Πρωτομαγιά 2018 και ΕΝΑΚ – ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ στέλνουμε μήνυμα αγώνα στην εργατική τάξη και την νεολαία της χώρας μας. Η Πρωτομαγιά είναι ημέρα σύμβολο και ορόσημο του εργατικού λαϊκού αγώνα, μαχητικής αλληλεγγύης των εργατών και εργαζόμενων, διεθνώς ταυτισμένη με τη πάλη των εργατών για κατακτήσεις, για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για την τελική ταξική τους απελευθέρωση, αλλά και με αντιφασιστικό περιεχόμενο, το οποίο στην Ελλάδα βρίσκει, μεταξύ άλλων, το περιεχόμενο του με τους 200 εκτελεσμένους αντιφασίστες της Καισαριανής, την πρωτομαγιά του 1944 από τους Ναζί.
Πρωτομαγιά του 2018, ΕΝΑΚ και ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ καλούμε τον εργαζόμενο λαό να οργανώσει τον αγώνα του με στόχο να πάρει πίσω όλα αυτά που του αφαίρεσαν τα προηγούμενα χρόνια και μαχητικά, να κερδίσει ακόμα περισσότερα. Μαζικά και επιθετικά στην διεκδίκηση. Καλούμε τον λαό να αγωνιστεί για την πραγματική εθνική ανεξαρτησία με εργατική λαϊκή κυριαρχία, για την ανατροπή του συστήματος εθνικής εξάρτησης – λαϊκής εξαθλίωσης, γιατί με αυτό το καθεστώς της υποτέλειας, θα μένουμε στα ίδια και χειρότερα.
Πρωτομαγιά του 2018, ΕΝΑΚ – ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ καλούμε τον εργαζόμενο λαό και την νεολαία να δουν ξεκάθαρα την σύγχρονη πραγματικότητα και να βγάλουν συμπεράσματα από τις εμπειρίες, από όλα αυτά που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια.
1) Η εμπειρία έδειξε πως δεν έχουμε να περιμένουμε πολλά, από κανέναν και από πουθενά. Το εργατικό λαϊκό κίνημα της χώρας μας, το κίνημα αντίστασης πρέπει να οργανωθεί και να αναζωογονηθεί από τα κάτω, από την βάση του, μέσα στα συνδικάτα και τους εργατικούς φορείς, στους συλλόγους και τις επιτροπές, στους χώρους δουλειάς, με αδιαπραγμάτευτη εργατική ενότητα και συγκροτημένες στοχεύσεις. Το κίνημα έχει άμεση ανάγκη να διδαχθεί από τις καλύτερες παραδόσεις του, να θέσει τα προβλήματα της σύγχρονης πραγματικότητας και να βάλει δυναμικά την σφραγίδα του στις εξελίξεις της χώρας. Αυτήν την αποστολή δεν πρόκειται να την κάνουν άλλοι για εμάς, το είδαμε τα προηγούμενα χρόνια μέσα από τα γεγονότα. Πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας, από κάτω,η εργατική λαϊκή βάση.
2) Στα χρόνια που πέρασαν, τα μνημονιακά (όπως λέγονται) είδαμε και δοκιμάσαμε κάθε συνδυασμό και παραλλαγή του συστήματος της εθνικής εξάρτησης και της λαϊκής εξαθλίωσης, Είδαμε και βλέπουμε ακόμα και τους εγκληματίες ναζιφασίστες χρυσαυγίτες να εκπροσωπούνται στην βουλή. Είδαμε την κυβέρνηση Παπαδήμου – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Καρατζαφέρη, είδαμε την συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ. Είδαμε τον ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ να εξελίσσονται σε κυβέρνηση του 3ου μνημονίου. Είδαμε τους εργατοπατέρες, είδαμε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, σποραδικές 24ωρες απεργίες για την τιμή των όπλων, που όμως όχι λίγες φορές έγιναν βήμα έκφρασης της μαζικής εργατικής αντίστασης. Είδαμε και βλέπουμε το “ΚΚ” του Περισσού, “κομματικά” περιχαρακωμένο απέναντι στην λαϊκή κοινωνική οργή και αντίσταση, να συνεχίζει μεθοδικά την πολιτική της διάσπασης και της κομματικής ψηφοθηρικής πρακτικής, βγάζοντας νέες “θεωρίες” και αρνούμενο να δώσει έκφραση και προοπτική στους λαϊκούς αγώνες. Μέσα σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο δέχτηκε αυτή την πρωτοφανή ταξική επίθεση ο εργαζόμενος κόσμος της χώρας, μέσα σε αυτό το πλαίσιο το σύστημα μπόρεσε και πέρασε τις βασικές επιδιώξεις του. Αν δεν διδαχτούμε από όλα αυτά, αν δεν εξάγουμε σωστά πολιτικά συμπεράσματα, δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά.
Το 2018 βρίσκει τους εργαζόμενους της Ελλάδας σε ακόμη χειρότερη θέση. Το ντόπιο σύστημα εθνικής εξάρτησης και υποτέλειας, που σήμερα εκπροσωπεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΆ– ΆΝΕΛ αλλά σιγοντάρεται στις βασικές του επιλογές από ένα ευρύτατο φάσμα της αντιπολίτευσης, υλοποιεί μία-μία όλες τις μνημονιακές “υποχρεώσεις”, ενώ παράλληλα βαθαίνει τη λαϊκή εξαθλίωση παίρνοντας διαρκώς νέα αντιλαϊκά μέτρα.Με την ανεργία πάνω απο 20%, με τους μισθούς και συντάξεις παγωμένους για σχεδόν μία δεκαετία, η κυβέρνηση παίζει για δεύτερη χρονιά το χαρτί της «ανάπτυξης» διαφημίζοντας προς όλες τις κατευθύνσεις τα υψηλά “πρωτογενή πλεονάσματα”. Ανάπτυξη, δηλαδή, τα κέρδη της οποίας θα καρπώνονται οι δανειστές. Η μεγαλύτερη όμως υπηρεσία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΆ – ΑΝΕΛ είναι η “ηθική” νομιμοποίηση όχι μόνον των μέτρων που πήρε η ίδια, όσο κυρίως των μέτρων που είχαν ήδη ψηφιστεί και επιβληθεί από προηγούμενες κυβερνήσεις. Μέτρων που ήταν τόσο απονομιμοποιημένα στη συνείδηση των εργαζόμενων και του λαού, που εμπόδιζαν την εφαρμογή τους και ξεσήκωναν οργισμένες αντιδράσεις. Πρώτα και κύρια, φυσικά, νομιμοποίησε την ίδια την μνημονιακή εξάρτηση της χώρας, προσπάθεια που είχαν κάνει και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, χωρίς όμως αποτέλεσμα! Μαζί με τα μνημόνια, φυσικά νομιμοποιήθηκαν και όλες οι μειώσεις μισθών και συντάξεων όλων των προηγούμενων ετών. Υπάρχουν όμως κι άλλοι τομείς που αξίζει να αναφερθούν, όλες με κοινό χαρακτηριστικό ότι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΆ άλλαξε τη στάση του μετά το 2015. Τα τελευταία χρόνια η χώρα δένεται όλο και πιο στενά στο άρμα του ΝΆΤΟ, “εξυπηρετώντας” τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές με κάθε ευκαιρία, δίνοντας όλο και περισσότερες βάσεις για χρήση από τις ΝΆΤΟϊκές δυνάμεις, με αποκορύφωμα την επέκταση της βάσης της Σούδας, επιτείνοντας τις λογικές του “μονοδρόμου” και επιχειρώντας να αμβλύνει τα αντιιμπεριαλιστικά αντανακλαστικά του λαού μας. Προωθούνται οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, και μάλιστα επιταχύνοντας τις διαδικασίες μέσω της νομοθέτησης των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, πετώντας στο δρόμο πλήθος λαϊκών οικογενειών. Ο αγώνας για κατάργηση ή έστω μείωση των διοδίων στους αυτοκινητοδρόμους,μετατράπηκε σε αυξήσεις και σε δημιουργία νέων σταθμών διοδίων επεκτείνοντας την απαγόρευση και νομοθετικά.
Τέλος, μαζί με όλα τα προηγούμενα προχωράει γοργά και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Μετά τα αεροδρόμια και τα λιμάνια, σήμερα σειρά έχει ο χώρος της ενέργειας (λιγνίτης, πετρέλαιο και τελικά ηλεκτρική ενέργεια).
Στον χώρο της εκπαίδευσης συνεχίζεται η ομηρεία χιλιάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών, που καλύπτουν πάγιες ανάγκες των σχολείων της χώρας σε όλες τις βαθμίδες, αφού οι διορισμοί δεν έχουν γίνει ουσιαστικά από το 2010. Την ίδια ώρα ρέουν οι δαπάνες των αμυντικών εξοπλιστικών προγραμμάτων, με τελευταία την προκλητική αναβάθμιση των πολεμικών F16, που χαιρετίστηκε και από ένα ευρύτατο φάσμα της αντιπολίτευσης.
ΕΝΑΚ – ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ καλούμε τους εργαζόμενους και την νεολαία να δυναμώσουν τη φωνή τους και τους αγώνες τους και να παλέψουν για τα δικαιώματά τους. Για τη ζωή και την επιβίωση, ενάντια στα μνημόνια του ΔΝΤ, της ΕΕ, της ΕΚΤ και της ΟΝΕ. Για την εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική πρόοδο, ενάντια στους ιμπεριαλιστές του ΝΆΤΟ που μετατρέπουν ολοένα και περισσότερο τη χώρα μας σε προτεκτοράτο. Ενάντια στο ναζιφασισμό, στον δηλητηριώδη ρόλο του, στις εγκληματικές συμμορίες και δράσεις του, ενάντια στην φασιστικοποίηση και τον αυταρχισμό.
ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΆΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΆΓΙΆ!
Πρωτομαγιά του 2018, ΕΝΑΚ και ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ καλούμε τον εργαζόμενο λαό να οργανώσει τον αγώνα του με στόχο να πάρει πίσω όλα αυτά που του αφαίρεσαν τα προηγούμενα χρόνια και μαχητικά, να κερδίσει ακόμα περισσότερα. Μαζικά και επιθετικά στην διεκδίκηση. Καλούμε τον λαό να αγωνιστεί για την πραγματική εθνική ανεξαρτησία με εργατική λαϊκή κυριαρχία, για την ανατροπή του συστήματος εθνικής εξάρτησης – λαϊκής εξαθλίωσης, γιατί με αυτό το καθεστώς της υποτέλειας, θα μένουμε στα ίδια και χειρότερα.
Πρωτομαγιά του 2018, ΕΝΑΚ – ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ καλούμε τον εργαζόμενο λαό και την νεολαία να δουν ξεκάθαρα την σύγχρονη πραγματικότητα και να βγάλουν συμπεράσματα από τις εμπειρίες, από όλα αυτά που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια.
1) Η εμπειρία έδειξε πως δεν έχουμε να περιμένουμε πολλά, από κανέναν και από πουθενά. Το εργατικό λαϊκό κίνημα της χώρας μας, το κίνημα αντίστασης πρέπει να οργανωθεί και να αναζωογονηθεί από τα κάτω, από την βάση του, μέσα στα συνδικάτα και τους εργατικούς φορείς, στους συλλόγους και τις επιτροπές, στους χώρους δουλειάς, με αδιαπραγμάτευτη εργατική ενότητα και συγκροτημένες στοχεύσεις. Το κίνημα έχει άμεση ανάγκη να διδαχθεί από τις καλύτερες παραδόσεις του, να θέσει τα προβλήματα της σύγχρονης πραγματικότητας και να βάλει δυναμικά την σφραγίδα του στις εξελίξεις της χώρας. Αυτήν την αποστολή δεν πρόκειται να την κάνουν άλλοι για εμάς, το είδαμε τα προηγούμενα χρόνια μέσα από τα γεγονότα. Πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας, από κάτω,η εργατική λαϊκή βάση.
2) Στα χρόνια που πέρασαν, τα μνημονιακά (όπως λέγονται) είδαμε και δοκιμάσαμε κάθε συνδυασμό και παραλλαγή του συστήματος της εθνικής εξάρτησης και της λαϊκής εξαθλίωσης, Είδαμε και βλέπουμε ακόμα και τους εγκληματίες ναζιφασίστες χρυσαυγίτες να εκπροσωπούνται στην βουλή. Είδαμε την κυβέρνηση Παπαδήμου – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Καρατζαφέρη, είδαμε την συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ. Είδαμε τον ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ να εξελίσσονται σε κυβέρνηση του 3ου μνημονίου. Είδαμε τους εργατοπατέρες, είδαμε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, σποραδικές 24ωρες απεργίες για την τιμή των όπλων, που όμως όχι λίγες φορές έγιναν βήμα έκφρασης της μαζικής εργατικής αντίστασης. Είδαμε και βλέπουμε το “ΚΚ” του Περισσού, “κομματικά” περιχαρακωμένο απέναντι στην λαϊκή κοινωνική οργή και αντίσταση, να συνεχίζει μεθοδικά την πολιτική της διάσπασης και της κομματικής ψηφοθηρικής πρακτικής, βγάζοντας νέες “θεωρίες” και αρνούμενο να δώσει έκφραση και προοπτική στους λαϊκούς αγώνες. Μέσα σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο δέχτηκε αυτή την πρωτοφανή ταξική επίθεση ο εργαζόμενος κόσμος της χώρας, μέσα σε αυτό το πλαίσιο το σύστημα μπόρεσε και πέρασε τις βασικές επιδιώξεις του. Αν δεν διδαχτούμε από όλα αυτά, αν δεν εξάγουμε σωστά πολιτικά συμπεράσματα, δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά.
Το 2018 βρίσκει τους εργαζόμενους της Ελλάδας σε ακόμη χειρότερη θέση. Το ντόπιο σύστημα εθνικής εξάρτησης και υποτέλειας, που σήμερα εκπροσωπεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΆ– ΆΝΕΛ αλλά σιγοντάρεται στις βασικές του επιλογές από ένα ευρύτατο φάσμα της αντιπολίτευσης, υλοποιεί μία-μία όλες τις μνημονιακές “υποχρεώσεις”, ενώ παράλληλα βαθαίνει τη λαϊκή εξαθλίωση παίρνοντας διαρκώς νέα αντιλαϊκά μέτρα.Με την ανεργία πάνω απο 20%, με τους μισθούς και συντάξεις παγωμένους για σχεδόν μία δεκαετία, η κυβέρνηση παίζει για δεύτερη χρονιά το χαρτί της «ανάπτυξης» διαφημίζοντας προς όλες τις κατευθύνσεις τα υψηλά “πρωτογενή πλεονάσματα”. Ανάπτυξη, δηλαδή, τα κέρδη της οποίας θα καρπώνονται οι δανειστές. Η μεγαλύτερη όμως υπηρεσία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΆ – ΑΝΕΛ είναι η “ηθική” νομιμοποίηση όχι μόνον των μέτρων που πήρε η ίδια, όσο κυρίως των μέτρων που είχαν ήδη ψηφιστεί και επιβληθεί από προηγούμενες κυβερνήσεις. Μέτρων που ήταν τόσο απονομιμοποιημένα στη συνείδηση των εργαζόμενων και του λαού, που εμπόδιζαν την εφαρμογή τους και ξεσήκωναν οργισμένες αντιδράσεις. Πρώτα και κύρια, φυσικά, νομιμοποίησε την ίδια την μνημονιακή εξάρτηση της χώρας, προσπάθεια που είχαν κάνει και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, χωρίς όμως αποτέλεσμα! Μαζί με τα μνημόνια, φυσικά νομιμοποιήθηκαν και όλες οι μειώσεις μισθών και συντάξεων όλων των προηγούμενων ετών. Υπάρχουν όμως κι άλλοι τομείς που αξίζει να αναφερθούν, όλες με κοινό χαρακτηριστικό ότι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΆ άλλαξε τη στάση του μετά το 2015. Τα τελευταία χρόνια η χώρα δένεται όλο και πιο στενά στο άρμα του ΝΆΤΟ, “εξυπηρετώντας” τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές με κάθε ευκαιρία, δίνοντας όλο και περισσότερες βάσεις για χρήση από τις ΝΆΤΟϊκές δυνάμεις, με αποκορύφωμα την επέκταση της βάσης της Σούδας, επιτείνοντας τις λογικές του “μονοδρόμου” και επιχειρώντας να αμβλύνει τα αντιιμπεριαλιστικά αντανακλαστικά του λαού μας. Προωθούνται οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, και μάλιστα επιταχύνοντας τις διαδικασίες μέσω της νομοθέτησης των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, πετώντας στο δρόμο πλήθος λαϊκών οικογενειών. Ο αγώνας για κατάργηση ή έστω μείωση των διοδίων στους αυτοκινητοδρόμους,μετατράπηκε σε αυξήσεις και σε δημιουργία νέων σταθμών διοδίων επεκτείνοντας την απαγόρευση και νομοθετικά.
Τέλος, μαζί με όλα τα προηγούμενα προχωράει γοργά και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Μετά τα αεροδρόμια και τα λιμάνια, σήμερα σειρά έχει ο χώρος της ενέργειας (λιγνίτης, πετρέλαιο και τελικά ηλεκτρική ενέργεια).
Στον χώρο της εκπαίδευσης συνεχίζεται η ομηρεία χιλιάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών, που καλύπτουν πάγιες ανάγκες των σχολείων της χώρας σε όλες τις βαθμίδες, αφού οι διορισμοί δεν έχουν γίνει ουσιαστικά από το 2010. Την ίδια ώρα ρέουν οι δαπάνες των αμυντικών εξοπλιστικών προγραμμάτων, με τελευταία την προκλητική αναβάθμιση των πολεμικών F16, που χαιρετίστηκε και από ένα ευρύτατο φάσμα της αντιπολίτευσης.
ΕΝΑΚ – ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ καλούμε τους εργαζόμενους και την νεολαία να δυναμώσουν τη φωνή τους και τους αγώνες τους και να παλέψουν για τα δικαιώματά τους. Για τη ζωή και την επιβίωση, ενάντια στα μνημόνια του ΔΝΤ, της ΕΕ, της ΕΚΤ και της ΟΝΕ. Για την εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική πρόοδο, ενάντια στους ιμπεριαλιστές του ΝΆΤΟ που μετατρέπουν ολοένα και περισσότερο τη χώρα μας σε προτεκτοράτο. Ενάντια στο ναζιφασισμό, στον δηλητηριώδη ρόλο του, στις εγκληματικές συμμορίες και δράσεις του, ενάντια στην φασιστικοποίηση και τον αυταρχισμό.
ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΆΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΆΓΙΆ!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου