρήσεις των ΗΠΑ εκτός χώρας με ημι-νόμιμες διαδικασίες ακόμα και για το πλαίσιο που όρισε η 11/9 (δηλώσεις Ομπάμα από το οβάλ γραφείο 6/12/2015)
– Με αφορμή το μεταναστευτικό ρεύμα η ΕΕ μετατρέπεται σε φρούριο
– Η Frontex θα μπορεί να επέμβει στα σύνορα μιας χώρας μέλους, ακόμα και εάν εκείνη δεν το επιθυμεί. Μετατροπή της σε Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή [κατάργηση κυριαρχικών δικαιωμάτων κρατών].
– Εκμετάλλευση Σύρων από Γερμανία (δέχονται μετανάστες αρκεί να δουλεύουν φτηνά/δωρεάν)
– Φύλαξη από Frontex
– Σένγκεν που εφαρμόζεται κατά περίσταση
-Τρομονόμοι που επιτρέπουν ακόμα και την προληπτική λήψη DNA. Του τι χρήση γίνεται είναι η χαρακτηριστική η περίπτωση του Άρη Σειρινίδη που προφυλακίστηκε άδικα με πλαστά στοιχεία.
– Νέες ταυτότητες με βιομετρικά χαρακτηριστικά
Που οδήγησαν όλα αυτά
– Καμία διαδήλωση για τις επεμβάσεις στη Συρία
– Διαδηλώσεις εναντίον της «τρομοκρατίας»
– Ενίσχυση των αστικών κυβερνήσεων
Δημιουργείται καθεστώς συνολικής ευθύνης για τα γεγονότα στο Παρίσι. Με αφορμή της ενέργεια Γάλλων πολιτών βομβαρδίζεται περιοχή της Συρίας!
Για να δούμε το παράλογο του πράγματος ας φανταστούμε ότι η 17Ν επιτίθεται με ρουκέτες στην Αμερικάνικη Πρεσβεία. Τι να έπρεπε να γίνει; Να βομβαρδίσει την Αθήνα;
Η, για να πάμε ακόμα σε πιο μεγάλη αναλογία: Ας φανταστούμε ελληνικής καταγωγής μετατάστες τριτης γενιάς κάνουν επίθεση με γκαζάκια στα Lidl στο Βερολίνο. Τι έπρεπε να κάνει η γερμανική κυβέρνηση; Να βομβαρδίσει τα Εξάρχεια;
Μετανάστευση – Αποσταθεροποίηση
Ακόμα και η μετανάστευση χρησιμοποιείται σε αυτό το σχέδιο ξαναμοιράσματος των σφαιρών επιρροής.
Αυτά προέκυψαν από μια μακρόχρονη πορεία αποσταθεροποίησης της Μ. Ανατολής, του Μαγκρέμπ και κυρίαρχων κρατών όπως το Ιράκ, η Συρία, η Λιβύη (προσπάθεια αντικατάσης Άσαντ, στη Λιβύη επιβλήθηκε Σαρία, κλπ κλπ)
Ο διαχωρισμός μετανάστης-πρόσφυγας πέρα από ότι είναι ρατσιστικός έχει ως στόχο τη διάσπαση του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Στα σύνορα έχει ξεκινήσει η διαλογή ανθρώπων με κριτήριο αν είναι «πρόσφυγες» ή «μετανάστες».
Παραδείγματα:
1. Η Γερμανία δέχεται να «υποδεχθεί» Σύριους αν αυτοί εργαστούν δωρεάν για τη Γερμανία (σύγχρονο δουλεμπόριο)
2. Η Δανία εξετάζει ακόμα και το ενδεχόμενο να πάρει τα χρυσαφικά των μεταναστών που διέρχονται τη χώρα ω αντάλλαγμα για τις παροχές πο τους δίνει.
Συμπεράσματα
Βασικός εχθρός για το λαϊκό και το εργατικό κίνημα παραμένει ο ιμπεριαλισμός. Είναι ψέμα ο πόλεμος των πολιτισμών.
Βασικός στόχος αυτής της τεράστιας επιχείρησης που ξεκίνησε με τη κωδική και «σοκ και δέος» ήταν και είναι το λαϊκό κίνημα και οι δυνατότητες που έχει για αντίσταση στην υπό διαμόρφωση κατάσταση. Στόχος ήταν και είναι ο περιορισμός των λαϊκών ελευθεριών για τη διαιώνιση της κυριαρχίας της αστικής τάξης.
Επιβεβαιώνεται η μαρξιστική-λενινιστική ανάλυση για τις αντιθέσεις του καπιταλισμού. Στην επικαιρότητα τόσο οι αντιθέσεις και ο ανταγωνισμός μεταξυ των ιμπεριαλιστών όσο και η αντίθεση ιμπεριαλισμός-λαός. Βασική αντίθεση παραμένει αυτή μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας.
Το ξαναμοίρασμα των σφαιρών επιρροής δημιουργεί συνθήκες γενικευμένων συρράξεων. Οξύνονται συνεχώς οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.
Μόνο με κίνημα αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλαστικό μπορούμε να τους σταματήσουμε: «Η δύναμη του πληροφορημένου κοινού σταμάτησε την NSA» (Σνόουντεν)
Να μην συνηθίσουμε το θηρίο.

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΑΘΩΟΘΗΚΑΝ ΟΙ ΔΥΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΒΟ

ΑΘΩΟΘΗΚΑΝ σήμερα στην Θεσσαλονίκη, οι δύο συνάδελφοι, συνδικαλιστές της ΕΛΒΟ, ο Σταύρος Ναθαναήλ και ο Κώστας Σιτέλας, στην δίκη - πρόκληση που κίνησαν εναντίον τους ο πρόεδρος του Εργατικού κέντρου Θεσσαλονίκης, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Παναγόπουλος και η πλειοψηφία του ΔΣ του σωματείου τους, στο οποίο ΔΣ ήταν και είναι πάλι (μετά τις πρόσφατες εκλογές - και με αυξημένα ποσοστά) εκλεγμένα μέλη - επειδή σε απεργιακή ανακοίνωση της παράταξης τους πέρισυ,αναφέρθηκαν σε αυτούς τους "ηγέτες" μιλώντας για εργατοπατερισμό. ΝΙΚΗ για την ίδια την ΕΛΒΟ, νίκη για τους συναδέλφους, για το αγωνιστικό ταξικό και μαχητικό κίνημα - ΗΤΤΑ για τον εργατοπατερισμό (τον πολιτικαντισμό, τον συμβιβασμό, την διάσπαση). 

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ - ΑΠΟ ΕΝΙΑΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ και ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ

Η ΕΝΑΚ και η ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ διοργανώνουν εκδήλωση - συζήτηση με θέμα "ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΚΑΙ ΛΑΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ". Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 19 Δεκέμβρη - 8 μμ - στο βιβλιοπωλείο ΠΛΟΥΣ και την παρουσίαση του θέματος θα κάνει ο εκπαιδευτικός Μ. Μαγιολαδίτης.

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

17 ΔΕΚΕΜΒΡΗ Η ΔΙΚΗ - ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΒΟ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 17/12 στις 9 το πρωί ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ Η ΕΝΑΚ.

  Δημοσιεύουμε την σχετική ενημερωτική ανακοίνωση  της συνδικαλιστικής παράταξης "Πρωτοβουλία για την Ενότητα Εργαζομένων στην ΕΛΒΟ - Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων"    


                     ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΛ.Β.Ο.                                                                                           ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Για τις 17 Δεκέμβρη ορίστηκε η δίκη των συναδέλφων μας Σταύρου Ναθαναήλ και Κώστα Σιτέλα ενώπιον του Β’ Τριμελούς πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, ύστερα από μήνυση που κατέθεσαν εναντίον τους ο πρόεδρος του Εργατικού κέντρου Θεσσαλονίκης και η πλειοψηφία των τεσσάρων μελών του ΔΣ  (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) του επιχειρησιακού Σωματείου εργαζομένων της ΕΛ.Β.Ο. Να θυμίσουμε ότι οι δύο συνάδελφοι (οι οποίοι είναι εκλεγμένα μέλη στο ΔΣ του Σωματείου) έχουν μηνυθεί με αφορμή μια ανακοίνωση της παράταξής μας σχετικά με την Απεργία (τουφεκιά  στον αέρα) της Γ.Σ.Ε.Ε. στις 26/11/2014. Είναι γνωστό σε όσους έστω και ελάχιστα γνωρίζουν την ΕΛ.Β.Ο. ότι η μήνυση εναντίον των δύο εκπροσώπων μας στο ΔΣ, αποτελεί την αφορμή και μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την διαίρεση των εργαζομένων και την τρομοκράτηση όσων παλεύουν ενάντια στο εκ νέου ξεπούλημα της ΕΛ.Β.Ο. Καλούμε όλους τους συναδέλφους, τους εργαζόμενους της πόλης, κάθε δημοκρατικό πολίτη σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης την Πέμπτη 17-12-2015 και ώρα 9:00 π.μ. Για να καταδικαστεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, η οποία προσπαθεί να εκφοβίσει και να εξοντώσει οικονομικά τους δύο συναδέλφους και για να μην περάσει η ποινικοποίηση της ελεύθερης έκφρασης στους χώρους δουλειάς.

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

ΣΥΝΤΟΜΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝ.Α.Κ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ - ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΕΤΗΣΙΟΥ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ.

Έχοντας διαμορφωθεί ένα επαρκές σύνολο δεδομένων, με την ολοκλήρωση και της κοινοβουλευτικής διαδικασίας του νέου ετήσιου προυπολογισμού, η Ενιαία Αριστερή Κίνηση ((ΕΝΑΚ) θα τοποθετηθεί σύντομα με ανακοίνωση της, σχετικά με τις πολιτικές - οικονομικές - κοινωνικές εξελίξεις, την πορεία της χώρας και τα άμεσα ζητήματα του κινήματος αντίστασης, του εργατικού λαικού κινήματος.

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - ΠΕΜΠΤΗ 3 ΔΕΚΕΜΒΡΗ - Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ - ΜΑΖΙΚΑ - ΜΑΧΗΤΙΚΑ - ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ - ΜΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ - ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ.

Πανελλαδική απεργία των εργαζομένων την Πέμπτη 3 του Δεκέμβρη. Η ΕΝΑΚ καλεί στην απεργία - μαζικά και μαχητικά - με την σημαία της εργατικής ενότητας και αντίστασης -  για να γίνει το εργατικό κίνημα το επίκεντρο των εξελίξεων - ενάντια στις αστικές ταξικές πολιτικές της λιτότητας - της κοινωνικής εξαθλίωσης - ενάντια στα νέα κυβερνητικά μέτρα του τρίτου μνημονίου - ενάντια στην υλοποίηση των εντολών των ευρωατλαντικών ιμπεριαλιστικών κέντρων, για μια πολιτική κατεύθυνση λαικής ελπίδας - εθνικής ανεξαρτησίας - εργατικής κυριαρχίας.
ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ "ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ" - ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΙΚΗ ΣΤΕΓΗ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΤΟΠΙΑΣ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ - ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΑΝΕΡΓΩΝ, ΝΕΟΛΑΙΑΣ, ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΕΥΤΟΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΜΗΝΩΝ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΛΗΣΤΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ - ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΛΑΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΝΑ ΜΑΤΑΙΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΤΡΑ - ΠΕΡΝΑΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ - Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

ΕΝΙΑΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΕΝΑΚ) - ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η ΕΝΑΚ εδώ και χρόνια, απο τις πρώτες ημέρες της ίδρυσης της, έχει αναφερθεί επίμονα και διεξοδικά και - κυρίως - στο σωστό χρόνο, στο τεράστιο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων γενικότερα πανελλαδικά και πολύ ειδικότερα και εξειδικευμένα στην περίπτωση της Κέρκυρας. Δώσαμε και δίνουμε μάχη με κάθε πρόσφορο μέσο για μια διέξοδο ουσιαστικής επίλυσης ενός μεγάλου προβλήματος, που όπως προβλέπαμε, αντι να περιορίζεται, θα μεγαλώνει. Μετά απο 8 χρόνια, η κατάσταση στην Κέρκυρα είναι ακριβώς ίδια και χειρότερη. Η ΕΝΑΚ τόνισε εδώ και χρόνια και συνεχίζει, πως τα "σκουπίδια θα πνίγουν την Κέρκυρα" - να "μην γίνει η Κέρκυρα /Νάπολη - η Κέρκυρα αξίζει το καλύτερο" - να καταργηθεί ο απαράδεκτος "περιφερειακός σχεδιασμός των τριών ΧΥΤΑ" - να σταματήσει η καταστολή των ΜΑΤ και η πολιτική των πάλαι ποτέ "δημάρχων - αντιδημάρχων κλπ" και του επονομαζόμενου "συνδέσμου καθαριότητας" που όσοι απο τον λαό της Κέρκυρας έχουν μνήμη, θυμούνται τα πρόσφατα γεγονότα και το κόστος της πολιτικής αυτής. Βέβαια, χρόνια μετά, κάποιοι απο αυτούς, μαζί με άλλους που προστέθηκαν, συνεχίζουν να ανακυκλώνονται σε θέσεις εξουσίας, ενω τα σκουπίδια επίσης συνεχίζουν να πνίγουν την Κέρκυρα, χωρίς διέξοδο. Η ΕΝΑΚ πρότεινε απο την πρώτη στιγμή, αποφασιστική στροφή πολιτικής, με ανατροπή στην επιλογή των ΧΥΤΑ και των "κυτάρρων" και μελέτη - προσανατολισμό στην επένδυση κατασκευής Δημόσιας Μονάδας ολοκληρωμένης διαχείρισης, συμβατής με τις ανάγκες του νησιού και βασισμένης στις τεράστιες δυνατότητες τεχνικής μελέτης - επιλογής συστήματος που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες, με ισχυρά περιβαλλοντικά κριτήρια.  Είναι ξεκάθαρο λέγαμε (και λέμε) πως η κατασκευή μιας σύγχρονης Μονάδας αλλάζει ριζικά - ποιοτικά και τα δεδομένα του ζητήματος της χωροθέτησης, που θα τεθεί πλέον σε νέα βάση, ενώ σε κάθε περίπτωση η ΕΝΑΚ έχει ταχθεί (για σειρά λόγων) υπέρ της πλήρους και οριστικής απαλλαγής και του Τεμπλονιού και της Λευκίμμης απο τις διαδικασίες που σχετίζονται με τα απορρίμματα. Απο τότε που ακούστηκαν αυτές οι προτάσεις έχει περάσει πολύς χρόνος, χρόνος αδράνειας και στασιμότητας, με το πρόβλημα των σκουπιδιών κρυμένο "κάτω απο το χάλί".
Είναι γνωστό το πώς το τοπικό μπλοκ εξουσίας - ενημέρωσης και διαπλοκής αντιμετώπισε αυτές τις θέσεις και προτάσεις, θεσεις και προτάσεις πασίγνωστες, διακυρηγμένες αγωνιστικά, δημοσιευμένες σε τύπο - διαδύκτιο κλπ επίμονα.. Εαν η αντιμετώπιση τους ήταν διαφορετική, σήμερα τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα..Πολλά μπορούν να ειπωθούν, πραγματικά πολλά. Σε κάθε περίπτωση, σημασία έχει το αποτέλεσμα και αυτό είναι που βιώνουμε σήμερα, δηλαδή το πρόβλημα των σκουπιδιών άλυτο και διογκωμένο όσο ποτέ. Το τι θα κάνει τώρα - άμεσα ο Δήμος είναι "δικό τους πρόβλημα".. Όλοι αυτοί που έφεραν τα πράγματα εως εδώ, οφείλουν να κοιτάξουν τι θα κάνουν.. Όμως και η άμεση διαχείριση του θέματος είναι άμεσα σχετιζόμενη με την προοπτική. Παράλληλα όμως (όπως έχουμε ξαναπεί - και το επαναλαμβάνουμε με καλή πρόθεση και με την ελπίδα πως θα είναι ένα δίδαγμα) ένας βαθμός ευθύνης έχει να κάνει και με τον τρόπο που τα κινήματα ενάντια στους ΧΥΤΑ θέλησαν η όχι να συνδέσουν τους αγώνες τους με την πρόταση διεξόδου και επίλυσης του προβλήματος, η εαν είχαν διαφορετικές "προτεραιότητες".. Και στο σημείο αυτό υπάρχουν ευθύνες συνολικά, αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο. Ένα άλλο επίσης μεγάλο αρνητικό κεφάλαιο είναι οι θέσεις και ο ρόλος του συνόλου των "ισχυρών πολιτικών κομμάτων" και των αυτοδιοικητικών τους παρατάξεων εξαρχής, μέχρι και τώρα.
Το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, πρόβλημα τρομερά οξυμένο στην περίπτωση της Κέρκυρας (και αλλού) είναι ζήτημα πανελλαδικής υπόστασης και σχετίζεται άμεσα με την καθυστερημένη και εξαρτημένη "φύση" του ελληνικού καπιταλιστικού μοντέλου, αφορά επίσης τους ανταγωνισμούς επιχειρηματικών συμφερόντων αλλά και το σύστημα πολιτικής - οικονομικής διαπλοκής, όπως και επιπλέον,διάφορες "συντεχνιακές" αντιλήψεις. Η σημερινή δημοτική αρχή της Κέρκυρας, είναι τμήμα - συνέχεια και ουρά του προγενέστερου τοπικού μπλοκ εξουσίας και με την πολιτική της το επιβεβαιώνει διαρκώς. Οι υποτιθέμενες "δημόσιες διαβουλεύσεις" που ανακοινώνει είναι προσχηματικές και αποπροσανατολιστικές, είναι για σπατάλη χρόνου και όντως ο καιρός περνά.. Τα περί "δεματοποιητή" είναι μια τρύπα στο νερό, δεν είναι λύση προοπτικής. Με επιμονή η ΕΝΑΚ επαναλαμβάνει την πρόταση για σύγχρονη Μονάδα, απόλυτα δημόσια, συμβατή στις κερκυραικές ανάγκες και συνθήκες, ικανή να μετατρέψει το πρόβλημα των σκουπιδιών σε πλεονέκτημα για το δημόσιο - δημοτικό συμφέρον, πλεονέκτημα περιβαλλοντικό, θέσεων εργασίας, πλεονέκτημα ενεργειακό και οικονομικό. Σε αυτή την κατεύθυνση θεωρούμε πως πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους και να διεκδικήσουν ο λαός, τα κινήματα, ο Δήμος.

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ - 42 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ - Στο δρόμο του εξέγερσης για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία-Εθνική Ανεξαρτησία

        Στο δρόμο του εξέγερσης για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία-Εθνική Ανεξαρτησία

                         Ενιαία Αριστερή Κίνηση (ΕΝΑΚ) - Πορεία Αριστερή
                                                    Κοινή Ανακοίνωση

 Αυτές τις μέρες, πρίν από 42 χρόνια, κορυφώνονταν η αντιδικτατορική-αντιφασιστική-αντιιμπεριαλιστική πάλη της φοιτητικής νεολαίας και του εργαζόμενου λαού με την κατάληψη του Πολυτεχνείου και την εξέγερση που συνέβαλλε αποφασιστικά στην πτώση της αμερικανοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών και ακύρωνε τα περί του "ομαλού εκδημοκρατισμού της δικτατορίας".
42 χρόνια αργότερα ο λαός βλέπει τη χώρα να έχει χάσει κάθε έρισμα εθνικής ανεξαρτησίας και να έχει μετατραπεί σε νεο-αποικία όπου το πολιτικό - νομοθετικό πλαίσιο καθορίζονται από τα ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν η εξαθλίωση, η ανεργία, η ανασφάλεια, η φτώχεια, η πείνα, κατρακυλούν οι όποιες υπάρχουσες κοινωνικές δομές (παιδεία - υγεία - πολιτισμός κλπ), εκχωρείται και ξεπουλιέται ο εθνικός πλούτος και πολλά άλλα..
Σε αντίθεση με τις όποιες προδοκίες που έτρεφε μεγάλη μερίδα του λαού μας, η κυβέρνηση προωθεί και ψηφίζει συνεχώς αντεργατικά νομοθετήματα ακόμα και με τη διαδικασία του επείγοντος ή του κατεπείγοντος, πράξεις νοθετικού περιεχομένου τις οποίες επιβάλλει ακόμα και με περιστολές δικαιωμάτων, περιφρόνηση ακόμα και αποφάσεων της "επίσημης Δικαιοσύνης".
Την ίδια ώρα και με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δυναμώνουν και εκτρέφονται αντιδραστικές αντιλήψεις όπως ο εθνικισμός, ρατσισμός, η ξενοφοβία, στηρίζονται φασιστικές κυβερνήσεις και κόμματα (όπως για παράδειγμα στην Ουκρανία), συνεχίζεται η πολιτική αποσταθεροποίησης της Μέσης Ανατολής, η ΕΕ μετατρέπεται σε φρούριο ενάντια στα μεταναστευτικά-προσφυγικά ρεύματα επιβίωσης απο τις πολεμικές ζώνες, που αυτή η ίδια, μαζί με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα προκάλεσαν..
Τα αιτήματα για ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ - ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αποτελούν σήμερα, αδικαίωτα κεντρικά αιτήματα για τη νεολαία και το λαό της χώρας μας. Όπως και το ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ παραμένει επίκαιρο, στην σύγχρονη εποχή της έξαρσης των φασιστικών - ρατσιστικών - εθνικιστικών ρευμάτων και πολιτικών, απο κέντρα, ομάδες, ακόμα και απο κυβερνήσεις της ευρωπαικής ηπείρου, αλλά και στην Ελλάδα των χρυσαυγίτικων δολοφονικών συμμοριών και διαφόρων αντιδραστικών πολιτικών παραγόντων που αναπαράγουν και καλύπτουν τις φασιστικές αντιλήψεις και πρακτικές, στην εποχή που το σύστημα, τα αφεντικά και τα ξένα κέντρα αξιοποιούν το φασισμό στα πολυποίκιλα σχέδια τους.
Οι μέρες που περνάμε είναι δύσκολες, αλλά ελπίδα - προοπτική υπάρχει και βρίσκεται μόνο τον ενωμένο συλλογικό ανυποχώρητο αγώνα και στην ακλόνητη αντίσταση. Δεν παραδινόμαστε, δεν μπορούν να νικήσουν. Το ξέρουν και είναι επικίνδυνα εξοργισμένοι. Όπως και η χούντα δεν έπεσε από τις προσπάθειες κάποιων για "εκδημοκρατισμό" της, αλλά μέσα από την ΚΑΤΑΛΗΨΗ - ΕΞΕΓΕΡΣΗ του Πολυτεχνείου, έτσι και σήμερα η λύση βρίσκεται στη πλατιά συσπείρωση πάνω στις διεκδικήσεις και τα αιτήματα, στην οργάνωση του λαϊκού αγώνα, στην διαδήλωση, στην απεργία, στη μαζική και οργανωμένη αντίσταση. Παράλληλα, στην ανάπτυξη πολιτικού κινήματος που θα δώσει κατεύθυνση και προοπτική. Για να πέσουν στο λάκκο αυτοί οι ίδιοι που τον σκάβουν, για να ρίξουν εκεί τον ελληνικό λαό.
ΕΝΑΚ - ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ απευθύνουμε χαιρετισμό σε εκείνους, τους γνήσιους αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα, του αγώνα για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή προκοπή.  Με έμπνευση απο το Νοέμβρη και τις αγωνιστικές του παρακαταθήκες, όπως και απο όλες, τις πλούσιες παρακαταθήκες αντίστασης του ελληνικού λαού, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

ΕΝΙΑΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΕΝΑΚ) - ΜΑΖΙΚΑ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ

ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ - ΜΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ - ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ - ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟ - ΕΞΩ ΑΠΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ - ΝΑΤΟ - ΕΞΩ Η ΤΡΟΙΚΑ - Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.





ΠΕΜΠΤΗ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ - ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ - ΕΡΓΑΚ - ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

ΠΕΜΠΤΗ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ - ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ - ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ "ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ" - ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΙΚΗ ΣΤΕΓΗ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΤΟΠΙΑΣ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ - ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΑΝΕΡΓΩΝ, ΝΕΟΛΑΙΑΣ, ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΕΥΤΟΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΜΗΝΩΝ - ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΛΗΣΤΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ - ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΛΑΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΝΑ ΜΑΤΑΙΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΤΡΑ - ΠΕΡΝΑΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ - Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.








Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

ΕΡΓΑΤΟΥΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΕΡΓΑΚ) - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

                                 
                                       ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΟΤΑ

Η νέα κυβέρνηση, του τρίτου μνημονίου, συνεχίζει τις σκληρές αντιλαικές αντικοινωνικές πολιτικές, εθνικής εξάρτησης και εργατικής εξαθλίωσης. Η λαική - εργατική αντίσταση (με βασική προυπόθεση την ενεργοποίηση των συνδικάτων και την αγωνιστική συσπείρωση) ήταν και είναι η μόνη απάντηση και διέξοδος των εργαζομένων, τόσο για την επιβίωση τους όσο και για να ανοίξουν δρόμους σε μια νέα προοπτική. Μπροστά και στην πανελλαδική απεργία στις 12 του Νοέμβρη, η ΕΡΓΑΚ εκφράζει την συμπαράσταση της στους εργαζόμενους των ΟΤΑ και στις κινητοποιήσεις που ξεκινούν, ενάντια στην κοινωνική οικονομική εξαθλίωση, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών της αυτοδιοίκησης, ενάντια στην κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης και τις μειώσεις μισθών, για αναβάθμιση των υπηρεσιών των ΟΤΑ και άμεσες προσλήψεις του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.  

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (ΑΠΕ) - άρθρο

  του Νίκου Μάνδυλα - προέδρου ΕΤΕ/ΔΕΗ Κέρκυρας - μέλους της ΣΕ της ΕΡΓΑΚ

Στο θέμα των "ανανεώσιμων πηγών ενέργειας" (ΑΠΕ) έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές και γενικότερα το παρακολουθούμε για πολλούς λόγους και ένας απο αυτούς, σημαντικότατος, είναι πως οι ΑΠΕ αποτελούν κρίσιμο επιβαρυντικό παράγοντα στα τιμολόγια, στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Σύμφωνα με συγκεντρωτικά στοιχεία του ΛΑΓΗΕ (Λειτουργός ΑΓοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας)  στο 7μηνο Ιανουαρίου - Ιουλίου 2015 η συνολική αξία της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας έχει ανέλθει σε 927 εκατ. ευρώ και η μεσοσταθμική τιμή για όλες ανεξαίρετα τις τιμές ηλεκτρικού ρεύματος από Ανανεώσιμες Πηγές ανήλθε (για ολόκληρο το 7μηνο) σε 161 ευρώ ανά MWh.
Με βάση τις ισχύουσες σήμερα τιμές ρεύματος για ηλεκτρικό ρεύμα που διαθέτει η ΔΕΗ στους Οικιακούς καταναλωτές - είναι αναρτημένες στην ιστοσελίδα της - το ρεύμα από ΑΠΕ είναι ακριβότερο κατά 68%!!!
Το παραγόμενο ρεύμα από Φωτοβολταϊκά στις Στέγες ανέρχεται σε …392,5 4 €/MWh, δηλαδή είναι ακριβότερο κατά …309% σε σύγκριση με τα τιμολόγια της ΔΕΗ. Δηλαδή, οι συνολικές επιβαρύνσεις για Ανανεώσιμες Πηγές θα προσεγγίσουν για ολόκληρο το 2015 κοντά στα 1.400 εκατ. ευρώ!!! τις οποίες, βέβαια, θα κληθούν να πληρώσουν οι καταναλωτές μέσω των λογαριασμών ρεύματος…
Ιδιαίτερα υπογραμμίζεται, ότι οι σχετικές δαπάνες των Καταναλωτών για Ανανεώσιμες Πηγές ΔΕΝ αποτελούν Έσοδα της ΔΕΗ ή των άλλων παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά "υποχρεωτικά συνεισπράττονται" με τους εκδιδόμενους λογαριασμούς και αποδίδονται σε "τρίτους', στους Επενδυτές Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ)…
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ "ΤΕΛΩΝ"
Κανένας Καταναλωτής δεν μπορεί να "αρνηθεί" να πληρώσει το ΕΤΜΕΑΡ γιατί… "κινδυνεύει" να του κόψουν το ρεύμα (!!!!), ανεξαρτήτως του εάν πληρώνει κανονικά το υπόλοιπο των λογαριασμών ρεύματος…
Για την περίπτωση των όποιων "αμφισβητήσεων", μπορεί ο καθένας να παρακολουθεί  τα στοιχεία και να διαμορφώνει εικόνα, παρακολουθώντας και την ιστοσελίδα του ΛΑΓΗΕ..

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ - ΑΝΟΙΧΤΟ ΓΡΑΜΜΑ - ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - 31 του Οχτώβρη 1940 - κρατούμενος στην γενική ασφάλεια Αθήνας - ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΕΝΟΤΗΤΑΣ - ΝΙΚΗΣ

   Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την υποδουλώσει και εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι Έλληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. 0 λαός τής Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό πού τον διευθύνει ή κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια 'Ελλάδα τής δουλειάς, τής λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ'εναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.
Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και ή νίκη θα 'ναι νίκη τής Ελλάδας και τού λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.

Αθήνα, 31 τού Οχτώβρη 1940.

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

28η ΟΧΤΩΒΡΗ του 1940 - ΠΟΙΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΠΕ ΤΟ "ΟΧΙ" - ένα ενδιαφέρον άρθρο - νέα αναδημοσίευση

"Θα ρίψουμε μερικές τουφεκιές για την τιμή των όπλων"

    Στις 28 Οκτώβρη 1940 στις 5.30 το πρωί πολυάριθμες ιταλικές φασιστικές δυνάμεις επιτίθενται σε όλο το μήκος των ελληνοαλβανικών συνόρων , από τις βουνοκορφές του Γράμμου ως τις παραλιακές ακτές του Ιονίου Πελάγους (Ιόνιο ως τη λίμνη Πρέσπα), προηγήθηκε εντατική προπαρασκευή πυροβολικού και σφοδρός βομβαρδισμός της αεροπορίας τους.
   Ο αιφνιδιασμός και η μεγάλη υπεροχή τους σε αριθμητική δύναμη και με σύγχρονα πολεμικά μέσα είχε ως αποτέλεσμα να εισβάλλουν στο ελληνικό έδαφος από πολλά σημεία. Η υπεροχή των ιταλικών δυνάμεων κυρίως σε πυροβολικό, άρματα κα ι αεροπορία ήταν συντριπτική. (βλ.σελ.2(1)).
«Ο Ελληνικός στρατός πρόβαλε ηρωική αντίσταση παντού αναπληρώνοντας με το μαχητικό του φρόνημα και την ασύγκριτη ανδρεία του τις ανεπαρκείς δυνάμεις και την τέλεια σχεδόν ανυπαρξία αεροπορίας και αρμάτων μάχης»(βλ. σελ 63 (2)). Την ίδια περίοδο , Οκτώβρης 1940, σε έκθεση του ΓΕΣ μεταξύ άλλων σημειώνεται «…αντιαεροπορικόν ουχί επαρκές. Αντιαρματικόν τοιούτον διετίθετο ελάχιστόν… Γενικώς από απόψεως τροφίμων και νομής κατά την κήρυξιν του πολέμου, δεν υπήρχον αποθέματα γενικής εφεδρείας. Αι ανάγκαι του στρατού εκστρατείας απήτουν μέγαν αριθμόν αυτοκινήτων ανερχομένων εις 7.000 περίπου έναντι των υπαρχόντων 600 της Στρατιωτικής Υπηρεσίας… Κατά την έναρξιν του πολέμου η Ελληνική Αεροπορία διέθετεν εις καλήν κατάστασιν τον κάτωθι αριθμόν αεροσκαφών : 38 αεροσκάφη διώξεως, 9 αεροσκάφη ελαφρού βομβαρδισμού και αναγνωρίσεως, 18 βομβαρδισμού, 50 παρατηρήσεως και στρατιωτικής συνεργασίας…» (βλ. σελ. 65 (2))έναντι 400 αεροσκαφών βομβαρδισμού – διώξεως των ιταλών (βλ. σελ. 2 (1)).
   Ο πόλεμος αυτός απέδειξε τον ηρωισμό και το αντιφασιστικό πνεύμα των ελλήνων αλλά και απομυθοποίησε τη χυδαία προπαγάνδα της δικτατορίας του Ι. Μεταξά, η οποία επί μια τετραετία είχε ως στόχο την εξαπάτηση του λαού ( πέρα από την ωμή βία, τρομοκρατία, φυλακές, εξορίες κλπ) και προσπαθούσε να του καλλιεργήσει την ψευδή εντύπωση ότι μεριμνούσε ανελλιπώς για τον εξοπλισμό του στρατού και την ασφάλεια της χώρας.
   Η δοκιμασία του πολέμου απέδειξε την απροετοιμασία της χώρας προς τον πόλεμο, την οποία αναγκάστηκαν να ομολογήσουν αργότερα κορυφαίοι στρατιωτικοί ηγήτορες των κατά ξηρά και θάλασσα μονάδων στα απομνημονεύματά τους (Παπάγος, ναύαρχος Σακκελαρίου κ.α ) και κυρίως έφερε σε φως τις τρομερές λαθροχειρίες της δικτατορίας στον πολυδιαφημιζόμενο έρανο για την ενίσχυση της αεροπορίας. Εκατομμύρια επί εκατομμυρίων είχαν «φαγωθεί», είχαν καταχραστεί.
   Η Ελλάδα μπήκε στον πόλεμο διαθέτονας μερικά απαρχαιωμένα γαλλικής και πολωνικής κατασκευής αεροπλάνα, τα οποία το δημόσιο είχε προμηθευτεί πριν της δικτατορίας του Ι. Μεταξά. (βλ. σελ 12 (3))
   Πριν από την επίθεση είχε προηγηθεί ιταλικό τελεσίγραφο στον τότε δικτάτορα Ι. Μεταξά στις 28/10/1940 στις 3.00 το πρωί από τον ιταλό πρέσβη στην Αθήνα Γράτσι, το οποίο και απέρριψε.
¨ Ήταν ένα κυνικό διπλωματικό έγγραφο με σκηνοθετημένες κατηγορίες και αξιώσεις για παραχωρήσεις εδαφικών στρατηγικών σημείων της χώρας μας, που καμιά κυβέρνηση στον κόσμο δεν μπορούσε να δεχτεί.
   Τίποτε πιο φυσικό να το απορρίψει και ο Μεταξάς ( βλ. σελ.53 (2)). Ανάμεσα στα άλλα στο τελεσίγραφο τονίζονταν τα εξής : «… το δικαίωμα να καταλάβει δια των ενόπλων αυτής δυνάμεων ( Ιταλίας) δια την διάρκεια της σημερινής προς την Αγγλία ρήξεως, ορισμένα στρατηγικά σημεία του ελληνικού εδάφους» (βλ.σελ 178(4)). Φυσικά ο Ι. Μεταξάς δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά διότι αν δεχόταν το τελεσίγραφο τότε θα ανατρεπόταν από το Βασιλιά και τους άγγλους που τον είχαν τοποθετήσει δικτάτορα για να υπερασπίσει τα συμφέροντά τους την περίοδο αυτή απέναντι στην Ιταλία.
    Aλλά το σημαντικότερο ο αδούλωτος και αλύγιστος λαός μας θα συνέχιζε τον αγώνα κάτι που φυσικά έκανε με ηρωισμό και αυταπάρνηση λέγοντας το πραγματικό ΟΧΙ στη φασιστική εισβολή γράφοντας με το αίμα του νέες σελίδες ηρωισμού και θυσιών κάτω από δύσκολες συνθήκες, λάσπη , χιόνια, βροχές, πείνα, κρυοπαγήματα και μύριες άλλες κακουχίες στα αλβανικά βουνά – μέτωπο.
   Αλλά και στη συνέχεια στην κατοχή και στην Εθνική Αντίσταση με επικεφαλής τα ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ κάτω από την καθοδήγηση του ΚΚΕ. Ο Ι, Μεταξάς απέρριψε το τελεσίγραφο χωρίς όμως να πιστεύει στη νίκη του ελληνικού λαού, αλλά για να ριχτούν απλά μερικές τουφεκιές για την τιμή των όπλων. Στις 30. 10.1940 δήλωνε στους δημοσιογράφους: «Αλλά υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες ένας λαός οφείλει, αν θέλει να μείνει μεγάλος, να είναι ικανός να πολεμήσει έστω και χωρίς καμιάν ελπίδα νίκης» (βλ. σελ. 181(4) και σελ.56(2)).
   Στο ίδιο πνεύμα ο αρχηγός του ΓΕΣ Α. Παπάγος λίγες μέρες πριν την ιταλική επίθεση είχε δηλώσει στον επιτελάρχη του ΤΣΔΜ συνταγματάρχη Γεωργούλη ότι αν μας επιτεθούν οι Ιταλοί «θα ρίψωμεν μερικές τουφεκιές δια την τιμήν των όπλων»(βλ. σελ 181(4)). Η δικτατορία του Μεταξά δεν πολεμούσε ούτε για τη δόξα αλλά μόνο γιατί έπρεπε και δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, να ρίξει μόνο μερικές τουφεκιές για την τιμή των όπλων.
   Σχετικά με αυτό ο υποστράτηγος Π. Πετρόπουλος , Διευθυντής τότε του ΙΙΙ Γραφείου επιχειρήσεων της VIII Μεραρχίας που αντιμετώπισε το κύριο βάρος της εχθρικής επίθεσης στην Ήπειρο, γράφει: «Η Ανώτατη ηγεσία δεν επίστευεν εις την νίκην, αλλά ήθελεν να ρίψωμεν μερικούς πυροβολισμούς δια την τιμήν των όπλων μας» (βλ.(5)-σελ.56(2)-σελ 79(6)).
Διαμετρικά αντίθετη ήταν η στάση του λαού.
   Όταν το πρωί στις 28/10/1940 μαθεύτηκε από τις εφημερίδες και το ραδιόφωνο η ιταλική επίθεση , η ψυχραιμία, το θάρρος και η αποφασιστικότητα κυριαρχούσε στο λαό. Όχι μόνο οι έφεδροι καλούνταν στα όπλα αλλά χιλιάδες εθελοντές όλων των ηλικιών έτρεχαν να παρουσιαστούν στα κέντρα επιστράτευσης που ορίστηκαν σε όλη τη χώρα, στα οποία σχηματίστηκαν τεράστιες ουρές.
   Στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις συγκροτήθηκαν αυθόρμητα μεγάλες διαδηλώσεις αποδοκιμασίας της φασιστικής Ιταλίας και του δικτάτορα Μουσολίνι , κλπ (βλ. σελ 58(2)). Όλη αυτή η εικόνα της μεγαλοπρέπειας του λαού για την πάλη και την νίκη που πραγματικά είπε όχι στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας, τρόμαξε το δικτάτορα Ι. Μεταξά, που στο ημερολόγιό του έγραφε: «Με ανησυχεί η υπεραισιόδοξος κοινή γνώμη» (βλ. σελ 181 (4)) Ο λαός ενωμένος, παρά τις καταπιέσεις, τις φυλακές, τις εξορίες, τις πικρίες, τους διαχωρισμούς από το φασιστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου, βρέθηκε έτοιμος να πολεμήσει τους επιδρομείς παρά τη φιλοφασιστική και φιλοναζιστική προπαγάνδα του καθεστώτος (βλ. σελ 181-2 (4)), το οποίο καλλιεργούσε και επέβαλε το θαυμασμό στα φασιστικά καθεστώτα της Ιταλίας και της Γερμανίας. «Ο ελληνικός λαός εκλήθη να αντιμετωπίση τον ιταλικόν φασισμόν και τον γερμανικόν εθνικοσοσιαλισμόν, αφού επί μία τετραετία εδιδάσκετο ότι τα καθεστώτα ταύτα ήσαν αι μορφαί πολιτικής διακυβερνήσεως του μέλλοντος» (βλ. σελ 474-475- σελ 143 )
   Αλλά και την τελευταία στιγμή ο Μεταξάς όχι μόνο δεν πίστευε στη νίκη αλλά και είχε αυταπάτες ότι δεν θα μας επιτεθεί η Ιταλία.
 Τηλεγραφήματα από τις Πρεσβείες που έφταναν μιλούσαν για επίθεση. Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω που έστειλε ο Ι. Πολίτης από τη Ρώμη στις 23/10.1940 «κατά πληροφορίας στρατιωτικής πηγής προστίθεται ήδη και χρονικός προσδιορισμός μεταξύ 25 και 28 τρέχοντος δια την εκδήλωσίν της εναντίον της Ελλάδος ενεργείας». ( Βλ.σελ. 176 (4))
   Φυσικά πριν η ηγεσία του ΓΕΣ με την κατάληψη της Αλβανίας από την Ιταλία τον Απρίλη του 1939 έβλεπε τον κίνδυνο της ιταλική επίθεση χωρίς όμως ο Μεταξάς να παίρνει μέτρα όταν του ζητήθηκε. Χαρακτηριστικά στο ημερολόγιό του στις 9/10/1940 έγραφε « « Παπαδήμας, Παπάγος. Εξωφρενικά αιτήματα! Επιστράτευσις, προμήθεια 584 εκατομμύρια!..» (βλ. σελ.149(4)).
   Είχε προηγηθεί βομβαρδισμός στις 12.7.1940 από τρία ιταλικά αεροπλάνα του βοηθητικού του Ελληνικού Στόλου «Ωρίων» καθώς και στο αντιτορπιλικό «Ύδρα». Στις 30.7.1940 ρίχνονται 4 βόμβες εναντίον ελληνικού αντιτορπιλικού στον Κορινθιακό. Στις 2.8. 1940 ιταλικό αεροπλάνο ρίχνει βόμβες εναντίον πλοίου της οικονομικής αστυνομίας 1 χιλ. από το φάρο της Λαγούσας. Στις 15.8.1940 βυθίζεται το καταδρομικό «Έλλη».
   Από την πλευρά της δικτατορίας για να μην εξοργίσει το Μουσολίνι και να μην μεγαλώσει την ανησυχία της ελληνικής κοινή γνώμης απαγορεύεται να δημοσιευτεί οποιαδήποτε πληροφορία για τις ιταλικές προκλήσεις (βλ.154.(4)).Έγιναν βέβαια διακοινώσεις διαμαρτυρίας στην Ιταλία, αλλά Ιταλοί τους «έγραψαν» κανονικά γιατί είχαν τα σχέδιά τους.
   Οι αυταπάτες του Μεταξά συνεχίζονταν όταν ακόμη μετά τον τορπιλισμό του «Έλλη» στις 15.8.1940 ο Παπάγος με την ιδιότητα του αρχηγού του ΓΕΣ του ζήτησε να παρθούν ορισμένα μέτρα. Ο Μεταξάς τα απέρριψε, αλλά για να δικαιολογήσει τη στάση του απευθύνθηκε στη Γερμανία του Χίτλερ για να τον συμβουλευτεί, που φυσικά η απάντηση από τη Γερμανία ήταν αρνητική, να μην κάνει τίποτε» (βλ. 49-50(2)).
   Ο Παπάγος σημειώνει : «Ουδέποτε η κυβέρνησις μεταξύ των σκοπών της μιας προπαρασκευής είχε θέσει και τον της αντιμετωπίσεως ενός πολέμου κατά της Ιταλίας. Οπότε όμως τον Απρίλιο του 1939 τα ιταλικά στρατεύματα κατέλαβαν την Αλβανίαν, το ζήτημα της αντιμετωπίσεως του ιταλικού κινδύνου εν αμέσω ή προσεχεί μέλλοντι ετίθετο πλέον όμως από στρατιωτικής πλευράς» (βλ. σελ. 78 (6)).
   Ανακεφαλαιώνοντας όλα αυτά για το ποιος είπε πραγματικά το ΟΧΙ αλλά και απαντώντας σε όλους εκείνους τους απολογητές και υμνητές της δικτατορίας του Ι. Μεταξά, που θέλουν να τον παρουσιάσουν σαν έναν άνθρωπο με αρετές, με θάρρος και αποφασιστικότητα, αλλά και αμέσως μετά την κήρυξιν του πολέμου, ο γνωστός ιστορικός Γ. Κορδάτος γράφει σε δημοσιεύματά του:
«.. Ο Μεταξάς κανένα ΟΧΙ δεν είπε στον Ιταλό πρεσβευτή. Το ΟΧΙ το είπε ο ελληνικός λαός και στο αλβανικό μέτωπο και ύστερα στον καιρό της κατοχής με την Εθνική Αντίσταση…Ο Μεταξάς δεν έπαιξε τον ιστορικό ρόλο που καλούσαν οι περιστάσεις να παίξει. Ως την τελευταία στιγμή έλπιζε πως ο Μουσολίνι δεν θα μας επιτίθονταν , γιατί πολλά περίμενε από τον Χίτλερ που τον πίστευε για φίλο και προστάτη της Ελλάδας! Γι ‘ αυτό όταν στις 4 το πρωί της 28 Οκτώβρη 1940 τον ξύπνησε ο Ιταλός Πρεσβευτής Γκράτσι για να του επιδώσει το τελεσίγραφο δεν κατάλαβε περί τίνος επρόκειτο – έτσι διηγείται ο Γκράτσι που κατά τα άλλα γράφει με πολλή συμπάθεια για το Μεταξά - άρχισε τις φιλοφρονήσεις. Άμα δε διάβασε το τελεσίγραφο ούτε αγρίεψε, ούτε κράτησε την ψυχραιμία του, ούτε βρήκε δύο λέξει από εκείνες που μένουν ιστορικές για να πει για λογαριασμό της Ελλάδας, παρά δάκρυσε.. (βλ.(8),σελ.57-58(2)). Όταν τελείωσε το διάβασμα του φασιστικού τελεσιγράφου( διηγείται ο ιταλός πρεσβευτής Γκράτσι) «κοίταξε κατάματα το Γκράτσι και με συγκινημένη αλλά σταθερή φωνή του είπε στα γαλλικά: ώστε έχω πόλεμο»! (βλ.σελ.58(2)).
   Με το ξέσπασμα του πολέμου οι 600 δεσμώτες κομμουνιστές της Ακροναυπλίας με υπόμνημά τους στις 29 Οκτώβρη 1940 διεκδικούσαν την τιμή να υπερασπίσουν την πατρίδα προτάσσοντας τα στήθη τους στους εισβολείς, πολεμώντας στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Η δικτατορία απέρριψε το υπόμνημά τους απαντώντας αρνητικά.
   Ανάλογα υπομνήματα στάλθηκαν από τους φυλακισμένους και εξόριστους από την Κέρκυρα, Φολέγανδρο, Κίμωλο, Σίκινο, Ασβεστοχώρι, κλπ τα οποία απορρίφθηκαν από τη δικτατορία (βλ. (9)).Η αρνητική απάντηση της δικτατορίας είχε ως αποτέλεσμα πολλοί δεσμώτες αγωνιστές στους τόπους εξορίας να πεθάνουν από τη φοβερή πείνα του 1941. Εκατοντάδες άλλοι να παραδοθούν από τη δικτατορία στα κατοχικά στρατεύματα και να εκτελεστούν από τους Γερμανούς στην Καισαριανή στην Αθήνα, στο στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη και σε άλλα σημεία. Το σημαντικότερο από όλα όμως που ήταν η συνισταμένη της τοποθέτησης των κομμουνιστών της Ελλάδας, αλλά και κάθε προοδευτικού ανθρώπου για τον πόλεμο και την φασιστική εισβολή ήταν το ανοιχτό γράμμα προς το λαό της Ελλάδας του ΓΓ του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη , το οποίο γράφτηκε στα κρατητήρια της Γενικής Ασφάλειας υπό τύπο μανιφέστου προς τον ελληνικό λαό και δημοσιεύτηκε στον τύπο στις 2/11/1940.
   Το Γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη ήταν ξεκάθαρο και χωρίς περιστροφές. Έβαζε ζήτημα προοπτικής «μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό». Ουσιαστικά το γράμμα έθετε τις βάσεις για τη δημιουργία του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ), που ακολουθήθηκε στη συνέχεια και γιγαντώθηκε στο λαό για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά. (Το ιστορικό Γράμμα του Ζαχαριάδη δημοσιεύεται παραπάνω).
   Με την κατάληψη της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής τον Απρίλη 1941 ο Νίκος Ζαχαριάδης παραδόθηκε από την Ελληνική Ασφάλεια στους γερμανούς και μεταφέρθηκε στο Νταχάου από το οποίο απελευθερώθηκε το 1945 και επέστρεψε στην Ελλάδα στα τέλη Μάη του ίδιου έτους.
   Ο πόλεμος του 1940-41 με τους ιταλούς χωρίζεται από το ΓΕΣ σε τρεις χρονικές περιόδους.
Η πρώτη αφορά το διάστημα 28/10/1940 έως τις 13/11/1040 κατά το οποίο έχουμε την επίθεση της Ιταλίας, την κατάληψη ελληνικών εδαφών και στη συνέχεια οι ελληνικές δυνάμεις έως τις 13/11/1940 είχαν αποκαταστήσει στο μεγαλύτερο μέρος το εθνικό έδαφος, στην περιοχή της Κόνιτσας και τις διαβάσεις των συνόρων. Παράλληλα από 1-13/11/1940 στη ΒΔ Μακεδονία οι Ελληνικές δυνάμεις με αντεπιθέσεις πέτυχαν να καταλάβουν υψώματα πέρα από τα σύνορα.
Η δεύτερη περίοδος είναι από 14/11/1940 έως 6/1/1941. Έχουμε γενικά αντεπίθεση των ελληνικών δυνάμεων με εντυπωσιακά αποτελέσματα (βλ.σελ 3-4 (1)).
Η Τρίτη περίοδος είναι από 7/1/1941 έως τις 26/3/1941. Στο διάστημα αυτό στον κεντρικό τομέα του μετώπου έγιναν οι σκληρότεροι και οι πιο αιματηροί αγώνες των Ελλήνων και Ιταλών. Κατά τη διάρκεια αυτή σημειώθηκαν πάρα πολλές μεγάλες επιθέσεις των ιταλών, χωρίς να σπάσουν την άμυνα των ελλήνων. Στη συνέχεια , ως τις 9/4/1941 που διατάχθηκε η αναστολή των πολεμικών επιχειρήσεων στο Αλβανικό μέτωπο λόγω της γερμανικής εισβολής η κατάσταση στο μέτωπο δεν παρουσίασε αξιόλογες μεταβολές ( βλ. σελ 5-7(1))
   Στις 6/4/1941 στις 5.15 το πρωί άρχισε αιφνιδιαστικά η γερμανική επίθεση στην Ελλάδα και στη Νότια Γιουγκοσλαβία με αποτέλεσμα στις 9/4/1941 στις 8 το πρωί η Θεσσαλονίκη να παραδίδεται στα γερμανικά στρατεύματα κατοχής και στις 27/4/1941 στις 8.10 το πρωί να μπαίνουν στην Αθήνα.
   Έως τις 30/4/1941 καταλήφθηκε η ηπειρωτική Ελλάδα και μέχρι τις 5/8/1941 σε συνεργασία με τους Ιταλούς τα διάφορα νησιά και στις 20-31/5/1941 διεξήχθη η Μάχη της Κρήτης. Κατά το διάστημα αυτό στις 21/4/1941 ο επικεφαλής στρατηγός Γ. Τσολάκογλου και με τις ευλογίες του μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα υπέγραψε συνθηκολόγηση με τους γερμανούς, οι οποίοι διόρισαν πρώτο κατοχικό πρωθυπουργό τον Γ. Τσολάκογλου. Την άλλη μέρα της συνθηκολόγησης ο Βασιλιάς και η κυβέρνησή του με πρωθυπουργό τώρα τον Εμμ. Τσουδερό που είχε διοριστεί την προηγούμενη, την κοπάνισε στην Κρήτη και στη συνέχεια στην Αίγυπτο, φυσικά με γεμάτα τα μπαγκάζια τους με χρήμα και χρυσό. Την περίοδο αυτή μέσα στις πολλές πράξεις προδοσίας, αποσύνθεσης και διάλυσης που χαρακτηρίζουν τους κύριους φορείς και ανώτερους τιτλούχους του καθεστώτος της Αθήνας, τις τελευταίες εκείνες μέρες πριν την είσοδο των γερμανών στην Αθήνα σημειώθηκε μια από τις πιο ατιμωτικές και απάνθρωπες πράξεις τους. Παράδωσαν τους πρώτους αντιστασιακούς, τους πρώτους αγωνιστές του αντιφασιστικού και εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος,2000 περίπου εξόριστους και φυλακισμένους δεσμώτες του ελληνικού μοναρχοφασισμού στους γερμανούς εισβολείς από τους οποίους τους πιο πολλούς τους εκτέλεσαν σε διάφορα σημεία της χώρας (βλ.σελ 108(2)).
   Με την επίθεση των ιταλών στις 28/10/1940 κι ενώ τα παιδιά του λαού πολεμούσαν κάτω από μύριες δυσκολίες και χύνανε το αίμα τους για τη λευτεριά, στην Αθήνα κάποιοι άλλοι το γλεντούσαν . Πρόκειται για τους αξιωματούχους της φασιστικής νεολαίας της ΕΟΝ του Ι. Μεταξά οι οποίοι γύριζαν με τις κούρσες στην Αθήνα με μαύρες στολές και τις γυαλιστερές τους μπότες, γλεντούσαν στα πολυτελή γραφεία τους με το κονιάκ, τα σύκα, τα γλυκά που πρόσφερε ο λαός για τους φαντάρους, σπαταλώντας τα λεφτά που έδινε ο κόσμος από το υστέρημά του.
   Συνέχιζαν την κραιπάλη τους με άφθονο κρασί και ποτό στα οργιαστικά τους συμπόσια των βαθμοφόρων της ΕΟΝ. Μετά την κατάρρευση βρέθηκαν ολόκληρες αποθήκες της ΕΟΝ με δέματα συγκεντρωμένα από την αρχή του πολέμου που οι «ηγέτες» της φασιστικής νεολαίας περίμεναν την κατάλληλη ευκαιρία να τα πουλήσουν, όσα είχαν μείνει βέβαια, διότι τα περισσότερα τα είχαν ήδη δώσει στο εμπόριο ή τα είχαν μοιράσει μεταξύ τους.
   Την ίδια στιγμή που ο ελληνικός λαός έκανε ένα τιτάνιο αντιφασιστικό αγώνα ενάντια των δύο αυτοκρατοριών του Χίτλερ και του Μουσολίνι, οι «πατριώτες» της ΕΟΝ επιδίδονταν με μανία στο μοίρασμα της περιουσίας της Οργάνωσης, η οποία είχε γίνει από τη φορολογία και το αίμα του καταδυναστευόμενου λαού. Έπιπλα πολυτελή από μαόνι, βελούδινες κουρτίνες, λουξ πολυθρόνες, ντιβάνια, γραφομηχανές, ντουλάπια, ραδιογραμμόφωνα, ποδήλατα μοιράζονταν μέσα σε ένα «σκληρό αγώνα» για τη λεία ανάμεσα στους μεγιστάνες της ΕΟΝ.
   Αυτή ήταν η περίφημη ηγεσία της φασιστικής νεολαίας του Ι. Μεταξά που την καθοδηγούσε ο ίδιος και θα δημιουργούσε «μια Ελλάδα νέα», η οποία διαλύθηκε σαν χάρτινος πύργος πριν ακόμη μπουν οι Γερμανοί κατακτητές στη χώρα μας.
   Φυσικά δεν βρέθηκε ούτε ένας πυρήνας, ούτε μια ομάδα, ούτε ένα ανώτατο στέλεχος της ΕΟΝ που να αισθανθεί το εθνικό του καθήκον, να προσπαθήσει να δημιουργήσει μια ομάδα, κάτι να κάνει , να προβάλλει αντίσταση στους κατακτητές. Αντίθετα υπάρχουν πάρα πολλά ονόματα από αυτούς που είχαν γίνει ανοιχτά συνεργάτες των κατακτητών , όπως ο σκληρός πυρήνας της ΕΟΝ, που εντάχθηκε στη φασιστική ΕΣΠΟ, η οποία χρηματοδοτούνταν από τη Γκεστάπο και τους χρησιμοποιούσε ως καταδότες(βλ.14) και ήταν φυσικό και επόμενο , διότι αυτά τα στελέχη κουβαλούσαν μέσα τους αντιλαϊκό, αντιδημοκρατικό και αντικομμουνιστικό δηλητήριο επειδή διαπαιδαγωγούνταν από τη φάλαγγα του Ι. Μεταξά. Αντίθετα από το κομμάτι εκείνα που απελευθερώθηκα από τα δεσμά της φασιστικής ΕΟΝ και κυρίως εκείνο που καταδίκαζε, βασάνιζε, και δολοφονούσε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Ι. Μεταξά και τους ονόμαζε «προδότες» (βλ. σελ 201-202(2)) οργανώθηκε η αντίσταση της νεολαίας στα πλαίσια της Εθνικής Αντίστασης του ΕΑΜ ,η θρυλική ΕΠΟΝ ,με 640.000 νεολαίους αγωνιστές σε όλη τη χώρα κατά τη διάρκεια της κατοχής 1940-41.
   Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου 1940-41 σκοτώθηκαν 11.911(οπλίτες,αξιωματικοί) και εξαφανίστηκαν 1.342,συνολικά 13.253. Κατά τη διάρκεια του ελληνο-γερμανικού πολέμου (μαζί και η μάχη της Κρήτης) σκοτώθηκαν 1.437 και εξαφανίστηκαν 458. Στους δύο αυτούς πολέμους συνολικά σκοτώθηκαν 13.348 και εξαφανίστηκαν 1.800 σύνολο δηλαδή 15.148 οπλίτες και αξιωματικοί (βλ.σελ15-16(1)).
   Την ιστορία την φτιάχνουν και τη γράφουν οι λαοί με τους αγώνες τους, το αίμα τους και τη δράση τους. Φυσικά ο ρόλος της προσωπικότητας του ηγέτη είναι σημαντικός κάτι που ο Μεταξάς ως δικτάτορας δεν μπορούσε να είναι διότι με τη βία και την απάτη καλλιεργούσε για 4 χρόνια στο λαό τα φασιστικά, ναζιστικά πρότυπα χωρίς να πιστεύει στο λαό αλλά ούτε και στη νίκη και φυσικά όμως φοβόταν το λαό , ο οποίος είπε το πραγματικό «ΟΧΙ» πρώτα στο αλβανικό μέτωπο με τους ιταλούς και στη συνέχεια με τους γερμανούς και μετά στην κατοχή με την αντίσταση των ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά.
   Εξάλλου τα στελέχη της κυβέρνησης Μεταξά και όλος ο περίγυρος του Βασιλιά φρόντισαν γρήγορα να την κοπανήσουν στην Αίγυπτο με γεμάτες βαλίτσες από χρήματα. Κλείνοντας το κεφάλαιο αυτό αξίζει να παραθέσουμε δύο αποσπάσματα για τη νίκη του ελληνικού λαού στον πόλεμο του 1940-41. “ Συνηθίζουμε να λέμε: «οι έλληνες πολεμούν σαν ήρωες», στο μέλλον θα λέμε «οι ήρωες πολεμούν σαν έλληνες»” (βλ(12)). Παράλληλα οι σοβιετικοί δήλωναν : «Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πάνοπλων και νικήσατε. Επολεμήσατε μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατον να γίνει αλλοιώς, διότι είσθε έλληνες. Ως ρώσοι εκερδίσαμε χάριν εις την θυσίαν σας χρόνον δια να αμυνθώμεν. Σας ευγνωμονούμεν,» (βλ.13)
   Τέλος, αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η κυρίαρχη αντιδραστική αστική τάξη στην πιο κρίσιμη στιγμή για το λαό και τον τόπο πρόδωσε τα εθνικά συμφέροντα και συνεργάστηκε με τους ναζιφασίστες κατακτητές.

Βιβλιογραφία:

1) Αγώνες και νεκροί του Ελληνικού στρατού κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο1940-45,Έκδοση της Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού (ΓΕΣ) Αθήνα 1990
2) 1940-45 Ιστορία της Αντίστασης τόμος Α’(επιμέλεια Β.Γεωργίου) «Αυλός», Αθήνα 1979
3) Τάσος Βουρνάς: Ιστορία της Νεώτερης και Σύγχρονης Ελλάδας, τομ. Γ’ εκδ. Πατάκη (Τρίτη έκδοση) Αθήνα 1999
4) Λιναρδάτος Σπύρος: Ο Ιωάννης Μεταξάς και οι μεγάλες δυνάμεις (1936-1940) εκδ. Προσκήνιο (Β’ έκδοση), Αθήνα 1993
5) Εφημερίδα «Ακρόπολις» 28/10/1959, Αθήνα.
6) Στ’ άρματα! Στ’ άρματα! Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης τομ Α’ εκδ. Γιαννικός Αθήνα (ΧΧ).
7) Δάφνης Γρ. Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων τομ. Β’
8) Γ. Κορδάτος: Το Φασιστικό τελεσίγραφο και το «Όχι» του Μεταξά
9) «Ριζοσπάστης», 28/10/1945, Αθήνα
10) «Η Αυγή» 28/10/1966, Αθήνα
11) Εφημερίδα «Ελεύθερον Βήμα», 2/11/1940, Αθήνα
12) Λιναρδάτος Σπύρος: 4η Αυγούστου, Β’ ‘εκδοση, Θεμέλιο, Αθήνα 1980
13) Εφημερίδα "Manchester Guardian", 19/4/1941, Αγγλία
14) Ραδιοφωνικός Σταθμός Μόσχας, 27/4/1942 ΕΣΣΔ
15) Κωστόπουλος Τάσσος: Οι ‘Ελληνες οπαδοί του Ράιχ, εφημερίδα "Πολεμικός Τύπος", φυλ.23/2002

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

(ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ) - ΤΑΠΙΛΤ Κλάδος Σύνταξης και κλάδος Πρόνοιας - το μεγάλο ξεπούλημα

άρθρο του Μανόλη Βασιλάκη - μέλους του ιδρυτικού πυρήνα της ΕΝΑΚ - MSc in statistics, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Με αφορμή τη συζήτηση που γίνεται για τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ασφαλιστικά Ταμεία κύριας σύνταξης και τις μειώσεις συντάξεων που ζητάνε οι Ευρωπαίοι δανειστές της χώρας, θα προσπαθήσω να δώσω μια εικόνα της σκανδαλώδους διαχείρισης υπέρ των συμφερόντων των μεγάλων εργοδοτών με μια περίπτωση στην οποία συνηγόρησε και η συνδικαλιστική ηγεσία των εργαζομένων.
Το Ταμείο Ασφάλισης Προσωπικού Ιονικής Λαϊκής Τράπεζας ήταν ένα Ταμείο από τα πολλά που οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις είχαν δημιουργήσει στη λογική της δημιουργίας ασφαλισμένων πολλών ταχυτήτων.
Το θέμα αυτό άρχισε να κουβεντιάζεται και να δημιουργείται από τότε που ολοκληρώθηκε  «η μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση που έγινε στην Ελλάδα» όπως με πανηγυρικό τρόπο αποκάλεσε το ξεπούλημα της Ιονικής Τράπεζας το προεδρείο του Συλλόγου Υπαλλήλων Ιονικής Τράπεζας που προέκυψε μετά από άγρια και σχεδόν βίαιη παρέμβαση του συστήματος Τσουκάτου αμέσως μετά την μεγάλη, και με καθολική συμμετοχή; απεργία των 45 ημερών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Ιονικής Τράπεζας.
Με την έλευση του νέου ιδιώτη ιδιοκτήτη υπήρχε η απαίτηση για απαλλαγή από τις υποχρεώσεις, που λόγω της συνέχειας της εταιρείας, είχε απέναντι στους εργαζόμενους.  Έτσι άρχισε να πιέζει στην κατεύθυνση της μείωσης του εργατικού κόστους.
Ταυτόχρονα  η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ  θέλοντας να ολοκληρώσει το έργο της κυβέρνησης Μητσοτάκη ψηφίζει το 2002 το νόμο 3029 (νόμος Ρέππα) με τον οποίο προβλεπόταν η σταδιακή  μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης σταδιακά από το 80% στο 70% και ο υπολογισμός της σύνταξης με βάση το μέσο όρο των μισθών της τελευταίας πενταετίας αντί του τελευταίου μισθού.
Ποια ήταν η αντίδραση των εργοδοτικών συνδικαλιστών (συμπεριλαμβάνεται και το τότε Προεδρείο του ΣΥΙΛΤΕ  βεβαίως) ; Καμία..
Ο ίδιος νόμος όμως προέβλεπε και την υποχρεωτική ένταξη των κλάδων σύνταξης  όλων των ειδικών ταμείων  στο  ΙΚΑ-ΕΤΑΜ  με το καταστατικό τους μέχρι την 31/12/2007.
Η απόδειξη:  (άρθρο 5 παρ. 2 του ν. 3029/2002)
Οι κλάδοι σύνταξης των ταμείων Τ.Α.Π.-Ο.Τ.Ε., Τ.Σ.Π.-Η.ΣΑΠ., Τ.Σ.Π.-Ε.Τ.Ε., Τ.Σ.Π.-Α.Τ.Ε., ΤΑΠ.-Ι.Λ.Τ., Τ.Α.Π.-Ε.Τ.Β.Α., Τ.Σ.Ε.Α.Π.Γ.Σ.Ο. και Τ.Α.Π.Α.Ε.-Εθνική έως 1.1.2008 εντάσσονται στον κλάδο σύνταξης του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων μετά από απόφαση των Διοικητικών τους Συμβουλίων και εκπόνηση ειδικής οικονομικής μελέτης που προκηρύσσεται και ανατίθεται από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών.
(άρθρο 5 παρ. 2 του ν. 3029/2002)
Από της εντάξεως οι νέοι εργαζόμενοι οι οποίοι ασφαλίζονταν στους κλάδους σύνταξης των ανωτέρω ταμείων, ασφαλίζονται υποχρεωτικά και αυτοδίκαια στο Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. και διέπονται από τη νομοθεσία του. Από της εντάξεως οι ήδη ασφαλισμένοι των ανωτέρω εντασσόμενων κλάδων ασφαλίζονται στο Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. και εξακολουθούν να διέπονται ως προς τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης από τις διατάξεις της νομοθεσίας των εντασσόμενων κλάδων, όπως ισχύει μετά το Ν.2084/92 ΦΕΚ 165 Α') και τις διατάξεις του παρόντος.
Ακόμα δηλαδή και ο νόμος Ρέππα χρονικό περιθώριο πενταετίας για την ένταξη στο ΙΚΑ.
Τι σημαίνει όμως η έκφραση «εξακολουθούν να διέπονται ως προς τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης από τις διατάξεις της νομοθεσίας των εντασσόμενων κλάδων» και γιατί στην ουσία της ήταν παγίδα για τους εργαζόμενους;
Αυτή η ρύθμιση ήταν το τυράκι στη φάκα της ενοποίησης όλων των ασφαλιστικών Ταμείων σε ένα  χωρίς να ανοίξει μύτη.  Ο στόχος εκείνη την εποχή ήταν να δημιουργήσει «κουλτούρα ΙΚΑ» δηλαδή «όλοι σο ίδιο ταμείο είμαστε άρα γιατί εσύ να παίρνεις μεγαλύτερη σύνταξη» . Και βέβαια να διευκολύνει εργοδότες και κράτος στην μείωση του δαιμονοποιημένου «μη μισθολογικού κόστους» (εργοδοτικές εισφορές στα ταμεία ασφάλισης) μειώνοντας αντίστοιχα και εξισώνοντας (προς τα κάτω βέβαια) τις παροχές σύνταξης. Αυτό ολοκληρώθηκε την περίοδο 2008 (προ μνημονίου) μέχρι το 2012 (με την δικαιολογία του μνημονίου) με αλλεπάλληλους ασφαλιστικούς νόμους που κινούνταν στην  κατεύθυνση της πλήρους ισοπέδωσης των συνταξιοδοτικών παροχών στα επίπεδα της εθνικής σύνταξης.
Ας δούμε όμως τώρα γιατί η κυβέρνηση Σημίτη θέλησε να εντάξει τα Ταμεία στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. (άρθρο 5 παρ.11 του νόμου 3029)
Με κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ρυθμίζονται θέματα σχετικά με τις εισφορές ασφαλισμένων και εργοδοτών του κλάδου σύνταξης των ανωτέρω ταμείων και ειδικότερα η διαδικασία σύγκλισης των εισφορών αυτών προς τις αντίστοιχες που ισχύουν στο Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., καθώς και η χρονική διάρκεια ισχύος της υποχρέωσης για κάλυψη των ετήσιων οργανικών ελλειμμάτων, που προβλέπεται από την παρ. 4 του άρθρου 46 του Ν. 2084/1992
Η συγκεκριμένη παράγραφος λέει
Πως στόχος της ένταξης των Ταμείων είναι η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών στα επίπεδα του κλάδου σύνταξης του ΙΚΑ
Πως αυτό θα επιτευχθεί  σταδιακά και με υπουργική αποφάσεις που θα εκδίδονταν στο μέλλον,
Αναφέρει τη δέσμευση του κράτους στην κάλυψη των ελλειμμάτων των Ταμείων με βάση το νόμο Σιούφα.
Και τελικά ο κρυφός στόχος της ένταξης των ταμείων στο ΙΚΑ  με τα καταστατικά τους ήταν
η σταδιακή ισοπέδωση όλων των συνταξιοδοτικών παροχών στο κατώτερο δυνατό επίπεδο.
Η απαλλαγή των εργοδοτών από το υψηλό «μη μισθολογικό κόστος», όπως υποτιμητικά αποκαλούνται οι εργοδοτικές εισφορές που στόχο έχουν αξιοπρεπείς συντάξεις για τους εργαζόμενους.
Η «εγγύηση του κράτους» για την κάλυψη των ελλειμμάτων φάνηκε εκ των υστέρων ότι στόχευε στην «εγγύηση» της εθνικής σύνταξης των 360 ευρώ, με ουσιαστική ισοπέδωση των συντάξεων.
Το επόμενο ερώτημα που προκύπτει είναι:
Έπρεπε να βιαστούμε να εντάξουμε «εθελοντικά» τον κλάδο σύνταξης του  ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ ΕΤΑΜ έστω και με το καταστατικό του;
Η απάντηση είναι σαφώς όχι. Η μόνη συνέπεια που είχε ήταν τελικά η μείωση των εισφορών εργαζόμενου και εργοδότη ωφελώντας κατ’ ουσία μόνο τον εργοδότη και στερώντας σημαντικούς πόρους από το Ταμείο. Αυτό το αποδέχτηκε ο νομοθέτης και έτσι όταν με τον νόμο 3655/2008  προχώρησε  στην ένταξη του κλάδου σύνταξης του Ταμείου Συντάξεων της Εθνικής Τράπεζας και του Ταμείου Συντάξεων των υπαλλήλων της τράπεζας της Ελλάδος στο ΙΚΑ ΕΤΑΜ υποχρέωσε τις εργοδότριες Τράπεζες να καταβάλουν ποσό ίσο με το ύψος του ελλείμματος των δύο εντασσόμενων ταμείων 382,5 εκατ. ευρώ για την Εθνική και 345 εκ. ευρώ για την Τράπεζα Ελλάδος, (ετήσια καταβολή 25,5 εκατ. Ευρώ και 23 εκ ευρώ αντίστοιχα για χρονική περίοδο 15 ετών) ενώ η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών  συμφωνήθηκε να γίνει σταδιακά, ανά τριετία από το 2013 για να καταλήξει το 2023 στα επίπεδα του ΙΚΑ ΕΤΑΜ.
Τι ήθελε η Τράπεζα:
Επεδίωκε με κάθε τρόπο να απαλλαγεί από το «βάρος» των υψηλών εργοδοτικών εισφορών  που χρηματοδοτούσαν την αξιοπρεπή διαβίωση των συνταξιούχων και των οικογενειών τους.
Τι έκαναν οι «ενωμένοι» εκείνη την εποχή εργοδοτικοί Σύλλογοι;
Με πολυμερή συνάντηση τον Οκτώβρη του 2003 στην οποία συμμετείχαν οι εργοδοτικοί Σύλλογοι   ο εργοδότης , ο αρμόδιος υφυπουργός και ο Διευθυντής του ΤΑΠΙΛΤ προσέφεραν στην Τράπεζα τη συναίνεσή τους στην ένταξη του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ από τον Μάιο του 2004, με άμεση μείωση των εργοδοτικών εισφορών από το 29% στο 13,33% και των εισφορών του εργαζόμενου από το 14,5% στο 6,67%. Να σημειωθεί ότι δεν πέτυχαν (μήπως γιατί δεν ζήτησαν;;;)  καμία  γραπτή δέσμευση από την Τράπεζα που να δίνει μέρος της άμεσης ωφέλειας που είχε η τράπεζα στους εργαζόμενους  ασφαλισμένους στο ΤΑΠΙΛΤ. (ούτε βέβαια γραπτή δέσμευση που να παρέχει  την εγγύηση  της καταβολής του εφάπαξ) Ταυτόχρονα  απεμπόλησαν την επιχειρησιακή σύμβαση που προέβλεπε την καταβολή των εισφορών υπέρ ΟΕΚ εργατικής εστίας, και ανεργίας από την Τράπεζα!!!! Να σημειωθεί ότι υπήρξε προσφυγή από συναδέλφους της ΔΗΣΚ στο δικαστήριο για την παραβίαση από την Τράπεζα της συγκεκριμένης επιχειρησιακής η οποία και κερδήθηκε  γιατί αναγνωρίστηκε ότι πρόκειται για μείωση αποδοχών.
Ωφελήθηκαν οι εργαζόμενοι από αυτή την ένταξη του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ;
Όπως ισχυρίζονται μερίδα των εργοδοτικών συνδικαλιστών που συνυπέγραψε την  ένταξη του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ, οι εργαζόμενοι ωφελήθηκαν γιατί «η ένταξη στο ΙΚΑ έγινε με όρους ΤΑΠΙΛΤ και όχι με όρους ΙΚΑ». Ποια είναι όμως η αλήθεια;
Όπως φαίνεται και παραπάνω η πολιτική βούληση των κυβερνήσεων ήταν να ενταχθούν όλα  τα ειδικά Ταμεία στο ΙΚΑ με τα καταστατικά τους. Αυτό βέβαια αποσκοπούσε (όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε αλλά και όπως από τότε προειδοποιούσαμε) στην σταδιακή εξομοίωση με τους μετά το 1993 εισερχόμενους στην αγορά εργασίας. Ακολουθήθηκε δηλαδή πολιτική σαλαμοποίησης. Πράγματι λοιπόν αυτό που ισχύει σήμερα (μετά από διαδοχικές νομοθετικές  παρεμβάσεις; του συστήματος ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, νόμος Πετραλιά το 2008 και νόμος Λοβέρδου το 2012) είναι ότι πλέον ουσιαστικά όλοι οι εισερχόμενοι στην αγορά εργασίας από το 1983 και μετά έχουν το καθεστώς ασφάλισης   του ΙΚΑ ΕΤΑΜ (προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και υπολογισμό σύνταξης) με σταθερή πυξίδα την σύνταξη των 370 ευρώ στα 67 !!!!    Ο μόνος ωφελημένος λοιπόν από την ένταξη του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ είναι ο εργοδότης ο οποίος κέρδισε 600 εκατομμύρια ευρώ….
Που εμπλέκεται ο κλάδος Πρόνοιας του ΤΑΠΙΛΤ και το εφάπαξ των εργαζομένων της Ιονικής.
Με την υπογραφή της ένταξης του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ οι εργοδοτικοί Σύλλογοι έπρεπε να δικαιολογηθούν στους συναδέλφους για την υπογραφή τους. Έτσι – και σε συμφωνία με την Τράπεζα – ανακοίνωσαν (χωρίς ποτέ να παρουσιάσουν έγγραφη δέσμευση) ότι η Τράπεζα δεσμεύτηκε για την καταβολή του εφάπαξ και στον τελευταίο εργαζόμενο της Ιονικής. Μάλιστα διέδιδαν πως είχαν συμφωνήσει στην ίδρυση ΝΠΙΔ, στο οποίο θα διαχειριζόταν την εγγύηση της Τράπεζας και τη χορήγηση του εφάπαξ.  Όμως αγνόησαν την λαϊκή σοφία. Η γνωστή παροιμία «ο Μανώλης με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγια» δείχνει την πραγματικότητα. Στην πορεία φάνηκε το ψέμα και η Τράπεζα δεν «θυμόταν» καμία δέσμευση αφού δεν υπήρχε σε κανένα γραπτό κείμενο.
Ας δούμε όμως και την εξέλιξη του θέματος του κλάδου πρόνοιας:
Με την ένταξη του κλάδου Σύνταξης του ΤΑΠΙΛΤ στο ΙΚΑ και του κλάδου Υγείας στο ΤΑΑΠΠΓΑΕ,  ο κλάδος πρόνοιας παρέμεινε μέχρι το 2008 ανεξάρτητο ΝΠΔΔ και χορηγούσε εφάπαξ στους αποχωρήσαντες εργαζόμενους. Το 2008 με τον νόμο Πετραλιά εντάχθηκε στον κλάδο Πρόνοιας του ΤΑΥΤΕΚΩ με βασικό  στόχο και πάλι την σταδιακή ισοπέδωση των παροχών.   Στη συνέχεια το 2011 με την εφαρμογή του PSI δέχτηκε τη χαριστική βολή όταν έχασε το 40%-50% των αποθεματικών του. Με αφορμή αυτό τον Νοέμβριο του 2012 η κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ ψήφισε, με διάταξη που περιλαμβανόταν στο νόμο του μνημονίου, την περικοπή του εφάπαξ κατά 47%. Και φυσικά στα σχέδια κυβέρνησης – τρόικας παραμένει ο στόχος για μετατροπή του εφάπαξ από παροχή σε φιλοδώρημα λίγων εκατοντάδων ευρώ… Και σήμερα ο πρόεδρος του ΣΥΙΛΤΕ μιλάει για εγγυητική ευθύνη της Τράπεζας όταν ο Σύλλογος εργαζομένων της Εθνικής που ελέγχεται από τους ομοϊδεάτες του ζητάει από τους συνταξιούχους σε πρόσφατη ανακοίνωσή του:
Ο ΣΥΕΤΕ καλεί για μια ακόμη φορά, το Σύλλογο Συνταξιούχων και τους συναδέλφους που προσέφυγαν στο Συμβούλιο Επικρατείας να αποσύρουν την προσφυγή τους γιατί κινδυνεύουν να βάλουν ταφόπλακα στο Ταμείο μας, αδιαφορώντας για τους εν ενεργεία συναδέλφους τους, ενώ ξέρουν ότι και οι ίδιοι θα ζημιωθούν εφόσον το Συμβούλιο Επικρατείας αποδεχτεί την προσφυγή τους. Το γνωρίζουν γιατί έχουν ενημερωθεί επανειλημμένα και από τη Διοίκηση του Ταμείου ότι το Ταμείο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο ύψος των παροχών που προέβλεπε το παλαιό καταστατικό λόγω του κουρέματος των ομολόγων και της μείωσης της αξίας των μετοχών της
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και μας οδήγησαν εδώ οι μέχρι σήμερα πολιτικές των κυβερνήσεων της περιόδου 1991-2014.  Με την πλήρη συνεργασία των συνδικαλιστικών ηγεσιών (με ελάχιστες εξαιρέσεις). Και βέβαια μην ξεχνάτε την διακηρυγμένη μέσα από τις στήλες της εφημερίδας του ΣΥΙΛΤΕ συμφωνία του προεδρείου του, με τις πολιτικές κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και της τρόικας. Μην ξεχνάτε επίσης ότι «οι διαβεβαιώσεις» τους για «την ασφάλεια υγείας που δεν κινδυνεύει» διαψεύστηκαν παταγωδώς. Οι πανηγυρισμοί και τα «νενικήκαμεν», μετατράπηκαν σε μνημόσυνα και θρήνο…..

Μανόλης Βασιλάκης MSc in statistics, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Μέλος του ιδρυτικού πυρήνα της ΕΝΑΚ

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015

ΕΝΙΑΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΕΝΑΚ) - ΝΕΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

  Η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που προέκυψε απο τις πρόσφατες εκλογές, κατέθεσε τις προγραμματικές της δηλώσεις και έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης στο κοινοβούλιο. Είχε προηγηθεί η επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ, οι επαφές και οι δηλώσεις του εκεί, που επανέλαβαν και επιβεβαίωσαν με απόλυτα σαφή τρόπο, το ξεκάθαρο δέσιμο της κυβέρνησης του στο άρμα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΔΝΤ, στο άρμα του ευρωατλαντισμού και των ιμπεριαλιστικών κέντρων, γεγονός που σηματοδοτεί και την ενίσχυση του συστήματος και του καθεστώτος ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της χώρας μας και - παράλληλα - καθορίζει σαν κεντρικό πολιτικό ζήτημα την ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων στην κατεύθυνση και την διεκδίκηση της πραγματικής εθνικής Ανεξαρτησίας. Στην κατεύθυνση της ρήξης με τα κέντρα του ιμπεριαλισμού και άμεσης εξόδου της χώρας απο τους ιμπεριαλιστικούς εκμεταλλευτικούς σχηματισμούς με τους οποίους συνδέεται οργανικά και στους οποίους συμμετέχει (ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ) εξέλιξη που αποτελεί βασική προϋπόθεση για μια διαφορετική (οικονομική - κοινωνική - πολιτιστική) πορεία της Ελλάδας. Ιδιαίτερα σήμερα, που οι ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις και τα γεγονότα στην ευρύτερη περιοχή μας, δημιουργούν σοβαρότατες καταστάσεις, συνέπειες και απειλές για τους λαούς, ο αγώνας για την ειρήνη, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις ανθρωπιστικές και περιβαντολλογικές καταστροφές που αυτοί προκαλούν, αυτός ο αγώνας συνδέεται άμεσα με τους στόχους και της διεκδικήσεις του πραγματικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Η ΕΝΑΚ εκφράζει, για μια ακόμα φορά, την αλληλεγγύη της στο λαό της Συρίας, στον Κουρδικό και Τουρκικό λαό, στους Παλαιστίνιους, Ιρακινούς, στο λαό της Λιβύης και άλλους λαούς, που έχουν πληγεί και πληρώνουν τεράστιο κόστος απο τις ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις και αναμείξεις στις χώρες τους σε άμεση σχέση με τις πολιτικές και μεθοδεύσεις αντιδραστικών και εγκάθετων κυβερνήσεων, φασιστικών παρακρατικών κυκλωμάτων, σκοταδιστικών δολοφονικών συμμοριών. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στο Κουρδικό και Τουρκικό προοδευτικό κίνημα, για την πρόσφατη δολοφονική πολύνεκρη βομβιστική επίθεση που δέχτηκε, διαδηλώνοντας υπέρ της ειρήνης.

                                               η σφραγίδα της εκλογικής αποχής 

  Η τεράστια - πρωτοφανής αποχή, σε συνδυασμό με άκυρα κλπ ψηφοδέλτια, έβαλαν την σφραγίδα στις εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη, με τρόπο που δεν μπορεί να αποσιωπηθεί η να αγνοηθεί. Η μαζική αποχή, στην οποία κάλεσε, ένωσε τη φωνή του και κινήθηκε το λαικοδημοκρατικό κίνημα,  εξέφρασε την διάθεση (σε ένα αυξημένο και διακριτό βαθμό) ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων να απορρίψουν το στημένο πολιτικό σκηνικό και τα καθορισμένα "διακυβεύματα" του, τις αυταπάτες και το βρώμικο εμπόριο ελπίδας, να απορρίψουν τις ψευτο "ελπιδοφόρες" προτάσεις και "προοπτικές" διαφόρων πολιτικών σχηματισμών, να εκφράσουν την οργή τους απέναντι στις κυρίαρχες πολιτικές της εξαθλίωσης και στο πολιτικό σύστημα που τις αναπαράγει. Με βάση την εκλογική συμμετοχή, τα πραγματικά εκλογικά ποσοστά των κομμάτων είναι στην πραγματικότητα στο μισό σχεδόν μέγεθος των επίσημα εμφανιζομένων. Στο μικρό διάστημα απο τις προηγούμενες εκλογές, καταγράφηκαν "απώλειες" δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων στην εκλογική δύναμη διαφόρων κομμάτων. Σαν αποτέλεσμα της πλατιάς λαικής διαμαρτυρίας για τις εντεινόμενες πολιτικές εθνικής εξάρτησης και κοινωνικής εξαθλίωσης που ασταμάτητα αναπαράγωνται απο τα δεξιά και τα "αριστερά", σαν αποτέλεσμα μιας αυξημένης λαικής διαμαρτυρίας για τη σήψη και τα αδιέξοδα του εκμεταλλευτικού συστήματος, του εγχώριου μπλοκ εξουσίας και της άθλιας ξεπουλημένης ντόπιας αστικής τάξης, εκφράζεται σήμερα μια ενισχυμένη αποδυνάμωση του "κύρους" και της πολιτικής επιρροής του αστικού κοινοβουλίου της χώρας και των δυνάμεων που το επανδρώνουν. Αυτή η μειωμένη επιρροή δεν "εξυπηρετείται" επαρκώς, δεν καλύφθηκε - ούτε καλύπτεται απο τους Λεβέντηδες - Θεωδοράκηδες κλπ, ούτε απο τους ναζιστές εγκληματίες (που όμως συνεχίζουν να αποσπούν ανησυχητικά ποσοστά). Η ΕΝΑΚ καλεί ανοιχτά τον κόσμο της αποχής, να κινητοποιηθεί στην ενεργή ταξική - προοδευτική αντιφασιστική πολιτική δράση, στους κοινωνικούς αγώνες, στην αντίσταση, σε συλλογικές δράσεις και συμμετοχές, σε πολιτικούς στόχους και διεκδικήσεις που δίνουν πραγματικές προοπτικές και διέξοδο τους εξαθλιωμένους και καταπιεσμένους αυτής της χώρας.

                                         πολιτική κρίση και ευρωζωνική συναίνεση

  Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της μαζικής αποχής που περιγράψαμε παραπάνω, με περιορισμένες εικονικά τις (ποσοστιαίες) απώλειες και η νέα συγκυβέρνηση με το κόμμα Καμμένου, καθιστά την κυβέρνηση - κυβέρνηση φανερής λαικής μειοψηφίας και μικρής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, βασισμένης  στον ισχύοντα εκλογικό νόμο. Η ίδια και χειρότερη εικόνα παρουσιάζεται στην αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ, και σε σειρά άλλων πολιτικών κομμάτων. Η  σημερινή βουλή είναι - αντικειμενικά - προϊόν μιας πλατιάς λαικής αποδοκιμασίας, μια βουλή που καλείται και έχει ήδη ξεκινήσει, να υλοποιήσει με συνοπτικές και αυταρχικές διαδικασίες, σε πλαίσιο ευρείας πολιτικής κοινοβουλευτικής συναίνεσης, το νέο πρόγραμμα (3ο μνημόνιο) εθνικής εξάρτησης - ευρωζωνικής υποταγής και λαικής εργατοαγροτικής εξόντωσης. Υπενθυμίζουμε πως το σύνολο των σημερινών κοινοβουλευτικών δυνάμεων (ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - "ΚΚ" Περισσού - Καμμένοι - Θεοδωράκηδες - Λεβέντηδες - έως τους χρυσαυγίτες ναζιστές του Μιχαλολιάκου) απο διάφορες "αφετηρίες" - με διάφορα προσχήματα και "τεκμηριώσεις" στήριξαν και στηρίζουν την ευρωζωνική υποταγή της χώρας, σαν "ρεαλιστικό" μονόδρομο η σαν επιλογή - αποτέλεσμα "ανώριμων" συνθηκών, στηρίζοντας έτσι την βασική στρατηγική επιλογή της ντόπιας ξεπουλημένης αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστικών κέντρων που είναι το βάθεμα της εθνικής εξάρτησης, γεγονός που συνδέεται άμεσα με την εργατική λαϊκή εξαθλίωση και την γενική καθυστέρηση της χώρας μας.Η ΕΝΑΚ καλεί άνεργους - εργαζόμενους - νεολαία - συνταξιούχους - αγρότες - καλούμε τα στελέχη των εργατικών κλάδων και των κινημάτων - καλούμε τους αγωνιστές της αριστερής βάσης σε συσπείρωση και γενική αγωνιστική κινητοποίηση για να βάλουμε φραγμό στην καταιγίδα των νέων μέτρων και για να σηκώσουμε ψηλά και επιθετικά τον πήχη των εργατικών κοινωνικών διεκδικήσεων. Η ΕΝΑΚ καλεί τον λαό, με στάση αγωνιστικής αξιοπρέπειας, να ξεκαθαρίσει στην αστική βουλή, στην κυβέρνηση και στις πολιτικές δυνάμεις, πως οι εκλογές του Σεπτέμβρη και η στάση του λαού σε αυτές, δεν έδωσαν "σήμα" λαικής εξόντωσης, ούτε εξέπεμψαν καπνό εργατικής λαικής παράδοσης στην κυβέρνηση, στο ντόπιο κεφάλαιο, στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και στα άθλια σχέδια τους. Ο αγώνας θα συνεχιστεί - ο αγώνας συνεχίζεται.

                                                   το αριστερό κίνημα σήμερα

Πλατιά τμήματα εργαζομένων, αριστερών και προοδευτικών ανθρώπων, κατανοούν σήμερα (και ανεξάρτητα της εκλογικής τους στάσης) πως το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τον βασικό διεκπεραιωτή των αστικών και ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην χώρα μας, πως το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ συνδέεται οργανικά με το σύστημα ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και υποταγής, ενώ περιορίζει ολοένα και περισσότερο τις λοιπές κυβερνητικές του στοχεύσεις σε πολιτικές ήπιου συστημικού εκσυχρονισμού, κατώτερες (πολλές φορές) και του ευρωενωσιακού "κεκτημένου". Είναι σαφές πως τα λαϊκά εργατικά αιτήματα και διεκδικήσεις, οι επιδιώξεις και το φρόνημα της πλατιάς αριστερής βάσης, κάθε εργάτη - αριστερού αγωνιστή δεν εκφράζονται ούτε συμπλέουν με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι επίσης σαφές και αρκετά ξεκαθαρισμένο πως οι ανομοιογενείς δυνάμεις διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ που με βάση την συνιστώσα της "αριστερής πλατφόρμας" δημιούργησαν την αντιμνημονιακή ΛΑΕ, ηττήθηκαν εκλογικά,εγκλωβισμένοι στις πολιτικές τους επιλογές και διαδρομές, σε διγλωσσίες, τριγλωσσίες και στις σοβαρές προγραμματικές αντιφάσεις τους, αντιφάσεις σε κρίσιμα κεντρικά (και όχι δευτερεύοντα) ζητήματα όπως είναι η ΕΕ, η ευρωζώνη, η αιτίες και η φύση της καπιταλιστικής κρίσης, η οικονομική πολιτική, η διαχρονική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ κλπ. Το σχήμα της ΛΑΕ, σαν απόπειρα αναβίωσης της "ηγεμονίας" του αριστερού ρεφορμισμού (όπως το είχε επισημάνει η ΕΝΑΚ) παρότι συσπείρωσε εκλογικά αρκετούς αγωνιστές της βάσης, ενάντια στην "μνημονιακή μετάλλαξη" του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπόρεσε και δεν μπορεί να δώσει  πολιτική προοπτική, αποτέλεσε και αποτελεί πισωγύρισμα σε σχέση με τα σημερινά, τα σύγχρονα ζητούμενα, τις εμπειρίες, την ωρίμανση και τις ανάγκες του κινήματος και του αγώνα - και - η πολιτική αυτή εκτίμηση δεν αφορά - ούτε σχετίζεται με τις αγωνιστικές προθέσεις πολλών απο αυτούς που, στην συγκεκριμένη συγκυρία, στήριξαν εκλογικά την ΛΑΕ.  Το "ΚΚ" του Περισσού κατέγραψε και σε αυτές, τις "ευνοϊκότερες" για αυτό, εκλογικές και πολιτικές συνθήκες, χαρακτηριστική στασιμότητα και καθήλωση της επιρροής του, αποτέλεσμα της γενικότερης πολιτικής παρουσίας του, της διασπαστικής πολιτικής του στο εργατικό λαϊκό κίνημα, των σοσιαλδημοκρατικών και νεοτροτσκιστικών απόψεων που προβάλλει, της πρόσφατης στάσης του στο Δημοψήφισμα. Το κόμμα του Περισσού, παρά τα ισχυρά επικοινωνιακά μέσα και ερείσματα που διαθέτει, παρά την αναβαθμισμένη επικοινωνιακή του εκστρατεία και παρουσία, δεν αποτελεί διέξοδο και πόλο συσπείρωσης για τα πλατιά εργατικά και ριζοσπαστικά λαϊκά στρώματα. Σε αυτές τις συνθήκες η ΕΝΑΚ απευθύνεται στην εργατική τάξη και τη νεολαία, στην ριζοσπαστική αριστερή βάση, στους προοδευτικούς πατριώτες αντιφασίστες, στα εργατικά στελέχη των χώρων δουλειάς και τους καλεί σε αγωνιστική - συναγωνιστική συλλογική δράση στο κίνημα αντίστασης και στα μέτωπα της αντίστασης, στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και στις λαϊκές εργατικές διεκδικήσεις. Τους καλεί να συμμετάσχουν, να εμπλουτίσουν και να διευρύνουν τις διαδικασίες ανάπτυξης του λαικοδημοκρατικού κινήματος, για να προχωρήσουμε πραγματικά μπροστά.

                                          το εργατικό λαϊκό κίνημα αντίστασης 

Οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, τα νέα μέτρα που θα περνούν καταιγιστικά, η συνολική πολιτική που ήδη ασκείται, προϊδεάζει για το αποτέλεσμα, που είναι εξοντωτικό για το λαό και την χώρα. Τα νέα μέτρα για το ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό αποτελούν χαριστική βολή για τον εργατικό και άνεργο κόσμο.Η εργατική τάξη και το εργατικό κίνημα πρέπει να ξεκαθαρίσουν αγωνιστικά και άμεσα (προς κάθε κατεύθυνση)  πως αυτά τα μέτρα δεν θεωρούνται δεδομένα και πως με αγώνες θα καταργηθούν. Η ελαστική εργασία των πεντάμηνων, με παράλληλη επίσημη ομολογία - πρόβλεψη για αύξηση της ανεργίας το 2016, δεν μπορεί να είναι το μέλλον του λαού και της νεολαίας. Η περικοπή μισθών και η ατελείωτη φορολογία, επίσης. Το ευρώ της ξεπουλημένης αστικής τάξης και της εξάρτησης είναι πολύ ακριβό και βαρύ για το λαό. Η λεγόμενη επιμήκυνση αποπληρωμής του αστικού (και όχι λαϊκού) χρέους, απλά επιμηκύνει την εξάρτηση και τους ιμπεριαλιστικούς εκβιασμούς και μαζί επιμηκύνει τις πολιτικές λιτότητας και λαικής κοινωνικής εξαθλίωσης. Το λαϊκό κίνημα αντίστασης πρέπει να αντιπαλέψει καθαρά και αποφασιστικά ενάντια σε ολόκληρο το πλέγμα της ασκούμενης πολιτικής, σηκώνοντας θαρραλέα τη σημαία της εθνικής ανεξαρτησίας και της εργατικής κυριαρχίας και ανεβάζοντας ψηλά τον πήχη των διεκδικήσεων.

                                                   ανοιχτό κάλεσμα της ΕΝΑΚ 

Η ΕΝΑΚ απευθύνει ανοιχτό κάλεσμα άμεσης κινητοποίησης προς τους αριστερούς αγωνιστές - στο εργατικό κίνημα - στον αγροτικό κόσμο και τη νεολαία α) να ξεσκεπάσουμε πλήρως τις εγκληματικές συμμορίες του ναζιφασισμού - ρατσισμού - εθνικισμού (τα τσιράκια του κεφαλαίου) μέσα απο μια πλατιά λαϊκή δημοκρατική αντιφασιστική δράση β) να δυναμώσουμε τους εργατικούς - αγροτικούς - λαϊκούς αγώνες και τις δίκαιες κοινωνικές διεκδικήσεις, μέσα απο τα συνδικάτα, τους συλλόγους, τις επιτροπές αγώνα, με πολιτική ενότητας και δημοκρατίας στη βάση γ) να αντιπαλέψουμε ενωτικά την ιμπεριαλιστική εξάρτηση, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ δ) να ενισχύσουμε, με ενεργητική συμμετοχή την πολιτική προοπτική του κινήματος απελευθέρωσης, τις διαδικασίες του λαικοδημοκρατικού κινήματος, για να κάνουμε βήματα μπροστά, προς την πρόοδο και την κοινωνική αλλαγή.   

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

ΕΝΙΑΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΕΝΑΚ) - ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΝΑΖΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ - ΛΑΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

Ο ναζι φασισμός είναι γέννημα και όργανο του καπιταλιστικού - ιμπεριαλιστικού συστήματος και οι ναζιφασίστες είναι τα τσιράκια της αστικής τάξης - των αφεντικών, που κάνουν την "βρώμικη" δουλειά του αστικού εκμεταλευτικού συστήματος και των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Λαός και νεολαία της Ελλάδας απέναντι και ενάντια στον φασισμό. Με λαική - δημοκρατική ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΑΚ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ - ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Μέσα στις επόμενες μέρες θα δοθεί στην δημοσιότητα ανακοίνωση της Ενιαίας Αριστερής Κίνησης, εκτίμησης των εκλογικών διαδικασιών και δεδομένων, του εκλογικού αποτελέσματος, της γενικότερης κοινωνικης κατάστασης και του περιεχομένου της πολιτικής παρέμβασης της ΕΝΑΚ στις νέες εξελίξεις.

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

10 ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΝΑΚ - ΜΕΤΩΠΑ ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ - ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 20ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ.

  Την Κυριακή 20/9, ο λαός της χώρας μας καλείται - και πάλι - στις κάλπες, των βουλευτικών εκλογών αυτή τη φορά. Η Ενιαία Αριστερή Κίνηση (ΕΝΑΚ) καταθέτει προς το λαό και τη νεολαία, προς τους αγωνιστές της αντίστασης, του εργατικού κινήματος και των εργασιακών τομέων, της ριζοσπαστικής αριστερής βάσης, προς τους προοδευτικούς αντιφασίστες, δέκα βασικά σημεία - μέτωπα συσπείρωσης και αγώνα που απορρέουν απο την άμεση πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα και πραγματικότητα, σαν σημεία - μέτωπα διαλόγου και προβληματισμού αλλά και σαν άξονες - κατευθυντήριες γραμμές της πολιτικής δράσης του λαικοδημοκρατικού κινήματος.
  1) Καλούμε την νεολαία και τον δημοκράτη - αντιφασίστα λαό, σε πλήρη αντιφασιστική κινητοποίηση, σε ένα σταθερό ευρύ αντιφασιστικό κίνημα, ενάντια στη ναζιφασιστική εγκληματική - ρατσιστική  εθνικιστική δραστηριότητα. "Χρυσή αυγή" και λοιποί ναζιφασίστες, συναποτελούν τους "οδοκαθαριστές" του σάπιου καπιταλιστικού - ιμπεριαλιστικού συστήματος, τα τσιράκια του κεφαλαίου, της μαύρης αντίδρασης, αυτούς δηλαδή που κάνουν την "βρώμικη" δουλειά του συστήματος. Καθώς το αίμα του Παύλου Φύσσα είναι ακόμα νωπό, καθώς το ανθρωπιστικό δράμα των εκατομμυρίων προσφύγων (αποτέλεσμα κυρίως των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων) εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, η αντιμετώπιση της ναζιφασιστικής θρασύτητας, βαρβαρότητας και θηριωδίας αποτελεί στοιχειώδες και επιτακτικό δημοκρατικό και ανθρώπινο καθήκον. Πρέπει ανοιχτά να τονίσουμε το πλέον αυτονόητο, πως κάθε μορφή υποστήριξης  στην "χρυσή αυγή" και στον ναζιφασισμό συνιστά μια ενέργεια και επιλογή βαρύτατης ευθύνης.
  2) Καλούμε τη νεολαία, το ταξικό - εργατικό κίνημα, τους εργαζόμενους, άνεργους, αγρότες και συνταξιούχους να ορθώσουν ένα ευρύτερο αγωνιστικό ανάστημα συνολικά ενάντια  στον μοναρχοφασισμό, στα γνωστά κόμματα του και στους παραδοσιακούς οικονομικούς και "θεσμικούς" εταίρους του. Παράλληλα να ορθώσουν ανάστημα, να διακρίνουν και να καταδικάσουν τις μοναρχοφασιστικές, ρατσιστικές, αντιδραστικές απόψεις και επιρροές που εκφράζονται και αναπαράγωνται σε ένα ευρύτερο φάσμα πολιτικών δυνάμεων και κομμάτων, αρκετές φορές μάλιστα με τρόπο εκκωφαντικό.
  3) Οι εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη 2015 έχουν σαν αντικειμενικό στόχο την διασφάλιση των πολιτικών (κυβερνητικών) προϋποθέσεων λειτουργίας και αναπαραγωγής του δεδομένου συστήματος ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της χώρας, που συνιστά κεντρική ιστορική - διαχρονική επιλογή της εγχώριας ξεπουλημένης αστικής τάξης και των πολιτικών εκπρόσωπων της. Η εξάρτηση της χώρας μας, αναπτύσσεται - πλέον - παραπέρα, καταλαμβάνοντας ολοένα και περισσότερους τομείς της εθνικής οικονομίας και παραγωγής και τροφοδοτεί τόσο την προϋπάρχουσα συνολική χρεωκοπία του ελληνικού καπιταλιστικού "μοντέλου" όσο και τις ατελείωτες αστικές πολιτικές, εντεινόμενου αυταρχισμού, λαικής εργατικής - κοινωνικής εξαθλίωσης και εξόντωσης. Η σημερινή "πολιτική κρίση" και αυτές, οι ίδιες οι εκλογές, έχουν σαν βασική αιτία και λόγο την κλιμάκωση στην διαδικασία της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Απέναντι σε αυτή τη πραγματικότητα, όπως διδάσκει και η εμπειρία, παλιά και πρόσφατη, διεθνής και ντόπια, πραγματική διέξοδο μπορεί να αποτελέσει μόνο η πλήρης ρήξη με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που σημαίνει ΑΜΕΣΗ ΕΞΟΔΟΣ της χώρας συνολικά απο ευρωζώνη - ΕΕ - ΝΑΤΟ, άρνηση αναγνώρισης του χρέους της ξεπουλημένης αντιπαραγωγικής ντόπιας αστικής τάξης, με ξεκάθαρο σπάσιμο του ενιαίου συνόλου δομών της εξάρτησης και του ντόπιου καπιταλιστικού συστήματος. Η ΕΝΑΚ, το λαικοδημοκρατικό κίνημα, καλεί σε οικοδόμηση μιας πλατιάς λαϊκής συσπείρωσης πραγματικής ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ και εργατικής λαικής κυριαρχίας, βασισμένης σε ένα νέο λαικοδημοκρατικό παραγωγικό σχέδιο, σε ριζικά αντίθετη κατεύθυνση απο την σημερινή πραγματικότητα. Αυτή την πρόταση συστράτευσης απευθύνουμε στους δημοκράτες πατριώτες, στους προοδευτικούς ανθρώπους, στους λαϊκούς αριστερούς αγωνιστές, σαν μια πρόταση που έχει αληθινή αξία και νόημα, σαν μια πρόταση όχι ανακύκλωσης αλλά πραγματικής ανατροπής και προοπτικής.
  4) Ο ΣΥΡΙΖΑ προσέδεσε τελικά (όπως ήταν αναμενόμενο - με βάση την προγραμματική σοσιαλδημοκρατική πολιτική του) στο "ασφαλές" λιμάνι της ιμπεριαλιστικής ευρωατλαντικής κυριαρχίας και εξάρτησης, ανανεώνοντας μνημόνια, συνεχίζοντας τις αστικές πολιτικές λιτότητας και διεκδικώντας - κυβερνητικά - ένα πλαίσιο "διορθωτικών κινήσεων" - συστημικών εκσυγχρονισμών "αντιδιαπλοκής" και ήπιων αψιμαχιών με τα ευρωζωνικά κέντρα. Η έξοδος απο ευρωζώνη, πολύ περισσότερο απο ΕΕ, οριστικά και αμετάκλητα, δεν τίθεται σαν ζήτημα εκ μέρους του. Αποκτά όμως ιδιαίτερη πολιτική σημασία η παρατήρηση που φέρνει και ξαναφέρνει η ΕΝΑΚ, πως σε αυτή την "εθνικά ρεαλιστική"γραμμή, σχετικά με το κεντρικό πρόβλημα της εξάρτησης, της ευρωζώνης και της ΕΕ, έχει κινηθεί και συνεχίζει να κινείται, απο "διαφορετικές" αφετηρίες και με "διαφορετική προσέγγιση" -  τελικά  σε απόλυτη - όμως - σύγκλιση, ένα μεγάλο φάσμα πολιτικών δυνάμεων της χώρας, που εντονότερα και εμφανέστερα σε κρίσιμες περιόδους (πχ περίοδος δημοψηφίσματος) εκδηλώνει αυτή την σύγκλιση και ομοθυμία. Από την "χρυσή αυγή" του Μιχαλολιάκου, Καρατζαφέρηδες, Λεβέντηδες, Θεοδωράκηδες, Λαφαζάνηδες, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, έως το "ΚΚ" Κουτσούμπα κλπ, διαμορφώνεται μια πολιτική κλίμακα - ασπίδα στην ευρωζώνη, στην ΕΕ η και στα δύο μαζί, τελικά μια ασπίδα προστασίας για το σύστημα ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και την θέση της χώρας μας σε αυτό. Η στάση των πολιτικών δυνάμεων συνολικά (και της ρεφορμιστικής αριστεράς - και ομάδων της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς) στο βασικό πολιτικό πρόβλημα της ΕΕ και της εξάρτησης, είναι - απο τα αποτελέσματα - μια αποτυχημένη πολιτική, με τεράστιες αρνητικές συνέπειες για τον εργαζόμενο λαό και τη χώρα. Η ΕΝΑΚ επαναλαμβάνει και θέτει σε διάλογο και προβληματισμό (στον λαό και στο κίνημα)  το ζήτημα της εξάρτησης και της ΕΕ, σαν βασικό πολιτικό ζήτημα και κριτήριο για την διαμόρφωση, ανάπτυξη και προσανατολισμό του κινήματος απελευθέρωσης.
  5) Η ισχυροποίηση του λαϊκού και εργατικού κινήματος αντίστασης με προοπτική - και - σε αντιιμπεριαλιστική - αντιφασιστική πολιτική κατεύθυνση συσπείρωσης, αποτελεί για την ΕΝΑΚ άμεση πολιτική προτεραιότητα. Επαναλαμβάνουμε πως το κόμμα του Περισσού, με την συνολική πολιτική του (που προσπαθεί, χωρίς ιδιαίτερη πειθώ να εμφανίσει σαν δήθεν "καθαρή" και "επαναστατική") δεν κινείται προς μια τέτοια κατεύθυνση, αλλά αντίθετα, κινείται γενικότερα με βάση νεοτροτσκιστικές πολιτικές εργατικής διάσπασης και εξωραϊσμού του συστήματος ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Από την άλλη, το νέο κόμμα - διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ, το ΛΑΕ εκφράζει ένα αντιφατικό πλαίσιο θέσεων και απόψεων, που δεν έρχεται σε ρήξη με το καθεστώς της εξάρτησης, συγκαλύπτει και ενισχύει τον ρόλο της ΕΕ, ενώ μέσω εκπροσώπων του αναμοχλεύει και θέσεις με ανοιχτά φιλοευρωζωνικό περιεχόμενο. Παράλληλα, η ΛΑΕ στεγάζει στις γραμμές της και στελέχη που μεθοδικά αναπαράγουν αντιδραστικές - αντικομμουνιστικές και εθνικιστικές θέσεις και απόψεις. Όπως έχει επίκαιρα τοποθετηθεί η ΕΝΑΚ, απευθυνόμενη προς τους αριστερούς αγωνιστές της βάσης, το σημερινό ώριμο πολιτικό ζήτημα δεν είναι ούτε η συσπείρωση στη γραμμή του "αριστερού ρεφορμισμού" της ηγεσίας της ΛΑΕ, ούτε η ανεδαφική επανάληψη ενός νέου ΣΥΡΙΖΑ, γιατί όλα αυτά μαζί συναποτελούν ξεκάθαρο πισωγύρισμα. Το σημερινό, το επίκαιρο πολιτικό ζήτημα είναι να αξιοποιήσουμε τις πολιτικές και αγωνιστικές εμπειρίες των αγωνιστών και του κινήματος και να πάμε πραγματικά μπροστά. Με βάση αυτές τις θέσεις, η ΕΝΑΚ απευθύνει κάλεσμα για ουσιαστικό διάλογο και για κοινή συλλογική δράση - συσπείρωση μέσα απο τις διαδικασίες του εργατικού κινήματος και της αντίστασης, κάλεσμα προς τους εργαζόμενους, προς τους αντιφασίστες, προς την αριστερή ριζοσπαστική βάση και τους αγωνιστές των εργατικών κλάδων και των κινημάτων.
  6) Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και το εγχώριο μπλοκ εξουσίας, με τους πολιτικούς συσχετισμούς που σήμερα διαθέτουν στην χώρα μας, δίνουν στις εκλογές της Κυριακής χαρακτήρα επίλυσης - ρύθμισης του κυβερνητικού ζητήματος και εφαρμογής των γνωστών μέτρων και πολιτικών που έχουν δρομολογήσει.Η διευθέτηση του κυβερνητικού ζητήματος είναι - όπως διαφαίνεται - υπόθεση ανοιχτή σε διάφορες παραλλαγές και συνδυασμούς κυβερνητικής εκπροσώπησης του συστήματος ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και λαικής εξόντωσης. Στον αντίποδα, ένα διακριτό και υπολογίσιμο τμήμα του λαού, της νεολαίας, των ανέργων και εξαθλιωμένων, του κόσμου των κοινωνικών αγώνων και ανησυχιών, ένα ζωντανό τμήμα, που αντιστέκεται, που δεν "καλύπτεται" πολιτικά, αρνείται να "εκπροσωπηθεί" εκφράζοντας μια δικαιολογημένη οργή και αποδοκιμασία σχετικά με τις εξελίξεις, τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα, την ιμπεριαλιστική επικυριαρχία και τις επεμβάσεις στη χώρα, τα στημένα παιγνίδια, τις προοπτικές που διαγράφονται για την χώρα και το λαό. Σε αυτές της συνθήκες και μπροστά στις εκλογές της Κυριακής, η ΕΝΑΚ καλεί σε μαζική ενεργητική πολιτική ΑΠΟΧΗ απο τις εκλογές η σε ΑΚΥΡΟ στην κάλπη. Παράλληλα επαναλαμβάνουμε την θέση μας,πως η αποχή δεν αποτελεί για την ΕΝΑΚ πάγια επιλογή αρχής, πως τόσο η αποχή - όσο και η συμμετοχή στις εκλογές αποτελούν ζητήματα που καθορίζονται στο πλαίσιο μιας σειράς στοιχείων και παραγόντων.
  7) Το εγχώριο μπλοκ εξουσίας και η ξεπουλημένη αστική τάξη, οδηγούν τακτικά την χώρα σε "δημοκρατικές εκλογές" μέσα - όμως - απο ένα σκανδαλώδες προνομιακό ταξικό - αστικό σύστημα, με ανάλογες δομές, που έχουν σαν πυλώνες τα μεγάλα αστικά μέσα ενημέρωσης, την πλούσια κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων και τον καλπονοθευτικό εκλογικό νόμο.  Η ΕΝΑΚ καλεί σε ένα πραγματικά δημοκρατικό μέτωπο που θα απαιτήσει την κατάργηση του συνόλου της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων, την άμεση επιβολή της απλής αναλογικής σαν πάγιο εκλογικό σύστημα και την θεσμοθέτηση του ουσιαστικού ελέγχου όλων των μέσων ενημέρωσης σε δημοκρατική κοινωνική κατεύθυνση.
  8) Η ΕΝΑΚ απευθύνεται στο μαζικό εργατικό κίνημα, στα εργατικά στελέχη και την εργατική βάση, στα πρωτοβάθμια Σωματεία και στους χώρους δουλειάς και τους καλεί σε πλαίσιο εργατικής ενότητας και δημοκρατίας να οργανώσουν την επόμενη περίοδο τους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους ενάντια στις αστικές πολιτικές λιτότητας, ανεργίας, απολύσεων, ιδιωτικοποιήσεων, μισθών και συντάξεων πείνας, ελαστικής ψευτοεργασίας, ενάντια στις πολιτικές υπονόμευσης και διάλυσης και των στοιχειωδών δημόσιων κοινωνικών δομών, της υγείας, της παιδείας, του πολιτισμού.Για να περάσει το εργατικό κίνημα στη επίθεση, θέτοντας ουσιώδη αιτήματα, ανεβάζοντας ψηλά τον πήχη των κοινωνικών διεκδικήσεων.
  9) Η ΕΝΑΚ καλεί σε ένα γενικό ενωτικό λαϊκό προσκλητήριο ενάντια στις εκποιήσεις - ξεπουλήματα προς τα ξένα κέντρα και τις πολυεθνικές των δημόσιων εθνικών υποδομών (αεροδρόμια - λιμάνια - υδρογονάνθρακες κλπ) και των δημοσίων εκτάσεων γης. Μέσα απο αυτό το μέτωπο αγώνα μπορεί να πάρει περιεχόμενο η χαλύβδωση της ουσιαστικής αντιιμπεριαλιστικής - αντιφασιστικής λαικής ενότητας, ενάντια στην ληστρική ΕΕ και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια εκμετάλλευσης - ξεζουμίσματος της χώρας.
  10) Η ΕΝΑΚ καλεί το λαό και τη νεολαία της χώρας μας να καταδικάσουν ενεργά και δυναμικά τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στην ευρύτερη περιοχή μας, που όχι μόνο θέτουν σε μεγάλο κίνδυνο την ειρήνη και την ασφάλεια των λαών, αλλά και προκαλούν τεράστιες ανθρωπιστικές - πολιτιστικές και περιβαλλοντικές καταστροφές. Να εκφράσουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας στους λαούς της Συρίας, της Λιβύης, του Ιράκ, της Παλαιστίνης, στον Κουρδικό λαό και στους Τούρκους που πληρώνουν τις συνέπειες των πολιτικών των ηγεσιών της Άγκυρας και του ΝΑΤΟ. Την ίδια στιγμή, η ΕΝΑΚ καλεί να εκφράσουμε την ανθρώπινη - ανθρωπιστική αλληλεγγύη στους ξεσπιτωμένους πρόσφυγες που εγκαταλείπουν τις κατεστραμένες περιοχές τους για να γλυτώσουν τις ζωές των οικογενειών τους, θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και συμφερόντων αλλά και των σκοταδιστικών δολοφονικών συμμοριών που ο ιμπεριαλισμός εξέθρεψε.