1) Το προσχέδιο του προυπολογισμού 2018 που κατέθεσε η κυβέρνηση επιβεβαιώνει την σταθεροποίηση και κλιμάκωση της πολιτικής εθνικής εξάρτησης - λαϊκής κοινωνικής εξαθλίωσης που έχουν επιβάλει στην χώρα μας τα ευρωατλαντικά κέντρα, η ντόπια ξεπουλημένη αστική τάξη και το εγχώριο πολιτικό μπλοκ εξουσίας που τους υπηρετεί. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του προσχεδίου, πρόκειται για άγρια κλιμάκωση της φόρο επιδρομής, με παραπέρα μείωση των δημόσιων δαπανών και της δημόσιας λαϊκής κατανάλωσης, με στόχο αυξημένο ρυθμό ψευτό ανάπτυξης και διογκωμένο πρωτογενές πλεόνασμα, άνω το 3,5%, δηλαδή πλεόνασμα του "λαϊκού αίματος".. Η προβλεπόμενη εκτίμηση της ανεργίας μιλά για μείωση μιας μονάδας (19%) που έτσι και αλλιώς αποτελεί διαστρέβλωση της πραγματικότητας, ενώ το λεγόμενο χρέος (βασικό εργαλείο εξάρτησης - εξαθλίωσης) συνεχίζει την δεσποτική - καταλυτική επικυριαρχία του, με πρόβλεψη 184,7% του ΑΕΠ. Στο πίσω κάθισμα του κυβερνητικού οχήματος η Δεξιά των Μητσοτάκη - Γεωργιάδη κλπ, πιέζει και διεκδικεί μια ακόμα σκληρότερη, ακόμα πιο βάρβαρη ταξική αστική πολιτική, περιστολής κοινωνικών δημόσιων δαπανών, συντριβής του εργαζόμενου και άνεργου κόσμου, ενώ ακολουθώντας τους ίδιους "ασφαλείς" δρόμους των "αυταπατών" του Τσίπρα, "βασίζει" την οικονομική της πολιτική, στην "διαπραγμάτευση" μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων, από τα διεθνή κέντρα.. Η ΕΝΑΚ απευθύνει προς τον εργαζόμενο - άνεργο κόσμο και την νεολαία, κάλεσμα μαζικής αντίστασης απέναντι στις κυρίαρχες πολιτικές λιτότητας και κοινωνικής βαρβαρότητας, που δεν έχουν - και δεν θα έχουν τέλος. Κανένας εφησυχασμός. Μπροστά, στην ατζέντα της "τρίτης αξιολόγησης" βρίσκεται η επίθεση για την περιστολή και των ελάχιστων εργατικών - πολιτικών - συνδικαλιστικών κατακτήσεων του εικοστού αιώνα. Άμεσα, είναι αναγκαίος ο λαϊκός εργατικός αγωνιστικός αναβρασμός, ένα πλατύ ενωτικό και μαζικό κίνημα αντίστασης, πρώτα - πρώτα ένα κίνημα ενεργοποίησης στην εργατική λαϊκή βάση, πέρα και ανεξάρτητα με τον ρόλο των λεγόμενων "ηγεσιών".
2) Οι γερμανικές εκλογές, επιβεβαιώνοντας μια πορεία οικονομικό πολιτικού - κοινωνικού εκφασισμού της - έτσι και αλλιώς - βαθιά αντιδραστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια πορεία ενορχηστρωμένη από τα μεγάλα κεφάλαια και τις πολυεθνικές των ισχυρών κρατών (Γερμανία, Γαλλία κ.α) διαμορφώνουν ακόμα δυσκολότερες και περίπλοκες τις συνθήκες για την εθνικά εξαρτημένη και οικονομικά εξαθλιωμένη χώρα μας και τον εργαζόμενο - άνεργο κόσμο της. Οι πρόσφατες καθησυχαστικές δηλώσεις Ντάισελμπλουμ από την Αθήνα, είναι ασφαλώς δηλώσεις σκοπιμότητας που αποσκοπούν στον εφησυχασμό μέχρι τον σχηματισμό της νέας γερμανικής κυβέρνησης. Τα γεγονότα στην Καταλονία, με την παρεμπόδιση του δημοψηφίσματος, την άγρια βία από την κυβέρνηση της Μαδρίτης και την αρχική εκκωφαντική σιωπή - και τελικά την πολιτική κάλυψη της ΕΕ στον Ραχόι , ρίχνουν και πάλι τις μάσκες των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των "πολιτικών ελευθεριών" στην ΕΕ.
Από πολιτική άποψη, οι ευθύνες της ντόπιας ξεπουλημένης αστικής τάξης και του ευρύτατου (φανερού και κρυφού) τόξου των εγχώριων "ευρωπαϊστών" της σύγχρονης "μεγάλης ιδέας" του λεγόμενου ευρωπαϊσμού , που κατά την εκτίμηση μας περιλαμβάνει ένα ευρύ πλέγμα πολιτικών τάσεων και μαζί, το σύνολο των κομμάτων της σημερινής βουλής, είναι ευθύνες τεράστιες και εγκληματικές, οδηγώντας την Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα σε πολύ ολισθηρούς δρόμους.. Το μαζικό λαϊκό αίτημα για άμεση, εδώ και τώρα αποχώρηση της Ελλάδας από ευρωζώνη - ΕΕ, λαϊκό αίτημα που οι κυρίαρχες σήμερα δυνάμεις προσπαθούν με κάθε μέσο να αποκρύψουν, έρχεται και επανέρχεται στο προσκήνιο, σαν βασικό στοιχείο του πολιτικού - κοινωνικού αγώνα και της ΕΝΑΚ.
3) Η χώρα μας, η οικονομία και η κοινωνία της, βρίσκεται τώρα ανάμεσα στο τέλος της δεύτερης ιμπεριαλιστικής ευρωατλαντικής (ΕΕ - ΔΝΤ/ ΗΠΑ) επιθεώρησης - αξιολόγησης και στην έναρξη της τρίτης, που θα οδηγήσει σύμφωνα με τα "επισήμως" λεχθέντα στο τέλος των μνημονίων και της "επιτροπείας" τον Αύγουστο του 2018.. Όμως, αυτός ο ισχυρισμός, για το τέλος των μνημονίων και την "ανάκτηση εθνικής κυριαρχίας" που έχει ματώσει και καταστρέψει τον λαό και την χώρα, ισχυρισμός των κυβερνήσεων Γιώργου Παπανδρέου, Παπαδήμου - Καρατζαφέρη, Σαμαρά - Βενιζέλου - Μητσοτάκη, Τσίπρα, με την άμεση η έμμεση συνδρομή και πολλών άλλων, αποδεικνύεται και πάλι θολός, αβέβαιος, ψεύτικος. Οι πρόσφατες δηλώσεις των κορυφαίων παραγόντων της ΕΕ Βίζερ, Μοσχοβισί κ.α επιβεβαιώνουν την συνέχιση "επ αόριστον" της στενής επιτροπείας των ιμπεριαλιστικών κέντρων στην χώρα μας, που σε συνάρτηση με την υπόθεση του λεγόμενου χρέους, εκτείνεται σε βάθος πολλών δεκαετιών, ουσιαστικά σε ολόκληρο τον 21ο αιώνα. Και ενώ η ντόπια ξεπουλημένη αστική τάξη φροντίζει ήδη για την δική της ασφαλή και πλουσιοπάροχη προσαρμογή μέσα σε αυτές τις τραγικές συνθήκες που ενέπλεξε την χώρα, το μέλλον του εργαζόμενου κόσμου και των νέων γενεών, που είναι ο κορμός και η καρδιά της Ελλάδας, εξελίσσεται σκοτεινό, ζοφερό. Η προοπτική ανατροπής αυτής της βάρβαρης πραγματικότητας, η προοπτική της εθνικής ανεξαρτησίας, με άμεση έξοδο από την ΕΕ, της παραγωγικής ανοικοδόμησης και της εργατικής λαϊκής κυριαρχίας αποτελεί την μοναδική βάσιμη ελπίδα, αποτελεί υπόθεση συσπείρωσης και αγώνα επιβίωσης του λαού, αποτελεί την βάση του πολιτικού αγώνα και της δράσης της ΕΝΑΚ.
4) Ενώ το ξεπούλημα των υποδομών και του πλούτου της χώρας συνεχίζεται ακάθεκτο (πρόσφατα άρχισε να λαμβάνει και η Γαλλία του Μακρόν το μερτικό της) στα διάφορα ξένα συμφέροντα κρατικών οργανισμών και πολυεθνικών ομίλων, που ήδη άρχισαν να ξεσαλώνουν με έξαλλες απαιτήσεις (πχ Fraport) - με τον Μητσοτάκη φανερά ενοχλημένο που τον "προλαβαίνει" στα ξεπουλήματα ο Τσίπρας, όλοι μαζί παρουσιάζουν τον μεγάλο χορό των ξεπουλημάτων σαν στρατηγικής σημασίας ελπιδοφόρες "επενδύσεις" που θα σώσουν την χώρα και τον εργαζόμενο λαό της. Η πραγματικότητα είναι - και θα ξανά επιβεβαιωθεί τα επόμενα χρόνια - πως οι "επενδύσεις" αυτές όχι μόνο δεν θα σώσουν την χώρα και τον λαό, αλλά θα χειροτερεύσουν ραγδαία το λαϊκό βιοτικό επίπεδο και το περιβάλλον της χώρας. Παράλληλα θα "συνεισφέρουν" ασήμαντα στην μείωση της τεράστιας πραγματικής ανεργίας, το μέγεθος της οποίας αποκρύπτεται τεχνικά με τα πεντάμηνα ελαστικής απασχόλησης, τις εποχιακές εργασίες και τις εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων, κυρίως νέων, μεταναστών στο εξωτερικό κλπ.
5) Η Ελλάδα μετασχηματίζεται με ταχείς ρυθμούς και ολοκληρωτικά, σύμφωνα με τις εντολές και τα συμφέροντα κυρίως και πρωτίστως των ευρωατλαντικών - ευρωαμερικάνικων κέντρων και των ομίλων, σε ακόμα πιο φτωχή, καθυστερημένη περιφερειακή χώρα παροχής υπηρεσιών και ξένων επενδύσεων ασύδοτης εκμετάλλευσης, χώρα βαθιά, ακόμα βαθύτερα εξαρτημένη και σταθερά υπερχρεωμένη, χωρίς ουσιαστική παραγωγική βάση και αντίστοιχες εθνικές υποδομές, με φτηνό εργατικό δυναμικό, με πρωτογενή τομέα χαμηλής κλίμακας και προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις και τις ανάγκες των πολυεθνικών, χωρίς σημαντική βιομηχανία, τεχνολογία, παραγωγή. Μια χώρα περιορισμένων δυνατοτήτων και οριζόντων. Μια σύντομη ματιά στην μακρά ιστορία των ξένων επενδύσεων, στην διείσδυση του ξένου κεφαλαίου στην Ελλάδα, είναι αρκετή για να βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Το μοντέλο αυτό, που έχει δρομολογηθεί με την ενθουσιώδη στήριξη του εγχώριου μπλοκ εξουσίας και της ντόπιας αστικής τάξης, καταδικάζει την χώρα σε οικονομική και πολιτική σκλαβιά και τον λαό σε μόνιμη εξαθλίωση. Στο πλαίσιο αυτό, αναπόφευκτα θα ενισχύεται σε επικίνδυνο βαθμό ο αστικός κρατικός αυταρχισμός - σαν υπηρέτης του βίαιου και βάρβαρου οικονομικού μοντέλου και θα περιορίζονται ασφυκτικά οι λαϊκές εργατικές πολιτικές ελευθερίες. Ήδη οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί είναι στο προσκήνιο.
Αυτό το μοντέλο, το στηρίζουν με φανατισμό όλες οι πολιτικές δυνάμεις, πλειοδοτώντας σε αφοσίωση και δουλικότητα στα ξένα κέντρα και στους "επενδυτές". Μέσα σε αυτό το σκηνικό που στήνεται, ήρθε και έδεσε και η θέση του "ΚΚ" του Περισσού σχετικά με την "επένδυση" των μεταλλείων Χαλκιδικής, θέση έμμεσης κάλυψης της Eldorado, "βασισμένη" στις γνωστές πολιτικές αλχημείες ψεύτο "ταξικότητας" ( παρέα με τον sky και την πολυεθνική) στο πλαίσιο των οποίων το κύριο και βασικό υποβαθμίζεται μεθοδικά και έτσι συσκοτίζεται η ουσία - θέση που επιβεβαιώνει και υπογραμμίζει την νεοτροτσκιστική πολιτική και τον γενικότερο ρόλο του κόμματος αυτού στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Η ΕΝΑΚ βρίσκεται στην απέναντι όχθη, στον αντίποδα αυτών των άθλιων και καταστροφικών, για τον λαό και την χώρα, σχεδιασμών. Καλούμε τον λαό στον αγώνα για πραγματική εθνική ανεξαρτησία με εργατική λαϊκή κυριαρχία, με συγκροτημένη ορθολογική παραγωγική ανοικοδόμηση και σχεδιασμό.
6) Οι πολιτικές δυνάμεις και κυβερνήσεις του τόξου που συγκροτεί το εγχώριο μπλοκ εξουσίας και τον ευρωμονόδρομο, συνεχίζουν, επιδιώκοντας διαιώνιση του οικονομικό κοινωνικού περιεχομένου των μνημονιακών πολιτικών, την αναπαραγωγή των δικών τους προπαγανδιστικών μύθων, όπως αυτούς για το "αίσιο τέλος" και την κυριαρχία της "επιχειρηματικότητας". Το τέλος που έχουν δρομολογήσει, είναι η αρχή μιας νέας περιόδου σκληρής εθνικής εξάρτησης για την χώρα, εκμετάλλευσης του πλούτου της από τις πολυεθνικές, λιτότητας για το λαό και ευημερίας για το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο, φτηνού εργατικού δυναμικού, δομικής ανεργίας, χωρίς προοπτικές για την νεολαία, συντάξεων πείνας για τους ηλικιωμένους. Η "επιχειρηματικότητα" που επικαλούνται σαν προοπτική, ιδιαίτερα η "νέα επιχειρηματικότητα" στο μικρό μέγεθος που θα μπορούσε να αναπτυχθεί, έχει έρθει ήδη "αντιμέτωπη" και θα έρθει ακόμα περισσότερο, με την λαϊκή φτώχεια, με την ραγδαία μείωση της λαϊκής, οικογενειακής και νεανικής αγοραστικής δύναμης, που ευνοεί και ενισχύει αποκλειστικά τις μεγάλες επιχειρήσεις. Η θέση - πρόταση της ΕΝΑΚ είναι πως μόνο μια ολοκληρωμένη σχεδιασμένη κεντρική πολιτική μεγάλων δημοσίων επενδύσεων στους στρατηγικούς οικονομικούς παραγωγικούς τομείς και πυλώνες, βασισμένη στο εθνικό πλούτο και στην υψηλή τεχνογνωσία της ελληνικής εργατικής τάξης, με παράλληλη αντίστοιχη πολιτική στους κοινωνικούς τομείς της υγείας, της παιδείας, του πολιτισμού - αθλητισμού - των επιστημών και της τεχνολογίας, μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση, να δώσει πραγματική ελπίδα, διέξοδο και μέλλον στην χώρα. Αυτή η πολιτική, πραγματικής διεξόδου, βρίσκεται έξω από το πλαίσιο και το καθεστώς τόσο της αστικής κυριαρχίας, όσο και της ΕΕ. Είναι πολιτική ανεξαρτησίας και λαϊκής εξουσίας, πολιτική διεκδίκησης και αγώνα του ελληνικού λαού και της νεολαίας, είναι πολιτική - τμήμα ενός λαϊκό δημοκρατικού προγράμματος αναγέννησης της χώρας.
2) Οι γερμανικές εκλογές, επιβεβαιώνοντας μια πορεία οικονομικό πολιτικού - κοινωνικού εκφασισμού της - έτσι και αλλιώς - βαθιά αντιδραστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια πορεία ενορχηστρωμένη από τα μεγάλα κεφάλαια και τις πολυεθνικές των ισχυρών κρατών (Γερμανία, Γαλλία κ.α) διαμορφώνουν ακόμα δυσκολότερες και περίπλοκες τις συνθήκες για την εθνικά εξαρτημένη και οικονομικά εξαθλιωμένη χώρα μας και τον εργαζόμενο - άνεργο κόσμο της. Οι πρόσφατες καθησυχαστικές δηλώσεις Ντάισελμπλουμ από την Αθήνα, είναι ασφαλώς δηλώσεις σκοπιμότητας που αποσκοπούν στον εφησυχασμό μέχρι τον σχηματισμό της νέας γερμανικής κυβέρνησης. Τα γεγονότα στην Καταλονία, με την παρεμπόδιση του δημοψηφίσματος, την άγρια βία από την κυβέρνηση της Μαδρίτης και την αρχική εκκωφαντική σιωπή - και τελικά την πολιτική κάλυψη της ΕΕ στον Ραχόι , ρίχνουν και πάλι τις μάσκες των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των "πολιτικών ελευθεριών" στην ΕΕ.
Από πολιτική άποψη, οι ευθύνες της ντόπιας ξεπουλημένης αστικής τάξης και του ευρύτατου (φανερού και κρυφού) τόξου των εγχώριων "ευρωπαϊστών" της σύγχρονης "μεγάλης ιδέας" του λεγόμενου ευρωπαϊσμού , που κατά την εκτίμηση μας περιλαμβάνει ένα ευρύ πλέγμα πολιτικών τάσεων και μαζί, το σύνολο των κομμάτων της σημερινής βουλής, είναι ευθύνες τεράστιες και εγκληματικές, οδηγώντας την Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα σε πολύ ολισθηρούς δρόμους.. Το μαζικό λαϊκό αίτημα για άμεση, εδώ και τώρα αποχώρηση της Ελλάδας από ευρωζώνη - ΕΕ, λαϊκό αίτημα που οι κυρίαρχες σήμερα δυνάμεις προσπαθούν με κάθε μέσο να αποκρύψουν, έρχεται και επανέρχεται στο προσκήνιο, σαν βασικό στοιχείο του πολιτικού - κοινωνικού αγώνα και της ΕΝΑΚ.
3) Η χώρα μας, η οικονομία και η κοινωνία της, βρίσκεται τώρα ανάμεσα στο τέλος της δεύτερης ιμπεριαλιστικής ευρωατλαντικής (ΕΕ - ΔΝΤ/ ΗΠΑ) επιθεώρησης - αξιολόγησης και στην έναρξη της τρίτης, που θα οδηγήσει σύμφωνα με τα "επισήμως" λεχθέντα στο τέλος των μνημονίων και της "επιτροπείας" τον Αύγουστο του 2018.. Όμως, αυτός ο ισχυρισμός, για το τέλος των μνημονίων και την "ανάκτηση εθνικής κυριαρχίας" που έχει ματώσει και καταστρέψει τον λαό και την χώρα, ισχυρισμός των κυβερνήσεων Γιώργου Παπανδρέου, Παπαδήμου - Καρατζαφέρη, Σαμαρά - Βενιζέλου - Μητσοτάκη, Τσίπρα, με την άμεση η έμμεση συνδρομή και πολλών άλλων, αποδεικνύεται και πάλι θολός, αβέβαιος, ψεύτικος. Οι πρόσφατες δηλώσεις των κορυφαίων παραγόντων της ΕΕ Βίζερ, Μοσχοβισί κ.α επιβεβαιώνουν την συνέχιση "επ αόριστον" της στενής επιτροπείας των ιμπεριαλιστικών κέντρων στην χώρα μας, που σε συνάρτηση με την υπόθεση του λεγόμενου χρέους, εκτείνεται σε βάθος πολλών δεκαετιών, ουσιαστικά σε ολόκληρο τον 21ο αιώνα. Και ενώ η ντόπια ξεπουλημένη αστική τάξη φροντίζει ήδη για την δική της ασφαλή και πλουσιοπάροχη προσαρμογή μέσα σε αυτές τις τραγικές συνθήκες που ενέπλεξε την χώρα, το μέλλον του εργαζόμενου κόσμου και των νέων γενεών, που είναι ο κορμός και η καρδιά της Ελλάδας, εξελίσσεται σκοτεινό, ζοφερό. Η προοπτική ανατροπής αυτής της βάρβαρης πραγματικότητας, η προοπτική της εθνικής ανεξαρτησίας, με άμεση έξοδο από την ΕΕ, της παραγωγικής ανοικοδόμησης και της εργατικής λαϊκής κυριαρχίας αποτελεί την μοναδική βάσιμη ελπίδα, αποτελεί υπόθεση συσπείρωσης και αγώνα επιβίωσης του λαού, αποτελεί την βάση του πολιτικού αγώνα και της δράσης της ΕΝΑΚ.
4) Ενώ το ξεπούλημα των υποδομών και του πλούτου της χώρας συνεχίζεται ακάθεκτο (πρόσφατα άρχισε να λαμβάνει και η Γαλλία του Μακρόν το μερτικό της) στα διάφορα ξένα συμφέροντα κρατικών οργανισμών και πολυεθνικών ομίλων, που ήδη άρχισαν να ξεσαλώνουν με έξαλλες απαιτήσεις (πχ Fraport) - με τον Μητσοτάκη φανερά ενοχλημένο που τον "προλαβαίνει" στα ξεπουλήματα ο Τσίπρας, όλοι μαζί παρουσιάζουν τον μεγάλο χορό των ξεπουλημάτων σαν στρατηγικής σημασίας ελπιδοφόρες "επενδύσεις" που θα σώσουν την χώρα και τον εργαζόμενο λαό της. Η πραγματικότητα είναι - και θα ξανά επιβεβαιωθεί τα επόμενα χρόνια - πως οι "επενδύσεις" αυτές όχι μόνο δεν θα σώσουν την χώρα και τον λαό, αλλά θα χειροτερεύσουν ραγδαία το λαϊκό βιοτικό επίπεδο και το περιβάλλον της χώρας. Παράλληλα θα "συνεισφέρουν" ασήμαντα στην μείωση της τεράστιας πραγματικής ανεργίας, το μέγεθος της οποίας αποκρύπτεται τεχνικά με τα πεντάμηνα ελαστικής απασχόλησης, τις εποχιακές εργασίες και τις εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων, κυρίως νέων, μεταναστών στο εξωτερικό κλπ.
5) Η Ελλάδα μετασχηματίζεται με ταχείς ρυθμούς και ολοκληρωτικά, σύμφωνα με τις εντολές και τα συμφέροντα κυρίως και πρωτίστως των ευρωατλαντικών - ευρωαμερικάνικων κέντρων και των ομίλων, σε ακόμα πιο φτωχή, καθυστερημένη περιφερειακή χώρα παροχής υπηρεσιών και ξένων επενδύσεων ασύδοτης εκμετάλλευσης, χώρα βαθιά, ακόμα βαθύτερα εξαρτημένη και σταθερά υπερχρεωμένη, χωρίς ουσιαστική παραγωγική βάση και αντίστοιχες εθνικές υποδομές, με φτηνό εργατικό δυναμικό, με πρωτογενή τομέα χαμηλής κλίμακας και προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις και τις ανάγκες των πολυεθνικών, χωρίς σημαντική βιομηχανία, τεχνολογία, παραγωγή. Μια χώρα περιορισμένων δυνατοτήτων και οριζόντων. Μια σύντομη ματιά στην μακρά ιστορία των ξένων επενδύσεων, στην διείσδυση του ξένου κεφαλαίου στην Ελλάδα, είναι αρκετή για να βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Το μοντέλο αυτό, που έχει δρομολογηθεί με την ενθουσιώδη στήριξη του εγχώριου μπλοκ εξουσίας και της ντόπιας αστικής τάξης, καταδικάζει την χώρα σε οικονομική και πολιτική σκλαβιά και τον λαό σε μόνιμη εξαθλίωση. Στο πλαίσιο αυτό, αναπόφευκτα θα ενισχύεται σε επικίνδυνο βαθμό ο αστικός κρατικός αυταρχισμός - σαν υπηρέτης του βίαιου και βάρβαρου οικονομικού μοντέλου και θα περιορίζονται ασφυκτικά οι λαϊκές εργατικές πολιτικές ελευθερίες. Ήδη οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί είναι στο προσκήνιο.
Αυτό το μοντέλο, το στηρίζουν με φανατισμό όλες οι πολιτικές δυνάμεις, πλειοδοτώντας σε αφοσίωση και δουλικότητα στα ξένα κέντρα και στους "επενδυτές". Μέσα σε αυτό το σκηνικό που στήνεται, ήρθε και έδεσε και η θέση του "ΚΚ" του Περισσού σχετικά με την "επένδυση" των μεταλλείων Χαλκιδικής, θέση έμμεσης κάλυψης της Eldorado, "βασισμένη" στις γνωστές πολιτικές αλχημείες ψεύτο "ταξικότητας" ( παρέα με τον sky και την πολυεθνική) στο πλαίσιο των οποίων το κύριο και βασικό υποβαθμίζεται μεθοδικά και έτσι συσκοτίζεται η ουσία - θέση που επιβεβαιώνει και υπογραμμίζει την νεοτροτσκιστική πολιτική και τον γενικότερο ρόλο του κόμματος αυτού στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Η ΕΝΑΚ βρίσκεται στην απέναντι όχθη, στον αντίποδα αυτών των άθλιων και καταστροφικών, για τον λαό και την χώρα, σχεδιασμών. Καλούμε τον λαό στον αγώνα για πραγματική εθνική ανεξαρτησία με εργατική λαϊκή κυριαρχία, με συγκροτημένη ορθολογική παραγωγική ανοικοδόμηση και σχεδιασμό.
6) Οι πολιτικές δυνάμεις και κυβερνήσεις του τόξου που συγκροτεί το εγχώριο μπλοκ εξουσίας και τον ευρωμονόδρομο, συνεχίζουν, επιδιώκοντας διαιώνιση του οικονομικό κοινωνικού περιεχομένου των μνημονιακών πολιτικών, την αναπαραγωγή των δικών τους προπαγανδιστικών μύθων, όπως αυτούς για το "αίσιο τέλος" και την κυριαρχία της "επιχειρηματικότητας". Το τέλος που έχουν δρομολογήσει, είναι η αρχή μιας νέας περιόδου σκληρής εθνικής εξάρτησης για την χώρα, εκμετάλλευσης του πλούτου της από τις πολυεθνικές, λιτότητας για το λαό και ευημερίας για το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο, φτηνού εργατικού δυναμικού, δομικής ανεργίας, χωρίς προοπτικές για την νεολαία, συντάξεων πείνας για τους ηλικιωμένους. Η "επιχειρηματικότητα" που επικαλούνται σαν προοπτική, ιδιαίτερα η "νέα επιχειρηματικότητα" στο μικρό μέγεθος που θα μπορούσε να αναπτυχθεί, έχει έρθει ήδη "αντιμέτωπη" και θα έρθει ακόμα περισσότερο, με την λαϊκή φτώχεια, με την ραγδαία μείωση της λαϊκής, οικογενειακής και νεανικής αγοραστικής δύναμης, που ευνοεί και ενισχύει αποκλειστικά τις μεγάλες επιχειρήσεις. Η θέση - πρόταση της ΕΝΑΚ είναι πως μόνο μια ολοκληρωμένη σχεδιασμένη κεντρική πολιτική μεγάλων δημοσίων επενδύσεων στους στρατηγικούς οικονομικούς παραγωγικούς τομείς και πυλώνες, βασισμένη στο εθνικό πλούτο και στην υψηλή τεχνογνωσία της ελληνικής εργατικής τάξης, με παράλληλη αντίστοιχη πολιτική στους κοινωνικούς τομείς της υγείας, της παιδείας, του πολιτισμού - αθλητισμού - των επιστημών και της τεχνολογίας, μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση, να δώσει πραγματική ελπίδα, διέξοδο και μέλλον στην χώρα. Αυτή η πολιτική, πραγματικής διεξόδου, βρίσκεται έξω από το πλαίσιο και το καθεστώς τόσο της αστικής κυριαρχίας, όσο και της ΕΕ. Είναι πολιτική ανεξαρτησίας και λαϊκής εξουσίας, πολιτική διεκδίκησης και αγώνα του ελληνικού λαού και της νεολαίας, είναι πολιτική - τμήμα ενός λαϊκό δημοκρατικού προγράμματος αναγέννησης της χώρας.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου