σχετικά με τις εκλογές και τις νέες πολιτικές εξελίξεις
ΕΝΑΚ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΛΑΪΚΌ ΚΙΝΗΜΑ
Με την ανακοίνωση της, πριν τις εκλογές, η ΕΝΑΚ καθόρισε συγκεκριμένα μέτωπα και επεσήμανε ζωτικά θέματα και προβλήματα.
Στις 25 Γενάρη ο ελληνικός λαός, σε εκλογικό επίπεδο, έδωσε χτύπημα στους φορείς - εκτελεστές των πολιτικών λαικής εξόντωσης και εθνικής εξάρτησης. Λαϊκοί αγώνες, αντίσταση, κοινωνική εξαθλίωση και οργή, διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο και σφράγισαν τις εξελίξεις. Σε ένα βαθμό σημαντικό και συνδυαστικά κρίσιμο, ο λαός εξέφρασε βούληση υπέρ της εθνικής ανεξαρτησίας, της ανατροπής, της ρήξης με τα ξένα κέντρα και την ντόπια αστική τάξη. Πλατιά λαϊκά στρώματα, κινήθηκαν αποφασιστικά και πέρα - ανεξάρτητα απο διαμεσολαβητικά κόμματα (Σύριζα κ.α) συσπειρώθηκαν στην πολιτική κατεύθυνση της επιβίωσης, της ανεξαρτησίας, της ρήξης, ανατρέποντας μαζικά την στημένη και πρωτοφανή επιχείρηση τρομοκρατίας - κινδυνολογίας των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των ντόπιων συνεργατών τους. Αυτή η πραγματικότητα αποτέλεσε την κύρια πολιτική προϋπόθεση της εκλογικής επικράτησης του Σύριζα και της κυβερνητικής αλλαγής που επήλθε. Η ΕΝΑΚ επισημαίνει πρώτα - πρώτα ότι για εμάς είναι απόλυτα ξεκάθαρο πως : στον Συριζα και σε βάση εκλογική, συγκεντρώθηκαν πλατιά ριζοσπαστικά τμήματα του λαού, εργάτες, επαγγελματίες και αγρότες, νέοι, άνεργοι και απελπισμένοι, αγωνιστές κινημάτων, οπαδοί της ανεξαρτησίας και όχι της ευρωζώνης - ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Πρόκειται για ευρύτερα λαϊκά στρώματα και τμήματα που οι διαθέσεις τους δεν ταυτίζονται, ούτε καλύπτονται πολιτικά και προγραμματικά απο τον Συριζα, την ηγετική του ομάδα, την οργάνωση του και τα αποκρυσταλομένα όρια του. Η πραγματικότητα αυτή, υποχρεώνει και "δεσμεύει" την κυβέρνηση Συριζα (όπως ήδη διαφαίνεται) σε μια άμεση ανταπόκριση και "ικανοποίηση" επιλεγμένων λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων, που έδωσαν το στίγμα, που ήταν σημαίες στην κοινωνική αντίσταση των προηγούμενων χρόνων, σαν προϋπόθεση για να διατηρήσει έλεγχο και διαύλους επικοινωνίας με τα πλέον προωθημένα ριζοσπαστικά λαϊκά τμήματα. Σε άλλη περίπτωση, η κυβέρνηση θα ήταν πολιτικά μετέωρη. Η ΕΝΑΚ χαιρετίζει κάθε "κοινωνική επανόρθωση", που όμως δεν είναι κοινωνική κατάκτηση. Χαιρετίζει κάθε ακύρωση ξεπουλήματος - ιδιωτικοποίησης, που όμως και πάλι, δεν αποτελεί νέα κοινωνική κατάκτηση. Παρακολουθούμε τις εξελίξεις στον τομέα αυτό, που είναι πυκνός σε γεγονότα και που δεν επιτρέπει την εξαγωγή βιαστικών συμπερασμάτων. Παράλληλα η ΕΝΑΚ, αποκλειστικά απο τη ταξική σκοπιά των εργατικών λαϊκών συμφερόντων, επαναφέρει στην επικαιρότητα το γνωστό σύνθημα μας "πιο ψηλά τον πήχη των κοινωνικών διεκδικήσεων" και με αυτό το σύνθημα απευθυνόμαστε στο λαό.
ΑΜΕΣΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Η ΕΝΑΚ στέλνει δημόσιο κάλεσμα στα στελέχη των εργασιακών χώρων και των κινημάτων, στους αριστερούς αγωνιστές, στους προοδευτικούς νέους και νέες, στους άνεργους,σε όλο το λαό και τους καλεί να συσπειρωθούν άμεσα, ενεργά, μαχητικά σε δύο βασικούς, επείγοντες και επίκαιρους στόχους - μέτωπα, που συμπυκνωμένα είναι:
1) Να σηκώσουμε ακόμα πιο ψηλά των πήχη των λαϊκών κοινωνικών διεκδικήσεων σε όλους τους τομείς. Διεκδίκηση, συσπείρωση παντού. Καμιά ανοχή στον συμβιβασμό, στην υποταγή, στην ολιγωρία, στον πολιτικαντισμό. Κάθε δικαίωση λαϊκού αιτήματος, κάθε επαναπρόσληψη απολυμένου, κάθε μικρή νίκη, δεν είναι ρουσφέτι η παραχώρηση κανενός. Για όλα, έχουν γίνει μεγάλοι αγώνες. Κάθε μικρή νίκη να αποτελέσει αφετηρία για ακόμα μεγαλύτερες. Ο στόχος είναι: άμεση ανατροπή της λιτότητας και διεύρυνση των κοινωνικών κατακτήσεων.
2) Καλούμε τους αγωνιστές, τα εργατικά στελέχη και τους εργαζόμενους σε όλους τους χώρους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, να ρίξουν όλο τους το βάρος και να διασφαλίσουν στην πράξη την απόλυτη ανεξαρτησία των συνδικάτων, των σωματείων, των συλλόγων. Ανεξάρτητα - διεκδικητικά συνδικάτα, ενάντια στη διάσπαση και τους διασπαστές, συνδικάτα της εργατικής ενότητας, ενάντια σε όποιους επιχειρήσουν να μετατρέψουν το εργατικό κίνημα σε μοχλό και παράρτημα της κυβερνητικής πολιτικής. Η ΕΝΑΚ σας καλεί, αδιαπραγμάτευτα ενάντια στον κυβερνητισμό και σε όποιες επιδιώξεις μετατροπής των συνδικάτων σε κυβερνητική η κομματική συνιστώσα του Συριζα. Τέτοιες πρακτικές πληρώθηκαν ακριβά στο παρελθόν και χαντάκωσαν το εργατικό κίνημα (ηθικά - πολιτικά και οργανωτικά). Ανεξάρτητα αγωνιστικά συνδικάτα, ανεξάρτητοι αγωνιστές συνδικαλιστές, καμιά ανοχή στον κυβερνητισμό, αυτή είναι η άμεση κατεύθυνση και το κάλεσμα της ΕΝΑΚ.
Η ΕΝΑΚ καλεί το ανεξάρτητο ριζοσπαστικό λαϊκό κίνημα να συνδέσει πολιτικά κάθε αγωνιστικό μέτωπο με το κύριο μέτωπο, που είναι ο αγώνας για την εθνική ανεξαρτησία και την εργατική εξουσία. Για έξοδο της χώρας απο τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ/ΝΑΤΟ) και για μια πορεία αυτοδύναμης παραγωγικής ανασυγκρότησης με λαό - εργατική τάξη στο τιμόνι της χώρας. Για την οικοδόμηση μιας πραγματικής - αληθινής αριστεράς του εργαζόμενου λαού, που θα ανατρέψει την εξάρτηση και θα οδηγήσει τη χώρα στη πρόοδο, την παραγωγική αυτοδυναμία, την ισχυρή - ασφαλή οικονομία και την εργατική κυριαρχία.
ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Ο σχηματισμός συγκυβέρνησης Συριζα - ΑΝΕΛ (ακόμα και σαν αποτέλεσμα συσχετισμών) προκαλεί ενόχληση, ανησυχία και αποδοκιμασία σε ευρύτερα τμήματα προοδευτικών ανθρώπων και αριστερών αγωνιστών. Η ηγεσία των ΑΝΕΛ, σε ρόλο "εγγυητή" της κυβερνητικής πορείας, της "εθνικής ενότητας και του ευρωπαϊκού προσανατολισμού" όπως δηλώνει, σε συνδυασμό μάλιστα με φημολογούμενη κυβερνητική πρόθεση για ανάδειξη στην προεδρία γνωστού μεγαλοπαράγοντα της Δεξιάς και του ευρωατλαντισμού, στήνει ένα συγκεκριμένο πολιτικό σκηνικό. Αυτή τη τοποθέτηση της ΕΝΑΚ και του αριστερού κινήματος, αυτονόητα γίνεται απο διαφορετική βάση με την κριτική που ασκείται στον κ. Καμμένο και το κόμμα του, απο το κατασκευασμένο "Ποτάμι" του κ. Θεοδωράκη η τον κ. Μάρτιν Σουλτς και ευρωζωνικούς κύκλους, η ακόμα και απο το κόμμα του Περισσού, με τις ισχυρές "ανοχές" του στα συντηρητικά και θρησκόληπτα ρεύματα.
Η εκλογική ήττα της Δεξιάς - ΝΔ υπήρξε πολιτικά κρίσιμη και σημαντική, δεν έχει όμως την απαιτούμενη έκταση και βάθος. Η σημασία και αξία της εκλογικής ήττας της μοναρχοφασιστικής παράταξης περιορίζεται απο το γεγονός της ανάδειξης σε τρίτο κόμμα της ναζιφασιστικής "χρυσής αυγής", μιας ρατσιστικής εγκληματικής ομάδας, προερχόμενης απο τα σπλάχνα της ντόπιας αστικής τάξης, που αποτελεί οργανικό τμήμα και εφεδρεία της μοναρχοφασιστικής παράταξης και του εγχώριου δωσιλογισμού. Η ΕΝΑΚ ξανά - βάζει το ζήτημα για ένα ισχυρό κίνημα αποκάλυψης του σκοταδισμού - φασισμού που εκτιμούμε ότι έχει απλώσει ρίζες και πλοκάμια σε ένα ευρύ πολιτικό φάσμα.
Ο πολιτικός χώρος του κέντρου και της "νόμιμης" σοσιαλδημοκρατίας (ΠΑΣΟΚ - ΚΙΔΗΣΟ) συνέχισε την κατηφορική του πορεία προς τον πάτο, που ξεκίνησε με τον Σημιτισμό, σαν αποτέλεσμα της ταύτισης του με το μνημονιακό καθεστώς και το χρεοκοπημένο ντόπιο καπιταλιστικό μοντέλο. Ο ρόλος και οι προοπτικές του κατασκευασμένου - νεοφιλελεύθερου "Ποταμιού" θα είναι για μια περίοδο ένα ανοιχτό ζήτημα, ενώ αποτελεί δεδομένο η αντιδραστική πολιτική του κόμματος αυτού.
Το "ΚΚ" του Περισσού πραγματοποίησε ένα ακόμα ( απο τα πολλά ) εκλογικό σημειωτόν.Το κόμμα αυτό, περιθωριοποιημένο και απαξιωμένο απο τις πλατιές μάζες του λαού και τον ευρύ δημοκρατικό προοδευτικό και ριζοσπαστικό κόσμο, έδωσε ένα ακόμα εκλογικό αγώνα με συνθήματα στενής κομματικής επιβίωσης, έξω και πέρα απο τις αντικειμενικές συνθήκες και τις λαϊκές ανάγκες. Κύρια αιτία της (περιορισμένης) εκλογικής επιβίωσης του είναι η συστηματική δημαγωγική οικειοποίηση και καπηλεία των ιστορικών συμβόλων και της ιστορίας του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Το κόμμα αυτό, της διάσπασης και της διαστρέβλωσης της πολιτικής προοπτικής, δεν εξέφρασε τις διαθέσεις, τον παλμό, τις προσδοκίες του λαού στα προηγούμενα δύσκολα χρόνια. Χωρίς το "ειδικό βάρος" της καπηλείας του "ιστορικού φορτίου" και με μόνο εφόδιο την σύγχρονη παρουσία και πολιτική του, δεν θα μπορούσε να σταθεί ούτε λεπτό. Το κόμμα του Περισσού, ενώ χαρακτήρισε τον Συριζα σαν "νέο ΠΑΣΟΚ" και ακολούθησε μια έξαλλη αρνητική αντιΣυριζα πολιτική, ισοπεδώνοντας ακόμα και τα - ελλειπή και αντιφατικά - αντιφασιστικά χαρακτηριστικά του Συριζα, τελικά δεν τον αντιμετώπισε, ούτε μπορούσε να το κάνει με την πολιτική που διαθέτει. Έτσι, είναι η δεύτερη φορά, (1981 η πρώτη) που το "ΚΚ" αποτυγχάνει παταγωδώς στους στόχους του και στα μέτωπα που ανοίγει με "τα ΠΑΣΟΚ" και την "σοσιαλδημοκρατία". Παράλληλα, η εκλογική και πολιτική θέση του για τη λεγόμενη "λαϊκή αντιπολίτευση" είναι μια νέο - σοσιαλδημοκρατική θέση.
Τα σχήματα της "ανταρσύα" και των "μ-λ κομμάτων" κατέγραψαν πολύ περιορισμένες η και ισχνές εκλογικές επιδόσεις, επιβεβαιώνοντας, θεωρούμε, την εκτίμηση - θέση της ΕΝΑΚ σχετικά με τις πολιτικές - ιδεολογικές - οργανωτικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη - αναγέννηση του κινήματος. Οι τροτσκιστικές ομάδες δεν αποτέλεσαν εξαίρεση στον γενικό κανόνα.
Τέλος η ΕΝΑΚ σημειώνει και υπογραμμίζει την διατήρηση του ποσοστού της εκλογικής αποχής σε ιδιαίτερα ψηλά επίπεδα, γεγονός αξιοπρόσεκτο, ειδικά στη παρούσα συγκυρία και επιπλέον το διακριτό και υπολογίσιμο ποσοστό διπλάσιων άκυρων και των λευκών ψηφοδελτίων.
ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
Πριν και κατά την προεκλογική περίοδο, δύο τοποθετήσεις σφραγίζουν το βασικό πλαίσιο για τη χώρα. 1) Η θέση - δήλωση Σαμαρά πως "οι ελληνικές πλουτοπαραγωγικές πηγές είναι παράλληλα πηγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης"
2) Η θέση Τσίπρα - Συριζα πως "το χρέος είναι και ευρωπαϊκό και απαιτείται ευρωπαϊκή διάσκεψη". Οι δύο αυτές θέσεις, ουσιαστικά αποτελούν σύγχρονα βάθρα αναπαραγωγής και ενίσχυσης του συστήματος εξάρτησης της χώρας. Οι πλουτοπαραγωγικές πηγές και κυρίως η διερεύνηση - εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της χώρας μας, ουσιαστικά κυριαρχούν σήμερα στο ενδιαφέρον των διεθνών ομίλων και των ιμπεριαλιστικών κρατών, αποκτώντας προτεραιότητα και οξύνοντας τους ανταγωνισμούς. Από την άλλη, το λεγόμενο "χρέος" σαφέστατα δεν είναι χρέος του ελληνικού λαού, αλλά αποκλειστικά της ντόπιας ξεπουλημένης αντιπαραγωγικής αστικής τάξης. Ο εξ - ευρωπαϊσμός του χρέους απο τον Συριζα το "νομιμοποιεί" και το καθιστά επίσημα και "διαπιστωμένα εθνικό - ελληνικό", ενώ οδηγεί, στην καλύτερη περίπτωση σε ένα - ήδη διακηρυγμένο - συμβιβασμό, μέσω μιας πιθανής διάσκεψης η και απευθείας συνομιλιών, που σαν αποτέλεσμα, θα φορτώνει επίσημα και "τελεσίδικα" μεγάλο μέρος του στον ελληνικό λαό. Το ριζοσπαστικό λαϊκό κίνημα και η ΕΝΑΚ θεωρούν την άρνηση αναγνώρισης του "χρέους" σαν μοναδική επιβεβλημένη θέση και διέξοδο που μπορεί να στηρίξει μια βιώσιμη εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας και τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού της χώρας μας. Η ΕΝΑΚ θα τοποθετηθεί αναλυτικά στα θέματα αυτά, την επόμενη περίοδο.
ΕΝΑΚ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΛΑΪΚΌ ΚΙΝΗΜΑ
Με την ανακοίνωση της, πριν τις εκλογές, η ΕΝΑΚ καθόρισε συγκεκριμένα μέτωπα και επεσήμανε ζωτικά θέματα και προβλήματα.
Στις 25 Γενάρη ο ελληνικός λαός, σε εκλογικό επίπεδο, έδωσε χτύπημα στους φορείς - εκτελεστές των πολιτικών λαικής εξόντωσης και εθνικής εξάρτησης. Λαϊκοί αγώνες, αντίσταση, κοινωνική εξαθλίωση και οργή, διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο και σφράγισαν τις εξελίξεις. Σε ένα βαθμό σημαντικό και συνδυαστικά κρίσιμο, ο λαός εξέφρασε βούληση υπέρ της εθνικής ανεξαρτησίας, της ανατροπής, της ρήξης με τα ξένα κέντρα και την ντόπια αστική τάξη. Πλατιά λαϊκά στρώματα, κινήθηκαν αποφασιστικά και πέρα - ανεξάρτητα απο διαμεσολαβητικά κόμματα (Σύριζα κ.α) συσπειρώθηκαν στην πολιτική κατεύθυνση της επιβίωσης, της ανεξαρτησίας, της ρήξης, ανατρέποντας μαζικά την στημένη και πρωτοφανή επιχείρηση τρομοκρατίας - κινδυνολογίας των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των ντόπιων συνεργατών τους. Αυτή η πραγματικότητα αποτέλεσε την κύρια πολιτική προϋπόθεση της εκλογικής επικράτησης του Σύριζα και της κυβερνητικής αλλαγής που επήλθε. Η ΕΝΑΚ επισημαίνει πρώτα - πρώτα ότι για εμάς είναι απόλυτα ξεκάθαρο πως : στον Συριζα και σε βάση εκλογική, συγκεντρώθηκαν πλατιά ριζοσπαστικά τμήματα του λαού, εργάτες, επαγγελματίες και αγρότες, νέοι, άνεργοι και απελπισμένοι, αγωνιστές κινημάτων, οπαδοί της ανεξαρτησίας και όχι της ευρωζώνης - ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Πρόκειται για ευρύτερα λαϊκά στρώματα και τμήματα που οι διαθέσεις τους δεν ταυτίζονται, ούτε καλύπτονται πολιτικά και προγραμματικά απο τον Συριζα, την ηγετική του ομάδα, την οργάνωση του και τα αποκρυσταλομένα όρια του. Η πραγματικότητα αυτή, υποχρεώνει και "δεσμεύει" την κυβέρνηση Συριζα (όπως ήδη διαφαίνεται) σε μια άμεση ανταπόκριση και "ικανοποίηση" επιλεγμένων λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων, που έδωσαν το στίγμα, που ήταν σημαίες στην κοινωνική αντίσταση των προηγούμενων χρόνων, σαν προϋπόθεση για να διατηρήσει έλεγχο και διαύλους επικοινωνίας με τα πλέον προωθημένα ριζοσπαστικά λαϊκά τμήματα. Σε άλλη περίπτωση, η κυβέρνηση θα ήταν πολιτικά μετέωρη. Η ΕΝΑΚ χαιρετίζει κάθε "κοινωνική επανόρθωση", που όμως δεν είναι κοινωνική κατάκτηση. Χαιρετίζει κάθε ακύρωση ξεπουλήματος - ιδιωτικοποίησης, που όμως και πάλι, δεν αποτελεί νέα κοινωνική κατάκτηση. Παρακολουθούμε τις εξελίξεις στον τομέα αυτό, που είναι πυκνός σε γεγονότα και που δεν επιτρέπει την εξαγωγή βιαστικών συμπερασμάτων. Παράλληλα η ΕΝΑΚ, αποκλειστικά απο τη ταξική σκοπιά των εργατικών λαϊκών συμφερόντων, επαναφέρει στην επικαιρότητα το γνωστό σύνθημα μας "πιο ψηλά τον πήχη των κοινωνικών διεκδικήσεων" και με αυτό το σύνθημα απευθυνόμαστε στο λαό.
ΑΜΕΣΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Η ΕΝΑΚ στέλνει δημόσιο κάλεσμα στα στελέχη των εργασιακών χώρων και των κινημάτων, στους αριστερούς αγωνιστές, στους προοδευτικούς νέους και νέες, στους άνεργους,σε όλο το λαό και τους καλεί να συσπειρωθούν άμεσα, ενεργά, μαχητικά σε δύο βασικούς, επείγοντες και επίκαιρους στόχους - μέτωπα, που συμπυκνωμένα είναι:
1) Να σηκώσουμε ακόμα πιο ψηλά των πήχη των λαϊκών κοινωνικών διεκδικήσεων σε όλους τους τομείς. Διεκδίκηση, συσπείρωση παντού. Καμιά ανοχή στον συμβιβασμό, στην υποταγή, στην ολιγωρία, στον πολιτικαντισμό. Κάθε δικαίωση λαϊκού αιτήματος, κάθε επαναπρόσληψη απολυμένου, κάθε μικρή νίκη, δεν είναι ρουσφέτι η παραχώρηση κανενός. Για όλα, έχουν γίνει μεγάλοι αγώνες. Κάθε μικρή νίκη να αποτελέσει αφετηρία για ακόμα μεγαλύτερες. Ο στόχος είναι: άμεση ανατροπή της λιτότητας και διεύρυνση των κοινωνικών κατακτήσεων.
2) Καλούμε τους αγωνιστές, τα εργατικά στελέχη και τους εργαζόμενους σε όλους τους χώρους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, να ρίξουν όλο τους το βάρος και να διασφαλίσουν στην πράξη την απόλυτη ανεξαρτησία των συνδικάτων, των σωματείων, των συλλόγων. Ανεξάρτητα - διεκδικητικά συνδικάτα, ενάντια στη διάσπαση και τους διασπαστές, συνδικάτα της εργατικής ενότητας, ενάντια σε όποιους επιχειρήσουν να μετατρέψουν το εργατικό κίνημα σε μοχλό και παράρτημα της κυβερνητικής πολιτικής. Η ΕΝΑΚ σας καλεί, αδιαπραγμάτευτα ενάντια στον κυβερνητισμό και σε όποιες επιδιώξεις μετατροπής των συνδικάτων σε κυβερνητική η κομματική συνιστώσα του Συριζα. Τέτοιες πρακτικές πληρώθηκαν ακριβά στο παρελθόν και χαντάκωσαν το εργατικό κίνημα (ηθικά - πολιτικά και οργανωτικά). Ανεξάρτητα αγωνιστικά συνδικάτα, ανεξάρτητοι αγωνιστές συνδικαλιστές, καμιά ανοχή στον κυβερνητισμό, αυτή είναι η άμεση κατεύθυνση και το κάλεσμα της ΕΝΑΚ.
Η ΕΝΑΚ καλεί το ανεξάρτητο ριζοσπαστικό λαϊκό κίνημα να συνδέσει πολιτικά κάθε αγωνιστικό μέτωπο με το κύριο μέτωπο, που είναι ο αγώνας για την εθνική ανεξαρτησία και την εργατική εξουσία. Για έξοδο της χώρας απο τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ/ΝΑΤΟ) και για μια πορεία αυτοδύναμης παραγωγικής ανασυγκρότησης με λαό - εργατική τάξη στο τιμόνι της χώρας. Για την οικοδόμηση μιας πραγματικής - αληθινής αριστεράς του εργαζόμενου λαού, που θα ανατρέψει την εξάρτηση και θα οδηγήσει τη χώρα στη πρόοδο, την παραγωγική αυτοδυναμία, την ισχυρή - ασφαλή οικονομία και την εργατική κυριαρχία.
ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Ο σχηματισμός συγκυβέρνησης Συριζα - ΑΝΕΛ (ακόμα και σαν αποτέλεσμα συσχετισμών) προκαλεί ενόχληση, ανησυχία και αποδοκιμασία σε ευρύτερα τμήματα προοδευτικών ανθρώπων και αριστερών αγωνιστών. Η ηγεσία των ΑΝΕΛ, σε ρόλο "εγγυητή" της κυβερνητικής πορείας, της "εθνικής ενότητας και του ευρωπαϊκού προσανατολισμού" όπως δηλώνει, σε συνδυασμό μάλιστα με φημολογούμενη κυβερνητική πρόθεση για ανάδειξη στην προεδρία γνωστού μεγαλοπαράγοντα της Δεξιάς και του ευρωατλαντισμού, στήνει ένα συγκεκριμένο πολιτικό σκηνικό. Αυτή τη τοποθέτηση της ΕΝΑΚ και του αριστερού κινήματος, αυτονόητα γίνεται απο διαφορετική βάση με την κριτική που ασκείται στον κ. Καμμένο και το κόμμα του, απο το κατασκευασμένο "Ποτάμι" του κ. Θεοδωράκη η τον κ. Μάρτιν Σουλτς και ευρωζωνικούς κύκλους, η ακόμα και απο το κόμμα του Περισσού, με τις ισχυρές "ανοχές" του στα συντηρητικά και θρησκόληπτα ρεύματα.
Η εκλογική ήττα της Δεξιάς - ΝΔ υπήρξε πολιτικά κρίσιμη και σημαντική, δεν έχει όμως την απαιτούμενη έκταση και βάθος. Η σημασία και αξία της εκλογικής ήττας της μοναρχοφασιστικής παράταξης περιορίζεται απο το γεγονός της ανάδειξης σε τρίτο κόμμα της ναζιφασιστικής "χρυσής αυγής", μιας ρατσιστικής εγκληματικής ομάδας, προερχόμενης απο τα σπλάχνα της ντόπιας αστικής τάξης, που αποτελεί οργανικό τμήμα και εφεδρεία της μοναρχοφασιστικής παράταξης και του εγχώριου δωσιλογισμού. Η ΕΝΑΚ ξανά - βάζει το ζήτημα για ένα ισχυρό κίνημα αποκάλυψης του σκοταδισμού - φασισμού που εκτιμούμε ότι έχει απλώσει ρίζες και πλοκάμια σε ένα ευρύ πολιτικό φάσμα.
Ο πολιτικός χώρος του κέντρου και της "νόμιμης" σοσιαλδημοκρατίας (ΠΑΣΟΚ - ΚΙΔΗΣΟ) συνέχισε την κατηφορική του πορεία προς τον πάτο, που ξεκίνησε με τον Σημιτισμό, σαν αποτέλεσμα της ταύτισης του με το μνημονιακό καθεστώς και το χρεοκοπημένο ντόπιο καπιταλιστικό μοντέλο. Ο ρόλος και οι προοπτικές του κατασκευασμένου - νεοφιλελεύθερου "Ποταμιού" θα είναι για μια περίοδο ένα ανοιχτό ζήτημα, ενώ αποτελεί δεδομένο η αντιδραστική πολιτική του κόμματος αυτού.
Το "ΚΚ" του Περισσού πραγματοποίησε ένα ακόμα ( απο τα πολλά ) εκλογικό σημειωτόν.Το κόμμα αυτό, περιθωριοποιημένο και απαξιωμένο απο τις πλατιές μάζες του λαού και τον ευρύ δημοκρατικό προοδευτικό και ριζοσπαστικό κόσμο, έδωσε ένα ακόμα εκλογικό αγώνα με συνθήματα στενής κομματικής επιβίωσης, έξω και πέρα απο τις αντικειμενικές συνθήκες και τις λαϊκές ανάγκες. Κύρια αιτία της (περιορισμένης) εκλογικής επιβίωσης του είναι η συστηματική δημαγωγική οικειοποίηση και καπηλεία των ιστορικών συμβόλων και της ιστορίας του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Το κόμμα αυτό, της διάσπασης και της διαστρέβλωσης της πολιτικής προοπτικής, δεν εξέφρασε τις διαθέσεις, τον παλμό, τις προσδοκίες του λαού στα προηγούμενα δύσκολα χρόνια. Χωρίς το "ειδικό βάρος" της καπηλείας του "ιστορικού φορτίου" και με μόνο εφόδιο την σύγχρονη παρουσία και πολιτική του, δεν θα μπορούσε να σταθεί ούτε λεπτό. Το κόμμα του Περισσού, ενώ χαρακτήρισε τον Συριζα σαν "νέο ΠΑΣΟΚ" και ακολούθησε μια έξαλλη αρνητική αντιΣυριζα πολιτική, ισοπεδώνοντας ακόμα και τα - ελλειπή και αντιφατικά - αντιφασιστικά χαρακτηριστικά του Συριζα, τελικά δεν τον αντιμετώπισε, ούτε μπορούσε να το κάνει με την πολιτική που διαθέτει. Έτσι, είναι η δεύτερη φορά, (1981 η πρώτη) που το "ΚΚ" αποτυγχάνει παταγωδώς στους στόχους του και στα μέτωπα που ανοίγει με "τα ΠΑΣΟΚ" και την "σοσιαλδημοκρατία". Παράλληλα, η εκλογική και πολιτική θέση του για τη λεγόμενη "λαϊκή αντιπολίτευση" είναι μια νέο - σοσιαλδημοκρατική θέση.
Τα σχήματα της "ανταρσύα" και των "μ-λ κομμάτων" κατέγραψαν πολύ περιορισμένες η και ισχνές εκλογικές επιδόσεις, επιβεβαιώνοντας, θεωρούμε, την εκτίμηση - θέση της ΕΝΑΚ σχετικά με τις πολιτικές - ιδεολογικές - οργανωτικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη - αναγέννηση του κινήματος. Οι τροτσκιστικές ομάδες δεν αποτέλεσαν εξαίρεση στον γενικό κανόνα.
Τέλος η ΕΝΑΚ σημειώνει και υπογραμμίζει την διατήρηση του ποσοστού της εκλογικής αποχής σε ιδιαίτερα ψηλά επίπεδα, γεγονός αξιοπρόσεκτο, ειδικά στη παρούσα συγκυρία και επιπλέον το διακριτό και υπολογίσιμο ποσοστό διπλάσιων άκυρων και των λευκών ψηφοδελτίων.
ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
Πριν και κατά την προεκλογική περίοδο, δύο τοποθετήσεις σφραγίζουν το βασικό πλαίσιο για τη χώρα. 1) Η θέση - δήλωση Σαμαρά πως "οι ελληνικές πλουτοπαραγωγικές πηγές είναι παράλληλα πηγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης"
2) Η θέση Τσίπρα - Συριζα πως "το χρέος είναι και ευρωπαϊκό και απαιτείται ευρωπαϊκή διάσκεψη". Οι δύο αυτές θέσεις, ουσιαστικά αποτελούν σύγχρονα βάθρα αναπαραγωγής και ενίσχυσης του συστήματος εξάρτησης της χώρας. Οι πλουτοπαραγωγικές πηγές και κυρίως η διερεύνηση - εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της χώρας μας, ουσιαστικά κυριαρχούν σήμερα στο ενδιαφέρον των διεθνών ομίλων και των ιμπεριαλιστικών κρατών, αποκτώντας προτεραιότητα και οξύνοντας τους ανταγωνισμούς. Από την άλλη, το λεγόμενο "χρέος" σαφέστατα δεν είναι χρέος του ελληνικού λαού, αλλά αποκλειστικά της ντόπιας ξεπουλημένης αντιπαραγωγικής αστικής τάξης. Ο εξ - ευρωπαϊσμός του χρέους απο τον Συριζα το "νομιμοποιεί" και το καθιστά επίσημα και "διαπιστωμένα εθνικό - ελληνικό", ενώ οδηγεί, στην καλύτερη περίπτωση σε ένα - ήδη διακηρυγμένο - συμβιβασμό, μέσω μιας πιθανής διάσκεψης η και απευθείας συνομιλιών, που σαν αποτέλεσμα, θα φορτώνει επίσημα και "τελεσίδικα" μεγάλο μέρος του στον ελληνικό λαό. Το ριζοσπαστικό λαϊκό κίνημα και η ΕΝΑΚ θεωρούν την άρνηση αναγνώρισης του "χρέους" σαν μοναδική επιβεβλημένη θέση και διέξοδο που μπορεί να στηρίξει μια βιώσιμη εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας και τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού της χώρας μας. Η ΕΝΑΚ θα τοποθετηθεί αναλυτικά στα θέματα αυτά, την επόμενη περίοδο.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου