12 ΟΚΤΩΒΡΗ 1944 – ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ – Ο ΛΑΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΜΕ ΤΑ ΕΑΜΙΚΑ ΛΑΒΑΡΑ ΤΗΣ ΛΑΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (απο τα "Νέα του Αγώνα")

Δώδεκα Οκτώβρη 1944, τα εναπομείνοντα τμήματα του χιτλερικού στρατού δίνουν τα τελευταία χτυπήματα στην Αθήνα και στον αγωνιζόμενο λαό της, κατεβάζουν την ναζιστική σημαία τους απο την Ακρόπολη και φεύγουν.. Ο λαός πανηγυρίζει στους δρόμους την λευτεριά, με τις σημαίες της εθνικής αντίστασης, με τα λάβαρα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, αξιώνει την παραδειγματική τιμωρία των συνεργατών του κατακτητή, των προδοτών – των γερμανοφορεμένων εθνικιστών ναζιφασιστών – βασανιστών, αξιώνει την πραγμάτωση του αγώνα, την πραγματική Εθνική Ανεξαρτησία, την λαική κοινωνική δικαιοσύνη, την Λαοκρατία.. Οι χιτλερικοί Γερμανοί φεύγουν, οι Εγγλέζοι αποικιοκράτες ιμπεριαλιστές επιστρέφουν στην “χώρα τους” και πάλι, “αν χρειαστεί σαν κατακτητές” για να θυμηθούμε και τις εντολές του Τσώρτσιλ. Μαζί τους οι εγγλέζοι φέρνουν τους δικούς τους ανθρώπους, φέρνουν τον ματωβαμένο Δεκέμβρη του 44, την βία, την τρομοκρατία, τον διωγμό της εθνικής αντίστασης και των αντιστασιακών.. Ακολουθεί η Βάρκιζα, η αναστύλωση του προτεκτοράτου, βασισμένη στα γνωστά παλιά υλικά της μοναρχίας και ενισχυμένη απο κάθε είδους συνεργάτες, μαυραγορίτες και γερμανοφορεμένους της κατοχής, οι νέοι διωγμοί, οι νέες εξορίες και φυλακίσεις, το δολοφονικό όργιο των τρομοκρατικών φασιστο συμμοριών στην ύπαιθρο και σε ολόκληρη την χώρα.. Η λαική βούληση δολοφονείται, στραγγαλίζεται – και η νέα αντίσταση του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας έρχεται σαν η μόνη δυνατότητα της καταδιωγμένης εθνικής αντίστασης να αμυνθεί και να σηκώσει περήφανα το λάβαρο της αξιοπρέπειας, της Ανεξαρτησίας και της Λαοκρατίας, αυτό το λάβαρο – “το βαμμένο μες το αίμα του λαού”..