Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

28η ΟΧΤΩΒΡΗ του 1940 - ΠΟΙΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΠΕ ΤΟ "ΟΧΙ" - ένα ενδιαφέρον άρθρο - νέα αναδημοσίευση

"Θα ρίψουμε μερικές τουφεκιές για την τιμή των όπλων"

    Στις 28 Οκτώβρη 1940 στις 5.30 το πρωί πολυάριθμες ιταλικές φασιστικές δυνάμεις επιτίθενται σε όλο το μήκος των ελληνοαλβανικών συνόρων , από τις βουνοκορφές του Γράμμου ως τις παραλιακές ακτές του Ιονίου Πελάγους (Ιόνιο ως τη λίμνη Πρέσπα), προηγήθηκε εντατική προπαρασκευή πυροβολικού και σφοδρός βομβαρδισμός της αεροπορίας τους.
   Ο αιφνιδιασμός και η μεγάλη υπεροχή τους σε αριθμητική δύναμη και με σύγχρονα πολεμικά μέσα είχε ως αποτέλεσμα να εισβάλλουν στο ελληνικό έδαφος από πολλά σημεία. Η υπεροχή των ιταλικών δυνάμεων κυρίως σε πυροβολικό, άρματα κα ι αεροπορία ήταν συντριπτική. (βλ.σελ.2(1)).
«Ο Ελληνικός στρατός πρόβαλε ηρωική αντίσταση παντού αναπληρώνοντας με το μαχητικό του φρόνημα και την ασύγκριτη ανδρεία του τις ανεπαρκείς δυνάμεις και την τέλεια σχεδόν ανυπαρξία αεροπορίας και αρμάτων μάχης»(βλ. σελ 63 (2)). Την ίδια περίοδο , Οκτώβρης 1940, σε έκθεση του ΓΕΣ μεταξύ άλλων σημειώνεται «…αντιαεροπορικόν ουχί επαρκές. Αντιαρματικόν τοιούτον διετίθετο ελάχιστόν… Γενικώς από απόψεως τροφίμων και νομής κατά την κήρυξιν του πολέμου, δεν υπήρχον αποθέματα γενικής εφεδρείας. Αι ανάγκαι του στρατού εκστρατείας απήτουν μέγαν αριθμόν αυτοκινήτων ανερχομένων εις 7.000 περίπου έναντι των υπαρχόντων 600 της Στρατιωτικής Υπηρεσίας… Κατά την έναρξιν του πολέμου η Ελληνική Αεροπορία διέθετεν εις καλήν κατάστασιν τον κάτωθι αριθμόν αεροσκαφών : 38 αεροσκάφη διώξεως, 9 αεροσκάφη ελαφρού βομβαρδισμού και αναγνωρίσεως, 18 βομβαρδισμού, 50 παρατηρήσεως και στρατιωτικής συνεργασίας…» (βλ. σελ. 65 (2))έναντι 400 αεροσκαφών βομβαρδισμού – διώξεως των ιταλών (βλ. σελ. 2 (1)).
   Ο πόλεμος αυτός απέδειξε τον ηρωισμό και το αντιφασιστικό πνεύμα των ελλήνων αλλά και απομυθοποίησε τη χυδαία προπαγάνδα της δικτατορίας του Ι. Μεταξά, η οποία επί μια τετραετία είχε ως στόχο την εξαπάτηση του λαού ( πέρα από την ωμή βία, τρομοκρατία, φυλακές, εξορίες κλπ) και προσπαθούσε να του καλλιεργήσει την ψευδή εντύπωση ότι μεριμνούσε ανελλιπώς για τον εξοπλισμό του στρατού και την ασφάλεια της χώρας.
   Η δοκιμασία του πολέμου απέδειξε την απροετοιμασία της χώρας προς τον πόλεμο, την οποία αναγκάστηκαν να ομολογήσουν αργότερα κορυφαίοι στρατιωτικοί ηγήτορες των κατά ξηρά και θάλασσα μονάδων στα απομνημονεύματά τους (Παπάγος, ναύαρχος Σακκελαρίου κ.α ) και κυρίως έφερε σε φως τις τρομερές λαθροχειρίες της δικτατορίας στον πολυδιαφημιζόμενο έρανο για την ενίσχυση της αεροπορίας. Εκατομμύρια επί εκατομμυρίων είχαν «φαγωθεί», είχαν καταχραστεί.
   Η Ελλάδα μπήκε στον πόλεμο διαθέτονας μερικά απαρχαιωμένα γαλλικής και πολωνικής κατασκευής αεροπλάνα, τα οποία το δημόσιο είχε προμηθευτεί πριν της δικτατορίας του Ι. Μεταξά. (βλ. σελ 12 (3))
   Πριν από την επίθεση είχε προηγηθεί ιταλικό τελεσίγραφο στον τότε δικτάτορα Ι. Μεταξά στις 28/10/1940 στις 3.00 το πρωί από τον ιταλό πρέσβη στην Αθήνα Γράτσι, το οποίο και απέρριψε.
¨ Ήταν ένα κυνικό διπλωματικό έγγραφο με σκηνοθετημένες κατηγορίες και αξιώσεις για παραχωρήσεις εδαφικών στρατηγικών σημείων της χώρας μας, που καμιά κυβέρνηση στον κόσμο δεν μπορούσε να δεχτεί.
   Τίποτε πιο φυσικό να το απορρίψει και ο Μεταξάς ( βλ. σελ.53 (2)). Ανάμεσα στα άλλα στο τελεσίγραφο τονίζονταν τα εξής : «… το δικαίωμα να καταλάβει δια των ενόπλων αυτής δυνάμεων ( Ιταλίας) δια την διάρκεια της σημερινής προς την Αγγλία ρήξεως, ορισμένα στρατηγικά σημεία του ελληνικού εδάφους» (βλ.σελ 178(4)). Φυσικά ο Ι. Μεταξάς δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά διότι αν δεχόταν το τελεσίγραφο τότε θα ανατρεπόταν από το Βασιλιά και τους άγγλους που τον είχαν τοποθετήσει δικτάτορα για να υπερασπίσει τα συμφέροντά τους την περίοδο αυτή απέναντι στην Ιταλία.
    Aλλά το σημαντικότερο ο αδούλωτος και αλύγιστος λαός μας θα συνέχιζε τον αγώνα κάτι που φυσικά έκανε με ηρωισμό και αυταπάρνηση λέγοντας το πραγματικό ΟΧΙ στη φασιστική εισβολή γράφοντας με το αίμα του νέες σελίδες ηρωισμού και θυσιών κάτω από δύσκολες συνθήκες, λάσπη , χιόνια, βροχές, πείνα, κρυοπαγήματα και μύριες άλλες κακουχίες στα αλβανικά βουνά – μέτωπο.
   Αλλά και στη συνέχεια στην κατοχή και στην Εθνική Αντίσταση με επικεφαλής τα ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ κάτω από την καθοδήγηση του ΚΚΕ. Ο Ι, Μεταξάς απέρριψε το τελεσίγραφο χωρίς όμως να πιστεύει στη νίκη του ελληνικού λαού, αλλά για να ριχτούν απλά μερικές τουφεκιές για την τιμή των όπλων. Στις 30. 10.1940 δήλωνε στους δημοσιογράφους: «Αλλά υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες ένας λαός οφείλει, αν θέλει να μείνει μεγάλος, να είναι ικανός να πολεμήσει έστω και χωρίς καμιάν ελπίδα νίκης» (βλ. σελ. 181(4) και σελ.56(2)).
   Στο ίδιο πνεύμα ο αρχηγός του ΓΕΣ Α. Παπάγος λίγες μέρες πριν την ιταλική επίθεση είχε δηλώσει στον επιτελάρχη του ΤΣΔΜ συνταγματάρχη Γεωργούλη ότι αν μας επιτεθούν οι Ιταλοί «θα ρίψωμεν μερικές τουφεκιές δια την τιμήν των όπλων»(βλ. σελ 181(4)). Η δικτατορία του Μεταξά δεν πολεμούσε ούτε για τη δόξα αλλά μόνο γιατί έπρεπε και δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, να ρίξει μόνο μερικές τουφεκιές για την τιμή των όπλων.
   Σχετικά με αυτό ο υποστράτηγος Π. Πετρόπουλος , Διευθυντής τότε του ΙΙΙ Γραφείου επιχειρήσεων της VIII Μεραρχίας που αντιμετώπισε το κύριο βάρος της εχθρικής επίθεσης στην Ήπειρο, γράφει: «Η Ανώτατη ηγεσία δεν επίστευεν εις την νίκην, αλλά ήθελεν να ρίψωμεν μερικούς πυροβολισμούς δια την τιμήν των όπλων μας» (βλ.(5)-σελ.56(2)-σελ 79(6)).
Διαμετρικά αντίθετη ήταν η στάση του λαού.
   Όταν το πρωί στις 28/10/1940 μαθεύτηκε από τις εφημερίδες και το ραδιόφωνο η ιταλική επίθεση , η ψυχραιμία, το θάρρος και η αποφασιστικότητα κυριαρχούσε στο λαό. Όχι μόνο οι έφεδροι καλούνταν στα όπλα αλλά χιλιάδες εθελοντές όλων των ηλικιών έτρεχαν να παρουσιαστούν στα κέντρα επιστράτευσης που ορίστηκαν σε όλη τη χώρα, στα οποία σχηματίστηκαν τεράστιες ουρές.
   Στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις συγκροτήθηκαν αυθόρμητα μεγάλες διαδηλώσεις αποδοκιμασίας της φασιστικής Ιταλίας και του δικτάτορα Μουσολίνι , κλπ (βλ. σελ 58(2)). Όλη αυτή η εικόνα της μεγαλοπρέπειας του λαού για την πάλη και την νίκη που πραγματικά είπε όχι στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας, τρόμαξε το δικτάτορα Ι. Μεταξά, που στο ημερολόγιό του έγραφε: «Με ανησυχεί η υπεραισιόδοξος κοινή γνώμη» (βλ. σελ 181 (4)) Ο λαός ενωμένος, παρά τις καταπιέσεις, τις φυλακές, τις εξορίες, τις πικρίες, τους διαχωρισμούς από το φασιστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου, βρέθηκε έτοιμος να πολεμήσει τους επιδρομείς παρά τη φιλοφασιστική και φιλοναζιστική προπαγάνδα του καθεστώτος (βλ. σελ 181-2 (4)), το οποίο καλλιεργούσε και επέβαλε το θαυμασμό στα φασιστικά καθεστώτα της Ιταλίας και της Γερμανίας. «Ο ελληνικός λαός εκλήθη να αντιμετωπίση τον ιταλικόν φασισμόν και τον γερμανικόν εθνικοσοσιαλισμόν, αφού επί μία τετραετία εδιδάσκετο ότι τα καθεστώτα ταύτα ήσαν αι μορφαί πολιτικής διακυβερνήσεως του μέλλοντος» (βλ. σελ 474-475- σελ 143 )
   Αλλά και την τελευταία στιγμή ο Μεταξάς όχι μόνο δεν πίστευε στη νίκη αλλά και είχε αυταπάτες ότι δεν θα μας επιτεθεί η Ιταλία.
 Τηλεγραφήματα από τις Πρεσβείες που έφταναν μιλούσαν για επίθεση. Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω που έστειλε ο Ι. Πολίτης από τη Ρώμη στις 23/10.1940 «κατά πληροφορίας στρατιωτικής πηγής προστίθεται ήδη και χρονικός προσδιορισμός μεταξύ 25 και 28 τρέχοντος δια την εκδήλωσίν της εναντίον της Ελλάδος ενεργείας». ( Βλ.σελ. 176 (4))
   Φυσικά πριν η ηγεσία του ΓΕΣ με την κατάληψη της Αλβανίας από την Ιταλία τον Απρίλη του 1939 έβλεπε τον κίνδυνο της ιταλική επίθεση χωρίς όμως ο Μεταξάς να παίρνει μέτρα όταν του ζητήθηκε. Χαρακτηριστικά στο ημερολόγιό του στις 9/10/1940 έγραφε « « Παπαδήμας, Παπάγος. Εξωφρενικά αιτήματα! Επιστράτευσις, προμήθεια 584 εκατομμύρια!..» (βλ. σελ.149(4)).
   Είχε προηγηθεί βομβαρδισμός στις 12.7.1940 από τρία ιταλικά αεροπλάνα του βοηθητικού του Ελληνικού Στόλου «Ωρίων» καθώς και στο αντιτορπιλικό «Ύδρα». Στις 30.7.1940 ρίχνονται 4 βόμβες εναντίον ελληνικού αντιτορπιλικού στον Κορινθιακό. Στις 2.8. 1940 ιταλικό αεροπλάνο ρίχνει βόμβες εναντίον πλοίου της οικονομικής αστυνομίας 1 χιλ. από το φάρο της Λαγούσας. Στις 15.8.1940 βυθίζεται το καταδρομικό «Έλλη».
   Από την πλευρά της δικτατορίας για να μην εξοργίσει το Μουσολίνι και να μην μεγαλώσει την ανησυχία της ελληνικής κοινή γνώμης απαγορεύεται να δημοσιευτεί οποιαδήποτε πληροφορία για τις ιταλικές προκλήσεις (βλ.154.(4)).Έγιναν βέβαια διακοινώσεις διαμαρτυρίας στην Ιταλία, αλλά Ιταλοί τους «έγραψαν» κανονικά γιατί είχαν τα σχέδιά τους.
   Οι αυταπάτες του Μεταξά συνεχίζονταν όταν ακόμη μετά τον τορπιλισμό του «Έλλη» στις 15.8.1940 ο Παπάγος με την ιδιότητα του αρχηγού του ΓΕΣ του ζήτησε να παρθούν ορισμένα μέτρα. Ο Μεταξάς τα απέρριψε, αλλά για να δικαιολογήσει τη στάση του απευθύνθηκε στη Γερμανία του Χίτλερ για να τον συμβουλευτεί, που φυσικά η απάντηση από τη Γερμανία ήταν αρνητική, να μην κάνει τίποτε» (βλ. 49-50(2)).
   Ο Παπάγος σημειώνει : «Ουδέποτε η κυβέρνησις μεταξύ των σκοπών της μιας προπαρασκευής είχε θέσει και τον της αντιμετωπίσεως ενός πολέμου κατά της Ιταλίας. Οπότε όμως τον Απρίλιο του 1939 τα ιταλικά στρατεύματα κατέλαβαν την Αλβανίαν, το ζήτημα της αντιμετωπίσεως του ιταλικού κινδύνου εν αμέσω ή προσεχεί μέλλοντι ετίθετο πλέον όμως από στρατιωτικής πλευράς» (βλ. σελ. 78 (6)).
   Ανακεφαλαιώνοντας όλα αυτά για το ποιος είπε πραγματικά το ΟΧΙ αλλά και απαντώντας σε όλους εκείνους τους απολογητές και υμνητές της δικτατορίας του Ι. Μεταξά, που θέλουν να τον παρουσιάσουν σαν έναν άνθρωπο με αρετές, με θάρρος και αποφασιστικότητα, αλλά και αμέσως μετά την κήρυξιν του πολέμου, ο γνωστός ιστορικός Γ. Κορδάτος γράφει σε δημοσιεύματά του:
«.. Ο Μεταξάς κανένα ΟΧΙ δεν είπε στον Ιταλό πρεσβευτή. Το ΟΧΙ το είπε ο ελληνικός λαός και στο αλβανικό μέτωπο και ύστερα στον καιρό της κατοχής με την Εθνική Αντίσταση…Ο Μεταξάς δεν έπαιξε τον ιστορικό ρόλο που καλούσαν οι περιστάσεις να παίξει. Ως την τελευταία στιγμή έλπιζε πως ο Μουσολίνι δεν θα μας επιτίθονταν , γιατί πολλά περίμενε από τον Χίτλερ που τον πίστευε για φίλο και προστάτη της Ελλάδας! Γι ‘ αυτό όταν στις 4 το πρωί της 28 Οκτώβρη 1940 τον ξύπνησε ο Ιταλός Πρεσβευτής Γκράτσι για να του επιδώσει το τελεσίγραφο δεν κατάλαβε περί τίνος επρόκειτο – έτσι διηγείται ο Γκράτσι που κατά τα άλλα γράφει με πολλή συμπάθεια για το Μεταξά - άρχισε τις φιλοφρονήσεις. Άμα δε διάβασε το τελεσίγραφο ούτε αγρίεψε, ούτε κράτησε την ψυχραιμία του, ούτε βρήκε δύο λέξει από εκείνες που μένουν ιστορικές για να πει για λογαριασμό της Ελλάδας, παρά δάκρυσε.. (βλ.(8),σελ.57-58(2)). Όταν τελείωσε το διάβασμα του φασιστικού τελεσιγράφου( διηγείται ο ιταλός πρεσβευτής Γκράτσι) «κοίταξε κατάματα το Γκράτσι και με συγκινημένη αλλά σταθερή φωνή του είπε στα γαλλικά: ώστε έχω πόλεμο»! (βλ.σελ.58(2)).
   Με το ξέσπασμα του πολέμου οι 600 δεσμώτες κομμουνιστές της Ακροναυπλίας με υπόμνημά τους στις 29 Οκτώβρη 1940 διεκδικούσαν την τιμή να υπερασπίσουν την πατρίδα προτάσσοντας τα στήθη τους στους εισβολείς, πολεμώντας στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Η δικτατορία απέρριψε το υπόμνημά τους απαντώντας αρνητικά.
   Ανάλογα υπομνήματα στάλθηκαν από τους φυλακισμένους και εξόριστους από την Κέρκυρα, Φολέγανδρο, Κίμωλο, Σίκινο, Ασβεστοχώρι, κλπ τα οποία απορρίφθηκαν από τη δικτατορία (βλ. (9)).Η αρνητική απάντηση της δικτατορίας είχε ως αποτέλεσμα πολλοί δεσμώτες αγωνιστές στους τόπους εξορίας να πεθάνουν από τη φοβερή πείνα του 1941. Εκατοντάδες άλλοι να παραδοθούν από τη δικτατορία στα κατοχικά στρατεύματα και να εκτελεστούν από τους Γερμανούς στην Καισαριανή στην Αθήνα, στο στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη και σε άλλα σημεία. Το σημαντικότερο από όλα όμως που ήταν η συνισταμένη της τοποθέτησης των κομμουνιστών της Ελλάδας, αλλά και κάθε προοδευτικού ανθρώπου για τον πόλεμο και την φασιστική εισβολή ήταν το ανοιχτό γράμμα προς το λαό της Ελλάδας του ΓΓ του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη , το οποίο γράφτηκε στα κρατητήρια της Γενικής Ασφάλειας υπό τύπο μανιφέστου προς τον ελληνικό λαό και δημοσιεύτηκε στον τύπο στις 2/11/1940.
   Το Γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη ήταν ξεκάθαρο και χωρίς περιστροφές. Έβαζε ζήτημα προοπτικής «μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό». Ουσιαστικά το γράμμα έθετε τις βάσεις για τη δημιουργία του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ), που ακολουθήθηκε στη συνέχεια και γιγαντώθηκε στο λαό για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά. (Το ιστορικό Γράμμα του Ζαχαριάδη δημοσιεύεται παραπάνω).
   Με την κατάληψη της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής τον Απρίλη 1941 ο Νίκος Ζαχαριάδης παραδόθηκε από την Ελληνική Ασφάλεια στους γερμανούς και μεταφέρθηκε στο Νταχάου από το οποίο απελευθερώθηκε το 1945 και επέστρεψε στην Ελλάδα στα τέλη Μάη του ίδιου έτους.
   Ο πόλεμος του 1940-41 με τους ιταλούς χωρίζεται από το ΓΕΣ σε τρεις χρονικές περιόδους.
Η πρώτη αφορά το διάστημα 28/10/1940 έως τις 13/11/1040 κατά το οποίο έχουμε την επίθεση της Ιταλίας, την κατάληψη ελληνικών εδαφών και στη συνέχεια οι ελληνικές δυνάμεις έως τις 13/11/1940 είχαν αποκαταστήσει στο μεγαλύτερο μέρος το εθνικό έδαφος, στην περιοχή της Κόνιτσας και τις διαβάσεις των συνόρων. Παράλληλα από 1-13/11/1940 στη ΒΔ Μακεδονία οι Ελληνικές δυνάμεις με αντεπιθέσεις πέτυχαν να καταλάβουν υψώματα πέρα από τα σύνορα.
Η δεύτερη περίοδος είναι από 14/11/1940 έως 6/1/1941. Έχουμε γενικά αντεπίθεση των ελληνικών δυνάμεων με εντυπωσιακά αποτελέσματα (βλ.σελ 3-4 (1)).
Η Τρίτη περίοδος είναι από 7/1/1941 έως τις 26/3/1941. Στο διάστημα αυτό στον κεντρικό τομέα του μετώπου έγιναν οι σκληρότεροι και οι πιο αιματηροί αγώνες των Ελλήνων και Ιταλών. Κατά τη διάρκεια αυτή σημειώθηκαν πάρα πολλές μεγάλες επιθέσεις των ιταλών, χωρίς να σπάσουν την άμυνα των ελλήνων. Στη συνέχεια , ως τις 9/4/1941 που διατάχθηκε η αναστολή των πολεμικών επιχειρήσεων στο Αλβανικό μέτωπο λόγω της γερμανικής εισβολής η κατάσταση στο μέτωπο δεν παρουσίασε αξιόλογες μεταβολές ( βλ. σελ 5-7(1))
   Στις 6/4/1941 στις 5.15 το πρωί άρχισε αιφνιδιαστικά η γερμανική επίθεση στην Ελλάδα και στη Νότια Γιουγκοσλαβία με αποτέλεσμα στις 9/4/1941 στις 8 το πρωί η Θεσσαλονίκη να παραδίδεται στα γερμανικά στρατεύματα κατοχής και στις 27/4/1941 στις 8.10 το πρωί να μπαίνουν στην Αθήνα.
   Έως τις 30/4/1941 καταλήφθηκε η ηπειρωτική Ελλάδα και μέχρι τις 5/8/1941 σε συνεργασία με τους Ιταλούς τα διάφορα νησιά και στις 20-31/5/1941 διεξήχθη η Μάχη της Κρήτης. Κατά το διάστημα αυτό στις 21/4/1941 ο επικεφαλής στρατηγός Γ. Τσολάκογλου και με τις ευλογίες του μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα υπέγραψε συνθηκολόγηση με τους γερμανούς, οι οποίοι διόρισαν πρώτο κατοχικό πρωθυπουργό τον Γ. Τσολάκογλου. Την άλλη μέρα της συνθηκολόγησης ο Βασιλιάς και η κυβέρνησή του με πρωθυπουργό τώρα τον Εμμ. Τσουδερό που είχε διοριστεί την προηγούμενη, την κοπάνισε στην Κρήτη και στη συνέχεια στην Αίγυπτο, φυσικά με γεμάτα τα μπαγκάζια τους με χρήμα και χρυσό. Την περίοδο αυτή μέσα στις πολλές πράξεις προδοσίας, αποσύνθεσης και διάλυσης που χαρακτηρίζουν τους κύριους φορείς και ανώτερους τιτλούχους του καθεστώτος της Αθήνας, τις τελευταίες εκείνες μέρες πριν την είσοδο των γερμανών στην Αθήνα σημειώθηκε μια από τις πιο ατιμωτικές και απάνθρωπες πράξεις τους. Παράδωσαν τους πρώτους αντιστασιακούς, τους πρώτους αγωνιστές του αντιφασιστικού και εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος,2000 περίπου εξόριστους και φυλακισμένους δεσμώτες του ελληνικού μοναρχοφασισμού στους γερμανούς εισβολείς από τους οποίους τους πιο πολλούς τους εκτέλεσαν σε διάφορα σημεία της χώρας (βλ.σελ 108(2)).
   Με την επίθεση των ιταλών στις 28/10/1940 κι ενώ τα παιδιά του λαού πολεμούσαν κάτω από μύριες δυσκολίες και χύνανε το αίμα τους για τη λευτεριά, στην Αθήνα κάποιοι άλλοι το γλεντούσαν . Πρόκειται για τους αξιωματούχους της φασιστικής νεολαίας της ΕΟΝ του Ι. Μεταξά οι οποίοι γύριζαν με τις κούρσες στην Αθήνα με μαύρες στολές και τις γυαλιστερές τους μπότες, γλεντούσαν στα πολυτελή γραφεία τους με το κονιάκ, τα σύκα, τα γλυκά που πρόσφερε ο λαός για τους φαντάρους, σπαταλώντας τα λεφτά που έδινε ο κόσμος από το υστέρημά του.
   Συνέχιζαν την κραιπάλη τους με άφθονο κρασί και ποτό στα οργιαστικά τους συμπόσια των βαθμοφόρων της ΕΟΝ. Μετά την κατάρρευση βρέθηκαν ολόκληρες αποθήκες της ΕΟΝ με δέματα συγκεντρωμένα από την αρχή του πολέμου που οι «ηγέτες» της φασιστικής νεολαίας περίμεναν την κατάλληλη ευκαιρία να τα πουλήσουν, όσα είχαν μείνει βέβαια, διότι τα περισσότερα τα είχαν ήδη δώσει στο εμπόριο ή τα είχαν μοιράσει μεταξύ τους.
   Την ίδια στιγμή που ο ελληνικός λαός έκανε ένα τιτάνιο αντιφασιστικό αγώνα ενάντια των δύο αυτοκρατοριών του Χίτλερ και του Μουσολίνι, οι «πατριώτες» της ΕΟΝ επιδίδονταν με μανία στο μοίρασμα της περιουσίας της Οργάνωσης, η οποία είχε γίνει από τη φορολογία και το αίμα του καταδυναστευόμενου λαού. Έπιπλα πολυτελή από μαόνι, βελούδινες κουρτίνες, λουξ πολυθρόνες, ντιβάνια, γραφομηχανές, ντουλάπια, ραδιογραμμόφωνα, ποδήλατα μοιράζονταν μέσα σε ένα «σκληρό αγώνα» για τη λεία ανάμεσα στους μεγιστάνες της ΕΟΝ.
   Αυτή ήταν η περίφημη ηγεσία της φασιστικής νεολαίας του Ι. Μεταξά που την καθοδηγούσε ο ίδιος και θα δημιουργούσε «μια Ελλάδα νέα», η οποία διαλύθηκε σαν χάρτινος πύργος πριν ακόμη μπουν οι Γερμανοί κατακτητές στη χώρα μας.
   Φυσικά δεν βρέθηκε ούτε ένας πυρήνας, ούτε μια ομάδα, ούτε ένα ανώτατο στέλεχος της ΕΟΝ που να αισθανθεί το εθνικό του καθήκον, να προσπαθήσει να δημιουργήσει μια ομάδα, κάτι να κάνει , να προβάλλει αντίσταση στους κατακτητές. Αντίθετα υπάρχουν πάρα πολλά ονόματα από αυτούς που είχαν γίνει ανοιχτά συνεργάτες των κατακτητών , όπως ο σκληρός πυρήνας της ΕΟΝ, που εντάχθηκε στη φασιστική ΕΣΠΟ, η οποία χρηματοδοτούνταν από τη Γκεστάπο και τους χρησιμοποιούσε ως καταδότες(βλ.14) και ήταν φυσικό και επόμενο , διότι αυτά τα στελέχη κουβαλούσαν μέσα τους αντιλαϊκό, αντιδημοκρατικό και αντικομμουνιστικό δηλητήριο επειδή διαπαιδαγωγούνταν από τη φάλαγγα του Ι. Μεταξά. Αντίθετα από το κομμάτι εκείνα που απελευθερώθηκα από τα δεσμά της φασιστικής ΕΟΝ και κυρίως εκείνο που καταδίκαζε, βασάνιζε, και δολοφονούσε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Ι. Μεταξά και τους ονόμαζε «προδότες» (βλ. σελ 201-202(2)) οργανώθηκε η αντίσταση της νεολαίας στα πλαίσια της Εθνικής Αντίστασης του ΕΑΜ ,η θρυλική ΕΠΟΝ ,με 640.000 νεολαίους αγωνιστές σε όλη τη χώρα κατά τη διάρκεια της κατοχής 1940-41.
   Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου 1940-41 σκοτώθηκαν 11.911(οπλίτες,αξιωματικοί) και εξαφανίστηκαν 1.342,συνολικά 13.253. Κατά τη διάρκεια του ελληνο-γερμανικού πολέμου (μαζί και η μάχη της Κρήτης) σκοτώθηκαν 1.437 και εξαφανίστηκαν 458. Στους δύο αυτούς πολέμους συνολικά σκοτώθηκαν 13.348 και εξαφανίστηκαν 1.800 σύνολο δηλαδή 15.148 οπλίτες και αξιωματικοί (βλ.σελ15-16(1)).
   Την ιστορία την φτιάχνουν και τη γράφουν οι λαοί με τους αγώνες τους, το αίμα τους και τη δράση τους. Φυσικά ο ρόλος της προσωπικότητας του ηγέτη είναι σημαντικός κάτι που ο Μεταξάς ως δικτάτορας δεν μπορούσε να είναι διότι με τη βία και την απάτη καλλιεργούσε για 4 χρόνια στο λαό τα φασιστικά, ναζιστικά πρότυπα χωρίς να πιστεύει στο λαό αλλά ούτε και στη νίκη και φυσικά όμως φοβόταν το λαό , ο οποίος είπε το πραγματικό «ΟΧΙ» πρώτα στο αλβανικό μέτωπο με τους ιταλούς και στη συνέχεια με τους γερμανούς και μετά στην κατοχή με την αντίσταση των ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά.
   Εξάλλου τα στελέχη της κυβέρνησης Μεταξά και όλος ο περίγυρος του Βασιλιά φρόντισαν γρήγορα να την κοπανήσουν στην Αίγυπτο με γεμάτες βαλίτσες από χρήματα. Κλείνοντας το κεφάλαιο αυτό αξίζει να παραθέσουμε δύο αποσπάσματα για τη νίκη του ελληνικού λαού στον πόλεμο του 1940-41. “ Συνηθίζουμε να λέμε: «οι έλληνες πολεμούν σαν ήρωες», στο μέλλον θα λέμε «οι ήρωες πολεμούν σαν έλληνες»” (βλ(12)). Παράλληλα οι σοβιετικοί δήλωναν : «Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πάνοπλων και νικήσατε. Επολεμήσατε μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατον να γίνει αλλοιώς, διότι είσθε έλληνες. Ως ρώσοι εκερδίσαμε χάριν εις την θυσίαν σας χρόνον δια να αμυνθώμεν. Σας ευγνωμονούμεν,» (βλ.13)
   Τέλος, αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η κυρίαρχη αντιδραστική αστική τάξη στην πιο κρίσιμη στιγμή για το λαό και τον τόπο πρόδωσε τα εθνικά συμφέροντα και συνεργάστηκε με τους ναζιφασίστες κατακτητές.

Βιβλιογραφία:

1) Αγώνες και νεκροί του Ελληνικού στρατού κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο1940-45,Έκδοση της Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού (ΓΕΣ) Αθήνα 1990
2) 1940-45 Ιστορία της Αντίστασης τόμος Α’(επιμέλεια Β.Γεωργίου) «Αυλός», Αθήνα 1979
3) Τάσος Βουρνάς: Ιστορία της Νεώτερης και Σύγχρονης Ελλάδας, τομ. Γ’ εκδ. Πατάκη (Τρίτη έκδοση) Αθήνα 1999
4) Λιναρδάτος Σπύρος: Ο Ιωάννης Μεταξάς και οι μεγάλες δυνάμεις (1936-1940) εκδ. Προσκήνιο (Β’ έκδοση), Αθήνα 1993
5) Εφημερίδα «Ακρόπολις» 28/10/1959, Αθήνα.
6) Στ’ άρματα! Στ’ άρματα! Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης τομ Α’ εκδ. Γιαννικός Αθήνα (ΧΧ).
7) Δάφνης Γρ. Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων τομ. Β’
8) Γ. Κορδάτος: Το Φασιστικό τελεσίγραφο και το «Όχι» του Μεταξά
9) «Ριζοσπάστης», 28/10/1945, Αθήνα
10) «Η Αυγή» 28/10/1966, Αθήνα
11) Εφημερίδα «Ελεύθερον Βήμα», 2/11/1940, Αθήνα
12) Λιναρδάτος Σπύρος: 4η Αυγούστου, Β’ ‘εκδοση, Θεμέλιο, Αθήνα 1980
13) Εφημερίδα "Manchester Guardian", 19/4/1941, Αγγλία
14) Ραδιοφωνικός Σταθμός Μόσχας, 27/4/1942 ΕΣΣΔ
15) Κωστόπουλος Τάσσος: Οι ‘Ελληνες οπαδοί του Ράιχ, εφημερίδα "Πολεμικός Τύπος", φυλ.23/2002

ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ - ΑΝΟΙΧΤΟ ΓΡΑΜΜΑ - ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - 31 του Οχτώβρη 1940 - κρατούμενος στην γενική ασφάλεια Αθήνας - ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΕΝΟΤΗΤΑΣ - ΝΙΚΗΣ

   Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την υποδουλώσει και εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι Έλληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. 0 λαός τής Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό πού τον διευθύνει ή κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια 'Ελλάδα τής δουλειάς, τής λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ'εναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.
Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και ή νίκη θα 'ναι νίκη τής Ελλάδας και τού λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.

Αθήνα, 31 τού Οχτώβρη 1940.

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

ΕΝΑΚ - ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ - ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ

Να φύγουν τα ξένα κέντρα απο την Ελλάδα. Να σπάσουμε τα δεσμά της εργατικής, λαικής και εθνικής εκμετάλλευσης απο τον ιμπεριαλισμό, το εγχώριο μπλοκ εξουσίας, την ξεπουλημένη αστική τάξη. Είναι προϋποθέσεις για να πάμε μπροστά, στην πρόοδο, στην λαϊκή ευημερία.  

ΜΕΓΑΛΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΡΩΜΗ - ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ - ΠΡΟΣ ΠΑΝ ΙΤΑΛΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ - "ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΑΒΟΙ"

Με μαζικές διαδηλώσεις αντίστασης και διαμαρτυρίας απαντούν οι Ιταλοί εργαζόμενοι στην αντεργατική πολιτική και στα μέτρα της κυβέρνησης Ρέντζι. Τεράστια, πάνω απο ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, φοιτητές, ήταν η συμμετοχή στο συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Σαν Τζοβάνι της Ρώμης. Όπως διαφαίνεται, οι κινητοποιήσεις θα κλιμακωθούν ακόμα περισσότερο, καθώς η γραμματέας του συνδικάτου Cgil Σουζάνα Καμούσο δήλωσε σήμερα ότι μετά την μεγάλη συμμετοχή στην κινητοποίηση και στην διαδήλωση, η συνδικαλιστική της οργάνωση, είναι έτοιμη να προχωρήσει σε γενική Παν Ιταλική  απεργία. Η Καμούσο, μεταξύ άλλων, δήλωσε πως "ο νόμος της κυβέρνησης Ρέντζι που περιορίζει αυστηρά το δικαίωμα επαναπρόσληψης των εργαζομένων σε περίπτωση άδικης απόλυσης, δεν πρόκειται να βοηθήσει σε καμία περίπτωση στην αύξηση της απασχόλησης. Λέμε ένα ηχηρό όχι στην επιστροφή στην εποχή κατά την οποία οι εργάτες θεωρούνταν σκλάβοι"..

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΑΟΖ

Παρέμβαση - δήλωση Κάρολου Παπούλια, σχετικά με τα γεγονότα και τις τουρκικές προκλήσεις στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
Με γραπτό μήνυμά του προς τον Πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη, ο κ. Παπούλιας τονίζει - μεταξύ άλλων - ότι “τη στιγμή κατά την οποία τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη παραβιάζονται κατά παράνομο και προκλητικό τρόπο από την Τουρκία, επιθυμώ να σας διερμηνεύσω την ομόθυμη συμπαράσταση της Ελληνικής Δημοκρατίας και του συνόλου του ελληνικού λαού”...“Εκφράζω την ευχή και προσδοκία να έχουν θετικό αποτέλεσμα οι ενέργειες που η Κυβέρνησή σας αναλαμβάνει προς αντιμετώπιση της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί, ελπίζοντας συνάμα και η Ευρωπαϊκή Ένωση να επιδείξει εμπράκτως την αλληλεγγύη της”, επισημαίνει.

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΠΡΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟ - ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΣΤΕΙ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας  θα εκπροσωπήσει στη Σύνοδο Κορυφής τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη, που δεν θα συμμετάσχει στις εργασίες της, λόγω των προβλημάτων που παρουσίασε η υγεία του. Ο Κύπριος πρόεδρος βρίσκεται κλινήρης, σε ξενοδοχείο των Βρυξελλών.
Πιο πριν, με γραπτή δήλωσή του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου, Νίκος Χριστοδουλίδης, είχε ενημερώσει πως ο κύπριος Πρόεδρος εισήχθη σε νοσοκομείο των Βρυξελλών ύστερα από παρατεταμένη ρινορραγία η οποία, όπως διαπιστώθηκε, οφειλόταν σε υψηλή υπέρταση.
Ακολούθησε επικοινωνία του προέδρου της Κύπρου με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν Φαν Ρομπάι και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Ζόζεφ Ντόλ. Ο Νίκος Αναστασιάδης ενημέρωσε για την κατάσταση της υγείας του του Νίκου Αναστασιάδη και για την αδυναμία του να παραστεί στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και στη συνέχεια στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΛΜΕ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ - ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ - ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ "ΠΟΡΕΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ"

Σημαντική επιτυχία και βάση ανάπτυξης του εκπαιδευτικού κινήματος στην Κεφαλλονιά, το εκλογικό αποτέλεσμα στην τοπική ΕΛΜΕ, σήμερα Τετάρτη 22/10, πού έδωσε σημαντική και αποφασιστική ενίσχυση στην "Πορεία εκπαιδευτικών" τόσο σε ψήφους, όσο και σε έδρες. Έτσι, το ΠΑΜΕ διατηρεί στα ίδια επίπεδα την πλειοψηφία που είχε, με αύξηση σε ψήφους (107) και 4 έδρες,  η "συνεργασία" μειώνεται κατά 18 ψήφους (παίρνει 32 ψήφους) και κατά μία έδρα, ενώ η "Πορεία εκπαιδευτικών" αυξάνει τις δυνάμεις της κατά 8 ψήφους ( παίρνει 39 ψήφους) και κερδίζει μια επιπλέον έδρα (2 έδρες) στο ΔΣ της ΕΛΜΕ / ΚΙ.

600 ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ - ΟΜΗΡΟΙ - ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ - ΣΤΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ - ΝΑ ΕΞΟΦΛΗΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΤΟΥΣ

600 στα ναυπηγεία Ελευσίνας, για 9 μήνες απλήρωτοι, εξαθλιωμένοι, εξοντωμένοι, όμηροι και "μπαλάκια του πινγκ - πονγκ" ανάμεσα στην εργοδοσία του ναυπηγείου και στο υπουργείο εθνικής άμυνας.. Μετά απο κινητοποιήσεις, τους έδωσαν μερικά ευρώ έναντι... Να εξοφληθούν άμεσα και ολοκληρωτικά. Να δοθεί λύση ΤΩΡΑ.

27 ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ - ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ - ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Οι απολύσεις 27 εργαζομένων στο Δήμο Κερατσινίου, μεταξύ των οποίων και αρκετά άτομα με ειδικές ανάγκες, επιβεβαιώνουν και πάλι το αδίστακτο ταξικό αντεργατικό "καθεστώς" που σήμερα κυριαρχεί - και - που γίνεται ολοένα και πιο επιθετικό, βάναυσο, ασταμάτητο στην αντεργατική πορεία του. Να μην περάσουν οι απολύσεις. Να σταματήσουμε τον ορμητικό χείμαρρο της ανεργίας, της εξαθλίωσης, της εξόντωσης. Να σταματήσουμε την θυσία και άλλων ζωών, την θυσία και άλλων ανθρώπων στο βωμό και για τα συμφέροντα των ξένων κέντρων και των ντόπιων ταξικών και πολιτικών συνεργατών τους. Είναι θέμα όλων των εργαζομένων, ολόκληρης της Ελλάδας.

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

"ΑΝΟΙΧΤΑ" ΤΑ ΑΦΗΣΕ Ο ΣΥΡΙΖΑ

Η συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε, εξέφρασε και επιβεβαίωσε τις αντιφάσεις στην πολιτική και στους κεντρικούς προσανατολισμούς τόσο του κόμματος του σύριζα , όσο  και του συνόλου των ηγετικών στελεχών του. Πέρα απο τις ηγετικές τοποθετήσεις, τα ψηφίσματα, τις διαφοροποιήσεις, τις "πλατφόρμες" που κατατέθηκαν κλπ, οι αποφάσεις πάρθηκαν, ουσιαστικά απο κοινού.. Και κύρια απόφαση ήταν να μείνουν ανοιχτά και για "το μέλλον" τα βασικά πολιτικά θέματα και να δοθεί το βάρος στην "εκλογική συσπείρωση".. Οι επιλογές αυτές προκαλούν ικανοποίηση στα διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα, στην κυβέρνηση, στην ντόπια αστική τάξη, γενικότερα στο εγχώριο μπλοκ εξουσίας και ας παρουσιάζουν, όλοι αυτοί, αντίθετη εικόνα.. Από την άλλη, οι αποφάσεις αυτές δεν εκφράζουν και δεν ικανοποιούν τα αιτήματα και τις διαθέσεις της προοδευτικής - ριζοσπαστικής νεολαίας, τους εξαθλιωμένους άνεργους - εργαζόμενους, τους οικονομικά γονατισμένους και απελπισμένους. Οι λεγόμενες συμμαχίες, συνεργασίες και το "άνοιγμα" του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρουσιάζονται απο τις εσωκομματικές πτέρυγες σχηματικά, σε σχέση με την στάση διαφόρων τα προηγούμενα χρόνια (έναντι μνημονίων κλπ). Το κυριότερο όμως είναι δεν είναι αυτό, η σωστότερα δεν είναι μόνο αυτό, αλλά στην βάση ποιας συγκεκριμένης πολιτικής οικοδομεί (και) ο συριζα τις συμμαχίες του. Και στο σημείο αυτό, που είναι το κρίσιμο, επαναλαμβάνουμε, "όλα" έμειναν "ανοιχτά" και για το μέλλον.. απο την κεντρική επιτροπή του συριζα.. 

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

ΤΟ ΚΟΜΠΑΝΙ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΓΕΡΑ - ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΓΡΑΜΜΗ Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ - ΣΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ "ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ" ΔΗΛΩΝΕΙ Η ΡΩΣΙΑ

Σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, το Κομπάνι και οι Κούρδοι μαχητές - υπερασπιστές του, κρατούν γερά και σταδιακά περνούν στην αντεπίθεση, απέναντι στους ισλαμο φασίστες σκοταδιστές του χαλιφάτου. Από την πλευρά του, το τσομπανόσκυλο του ΝΑΤΟ, η Τουρκική ηγεσία, συνεχίζει την γνωστή στάση της, έχοντας μέτωπο ενάντια στους Κούρδους, στο PKK και στους κούρδους της Συρίας, που εκφράζονται κυρίως απο το PYD.
Η κυβέρνηση της Τουρκίας υποστηρίζει ότι το PYD έχει σχέσεις με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) που όπως είναι γνωστό, βρίσκεται στην τουρκική και αμερικανική λίστα με τις τρομοκρατικές οργανώσεις. Σε μια άλλη εξέλιξη όμως, μεταδίδεται πως η Γερμανία, σύμφωνα με τον σύμβουλο της Μέρκελ Φόλκερ Κάουντερ, εξετάζει το ενδεχόμενο να εκπαιδεύσει τους αντάρτες του PKK για τη μάχη εναντίον του χαλιφάτου..
Νέα εξέλιξη στο πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο, η παρέμβαση, για το γενικότερο θέμα του αγώνα κατά του ISIS, απο το Ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών. Πρόκειται για μια απάντηση σε σχετικές δηλώσεις του Αμερικανού ΥΠΕΞ Τζον Κέρι, ότι "η Ρωσία συμφώνησε να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ στον τομέα των πληροφοριών για μαχητές του ISIS". Στην ανακοίνωσή του το Ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών δηλώνει ότι η Ρωσία ήδη προσφέρει στις πληροφορίες ενάντια στην τρομοκρατία, αλλά "δεν θα συμμετάσχει σε κανέναν συνασπισμό, που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο".

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΠΟΥΤΙΝ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΠΡΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ - ΣΕ ΣΥΝΕΧΗ ΔΙΑΛΟΓΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΗΛΩΣΑΝ ΟΙ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ

Σημαντική συνομιλία είχαν ο Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Κύπριο πρόεδρο Ν. Αναστασιάδη, στην διάρκεια δείπνου που παρέθεσε ο πρόεδρος της Ιταλίας στους ηγέτες που συμμετέχουν στην Σύνοδο κορυφής Ασίας - Ευρώπης στο Μιλάνο. Σύμφωνα με γραπτή δήλωση του Κύπριου κυβερνητικού εκπρόσωπου Νίκου Χριστοδουλίδη, "απαράδεκτη χαρακτήρισε ο Βλαντιμίρ Πούτιν την όποια παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας"..
Στη δήλωση αναφέρεται ότι οι δύο πρόεδροι είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν "επί μακρόν σε μια φιλικότατη και εγκάρδια ατμόσφαιρα"..
Η συζήτηση των δύο ηγετών, υπογραμμίζεται στη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου,  αφορούσε σε όλο φάσμα των διμερών σχέσεων Κύπρου-Ρωσίας, τις σχέσεις ΕΕ - Ρωσίας, καθώς επίσης και την σημερινή περίοδο του Κυπριακού με επίκεντρο τις τελευταίες εξελίξεις, όπως αυτές διαμορφώθηκαν με αφορμή την τουρκική οδηγία προς ναυτιλομένους, αναφορικά με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας..
..Ο Β. Πούτιν, επαναβεβαίωσε τη ρωσική θέση αρχής τόσο σε ότι αφορά τη λύση του Κυπριακού όσο και για το αναφαίρετο δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αξιοποιεί και να εκμεταλλεύεται τους φυσικούς πόρους εντός της ΑΟΖ της. Οι δύο ηγέτες, τονίζει η δήλωση, συμφώνησαν να βρίσκονται σε συνεχή διάλογο και αναλόγως των εξελίξεων, να διευθετηθούν επισκέψεις εκατέρωθεν.

ΠΑΡΩΝ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΙΤΛΕΡΙΚΟΥΣ ΝΑΖΙ - ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΠΑΡΑΣΤΕΙ Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΡΕΣΒΗΣ - ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΥΣΩΜΗ Η ΣΕΡΒΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ

Μεγάλες διαστάσεις και ιδιαίτερα σημαντικό, πανηγυρικό χαρακτήρα, έλαβε η επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Β. Πούτιν στην Σερβία. Παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στο Βελιγράδι χθες, πολλές  χιλιάδες Σέρβοι παρακολούθησαν τη στρατιωτική παρέλαση που πραγματοποιήθηκε για την επέτειο των 70 χρόνων της απελευθέρωσης της πόλης από τους ναζιστές. Ο Πούτιν ήταν το τιμώμενο πρόσωπο των εκδηλώσεων και έγινε δεκτός με ενθουσιασμό και ζητωκραυγές.
Παρόντες στην εξέδρα ήταν επίσης ο πρόεδρος της Σερβίας Τόμισλαβ Νίκολιτς, όλα τα μέλη της κυβέρνησης, ο πατριάρχης των Σέρβων Ειρηναίος, Πρέσβεις και στρατιωτικοί ακόλουθοι ξένων χωρών. Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ότι ο πρέσβης των ΗΠΑ, Μάικλ Κίρμπι αρνήθηκε την πρόσκληση της σερβικής κυβέρνησης να παραστεί στην στρατιωτική παρέλαση για την απελευθέρωση της πόλης απο τους χιτλερικούς ναζιστές. 

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΕΝΑΚ - ΜΑΖΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΩΝ

Η λεγόμενη "επένδυση" - δηλαδή η μεταβίβαση στο διαβόητο ΤΑΙΠΕΔ πολλών και σημαντικών αεροδρομίων της χώρας, μεταξύ των οποίων, πρώτα είναι τα αεροδρόμια Κέρκυρας, Κεφαλλονιάς, Ζακύνθου, Ακτίου, Θεσσαλονίκης κλπ, αποτελεί μια μονομερή κυβερνητική επιλογή, χωρίς λαϊκή - κοινωνική αποδοχή και συναίνεση, τόσο στο εθνικό επίπεδο, όσο και στο επίπεδο των τοπικών κοινωνιών. Πρόκειται λοιπόν για μια μνημονιακή κυβερνητική δέσμευση, στην βάση της γενικής πολιτικής εθνικής εξάρτησης - κοινωνικής εξόντωσης και διάλυσης, που δεν διαθέτει ουσιώδη ερείσματα στην κοινωνία, στον λαό, δηλαδή πρόκειται για επιλογές χωρίς στοιχειώδη πραγματική "νομιμοποίηση". Όλες αυτές οι κυβερνητικές "δεσμεύσεις" και "επενδύσεις" που πλασάρονται - και - αφορούν ζωτικά συμφέροντα των τοπικών κοινωνιών και της χώρας, ουσιαστικά πάρθηκαν ερήμην του λαού, δεν είχαν ποτέ και σίγουρα δεν έχουν, την έγκριση του ελληνικού λαού και των επιμέρους τοπικών κοινωνιών. Είναι επιλογές αυθαίρετες και έωλες.
Ο λαός έχει πλήρες δικαίωμα, ευθύνη και υποχρέωση να ακυρώσει αυτές τις καταστροφικές και απονομιμοποιημένες πολιτικές επιλογές, των ξεπουλημάτων δημόσιας περιουσίας, μιας περιουσίας που οικοδομήθηκε πάνω στο μόχθο και στο υστέρημα του εργαζόμενου, του Έλληνα πολίτη. Η μεθοδευμένη διαχρονική απαξίωση των δημόσιων υποδομών απο τις πολιτικές του εγχώριου μπλοκ εξουσίας, δεν ακυρώνει την σημασία και την αξία των υποδομών,δεν δικαιώνει τα ξεπουλήματα και τους "σωτήρες" κερδοσκόπους, δεν κρύβει τους λύκους που φορούν την προβιά προβάτου. Τα κέρδη τους, θα τα πληρώσουν ακριβά οι τοπικές κοινωνίες και η χώρα..
Οι διεθνείς όμιλοι, που συμβεβλημένοι με εγχώριους ομίλους συνεργατών επιδιώκουν να "επενδύσουν" - να αρπάξουν και να εκμεταλλευτούν τα αεροδρόμια μας, ας δοκιμάσουν να πουλήσουν αλλού την πραμάτεια τους.
Η ΕΝΑΚ καλεί τον λαό σε μαζική παλαική αντίσταση στα ξεπουλήματα. Καλούμε τον λαό να συμμετάσχει ανεξάρτητα, ενωτικά και αγωνιστικά στις εκδηλώσεις αντίστασης και διαμαρτυρίας.

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ - ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ μέχρι το καλοκαίρι του 1946 - ένα ιστορικό ντοκουμέντο

Ιστορικό ντοκουμέντο με μεγάλη αξία και σημασία, αποτελεί το παρακάτω κείμενο που δημοσιεύουμε. Πρόκειται για την βιογραφία του Νίκου Ζαχαριάδη, με την σημαντική ιδιαιτερότητα ότι είναι γραμμένη απο τον ίδιο, πρόκειται λοιπόν για μια σύντομη και αρκετά περιεκτική αυτοβιογραφία του Νίκου Ζαχαριάδη, που αφορά την ζωή του μέχρι το καλοκαίρι του 1946, που γράφτηκε αυτό το σημείωμα. Στην αυτοβιογραφία αυτή, παρουσιάζονται και αρκετές "λεπτομέρειες" πολιτικού και προσωπικού χαρακτήρα, που εμπλουτίζουν τις γνώσεις όχι μόνο για το πρόσωπο αλλά και για την ιστορική περίοδο. Το "αυτοβιογραφικό σημείωμα" όπως τιτλοφορείται, απευθύνεται προς τα ηγετικά κομματικά όργανα, σύμφωνα με τους κανόνες κομματικής λειτουργίας των κουκουέδων της εποχής και μάλιστα σε μια περίοδο που ο Νίκος Ζαχαριάδης αποτελεί τον αδιαφιλονίκητο ηγέτη όχι μόνο του λαϊκού κουκουέ, αλλά και της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού. 
     
       Νίκος Ζαχαριάδης – Αυτοβιογραφικό σημείωμα προς την ΚΕ του ΚΚΕ (15/08/1946)

Γεννήθηκα στις 27.4.1903 στην Αδριανούπολη. Ο πατέρας μου Παναγιώτης είταν από μικροαστική οικογένεια, τέλειωσε στην Πόλη τη Μεγ. του Γένους Σχολή, δούλεψε μερικά χρόνια καπνεργάτης, ειδικεύθηκε εξπέρ (πραγματογνώμων) στα καπνά και γίνηκε υπάλληλος στην Εταιρία Regie (Γαλλικό μονοπώλιο καπνών στην Τουρκία), όπου και δούλεψε σχεδόν όλη του τη ζωή ωσότου διαλύθηκε η Εταιρία αυτή το 1926 είτε 1927. Η καταγωγή του είταν απ’ τη Ρούμελη. Πέθανε στην κατοχή. Αντιδραστικός δε στάθηκε ποτέ, και ποτέ δε μούπε ούτε μια λέξη για το δρόμο που τράβηξα. Απτήν Πόλη ακόμα 1921-22 διάβαζε ευχάριστα τον τύπο μας, κυρίως του άρεσε η «Κομέπ». Μα ποτέ δε μπόρεσε να ξεφύγει απτήν υπαλληλική μικροα­στική ψυχολογία, απτό φόβο μη χάσει τη θέση του, μην πάθει τίποτε. Στην Ελλά­δα ήρθε το 1927 ή 1928 και δούλεψε ώσπου πέθανε σαν αποθηκάριος σε εταιρίες καπνού, και στα τελευταία του χρόνια στη Δράμα, στην αποθήκη του γαμπρού μου καπνέμπορα Μιχάλη Δρόσου. Ο πατέρας μου περιουσία δεν απόχτησε ποτέ, και όλη του τη ζωή την πέρασε σε μεταθέσεις, σαν υπάλληλος της Ρεζί, απ’ τη μιαν άκρη της Τουρκίας στην άλλη. Εμένα προσωπικά ο πατέρας μου μου στάθηκε ξένος από μικρό παιδί γιατί με χτυπούσε πολύ, εμένα εξαιρετικά, γιατί, όπως έλεγε, τούκανα αταξίες και τον έκθετα στον κόσμο. Στο σπίτι ποτέ δεν είχαμε πολυτέλεια, και ποτέ όσο έμενα στο σπίτι δε γνώρισα πείνα, αν και από μικρό παιδί θυμάμαι γκρίνια στο σπίτι γύρω απ’ τα οικονομικά. Ο πατέρας δεν έπινε ποτέ, ούτε και έπαιζε. Στα 1899, όντας, σαν υπάλληλος της Ρεζί, στα Άδανα της Κιλικίας (Μικρασία), γνώρισε και πήρε τη μάννα μου Ερατώ Πρωτόπαπα. Η μητέρα είνε και αυτή από μικροαστική οικογένεια. Η μητέρα της (γιαγιά μου) είταν απ’ τη Χίο. Ο πατέρας της (παππούς) είχε φύγει απ’ την πατρίδα του, το Καστρί της Κυνουρίας, νέος με τον αδελφό του Δημήτρη ζητώντας τύχη. Ο Δημήτρης τράβηξε για την Αλάσκα. Ο παππούς μου έφτιασε μπακάλικο, και μετά έκανε και ξενοδοχείο στα Άδανα. Τη μητέρα μου την προίκισε με μετρητά που οι γονιοί μου τ’ απόσυραν απ’ τον παππού μου λίγα λίγα όταν τα χρειαζόντουσαν. Στα 1900 γεννήθηκαν στα Άδανα οι δυο αδελφές μου Ιφιγένεια και Αλεξάνδρα (Φώφη και Σάσα), δίδυμες. Απ’ τα Άδανα μετατέθηκε στην Αδριανούπολη, όπου το 1903 γεννήθηκα εγώ. Το 1915, ξανά στα Άδανα, γεννήθηκε ο αδελφός μου Δημήτριος (Μίμης). Στα 1905 ο πατέρας μου μετατέθηκε στα Σκόπια της Μακεδονίας, πάντα σαν εξπέρ της Ρεζί. Στα Σκόπια πρωτοπήγα στο σχολείο της Ελληνικής κοινότητας. Στα 1908 πήγαμε τα παιδιά με τη μητέρα μας στα Άδανα για να δει τους γονιούς της. Εκεί έζησα την τουρκική συνταγματική μεταπολίτευση και τη σφαγή των Αρμενίων. Ξαναγυρίσαμε στα Σκόπια, όπου μείναμε ως τους Βαλκανικούς πολέμους. Απ’ τα χρόνια που μείναμε στα Σκόπια έμειναν μέσα μου πολύ ζωηρές και έντονες οι παιδικές εντυπώσεις και αναμνήσεις απτόν ένοπλο και εξοντωτικό αγώνα που έκαναν τα χρόνια εκείνα οι μακεδόνες, Έλληνες, Βούλγαροι, Σέρβοι και Αλβανοί ενάντια στους Τούρκους και συναμεταξύ τους. Στα 1912 ήμουνα στη Θεσσαλονίκη όταν μπήκαν οι Έλληνες. Επειδή η Σερβία και η Ελλάδα δεν αναγνώριζαν τη Ρεζί, τον πατέρα μου τον μετέθεσαν στη Νικομήδεια στα 1913. Εκεί τελείωσα το δημοτικό εφτατάξιο σχολείο, και στα 1916-17 για 1 χρόνο πήγα στο γυμνάσιο στην Αδριανούπολη, όπου στο μεταξύ είχε μετατεθεί και βρισκότανε μόνος του ο πατέρας μας. Η μητέρα μου με τα άλλα τα παιδιά μείναν στη Νικομήδεια. Στην Αδριανούπολη στο γυμνάσιο μια παρέα από μαθητές (ανάμεσά τους και ο Τάσος ο Χαϊνόγλου [Χαΐνογλου]) πρωτομιλήσαμε για οικονομική δικαιοσύνη και σοσιαλισμό. Στα 1917 έβγαλα την 1η Γυμνασίου, και εδώ τελειώνει η σχολική μου εκπαίδευση. Γύρισα στη Νικομήδεια, όπου και έπιασα δουλειά και γω στη Ρεζί.
Τέλη 1918 με αρχές 1919 στη Νικομήδεια ένας κύπριος διερμηνέας στον αγγλικό στρατό, ο Ευριπίδης Αναστασιάδης, μου πρωτομίλησε συστηματικά για το σοσιαλισμό, τη ρούσικη επανάσταση, το Λένιν και τους μπολσεβίκους. Τότε είμουνα και αρχηγός της ομάδας προσκόπων. Παραιτήθηκα από αρχηγός γιατί δε συμφωνούσα με το θρησκευτικό προσανατολισμό του προσκοπισμού. Στα 1919 έφυγα κρυφά απτό σπίτι για να πάω εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό. Με πήρε χαμπάρι η μητέρα μου και με επέμβασή της στο στρατολογικό γραφείο ματαίωσε τη στρατολογία μου. Έτσι έμεινα στην Πόλη, όπου έπιασα δουλειά σαν υπάλληλος στον εξάδερφό μου καρβουνέμπορα Ανέστη Σεφεριάδη. Η δουλειά είταν επίβλεψη στις φορτώσεις και εκφορτώσεις στο λιμάνι, με συμμετοχή στη φυσική δουλειά. Εκεί γνώρισα τις πρώτες πείνες, γιατί η επιχείρηση ουσιαστικά χρεωκόπησε και ένα χρό­νο σχεδόν δεν πληρώθηκα.
Τότε έπιασα δουλειά στο λιμάνι σαν φορτοεκφορτωτής, και μετά σε ρυμουλκά και σε καράβια με ταξίδια στη Μαύρη Θάλασσα. Στα 1919 πρωτοπήγα στην Πανεργατική της Πόλης, οργάνωση αναρχοσυνδικαλιστική με προσανατολισμό προς τους I.W.W. (βιομήχανοι εργάτες του κόσμου). Μέλος της οργανικό δεν έγινα ποτέ. Εκεί γνώρισα τους Μάξιμο, Σκλάβο, Νικολαΐδη (Γέρο, Παππού), Σγουρή, Βάσο, Μιχαηλίδη, Σακαρέλλο, Τζινιέρη, Κριτικό και άλλους.
Στην Πανεργατική υπήρχε κομμουνιστικός πυρήνας που συνδεότανε με την Κ.Δ. Εκεί άρχισα και την πραχτική επαναστατική μου δουλειά. Στα 1921 οργανώσαμε τη Νεολαία Εργατών και υπαλλήλων με πυρήνα νέων κομμουνιστών, που είμουνα ο γραμματέας του. Στα 1922 και 1923 πήγα μπαρκαρισμένος σε καράβι δυο φορές στη Σοβ. Ένωση και γίνηκα μέλος της Ομοσπονδίας Κομμουν. Νεολαιών της Σοβ. Ένωσης απτό 1921 με βάση τη Νεολαία της Πόλης. Στα 1921 έγινα και μέλος της Ναυτεργ. Ένωσης της Πόλης. Στα 1922 μέλος του Συνδικάτου Εργατών Με­ταφοράς της Σοβ. Ένωσης και της Διεθνούς Λέσχης Ναυτεργατών στη Θεο­δόσια.
Όταν έφυγα στα 1923 για τη Σοβ. Ένωση, είχα και σύνδεση και βεβαίωση να μείνω αυτού για σπουδές. Ο υπεύθυνος όμως της Κ.Δ. στην Οντέσσα δεν είταν πια εκεί, και έτσι η σύνδεση δεν έγινε. Επειδή όμως ύστερα απτήν ανακάλυψη λα­θραίου φορτίου στο καράβι που δούλεβα δε μπορούσε να γυρίσει στην Πόλη, το συνδικάτο Ναυτεργατών της Θεοδόσιας με έστειλε με δικά του πια έξοδα για σπουδές στη Μόσχα στην Κ.Ε. Ναυτεργατών και στη Γ.Σ. Εργ. της ΕΣΣΔ. Ξέχασα να πω ότι στα 1923 αναγκάστηκα βιαστικά και κρυφά να μπαρκάρω γιατί, με εντολή της οργάν. Νεολαίας, μαζί με τον Οδυσ. Τσικότα μπήκαμε στο σπίτι ενός Ρώσου εμιγκρέ, πράχτορα των άγγλων στην Πόλη, που έκανε τον κομμουνιστή και ερ­χότανε στα γραφεία της Νεολαίας, και του πήραμε μια σειρά από χαρτιά, ψεύτικες σφραγίδες που τον ξεσκέπαζαν. Στα 1923 έγινα και μέλος του Κ.Κ. Τουρκίας. Στη Μόσχα έφτασα στα μέσα του 1923, και με συστατικά απτά ρούσικα συνδικάτα πήγα στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο των εργαζομένων της Ανατολής (Κουτβ) μα­ζί με το Νικολαΐδη (Παππού), ναυτεργάτη θερμαστή που κι αυτός είχε φτάσει στη Σεβαστούπολη απ’ την Πόλη (ο Νικολαΐδης ποτέ δεν είταν κομμουνιστής και πάντα έμεινε αναρχοσυνδικαλιστής· έγινε μέλος του Π.Γ. του Κ.Κ.Ε. και κατάντησε στα 1928-29 χαφιές μαζί με το Χατζαναστάση). Στο Κουτβ έμεινα ως τον Απρίλη του 1924, οπότε, σε συνδυασμό με τα γεγονότα στην Ελλάδα, πήρα την πρωτοβουλία και μια ομάδα απτούς Μενεγάκη-Κριτικό-Σκλάβο-Νικολαΐδη κάναμε αίτηση στην Κ.Δ. και αυτή μας έστειλε στην Ελλάδα, όπου και φτάσαμε τέλη του Μάη είτε αρχές του Ιούνη του 1924. Μαζί μας, χώρια όμως από μας, κατέβηκαν τότε και οι Μήτσος Σακαρέλλος και Στέλιος Αρβανιτάκης.
Μπήκα αμέσως σαν απλό μέλος στην Κ.Ν. της Αθήνας, και λίγο αργότερα στην καθοδήγησή της. Πρωτοπιάστηκα με προκηρύξεις σχετικές με τη Διεθνή Ημέρα Νέων, μαζί με ένα συνεργείο της Κ.Ν.Α. Μας άφισε ο ανακριτής. Το Σεπτέμβρη του 1924 η Κ.Ε. της ΟΚΝΕ μας έστειλε στη Θεσ/νίκη, που είχε δημιουργηθεί διάσταση ανά­μεσα στο εκεί μέλος της Κ.Ε. Ζακ Βεντούρα και την καθοδήγηση της Κ.Ν. Θεσ/νίκης γύρω απ’ το γιορτασμό της Δ.Η.Ν. Με πήραν στην καθοδήγηση της Κ.Ν., και μετά στην 3μελή γραμματεία της. Έπιασα και δουλειά σαν ειδικός γραμματέας της Κ.Ο.Ε.
Στις αρχές του 1926 με πιάσαν μαζί με άλλους συντρόφους για το Εθνικό και με κλείσαν στο Γεντί Κουλέ, απ’ όπου και έφυγα ύστερα από τρεις μήνες και συνέ­χισα τη δουλειά μου στη Κ.Ν.Θ. Στο ίδιο διάστημα με κοοπτάτσια η Κ.Ε. της ΟΚΝΕ με έκανε μέλος της και με κάλεσε στην Αθήνα, όπου βρέθηκα όταν κηρύχτηκε η δι­κτατορία του Πάγκαλου. Πήρα μέρος στην Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. που συνήλθε όταν κηρύχτηκε η διχτατορία αυτή. Μετά γύρισα στη Θεσ/νίκη, στη δουλειά της Κ.Ν. και στην καθοδήγηση της Κ.Ο., που είχε πάθει χτυπήματα. Το Μάρτη ή Φλεβάρη του 1926, με προδοσία του αρχείου Μπέσυλα, μ’ έπιασε στο δρόμο ο χαφιές Παππάς. Του έφυγα όμως ρίχνοντάς τον σ’ ένα λάκκο αρχαιοτήτων και έμεινα στη δουλειά μου στην Κ.Ο. και την Κ.Ν. Το διάστημα αυτό ξεσκεπάστηκε στην Κ.Ο. Θεσ/νίκης ο χαφιές Στέλιος Αρβανιτάκης. Την περίοδο αυτή που γινόντουσαν οι προεδρικές εκλογές, ένα μέρος απτήν καθοδήγηση της Κ.Ο. (τότε είταν 3μελής: Δ. Μαραγκός, Ζακ Βεντούρα και εγώ), για ν’ αποσπάσει και ατομικά ρουσφέτια, είχε ’ρθεί σε συνεννόηση με τον απεσταλμένο για τις εκλογές απ’ τον Πάγκαλο στη Θεσ/νίκη ταγματάρχη Παναγόπουλο για να διευκολύνει τη δουλειά του Πάγκαλου, που δεν ήθελε την αποχή (που απειλούσαν να κηρύξουν και όλα τ’ αστικά κόμματα) για να εμφανίσει την καλπιά που ετοίμαζε πιο νόμιμη. Σχετικά με τις εκλογές εγώ είχα κατεβεί στην Αθήνα στην Κ.Ε., που τότε την αποτελούσαν οι Λεφτ. Σταυρίδης και Λέαν. Κριτικός.
Εγώ ήμουνα υπέρ της αποχής. Η Κ.Ε. κατάληξε σε τούτο δω: να πάρει μέρος το Κ.Κ.Ε. στην προεδρική εκλογή με υποψήφιο το γέρο Βαλιανάτο, που τότε είταν εξορία σε ένα νησί. Επειδή όμως είταν δύσκολο να γίνουν οι δημοσιεύσεις (κυρίως να συγκεντρωθούν τα στοιχεία του Βαλανιάτου για να κατατεθεί η υποψηφιότητά του στον Άρειο Πάγο), αποφασίστηκε ότι για το αν και πώς θα πάρουμε μέρος τελικά στην εκλογή θα μας ειδοποιούσε η Κ.Ε. με το Λεωνίδα Χατζησταύρου της Κ.Ο.Ε., που θα κατέβαινε στην Αθήνα για να πάρει μέρος στο πανελλαδικό συνέδριο της Γεν. Συνομ. των Εργατών. Με αυτή τη γραμμή ξαναγύρισα στη Θεσ/νίκη. Αυτά γινόντουσαν 10-15 πριν τις εκλογές. Μέχρι την Παρασκευή πριν απ’ την Κυριακή της εκλογής, δεν πήραμε καμιά ειδοποίηση απτήν Αθήνα. Στο μεταξύ ο Μαραγκός συνέχιζε τις επαφές του με τον Παναγόπουλο υπέρ της συμμετοχής μας στην εκλογή. Ο Βεντούρας ταλαντευότανε. Τις ενέργειες του Μαραγκού τις μάθαινα κυρίως απ’ το Βεντούρα. Τότε έκανα το εξής: επειδή ο Μαραγκός εξέθετε την ΚΟΘ και το Κ.Κ.Ε. με τις ενέργειές του, του πρότεινα να ζητήσει άδεια για συγκέντρωση της ΚΟΘ στο Λευκό Πύργο. Ο Μαραγκός πήρε την άδεια απτόν Παναγόπουλο. Και η συγκέντρωση ορίστηκε για την Παρασκευή 2 μέρες πριν απτήν εκλογή.
Ύστερα από επιμονή μου κύριος ομιλητής μπήκα εγώ. Απ’ τους εβραίους ο Βεντούρας. Ο Μαραγκός επέμενε να μιλήσει και ο αδελφός του Γεώργος, που ο Παναγόπουλος κείνες τις μέρες τον είχε αποφυλακίσει. Εγώ δε συμφώνησα. Ο Γ. Μαραγκός όμως εμφανίστηκε στον τόπο της συγκέντρωσης για να μιλήσει. Αναγκάστηκα να τον διώξω. Μίλησα μόνον εγώ, ξεσκεπάζοντας με όση συνέπεια μπορούσα όλο το έργο της διχτατορίας και κηρύχνοντας αποχή. Τα σχέδια του Παναγόπουλου χάλασαν. Κανένας δεν περίμενε τέτοια ομιλία. Ο Βεντούρας τρομοκρατήθηκε, έστριψε και δε μίλησε. Οι εργάτες χειροκρότησαν την αντιδιχτατορική γραμμή. Έτσι τέλειωσε η συγκέντρωση. Στην εκλογή κάναμε αποχή. Αυτό επιβλήθηκε απ’ τα πράγματα, γιατί ούτε το κόμμα μπόρεσε να βάλει την υποψηφιότητα του Βαλιανάτου, μα ούτε και τα αστικά κόμματα, που είχαν κοινό υποψήφιό τους το Δεμερτζή, πήραν μέρος στις εκλογές. Κήρυξαν και αυτοί αποχή. (Ξέχασα πιο πάνω να πω τούτο δω: ο Λεφτ. Σταυρίδης είχε υποστηρίξει ότι, αν δεν καταφέρναμε να βάλουμε δικό μας υποψήφιο, θα έπρεπε να υποστηρίξουμε το Δεμερτζή. Εγώ είχα αντιταχτεί στο σημείο αυτό απόλυτα, και δεν είχε καταλήξει η Κ.Ε. σε ξεκαθαρισμένη θέση πάνω στο ζήτημα αυτό. Τα γράφω όλα τα πιο πάνω γιατί, λίγο ύστερα από την εκλογή, με απόφαση της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. κατέβηκα στον Πειραιά και ανέλαβα τη γραμματεία της ΚΟΠ, ενώ στη Θεσ/νίκη στάλθηκε ο Μοναστηριώτης. Αυτός και τότε και αργότερα, όταν προσχώρησε στο λικβινταρισμό, προσπάθησε τις συνεννοήσεις του Μαραγκού-Παναγόπουλου να τις φορτώσει σε μένα, και μέσα στο άναμμα της πάλης ενάντια στο λικβινταρισμό κυρίως σε μένα, ενώ και μόνη η γραμμή που βάλθηκε στη συγκέντρωση ξεκαθαρίζει το ζήτημα. Ο λικβινταρισμός μίλησε για συνεννόηση Κούτβη-Παγκάλου και χτύπησε κυρίως το ότι ο Παναγόπουλος έδωσε την άδεια για τη συγκέντρωση, χωρίς να θέλει να δει την πολιτική ουσία στο ζήτημα.
Απ’ το Μάη πάνω κάτω του 1926 δούλεψα γραμματέας στην ΚΟΠ, στην Κ.Ε. της ΟΚΝΕ, και διηύθυνα το Κεντρικό Αμί (αντιμιλιταριστική δουλειά). Στο μεταξύ (τέλη του 1925 θαρρώ) είχε γίνει το συνέδριο της ΟΚΝΕ στην Αθήνα. Πήρα μέρος σαν αντι­πρόσωπος της Θεσ/νίκης και είμουνα και εισηγητής. Βγήκα στην Κ.Ε. της ΟΚΝΕ.
Στην ΚΟΠ έμεινα μέχρι το Δ/βρη του 1926, οπότε αντικαταστάθηκα απ’ το Χεϊ­νόγλου [Χαΐνογλου], γιατί στο μεταξύ είχα πιαστεί για την υπόθεση του αρχείου Γεωργοπαπαδάτου. Με την ανατροπή του Παγκάλου πήρα ενεργό μέρος στα γεγονότα της 9 του Σ/βρη. Δικό μου ήταν το σύνθημα και η αρθρογραφία του «Ρ» απ’ την πρώτη μέρα, που ξαναβγήκε ύστερα απ’ την ανατροπή του Πάγκαλου, για την αριστερή και την πραγματική Δημοκρατία. Το σύνθημα αυτό το καταδίκασε κατοπινά η Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. στη σύσκεψη του Σ/βρη του 1926 και πιο αργά. Τέλη του 1926 πιάστηκα στο μέρος όπου γίνηκαν τα γεγονότα με τους αρχείους, στην πλατεία Αγ. Θεοδώρων, κοντά στα γραφεία του «Ρ». Απ’ το χωροφύλακα που μ’ έπιασε έφυγα στραμπουλίζοντάς του το χέρι. Μετά δυο μέρες με κυνήγησε μια ομάδα αρχείων, και με τη βοήθεια χωροφυλάκων μ’ έπιασαν σαν αυτουργό στο φόνο του Γεωργοπαπαδάτου. Με πήγαν στην Παληά Στρατώνα, απ’ όπου βγήκα ύστερα από 10-12 μέρες. Η υπόθεση έχει έτσι. Οι αρχείοι στο αστυνομικό τμήμα Θησείου είπαν ότι είμαι ο Ζαχαριάδης. Εγώ όμως είχα κανονικότατα χαρτιά στο όνομα Ζάδης. Την άλλη μέρα που με πιάσαν, ο Διοικητής του τμήματος με παρέπεμψε στο αυτόφωρο για παράνομη οπλοφορία γιατί μου βρήκαν πιστόλι. Δικάστηκα 15 μέρες. Αμέσως μετά με πήγαν στον ανακριτή για την υπόθεση Γεωργοπαπαδάτου. Είταν όμως παραμονές πρωτοχρονιάς και ο ανακριτής έλειπε. Τότε οι χωροφύλακες με πήγαν στην Παληά Στρατώνα, μια και είχα καταδίκη για 15 μέρες. Εκεί με κατάγραψαν με το όνομα Ζάδης και με βάλαν στα κατάδικα. Είχες τότε δικαίωμα να πληρώσεις και να εξαγοράσεις το μισό της ποινής. Λεφτά δεν είχα και ειδοποίη­σα την οργάνωση, που πλήρωσε μόνο στη 12η μέρα.
Στο μεταξύ ο ανακριτής είχε ζητήσει το Ζαχαριάδη απτά υπόδικα, μα τέτοιος στα χαρτιά της Χωροφυλακής δεν υπήρχε. Ώσπου να ξεκαθαριστεί το ζήτημα, πρόλαβα με την εξαγορά και βγήκα. Έμενα παράνομος.
Στο μεταξύ στην Κ.Ε. της ΟΚΝΕ είχα ’ρθεί σε διάσταση με τον Κολοζώφ. Ο Κολοζώφ είταν ένα εγωιστικό και φιλόδοξο αντικομματικό στοιχείο. Με φοβότανε ότι θα τον υποσκελίσω στην ΟΚΝΕ, και η αλήθεια είνε ότι στο Συνέδριο της ΟΚΝΕ το 1925 μπορούσα και έπρεπε να τον διώξω απτήν ΟΚΝΕ, δεν το έκανα όμως από μικροαστική ευαισθησία. Όταν είμουνε στην ΚΟΠ, πριν ακόμα πέσει ο Πάγκαλος, η Κ.Ε. του Κόμματος μου ανάθεσε να οργανώσω την απόδραση του Π. Πουλόπουλου και του Γ. Κολοζώφ. Έστειλα την Ντόμνα Παπάζογλου –γυναίκα τότε του Κολοζώφ– στη Φολέγανδρο με το σχέδιο απόδρασης, και τη μέρα που ορίστηκε πήγα ο ίδιος με βάρκα να τους πάρω. Αυτοί όμως, για λόγους «πολιτικούς», είχαν αρνηθεί να φύγουν και δεν κατέβηκαν στο μέρος όπου τους περίμενα. Αυτό το περιστατικό μεγάλωσε ακόμα πιο πολύ την περιφρόνησή μου προς τον Κολοζώφ. Όταν γύρισε απτήν εξορία, του τάπα όλα ανοιχτά στην Κ.Ε. της ΟΚΝΕ. Είμουνα όμως απασχολημένος κυρίως στην ΚΟΠ, και αυτός άρχισε στην Κ.Ε. της ΟΚΝΕ διαβολές ενάντιά μου ότι παραμελώ την ΟΚΝΕ, αν και ήξαιρε ότι η Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. με είχε βάλει στην ΚΟΠ γραμματέα και είχα όλο το βάρος της δουλειάς. Στην εποχή του Πάγκαλου, στα 1926, είχαμε μείνει στην Κ.Ε. της ΟΚΝΕ κυρίως οι Αγησ. Βλάχος, Γεωργ. Κωνσταντινίδης (Ευσταθίου είτε Ασημίδης) και εγώ. Στο μεταξύ είχαμε στείλει τον Κωνσταντινίδη στη Βιέννη σε μια συν/ψη της Βαλκ. Ομοσπονδ. Κομμ. Νεολαίας. Όταν γύρισε ο Κωνσταντινίδης, άρχισε μαζί του ο Κολοζώφ την υπόσκαψή μου. Παράσυραν και τους Ξυπόλυτο, Μουτζούρη και Ντούβα. Εγώ έβλεπα μόνο την κομματική μου δουλειά και ούτε έχανα λεφτό με τις εντρίγκες του Κολοζώφ. Στο μεταξύ πέρασα στην παρανομία, και έτσι έφτασα στη συν/ψη της ΟΚΝΕ το Φλεβάρη του 1927. Σ’ αυτήν πήρε μέρος και ο αντιπρόσωπος της Κ.Δ.Ν. Γκάρικτς (αυτός που κατοπινά τουφεκίστηκε στην ΕΣΣΔ σαν τροτσκιστής). Όταν είδα εγώ ότι ο Γκάρικτς, χωρίς να μελετήσει τα γεγονότα, αγκάλιασε τον Κολοζώφ, ζήτησα, σε συμφωνία με την τότε καθοδήγηση του Κόμματος (Χαϊντάς-Ευτυχιάδης κτλ.), να περάσω οριστικά στο Κόμμα, και αυτό αποφάσισε και η συν/ψη της ΟΚΝΕ. Τα γράφω όλα αυτά για να κρατηθεί η ιστορική συνέχεια. Απτό 1924 που πρωτογνώρισα τον Κολοζώφ κατάλαβα τι αριβιστικό στοιχείο είνε, και στα 1927, όταν έφευγα απ’ την ΟΚΝΕ, είξερα πού θα καταντήσει ο Κολοζώφ και η παρέα του. Το λάθος μου είνε ότι θεληματικά τους άφισα λεύτερο το έδαφος και δεν τους πολέμησα πολιτικά-ιδεολογικά ακόμα και στη συν/ψη της ΟΚΝΕ το Φλεβάρη του 1927, δεν τους ξεσκέπασα όταν είδα και τη στάση του Γκάρικτς, που δεν έβλεπε πέρα απ’ τη μύτη του.
Στα μέσα του 1927 η Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. με έστειλε γραμματέα της Θεσσαλίας στο Βόλο. Μετά τρεις μήνες ένα βράδυ, από κατάδοση ενός προβοκάτορα, με πιάσαν, τους ξέφυγα όμως, χάρη στα ψεύτικα χαρτιά, όταν με στείλαν με συνοδεία να τους δείξω το σπίτι που καθόμουνα. Στο Βόλο έμεινα και παραπέρα, ως τις αρχές του 1928, οπότε με ξαναπιάσανε μ’ όλον τον πυρήνα μου στη συνεδρίασή του από προδοσία ενός μέλους του πυρήνα χαφιέ, χωρίς να διευκρινίσουν πάλι ποιος είμαι. Έμεινα τρεις σχεδόν μήνες φυλακή στο Βόλο. Μετά το τρίμηνο ετοιμαζόμουνα για εξορία. Λίγες μέρες πριν συμπληρωθεί το 3μηνο, κάποιος καταδότης ειδοποίησε τον αρχιχαφιέ της Λάρισας Τέγο. Αυτός ήρθε, με ανεγνώρισε, και τότε με στείλαν στην Αθήνα για την υπόθεση του Γεωργοπαπαδάτου. Με κλείσαν στην Παληά Στρατώνα. Με στείλαν στη Λειβαδιά, με ξαναφέραν στην Παληά. Η δίκη στο κακουργοδικείο αναβλήθηκε 6 φορές. Στο Βόλο είχα πριονίσει ένα σίδερο και άνοιξα μια τρύπα στον τοίχο μα δεν τα κατάφερα κυρίως γιατί τα πρόσωπα απ’ τους κοινούς κατάδικους που αναγκαστικά παίρναν χαμπάρι για τη δουλειά τη στραπάτσερναν. Για τους ίδιους λόγους απότυχα και στη Λειβαδιά, όπου άνοιξα τρύπα στον τοίχο, μα με κατάδωσε ένας κοινός κατάδικος. Ύστερα όμως απ’ την 5η αναβολή στο κακουργοδικείο του Πειραιά, ανεβαίνοντας με τον ηλεχτρικό, πήδηξα απ’ το τραίνο και έφυγα. Τότε με απόφαση της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε., και παρά τις αντιρρήσεις μου (μου βάλαν ζήτημα πειθαρχίας), στάλθηκα στα μέσα του 1929 στην ΕΣΣΔ για σπουδές. Στο διάστημα αυτό μέχρι την αναχώρησή μου για την ΕΣΣΔ, πήρα ενεργό μέρος απτό 1925 και μέσα απτή φυλακή στην πάλη ενάντια στο λικβινταρισμό. Σε μια συζήτηση πριν απ’ το 4ο συνέδριο του κόμματος, και απ’ αφορμή την αρθρογραφία μου απτή φυλακή για την κατάσταση και το απεργιακό κύμα που το 1ο 6μηνο του 1929 φούντωνε γοργό, ο Πασχάλης (Αναστασιάδης) με χτύπησε απτήν «Κομέπ» για δεξιές εκδηλώσεις. Τον Πασχάλη στα 1926 τον είχα ξεσκεπάσει και χτυπήσει στην Κ.Ν. Θεσ/νίκης σαν στοιχείο μικροαστικό, εγωιστικό και τυχοδιωκτικό. Για ν’ αναδειχτεί και επιπλεύσει, αυτός χτυπούσε τότε δίχως αρχές τους καλούς κι εξελίξιμους νεολαίους της Κ.Ν. Θεσ/νίκης. Την απάντησή μου στον Πασχάλη δεν τη δημοσίεψαν.
Στη Σοβ. Ένωση έμεινα ως τον Οχτώβρη του 1931. Στο διάστημα αυτό, τέλη του 1929, γνωρίστηκα και συνδέθηκα με τη γυναίκα μου Μάνια Νοβάκαμα [Νοβάκοβα] του Κ.Κ. Τσεχοσλοβακίας. Το 1934 αποχτήσαμε γυιο, τον Κύρο. Πέρασα στο ρούσικο κόμμα και παρακολούθησα πολιτικά και οικονομικά μαθήματα. Τον Οχτώ­βρη του 1931 ξαναγύρισα στην Ελλάδα. Με κοοπτάτσια γίνηκα μέλος του Π.Γ. της Κ.Ε. μαζί με τους Γιάνν. Ιωαννίδη, Νεφελούδη, Σκλάβαινα και Γιάνν. Μιχαηλίδη. Από τότε πήρα μέρος, μέχρι τη μέρα που πιάστηκα, στις 17 Σ/βρη του 1936, στην καθοδήγηση του κόμματος, και η προσωπική μου ευθύνη σ’ όλο αυτό το διάστημα για την όλη την πορεία και δουλειά του Κ. είνε σοβαρή και μεγάλη. Στο διάστημα αυτό σε φυλακή και σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία έκανα 8½ χρόνια. Βασική έγνοια μου σε όλο αυτό το διάστημα είταν να μη γίνω αφορμή για οποιαδήποτε πολιτική είτε οργανωτική ζημιά στο κόμμα, και παράλληλα να υπερα­σπιστώ τη γραμμή του κόμματος και να το βοηθήσω στη δουλειά του, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρισκόμουνα. Φυσικά ούτε σκέφτηκα ποτέ να παίξω από μέσα καθοδηγητικό ρόλο και αντιτάχτηκα σε σχετικές σκέψεις που πρόβαλλαν άλλοι. Ξεκινούσα πάντα από την αρχή ότι οτιδήποτε κάνει ένας από μέσα, και μάλιστα στις συνθήκες τις δικές μου, έτσι είτε αλλιώς θα τώξερε είτε θα το μάθαινε η ασφάλεια. Ανάλογα με τη θέση αυτή κανόνιζα τη δουλειά μου, με βασική πάντα φροντίδα να μη γίνω αφορμή για οργανοτεχνικό χτύπημα ενάντια στο κόμμα. Νομίζω ότι βασικά το κατάφερα καλά.
Στο διάστημα της φυλάκισής μου κύρια απασχόλησή μου είταν:
α) Μελέτη των προβλημάτων του Κ. και του τόπου.
β) Φροντίδα για την ομαλή ατομική-ομαδική και κομματική-πολιτική ζωή μέσα στη φυλακή και στο στρατόπεδο.
γ) Απασχόληση με ειδικά κομματικά ζητήματα, όπως λ.χ. η υπόθεση Μάθεση.
δ) Με τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, ξέροντας την κατάσταση στο κόμμα, πήρα την πρωτοβουλία για το 1ο και το 2ο γράμμα, και η όλη «συνεργασία» μου με την Π.Δ. απόβλεπε στο να χρησιμοποιήσω, μέσα στις δύσκολες εκείνες στιγμές, και την ελάχιστη δυνατότητα για σωστή πολιτική κομματική δουλειά, χωρίς να πολυλογαριάζω τους τύπους, έτοιμος να χρησιμοποιήσω και την παραμικρή δυνατότητα που είταν υποχρεωμένος να δώσει ο εχθρός για να κάνει όπως πίστευε τη δουλειά του.
Στις 20 του Μάη 1941 η Γεν. Ασφάλεια (Παξινός, Χαραλαμπίδης και Σία) πραγ­ματοποίησε απόφαση που ασφαλώς από πριν είχε πάρει ο Μανιαδάκης με τους άγγλους και με παρέδωσε στην Γκεσταπό, που την ίδια μέρα μ’ έστειλε στη φυλακή της Γκεσταπό, Βιέννη. Εκεί με ανάκριναν. Αρνήθηκα να δώσω οποιοδήποτε οργανωτικοτεχνικό στοιχείο για το Κ.Κ.Ε. και κατάληξα στη δήλωσή μου ενάντια στο χιτλερισμό, την κατοχή στην Ελλάδα κλπ. που είνε δημοσιευμένη στο «Ρ».
Απ’ τη Βιέννη μ’ έστειλε η Γκεσταπό στο Νταχάου. Εκεί η πολιτική απασχόλησή μου είταν:
α) Να οργανώσω τους γερμανούς κομμουνιστές κομματικά, πράγμα που τελικά έδωσε πολύ λίγα αποτελέσματα γιατί υπήρχαν πολλές φαγωμάρες και σύγχυση ανά­μεσά τους.
β) Η πάλη για την καθαρότητα της γραμμής και πάλης μας: 1) στο ζήτημα της πραχτικής δουλειάς (σαμποτάζ, βλάψη με όλες τις δυνατότητες στους χιτλερικούς), 2) στο θεωρητικό-πολιτικό τομέα σωστή τοποθέτηση και των αγγλοαμερικανών στον πόλεμο. (Αναφέρω ειδικά τα σημεία αυτά γιατί και στα δύο ήρθα σε σύγκρουση με τους συντρόφους που καθοδηγούσαν τους αυστριακούς κομμουνιστές, που είταν και οι καλλίτεροι, οι πιο πολλοί και οι πιο καλά οργανωμένοι στο Νταχάου. Οι αυστριακοί σύντροφοι αρνιόνταν την πραχτική δουλειά με σαμποτάζ και ενεργητική αντίπραξη στο χιτλερισμό, και δεύτερο είχαν βαθιές σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες σχετικά με τους αγγλοαμερικανούς και το ρόλο τους.)
γ) Η δουλειά με τους έλληνες συντρόφους, που απόβλεπε στη φυσική και πολιτική επιβίωση και σε πραχτική σαμποταριστική δουλειά, όσο χωρούσε.
Η σκέψη και η προσπάθεια να φύγω και να ξαναγυρίσω στην κομματική δουλειά δεν μ’ άφησε ποτέ. Και απτήν Κέρκυρα είχε μπει το ζήτημα απτό Π.Γ. Και όταν έφευγε ο Μιχαηλίδης πήρε σχετικές οδηγίες, μα δεν έκανε τίποτε. Και στην ασφάλεια προσπάθησα, και με αστυφύλακες άγνωστούς μου. Ο Σκαφίδης [Σκαφίδας] με προμήθευσε ύστερα από αίτησή μου με πριονάκι που τούφερε ο αδελφός του. Μα τα πριονάκια αποδείχτηκαν ακατάλληλα. Κάτι αστυφύλακες που με συνέδεσαν με τη Π.Δ. μου πρότειναν να φύγω. Σ’ αυτούς όμως δεν είχα εμπιστοσύνη, όπως δεν είχα εμπιστοσύνη και στο φύλακα και μετά υπαρχιφύλακα Περικλειώτη, που μου πρότεινε στην Κέρκυρα ένα φανταστικό και αρκετά ύποπτο σχέ­διο για απόδραση. Προσπάθειες έκανα και απτό Νταχάου. Μα οι γερμανοί σύντροφοι, παρά τις υπο­σχέσεις τους, δε δώσαν καμιά βοήθεια, κυρίως γιάφκα για όξω. Όταν στα μέσα του 1944 μπήκε μπρος ένα πραγματοποιήσιμο σχέδιο με τους δικούς μας πια του Μόναχου, είταν πια αργά.
Όταν με πήγαν στο Νταχάου, στα βιογραφικά μου στοιχεία που έδωσα είπα τα πράγματα όπως είχαν.
Στο Νταχάου, εφόσον η διοίκησή του δεν είχε μια συγκεκριμένη υπόδειξη από πάνω για εξόντωση, και εφόσον εσύ από μέσα δεν πιανόσουνα σε δουλειά πολιτική-οργανωτική είτε κλεψιά κλπ., μπορούσε να σταθείς στα πόδια αν έλυνες το ζήτημα της τροφής, της φυσικής ύπαρξης (λ.χ. εύκολη δουλειά, πρόσθετη τροφή κλπ.). Σ’ αυτό το σημείο με βοήθησαν σοβαρά τόσο οι γερμανοί και αυστριακοί κομμουνιστές, όσο και οι έλληνες σύντροφοι, που ήρθαν πιο αργά.
Όταν στις 29 του Απρίλη ήρθαν οι αμερικάνοι στο Νταχάου, εγώ έφυγα και πή­γα στο Μόναχο, στους εκεί δικούς μας αιχμάλωτους πολέμου (εαμίτες και ελασίτες). Μετά 2 μέρες ήρθαν οι αμερικάνοι και με πήραν και με κράτησαν, ως τη μέρα που μ’ έστειλαν αεροπορικώς στο Παρίσι, σ’ ένα είδος περιορισμού. Στο Παρίσι παρουσιάστηκα στην Ελλην. Πρεσβεία, αυτή ενήργησε στην αγγλική Πρεσβεία, και έτσι έφτασα στις 29.5.45 στην Αθήνα με το όνομά μου σαν αξιωματικός του ελληνικού στρατού. Αυτό έγινε για να ευκολυνθεί το ταξίδι.
Εδώ ξαναμπήκα στη δουλειά του Κόμματος. Το Κ.Κ.Ε., περνώντας τη μεγάλη δοκιμασία της διχτατορίας, του πολέμου, της κατοχής και του μεταδεκεμβριανού καθεστώτος, δημιουργήθηκε στο πρώτο κόμμα του Λαού και της χώρας. Τραβά θαρ­ραλέα το σωστό δρόμο. Πιστεύω όμως πως χρειάζεται απτήν υπεύθυνη κομματική καθοδήγηση να εξεταστούν πρόσωπα και πράγματα στην κομματική δουλειά απτό 1931 και δω, για να ξεκαθαριστούν και διευκρινιστούν πολλά ζητήματα που μένουν κάπως εκκρεμή και εμποδίζουν, ας είνε και λίγο, την απρόσκοπτη πορεία του Κόμματος. Κυρίως πρέπει να ερευνηθούν και να φωτισθούν, υπεύθυνα κομματικά, μια σειρά ζητήματα στην εσωκομματική ζωή και εξέλιξη, όσο και στην πολιτική του κόμματος τόσο στην περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά όσο και κατοπινά.
Αυτό σήμερα είναι τόσο πιο απαραίτητο όσο πάμε για καινούργιες δυσκολίες, και για το Κ.Κ.Ε. είνε αναγκαίο να διδαχθεί και διαπαιδαγωγηθεί πάνω στην πείρα του απτίς δύσκολες και κρίσιμες περιστάσεις και καμπές που πέρασε στο παρελθόν.

Αθήνα 15.8.46
Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ

Σημείωση: Οι αδελφές μου παντρέφτηκαν δίχως προίκα. Η Σάσα πήρε ένα κρητικό στρατιωτικό τότε και τώρα ιδιωτικό γιατρό, τον Κώστα Ζαχαράκη. Τώρα είνε δικός μας. Η Φωφώ πήρε τον καπνέμπορα Μιχάλη Δρόσο, αντιδραστικό μαυρομετωπίτη. Η ίδια είνε δικιά μας. Όταν γύρισα απτή Γερμανία, τον αδελφό μου Μίμη τον βρήκα μέλος του Κ.Κ.Ε. Η μητέρα είταν και είνε πάντα μαζί μου.

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ - ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ - ΟΧΙ ΝΕΑ ΟΜΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

Ένα μικρό ηχητικό απόσπασμα, που δόθηκε στη δημοσιότητα απο το κόμμα που εδρεύει στον Περισσό και παρουσιάζει, για πρώτη φορά στα σύγχρονα χρόνια, την φωνή του ιστορικού ηγέτη της Αριστεράς και του ελληνικού λαικοδημοκρατικού απελευθερωτικού κινήματος Νίκου Ζαχαριάδη, επαναφέρει στο προσκήνιο ένα γενικό αίτημα, μαζί με ένα απαράδεκτο γεγονός. Το απαράδεκτο γεγονός είναι η αυθαίρετη παρακράτηση και ιδιοποίηση εκ μέρους ενός συγκεκριμένου πολιτικού σχήματος, μιας μεγάλης - ιστορικής σημασίας - βάσης δεδομένων και υλικού, μιας βάσης που αντικειμενικά ανήκει στην ιστορία, ανήκει στο λαϊκό κίνημα και τις νέες γενιές, ανήκει στους ιστορικούς και τους ερευνητές, ανήκει τελικά σε όλους. Η απαράδεκτη τακτική και μέθοδος του κόμματος του Περισσού, που προσπαθεί να "διαχειριστεί" κατά το δοκούν την ιστορία του αριστερού - εργατικού - κομμουνιστικού κινήματος και προσφάτως - ειδικά - τον Νίκο Ζαχαριάδη και μάλιστα δίνοντας "σταγόνα - σταγόνα" το ιστορικό αρχειακό υλικό, ένα υλικό που οι περίπλοκες συνθήκες της ιστορικής εξέλιξης, έφεραν να διαθέτει, αυτή η τακτική είναι αποδοκιμαστέα και πρέπει άμεσα να τελειώσει. Το γενικό αίτημα είναι να ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. Να σταματήσει άμεσα το καθεστώς και η προσπάθεια μονοπωλιακής χρήσης και χρησιμοποίησης του ιστορικού υλικού. Ειδικότερα για την περίπτωση Ζαχαριάδη να σταματήσει η προσπάθεια και η απόπειρα μιας "νέας, σύγχρονης ομηρίας" του και μάλιστα απο αυτούς που ευθύνονται για την μεγάλη, πολύχρονη και αληθινή ομηρία - εξόντωση του, στα Μποροβίτσι και τα Σουργκούτ  της Σιβηρίας..

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

Η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΗΜΕΡΩΝ (πολιτικό σχόλιο της ΕΝΑΚ)

Η κοινοβουλευτική διαδικασία για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη κυβέρνηση, που προκλήθηκε απο τους Σαμαρά - Βενιζέλο, ολοκληρώθηκε χωρίς να δημιουργήσει σοβαρά γεγονότα και ιδιαίτερα απρόοπτα. Η παροχή δόθηκε τελικά απο 155 κυβερνητικούς βουλευτές, με δύο "παρών" απο τους πρώην βουλευτές της Δημαρ (ο γνωστός Ψαριανός και η Μάρκου).. Βασικό χαρακτηριστικό της διαδικασίας, η εκτεταμένη προσπάθεια κινδυνολογίας, τόσο απο τους εκπρόσωπους του μοναρχοφασισμού (που κυριαρχεί πλέον στην κυβερνητική εκπροσώπηση παρά τις αναγκαίες αποσύρσεις) όσο και του ευρύτερου, σημερινού, κυβερνητικού τμήματος του εγχώριου μπλοκ εξουσίας. Η κυβέρνηση προσπάθησε να "εκβιάσει" πολιτικό χρόνο για να συνεχίσει τις πολιτικές της, σε συνεργασία με τα ξένα κέντρα, τις πολιτικές εθνικής εξάρτησης και λαικής εξόντωσης, επιχειρώντας και πάλι να παρουσιάσει αυτές τις πολιτικές σαν μονόδρομο και κάθε άλλη εκδοχή πολιτικής σαν "καταστροφική". Τα αποτελέσματα απο την κοινοβουλευτική διαδικασία υπήρξαν ασήμαντα για την κυβέρνηση, τόσο στο επίπεδο της πολιτικής ουσίας, όσο και σε αυτό των κοινοβουλευτικών συσχετισμών. Θα μπορούσε μάλιστα να εκτιμηθεί, πως έδωσαν την αίσθηση περιορισμένης και ανεπαρκούς κυβερνητικής δυναμικής σχετικά με τον κυβερνητικό στόχο των 180 βουλευτών της προεδρικής εκλογής. Το όφελος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης απο την διαδικασία, θα μπορούσε να προσδιοριστεί ακριβώς σε αυτό το σημείο, καθώς βασική του θέση, που προβλήθηκε, ήταν η άμεση προσφυγή στις εκλογές. Κατά τα λοιπά, η αξιωματική αντιπολίτευση, σχετικά με τα κεντρικά και ουσιώδη θέματα της χώρας (π.χ "χρέος") επανέφερε την πολιτική του "ευρωπαϊκού χρέους", στην βάση της αδιαπραγμάτευτα φίλο ΕΕ θέσης της, μιας θέσης που εστιάζει και τοποθετεί το σύνολο των οικονομικών - κοινωνικών προβλημάτων της χώρας μας και τις προοπτικές αντιμετώπισης τους, εντός των ευρωενωσιακών - ευρωζωνικών διεργασιών και συσχετισμών, δηλαδή εντός των διεργασιών στα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Οι αναφορές Δραγασάκη στα κυβερνητικά "σκάνδαλα" με το ντόπιο κεφάλαιο, χωρίς όμως τελικά να "αποτολμηθούν" σαφέστερες τοποθετήσεις, αναμφίβολα ελέγχονται μεταξύ της προχειρότητας και της πολιτικής σκοπιμότητας.. Ανακεφαλαιωτικά και συμπερασματικά, η αντιπαράθεση μεταξύ της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξελίχθηκε σαν αντιπαράθεση μεταξύ δύο αντιλήψεων, δύο τάσεων για την λεγόμενη "διαπραγμάτευση" με τα κέντρα του εξωτερικού (τους λεγόμενους και δανειστές), που αποτελεί βάση άμεσα σχετιζόμενη με τις προτάσεις, θέσεις, πολιτικές τους, στο σύνολο των οικονομικών κοινωνικών προβλημάτων και προοπτικών της χώρας. Έτσι, οι κύριοι Σαμαράς - Βενιζέλος προέβαλαν και συνδέουν την κατεύθυνση τους, μέσω των δεσμών τους με τα κυρίαρχα ευρωζωνικά κέντρα (Μέρκελ - Γιούνγκερ - Σούλτς κλπ) και ο κ. Τσίπρας με το "κίνημα των νέο - διαπραγματευτών" (Ολάντ - Ρέντζι - Πάπας κλπ). Σε ένα άλλο επίπεδο, τραγικά απογοητευτική, για μια ακόμα φορά, η πολιτική παρουσία του κόμματος του Περισσού και των εκπροσώπων του, με μια "αναχωρητικού" ύφους παρουσία, έξω απο τα γεγονότα, τα προβλήματα, σε ένα ιδιότυπο ρόλο "πολιτικής οπισθοφυλακής".. Σε κάθε περίπτωση, αυτά που δεν ακούστηκαν δυνατά στην Βουλή, είναι τα τραγικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, των εργαζομένων, των αγροτών, των ανέργων, της νεολαίας, των επαγγελματιών, των συνταξιούχων, των αστέγων, των πεινασμένων. Δεν ακούστηκε μια πολιτική που να συγκρούεται συγκροτημένα με το καθεστώς της εξάρτησης, που να μην αναγνωρίζει αυτό το καθεστώς και τα χρέη του, μια πολιτική που να βάζει στόχο και προοπτική την λαϊκή και εθνική απελευθέρωση.  

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

ΔΗΛΩΣΗ ΛΑΓΚΑΡΝΤ / ΔΝΤ - "ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ" ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΝΕΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ - ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ

Ενώ η κυβέρνηση μιλά για "τέλος των μνημονίων" και "πλήρη απεμπλοκή", η λεγόμενη "διαπραγμάτευση" με τα ευρωατλαντικά ιμπεριαλιστικά κέντρα κινείται σταθερά και οδηγεί στην αναπαραγωγή του καθεστώτος σκληρής εθνικής εξάρτησης απο τα κέντρα αυτά. Στην Βουλή μιλάνε για το "τέλος" και την "νέα εποχή", ο Χαρδούβελης πηγαίνει στην Λαγκάρντ και το ΔΝΤ για συνεννοήσεις, όμως η Λαγκάρντ, με συνέντευξη της, ξεκαθαρίζει τα πράγματα, θέτοντας "άλλες προοπτικές" για την Ελλάδα..Συγκεκριμένα, συνέχιση του προγράμματος, το οποίο θα παρουσιαστεί σαν "προληπτική στήριξη" μέσω μιας πιστωτικής γραμμής του ΔΝΤ προς την Ελλάδα, είναι η πρόταση της  Κριστίν Λαγκάρντ, σαν "μια διαφορετική σχέση της χώρας με το Ταμείο στο μέλλον"..
Η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, σε συνέντευξη Τύπου στην Ουάσιγκτον, στο πλαίσιο της ετήσιας Συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, δήλωσε ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει την "ανάγκη προληπτικής στήριξης".. "Η Ελλάδα έχει σημειώσει πολύ μεγάλη πρόοδο, αλλά αν θέλει να διατηρήσει το θετικό οικονομικό περιβάλλον καλό θα ήταν να έχει προληπτική στήριξη (precautionary support)", είπε χαρακτηριστικά η Λαγκάρντ απαντώντας σε ερώτηση.. "Μιλάμε για μια εξέλιξη στη σχέση (τρόικας-Ελλάδας). Αλλά πιστεύουμε ότι η σχέση μπορεί να είναι πολύ βοηθητική για να προχωρήσει μπροστά η χώρα και τελικά να καταφέρει να βαδίσει μόνη της", είπε η επικεφαλής του ΔΝΤ, προσθέτοντας πως το Ταμείο είναι έτοιμο να βοηθήσει με αποτελεσματικό τρόπο... Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "Ε" που αναφέρει  ότι η εφημερίδα συνομίλησε διευκρινιστικά με αξιωματούχο του ΔΝΤ, η μετάφραση της φράσης "προληπτική στήριξη" σημαίνει την ύπαρξη μιας πιστωτικής γραμμής, ενός ποσού χρημάτων, το οποίο οι χώρες θα μπορούν να το χρησιμοποιούν όταν καταστεί ανάγκη. Ο αξιωματούχος ξεκαθάρισε στην εφημερίδα "Ε" ότι "αυτή η πιστωτική γραμμή παραπέμπει στη συνέχιση του προγράμματος με όρους και επιτήρηση, δεν ξεφεύγουμε καθόλου από τις υποχρεώσεις που απορρέουν από ένα Μνημόνιο" δήλωσε..

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

ΤΟ ΚΟΜΠΑΝΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΙΕΘΝΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ (μια αναλυτική παρουσίαση της κατάστασης στην περιοχή απο το "Κόμμα Εργασίας Τουρκίας" EMEP)

Το Ιράκ έχει ουσιαστικά χωριστεί σε τρία μέρη μετά την υπό αμερικανική ηγεσία κατοχή. Οι Κούρδοι έχουν πάρει τον έλεγχο του Βορρά, ενώ οι σιίτες την Ανατολή και το Νότο και οι σουνίτες Άραβες τη Δύση. Η εξουσία στο Ιράκ έχει κατανεμηθεί μεταξύ των Σιιτών, Σουνιτών και Κούρδων, αλλά η συνεργασία δεν κράτησε πολύ. Οι Κούρδοι ουσιαστικά ανακοίνωσαν την αυτοδιάθεση του Κουρδιστάν στο Βορρά. Οι Σουνίτες παραπονέθηκαν για την απουσία λόγου στη διακυβέρνηση της χώρας και τη διανομή που πετρελαίου, ερχόμενοι σε αντιπαράθεση με τους σιίτες και αντιστεκόμενοι στην πολιτική τους, μερικές φορές ακόμη και με ένοπλη πάλη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ακραίες θρησκευτικές δυνάμεις, όπως η Αλ-Κάιντα και οι Salafi τζιχαντιστές έχουν αποκτήσει δύναμη. Οι ομάδες αυτές έχουν την υποστήριξη από την Τουρκία, το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία.

Αργότερα, όταν ξεκίνησε ο ένοπλος αγώνας υποστηριζόμενος από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις - με επικεφαλής τις ΗΠΑ - εναντίον της κυβέρνησης στη Συρία, οι Αλ Κάιντα και οι δυνάμεις των Salafi στο Ιράκ, εισήλθαν στη Συρία και έγιναν η κύρια δύναμη που μάχεται κατά του καθεστώτος Άσαντ. Είχαν τον οπλισμό, την εμπειρία και ένα κεντρικό οργανισμό καθοδήγησης ενώ οι δυνάμεις της FSA που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ ήταν κατακερματισμένες, ανοργάνωτες και χωρίς πραγματική στρατιωτική εμπειρία. Ο αντι-Άσαντ συνασπισμός που καθοδηγείται από την Τουρκία, το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία, καθώς και τις ΗΠΑ και την ΕΕ, υποστήριξες το Μέτωπο της Al Nusra , που περιελάμβανε την Αλ Κάιντα που συνδέονται και άλλες ακραίες ομάδες, πιστεύοντας ότι είχαν τη δύναμη να νικήσει τον Άσαντ. Ωστόσο, οι πρακτικές των ακραίων θρησκευτικών ομάδων στο Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Λιβύη, την Αίγυπτο και τη Συρία έχουν ανησυχήσει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της. Αυτές οι ομάδες, ενώ εξυπηρετούν τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της από τη μία πλευρά, προσπαθούν να εγκαθιδρύσουν νόμο της Σαρία στο χώρο τους και προκαλούν ζημία στα συμφέροντα των ΗΠΑ, από την άλλη.

Μετά από αυτές τις εξελίξεις, ιδιαίτερα μετά τις δολοφονίες Αμερικανών διπλωματών στη Λιβύη από ακραίες ομάδες και τα γεγονότα στην Αίγυπτο, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της, μείωσαν την υποστήριξη που παρέχει σε ακραίες θρησκευτικές οργανώσεις στη Συρία.

Ομάδες όπως η Αλ Κάιντα, η Al Nusra, οι σαλαφιστές, κλπ, αφού συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να νικήσουν τις δυνάμεις του Άσαντ στη Συρία, δήλωσαν την αυτοδιάθεσή τους και δημιούργησαν ένα «ισλαμικό κράτος», που καλύπτει τις περιοχές της Συρίας υπό τον έλεγχό τους και περιοχές υπό σουνιτικό αραβικό έλεγχο στο Ιράκ.

Εν τω μεταξύ, εκμεταλλευόμενοι το κενό που δημιουργείται από τις συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων Άσαντ και της FSA και της Al Nusra, οι Κούρδοι της Συρίας έχουν δημιουργήσει τρεις αυτόνομες περιοχές κοντά στα τουρκικά σύνορα στη Βόρεια Συρία. Η ελεγχόμενο από τους Κούρδους περιοχή ονομάζεται Rojava (που σημαίνει Δύση ή τη Δύση του Κουρδιστάν στην κουρδική γλώσσα). Οι Κούρδοι, έχοντας ιδρύσει αυτόνομα καντόνια τους στη Rojava, οπλίστηκαν, κυρίως κατά τις επιθέσεις από ακραίες θρησκευτικές ομάδες. Οι εκπρόσωποι αυτών των Καντονιών υποστηρίζουν ότι η διακυβέρνηση δεν ήταν αποκλειστικά των Κούρδων, αλλά ότι Άραβες, Yazidis, Αρμένιοι, Τουρκμένων και άλλες μειονότητες και θρησκευτικές ομάδες μοιράζονταν την εξουσία και ως εκ τούτου, δημιούργησαν μια αυτόνομη δημοκρατική εναλλακτική λύση. Αλλά είναι σαφές ότι η πολιτική γραμμή του PKK είναι κυρίαρχη στη διακυβέρνηση της Rojava. Αυτή η γραμμή αντιπροσωπεύεται από το Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD). Η ασφάλεια της Rojava είναι κάτω από τον τομέα της ένοπλης Λαϊκής Μονάδες Προστασίας (YPG) και των Μονάδων Προστασίας των Γυναικών (YPJ). YPG / YPJ έχουν περίπου 5.000 ένοπλα μέλη. Μετά την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, το PYD έχει πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο των πόλεων Κομπανί, Afrin και Cinderas στην πολιτεία του Χαλεπίου. Όπως επίσης και των πόλεων Amude, Derik και Efrin στην πολιτεία της Hasaka, των πόλεων της Darbasiyah, Resulayn (σε όλη Ceylanpınar στο Şanlıurfa, Τουρκία) και της πόλη της Tirbesipiye. Το YPG, η ένοπλη πτέρυγα του PYD, έχει καταλάβει την πόλη της Resulayn από τις δυνάμεις της Al Nusra μετά από μια ένοπλη σύγκρουση και έφερε τις δεξαμενές που κατασχέθηκαν από αυτούς στο Κομπανί.

Τα τρία καντόνια της Rojava δεν μοιράζονται σύνορα μεταξύ τους. Το καθεστώς Άσσαντ ίδρυσε σουνίτικα χωριά μεταξύ των οικισμών των Κούρδων. Αυτά είναι τώρα υπό τον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους.

Περίπου πριν από τέσσερις μήνες, ένοπλες δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους είχαν αρχίσει να προελαύνουν προς τα ανατολικά στοχεύοντας τη Βαγδάτη. Κατέλαβαν γρήγορα τη Μοσούλη, μια μεγάλη πόλη του Ιράκ. Στις περιοχές όπου προελαύνουν και στη Μοσούλη, οι σουνίτες ιρακινοί στρατιώτες δε παρουσιάζουν καμία αντίσταση και παραδίδουν τα όπλα τους στο Ισλαμικό Κράτος. Μερικοί προσχώρησαν στις τάξεις του Ισλαμικού Κράτους και μερικοί κατέφυγαν στα ανατολικά. Ενώ προελαύνουν προς τη Βαγδάτη, η σιιτική ηγεσία της ιρακινής κυβέρνησης αντικαταστάθηκε, οι ΗΠΑ παρείχαν την κεντρική Ιρακινή κυβέρνηση με όπλα και στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες και ξεκίνησαν αεροπορικές επιθέσεις εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Η αντίδραση του Ισλαμικού Κράτους ήταν να κάνει μια στροφή 180 μοιρών και να αρχίσει να προωθείται στις κουρδικές περιοχές του Ιράκ και τη Συρία. Οι δυνάμεις του Μπαρζανί της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν στο Βόρειο Ιράκ δεν μπορούσαν να αντέξουν την επίθεση του IS και υποχώρησαν, εγκαταλείποντας τις θέσεις και τα όπλα τους.

Στο ιρακινό Κουρδιστάν, το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ) δυνάμεις (οι οποίες είχαν εξαπολύσει έναν πόλεμο για 30 χρόνια εναντίον της Τουρκίας μέχρι την πρόσφατη κατάπαυση του πυρός) αντιμετώπισε τις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους και κατάφερε να σταματήσει την προέλασή τους κατά τόπους. Οι δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους ήρθαν πιο κοντά στην πρωτεύουσα του ιρακινού Κουρδιστάν, Ερμπίλ και τη σημαντική πόλη του πετρελαίου Κιρκούκ και κατέλαβαν την πόλη Yazidi της Shengal. Δεκάδες χιλιάδες Yazidis έφυγαν από τη Shengal και έχουν καταφύγει στην Τουρκία.

Η υποστήριξη των ΗΠΑ βοήθησε στο να σταματήσει η επέλαση του IS στο ιρακινό Κουρδιστάν και ως συνέπεια το IS άρχισε να επιτίθενται στο Κομπανί το οποίο πλέον περιβάλλεται από τρεις πλευρές από δυνάμεις του IS στα ανατολικά, νότια και δυτικά, με εξαίρεση τα σύνορα με την Τουρκία, στα βόρεια. Οι δυνάμεις του IS έχουν τανκς και βαρύ πυροβολικό, ενώ οι δυνάμεις του YPG / YPJ στο Κομπανί έχουν μόνο ελαφρά όπλα πεζικού. Οι ηλικιωμένοι, οι γυναίκες και τα παιδιά στο Κομπανί έχουν διαφύγει στην Τουρκία. Δεκάδες χιλιάδες είναι στην πόλη της Suruc στην Τουρκία, σε καταυλισμούς στην ύπαιθρο και πεινάνε.

Το Κομπανί χρειάζεται όπλα για την καταπολέμηση του IS. Χρειάζεται η Τουρκία να ανοίξει ένα διάδρομο για να φέρει τανκς και βαρύ πυροβολικό που έχει εγκαταλειφθεί στο Ανατολικό Καντόνι από τους Κούρδους του Ιράκ και τις ιρακινές στρατιωτικές δυνάμεων και έχουν κατασχεθεί από το YPG. Οι δυνάμεις του IS είναι τώρα εντός 1 χιλιομέτρου από τις θέσεις του YPG.

Το κόμμα μας και άλλες προοδευτικές δημοκρατικές δυνάμεις της Τουρκίας διοργανώνουν διαδηλώσεις για να πάρει την υποστήριξη των λαών και να αναγκάσει την κυβέρνηση να βοηθήσει το Κομπανί. Εκείνοι που υποστηρίζουν την αντίσταση πάει στο Suruc στην τουρκική πλευρά για να έχουν πρόσβαση στο Κομπανί και να φέρουν τρόφιμα και άλλες προμήθειες. Προφυλάσσουν μια περιοχή ένα 25 χιλιομέτρων από τα τουρκο-συριακά σύνορα για να αποτρέψουν του μαχητές του IS να προσχωρήσουν στα τουρκικά σύνορα και την έναρξη μιας επίθεσης από το βορρά. Μεγάλο μέρος της κουρδικής νεολαίας από την Τουρκία διασχίζει τα σύνορα προς την Κομπανί για την καταπολέμηση του IS και για υποστηρίξει την αντίσταση.

Εν τω μεταξύ, η τουρκική κυβέρνηση έχει ενταχθεί στον συνασπισμό των ΗΠΑ εναντίον του IS και θέλει να δημιουργήσει μια μεγάλη νεκρή ζώνη 40-50 χιλιομέτρων στην Rojava, κατά μήκος των τουρκο-συριακών συνόρων για να διευθετήσει τους Σύριους πρόσφυγες που πέρασαν τα σύνορα προς την Τουρκία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Οι πληθυσμοί σε αυτή τη ζώνη θα αφοπλιστούν (εξ ου και τα PYD και YPG θα χάσουν τον έλεγχο και την επιρροή στη Rojava και οι συμμαχικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, θα υπερασπιστούν την περιοχή ενάντια στο IS και τις δυνάμεις του Άσαντ). Αργότερα, θα συσταθεί ένας στρατός του FSA σε αυτή την περιοχή για να καταπολεμήσεις τις δυνάμεις του Ασάντ.

Οι προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις στην Τουρκία τάσσονται εναντία αυτού του σχεδίου. Είμαστε αντίθετοι σε μια νεκρή ζώνη και τον τουρκικό στρατό που διασχίζει τα σύνορα. Θέλουμε η Τουρκία να σταματήσει να υποστηρίζει το IS και να επιτρέπει στους μαχητές του χρησιμοποιούν τα τουρκικά σύνορα. Θέλουμε η Τουρκία να στηρίξει τους λαούς του Κομπανί και της Rojava από τις επιθέσεις του IS.

Το κόμμα μας πιστεύει ότι στην τρέχουσα κατάσταση η διεθνής αλληλεγγύη και υποστήριξη του Κομπανί είναι ζωτικής σημασίας. Καλούμε τα κόμματα και τις οργανώσεις σας και τους λαούς σας να υποστηρίξουν και να δείξουμε αλληλεγγύη στο Κομπανί και τη Rojava.

Πιστεύουμε ότι η αλληλεγγύη με τους λαούς της περιοχής ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και οι επιθέσεις είναι ένα από τα πιο επείγοντα πολιτικά καθήκοντα.

Ο ιμπεριαλισμός θα χάσει και νικητές θα είναι οι λαοί! Ζήτω η αντίσταση του Κομπανί!

Ζήτω η αντίσταση του Κομπανί

Κόμμα Εργασίας (EMEP), Τουρκία

ΕΝΩ ΤΟ ΚΟΜΠΑΝΙ ΜΑΧΕΤΑΙ ΗΡΩΙΚΑ - ΝΑΤΟ / ΤΟΥΡΚΙΑ / ISIS ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ

Οι μαζικές διαδηλώσεις των Κούρδων στην Τουρκία (14 νεκροί) και σε όλη την Ευρώπη για το Κομπανί, έρχονται να επιβεβαιώσουν τα παιγνίδια και τις μεθοδεύσεις των "ανθρωπιστών" του ιμπεριαλισμού, των Νατοικών κέντρων και της ίδιας της ηγεσίας της Τουρκίας, που όλοι μαζί χρησιμοποιούν τους ισλαμο φασίστες του χαλιφάτου ISIS για τους δικούς τους σκοπούς, θυσιάζοντας οτιδήποτε, χωρίς δισταγμό. Χαρακτηριστική η δήλωση του Τούρκου ΥΠΕΞ. "Δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένει κανείς ότι η Τουρκία θα διεξάγει μονομερή χερσαία επιχείρηση για τη σωτηρία της συριακής κουρδικής πόλης Κομπάνι" είπε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου... "Διεξάγουμε συνομιλίες... "Όταν θα υπάρξει κοινή απόφαση, η Τουρκία θα διαδραματίσει τον ρόλο που τής αντιστοιχεί", δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ που επισκέπτεται την Κωνσταντινούπολη. Από την δική του πλευρά, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ εξήγησε ότι η δημιουργία ζώνης ασφαλείας ή απαγόρευσης των πτήσεων στο έδαφος της Συρίας δεν βρίσκεται "ακόμη" στην ατζέντα των συζητήσεων"... Είναι σαφέστατο ότι τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και το μαντρόσκυλο τους, η Τουρκία, μεθοδεύουν, μέσω του ISIS, σχέδια παρέμβασης και γενικότερης αποσταθεροποίησης ενάντια στην Συρία και στην κυβέρνηση Άσαντ, όπως εξαρχής επιδιώκουν.



ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ "ΨΗΦΟ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ" - ΑΠΕΝΑΝΤΙ Ο ΛΑΟΣ - ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΝΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Το βράδυ της Παρασκευής θα ολοκληρωθεί η κοινοβουλευτική διαδικασία που προκάλεσε η κυβέρνηση για παροχή "ψήφου εμπιστοσύνης"... Σήμερα είναι η δεύτερη ημέρα.. Στην Βουλή λέγονται και επαναλαμβάνονται τα ήδη γνωστά, ενώ η ζωή του ελληνικού λαού χειροτερεύει ακόμα περισσότερο..

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

ΦΕΥΓΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΤΡΟΙΚΑ - ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΣΤΙΣ 26/10 - ΣΤΗΝ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ ΓΙΑ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΔΝΤ/ΛΑΓΚΑΡΝΤ Ο ΧΑΡΔΟΥΒΕΛΗΣ

Ολοκληρώνεται σήμερα και αυτός ο γύρος διαβουλεύσεων κυβέρνησης - Τρόικα, που ξεκίνησε στο Παρίσι, συνεχίζεται και θα συνεχίζεται, αφού οι υπάλληλοι των ευρωατλαντικών κέντρων θα επανέλθουν στις 26 του Οκτώβρη. Στην σημερινή συνάντηση Χαρδούβελη - Τρόικας παρόντες είναι  ο σύμβουλος του πρωθυπουργού Σταύρος Παπασταύρου, ο βουλευτής Επικρατείας της Ν.Δ. Χρύσανθος Λαζαρίδης και οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Πρωτόπαπας και Κυριάκος Πιερρακάκης.
Οι υπάλληλοι των ιμπεριαλιστικών κέντρων θα αναχωρήσουν από την Αθήνα και να επιστρέψουν μετά τις 26 Οκτώβρη, όταν δηλ. "ανακοινωθούν τα stress tests για τις τράπεζες"...
Από την πλευρά των υπαλλήλων του εγχώριου μπλοκ εξουσίας και της ξεπουλημένης αστικής τάξης, ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης θα αναχωρήσει το Σάββατο για την Ουάσιγκτον και την Κυριακή θα συναντηθεί με τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, προκειμένου να συζητήσουν την διαμορφωμένη κατάσταση και "τις προοπτικές"..

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΛΑΒΡΟΦ - ΟΙ ΗΠΑ ΕΠΕΒΑΛΑΝ ΣΤΗΝ Ε.Ε ΤΙΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ

Σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στην Μόσχα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ κατηγόρησε σήμερα τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα για εξαναγκασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης να υιοθετήσει και να συμπορευτεί με τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας.
Ο Λαβρόφ επικαλέστηκε τις δηλώσεις του Αμερικανού αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν που έγιναν στις 2/10, στη διάρκεια ομιλίας του στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, που είχε αναφερθεί στις επιφυλάξεις των χωρών της ΕΕ να επιβάλουν οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας. Όπως είπε ο Λαβρόφ "μάλιστα δεν ζήτησε συγγνώμη για τις δηλώσεις που έκανε σε ομιλία του στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ σχετικά με το ότι οι ΗΠΑ ανάγκασαν την ΕΕ ενάντια στη βούλησή της και εις βάρος των οικονομικών της συμφερόντων να υιοθετήσει αντί ρωσικές κυρώσεις"..


ΤΟ ΚΟΜΠΑΝΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΣΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΧΑΛΙΦΑΤΟΥ - ΙΣΧΥΡΗ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΙΚΗ Η ΚΟΥΡΔΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Η είδηση που παρουσιάζεται με "περίεργη" ευκολία και ταχύτητα απο δυτικά και αστικά μέσα ενημέρωσης, ότι η μαχόμενη ενάντια στο ισλαμο φασιστικό χαλιφάτο, η Κουρδική πόλη Κομπάνι, στα σύνορα Συρίας με Τουρκία, έπεσε ήδη στα χέρια του Χαλιφάτου, δεν αποδεικνύεται καθόλου ακριβής, ούτε  και θεμελιωμένη απο τα γεγονότα. Επιβεβαιώνουν έτσι τις διεθνείς καταγγελίες ότι το ISIS ενισχύεται και στηρίζεται απο τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της, ότι αποτελεί πιόνι των ιμπεριαλιστών στην περιοχή εκείνη και πως διευκολύνει ποικιλοτρόπως τους σχεδιασμούς τους.
Πηγές και μαρτυρίες που βρίσκονται μέσα από στο Κομπάνι (Άιν αλ Άραμπ στα αραβικά) δήλωσαν και επιβεβαίωσαν ότι το χαλιφάτο έχει υψώσει σημαίες, όμως πρόσθεσαν ότι οι κουρδικές δυνάμεις μέχρι στιγμής έχουν καταφέρει να απωθήσουν τους τζιχαντιστές.
Πιο συγκεκριμένα "Το ΙΚ έχει υψώσει μία σημαία σε ένα κτίριο στο ανατολικό τμήμα της πόλης" δήλωσε ο Ισμαήλ Έσκιν, δημοσιογράφος από το Κομπάνι. "Δεν είναι μέσα στην πόλη, αλλά στο ανατολικό άκρο της. Δεν έχουν εισέλθει στην πόλη. Οι σφοδρές μάχες συνεχίζονται".. δήλωσε ο δημοσιογράφος.
..."Στη διάρκεια της ημέρας κάποιες φορές το ΙΚ σημειώνει προόδους, όμως οι Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG, η κύρια κουρδική πολιτοφυλακή) τους απωθούν. Σημειώνονται συγκρούσεις στην περιοχή, αλλά δεν είναι μέσα στην πόλη, οι YPG αντιστέκονται", σημείωσε ο Πάουερ Μοχάμεντ Άλι, ένας διερμηνέας του κουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης (PYD).
 Οι κουρδικές δυνάμεις που υπερασπίζονται την πόλη ανακοίνωσαν ότι είναι έτοιμες για μάχες στους δρόμους του Κομπάνι.
..."Οι τζιχαντιστές έφτασαν σε μερικά διάσπαρτα σπίτια στο ανατολικό τμήμα, όμως οι κουρδικές δυνάμεις εξαπολύουν αντεπίθεση" σημείωσε ο Άνουαρ Μουσλίμ, επικεφαλής της αυτόνομης περιφέρειας του Κομπάνι. Αν πέσει αυτή η στρατηγικής σημασίας πόλη, η περιοχή που ελέγχει το ISIS θα εκτείνεται από τη νοτιοανατολική Συρία ως τα ιρακινά σύνορα.
Στο μεταξύ τουλάχιστον 20 τζιχαντιστές του χαλιφάτου σκοτώθηκαν στη διάρκεια της νύχτας αφού κατάφεραν να διεισδύσουν στο Κομπάνι, έπεσαν όμως σε ενέδρα της κουρδικής πολιτοφυλακής YPG.

ΘΕΤΙΚΟ ΒΗΜΑ - ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ Η ΣΟΥΗΔΙΑ - ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ - ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΗΠΑ - ΧΑΙΡΕΤΙΖΟΥΝ ΟΙ ΛΑΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Θετικό βήμα, προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης και δικαίωσης του πολύχρονου αγώνα του Παλαιστινιακού λαού για αυτοδιάθεση, κρατική υπόσταση και Ανεξαρτησία, αποτέλεσε η ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης της Σουηδίας, την Παρασκευή που πέρασε, που προτίθεται να αναγνωρίσει την Παλαιστίνη. Ωστόσο, σύμφωνα με τις γνωστές πρακτικές του, το Ισραηλινό κράτος αντέδρασε επιθετικά στην ανακοίνωση της Σουηδίας. Ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Άβιγκντορ Λίμπερμαν δήλωσε ότι ο πρεσβευτής της Σουηδίας "θα κληθεί στο γραφείο του στην Ιερουσαλήμ την Δευτέρα για να του επιδοθεί επίσημη διαμαρτυρία"... Στην ίδια γραμμή και στάση με το Ισραήλ, πλήρως ευθυγραμμισμένες και οι ΗΠΑ που η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Τζεν Ψάκι αποκάλεσε την κίνηση της Σουηδίας "πρόωρη", επαναλαμβάνωντας την γνωστή μέθοδο της αναβλητικότητας απέναντι στο Παλαιστινιακό ζήτημα, μέθοδο που υπηρετεί τα ευρύτερα συμφέροντα και τα σχέδια του ιμπεριαλισμού στη περιοχή και γενικότερα και τον ρόλο του Ισραήλ εντός αυτών. "Ασφαλώς υποστηρίζουμε την εγκαθίδρυση Παλαιστινιακού κράτους, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο διαμέσου διαπραγματεύσεων"... δήλωσε η εκπρόσωπος των ΗΠΑ.
Από την πλευρά της Παλαιστίνης, ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς δήλωσε πως ελπίζει ότι ο κόσμος θα μιμηθεί το παράδειγμα της Σουηδίας, μιλώντας για ένα "σπουδαίο, έντιμο και τολμηρό βήμα".
Ο ΥΠΕΞ Ριάντ αλ Μάλκι ευχαρίστησε τη Σουηδία που υποστηρίζει το "νόμιμο δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού στην αυτοδιάθεση και ένα ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος" και κάλεσε και τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ να αναγνωρίσουν την Παλαιστίνη.
Πρέπει να επισημανθεί ότι η Σουηδία, με την ανακοίνωση αυτή, έγινε το πρώτο κράτος που αναγνωρίζει την Παλαιστίνη ενώ ανήκει ταυτόχρονα στην ΕΕ. Χώρες όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Σλοβακία έχουν ήδη αναγνωρίσει την Παλαιστίνη, αλλά πριν την ένταξη τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ είχε ταχθεί, μετά από ψηφοφορία το 2012, υπέρ της χορήγησης στην Παλαιστίνη καθεστώτος  "κράτους-μη μέλους - παρατηρητή", αφού η πλήρης ένταξη του Παλαιστινιακού κράτους εμποδίστηκε το 2011 από το Συμβούλιο Ασφαλείας και τους εκεί συσχετισμούς.



Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ 2015 - ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ - ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ - ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ / ΛΑΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ

"Έτοιμο" είναι απο πλευράς κυβέρνησης το προσχέδιο του προυπολογισμού 2015, μετά την σχετική συνάντηση Χαρδούβελη - Τρόικας. Όμως, όλα τα θέματα του προυπολογισμού παραμένουν ανοιχτά και εκκρεμή και  θα ξανά - συζητηθούν στις 26 Οκτώβρη και μετά, δηλαδή μετά τα "αποτελέσματα" των "τεστ αντοχής των ελληνικών τραπεζών". Τότε θα επιστρέψει η Τρόικα στην Αθήνα και θα συνεχιστεί το αποικιακού τύπου μαγείρεμα για την χώρα και την οικονομία της. Μέχρι σήμερα, εκ μέρους της Τρόικας (ευρωατλαντικών ιμπεριαλιστικών κέντρων) δεν υπάρχει σαφής τοποθέτηση για το προσχέδιο, δηλ. ούτε έγκριση, ούτε απόρριψη.. Όπως εκτιμά η ΕΝΑΚ και σύμφωνα με τα στοιχεία και τα δεδομένα, ο νέος προυπολογισμός 2015 συγκροτείται στην ίδια βάση, της πολιτικής εθνικής εξάρτησης - λαικής εξόντωσης, των ξεπουλημάτων - ιδιωτικοποιήσεων, των λεγόμενων πλεονασμάτων, της ανεργίας και της εξαθλίωσης.



Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ Ο ΓΙΟΥΝΚΕΡ - ΣΗΜΕΡΑ

Πυκνώνουν την παρουσία τους στην Ελλάδα οι μεγαλό - παράγοντες και οι υπάλληλοι των διεθνών - ευρωατλαντικών ιμπεριαλιστικών κέντρων, χαρακτηριστικό της περιόδου που διανύουμε και των "διασφαλίσεων" που επιδιώκουν τα κέντρα αυτά σχετικά με την εφαρμογή των  σχεδιασμών και των συμφερόντων τους στην χώρα. Έτσι, εκτός της παρούσας Τρόικα, "ανεπίσημη" επίσκεψη στην Αθήνα πραγματοποιεί, σήμερα ο πολυδιαφημισμένος και ως μέγας "φιλέλληνας", νέος  πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν- Κλοντ Γιούνκερ.  Ο κ. Γιούνκερ  θα έχει συνάντηση και γεύμα εργασίας με τον πρωθυπουργό κ.Αντώνη Σαμαρά. Πρόκειται για την δεύτερη έλευση Γιούνγκερ στην Ελλάδα μετά την τοποθέτηση του στην Ευρωπαϊκή  επιτροπή, που υποδηλώνει το αυξημένο ενδιαφέρον των διεθνών κέντρων για το "ελληνικό πρόγραμμα"..

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

ΑΠΟΨΕ - ΝΕΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Νέα συνάντηση των αρχηγών της συγκυβέρνησης απόψε (9μμ) σε συνέχεια της χθεσινής..

ΕΝΙΑΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΕΝΑΚ) - ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ - ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ - ΕΞΩ Η ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Βασικές προϋποθέσεις για να προχωρήσει η χώρα μπροστά. 

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΑΣΤΑΘΟΥΣ "ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ" ΣΕ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ - ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΣΤΕΚΕΤΑΙ Ο ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ

Προσπάθεια σχετικής "σταθεροποίησης" στο κοινοβουλευτικό επίπεδο, της ρευστής, ασταθούς και αβέβαιης κατάστασης που επικρατεί στον ευρύτερο κυβερνητικό χώρο, αλλά και καθ ησυχασμού - και - παροχής διαβεβαιώσεων προς τα διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα, ότι η κυβέρνηση Σαμαρά "αντέχει" στην εφαρμογή των σχεδιασμών τους για την χώρα, δρομολόγησε η χθεσινή σύσκεψη πρωθυπουργού - Βενιζέλου - Χαρδούβελη στο Μαξίμου. Έτσι, ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, στην έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου, την Δευτέρα 6 Οκτωβρίου, ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει η κυβέρνηση, χθες το απόγευμα..
Πιο συγκεκριμένα, η δήλωση της κυβερνητικής εκπροσώπου αναφέρει:
"1. Η διαδικασία εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας θα κινηθεί όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα και την συνταγματική πρακτική ένα μήνα πριν την λήξη της θητείας του απερχομένου Προέδρου, δηλαδή τον Φεβρουάριο του 2015 και
2. Μετά την έναρξη της νέας Συνόδου της Βουλής η κυβέρνηση θα ζητήσει αμέσως την επιβεβαίωση της εμπιστοσύνης της Βουλής προς αυτήν σύμφωνα με το άρθρο 84 του Συντάγματος".
Οι προφανούς σκοπιμότητας, φανερής ανησυχίας και εκνευρισμού κινήσεις του κυβερνητικού στρατοπέδου, αναμφίβολα εντείνουν και διευρύνουν την πολιτική ρευστότητα και αβεβαιότητα, αυξάνοντας τους "προβληματισμούς" των διεθνών κέντρων για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, καθώς γίνεται σαφές ότι το παρών κυβερνητικό τμήμα του εγχώριου μπλοκ εξουσίας, επιχειρεί να εκβιάσει - οριακά  και με εντεινόμενα ρίσκα - τις εξελίξεις και να "υπερασπιστεί" τον ρόλο του, στο πλαίσιο των ευρύτερων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και μεθοδεύσεων. Όμως, οι πάντες γνωρίζουν, στο εσωτερικό της χώρας και στο εξωτερικό, ότι η κυβερνητική πολιτική που υλοποιείται και μεθοδεύεται - και για το 2015 - έχει απέναντι της, έχει την αντίθεση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, μια αντίθεση που - επίσης - έχει εξελιχθεί σε οριακού χαρακτήρα.

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΑΜΑΡΑ - ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ - ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΡΕΥΣΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΚΗΝΙΚΟΥ

Στο πλαίσιο ενός ρευστού πολιτικού σκηνικού, όπως διαμορφώνεται απο σειρά στοιχείων και γεγονότων και με την Τρόικα παρούσα στην Αθήνα (για την συνέχιση της "διαπραγμάτευσης" που άρχισε στο Παρίσι), συνάντηση σήμερα - απόγευμα στο Μαξίμου μεταξύ Σαμαρά - Βενιζέλου, κρίσιμης σημασίας τόσο για τις προοπτικές της κυβερνητικής συνοχής, όσο και για τα θέματα της πολιτικής και γενικότερης ατζέντας του κυβερνητικού τμήματος του εγχώριου μπλοκ εξουσίας.