ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΑ "ΝΕΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ" - ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ “ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ” – Ο ΥΨΗΛΟΣ ΒΑΘΜΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΑΠΑΤΗΣ – ΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (Πολιτικό Σχόλιο)
Πραγματικά εντυπωσιακός δεν είναι ο αριθμός των ψηφοφόρων στις κάλπες για τον αρχηγό της “κεντροαριστεράς” (φουσκωμένος η μη) .. Άλλωστε, και μόνο το άθροισμα των ψηφοφόρων ΠΑΣΟΚ – Ποταμιού στις τελευταίες εκλογές υπερβαίνει κατά πολύ τους συμμετέχοντες στις διαδικασίες του “νέου” φορέα .. Ωστόσο, όσοι παρατηρούσαν αντικειμενικά τις ζυμώσεις και τις τάσεις στην βάση του κόσμου, εντόπιζαν μια εξελισσόμενη κινητικότητα – ορισμένου βαθμού – συσπείρωσης και μερικής επανασυσπείρωσης – “επαναπατρισμού” πολιτών της λεγόμενης παλιάς εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ, μια διαδικασία που είχε σαν αφετηρία της την επίσημη μνημονιακή “στροφή” του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως την προδοσία του ξεκάθαρου μηνύματος – λαϊκής πολιτικής εντολής ρήξης με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, στο Δημοψήφισμα του καλοκαιριού 2015 και την τεράστια λαϊκή απογοήτευση που δημιούργησε. Σε συνάρτηση με την αντιλαϊκή ταξική κυβερνητική πολιτική (λαϊκής εξαθλίωσης και εθνικής εξάρτησης) που δρομολογήθηκε μετά τις εκλογές – και – επιπλέον την κυβερνητική σύμπλευση των ΑΝΕΛ, που προκάλεσε και προκαλεί τακτικά τον “δημοκρατικό κόσμο”, δημιουργήθηκε ένα πολιτικό κλίμα διευκόλυνσης για την “κεντροαριστερή” ρητορική, όσο κενή περιεχομένου και αν είναι αυτή.
Παράλληλα, δεν μπορεί να αγνοηθεί το γεγονός της αδυναμίας η και της συνειδητής άρνησης, σαν αποτέλεσμα ολόκληρης της πολιτικής τους, των άλλων λεγόμενων αριστερών (κλπ) κομμάτων και σχημάτων (ΚΚ Περισσού – ΛΑΕ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΕΠΑΜ κ.α) να κερδίσουν -συσπειρώσουν ευρύτερες δυνάμεις της λαϊκής βάσης, που η καπιταλιστική κρίση και η σκληρή ιμπεριαλιστική κυριαρχία στην χώρα μας, τις οδήγησαν τα προηγούμενα χρόνια, μαζικά, εκτός της άμεσης πολιτικής επιρροής των αστικών κομμάτων και του αστικού πολιτικού συστήματος.
Η ξεκάθαρη και επίσημη μετακίνηση της πολιτικής του Τσίπρα προς μια ανοιχτή σύμπλευση με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία που κλιμακώθηκε την τελευταία περίοδο, η επίσκεψη Μακρόν στην Ελλάδα, το ταξίδι στην Αμερική του Τράμπ, η γενικότερη φιλοΝΑΤΟική πολιτική με την ενισχυμένη παραχώρηση βάσεων στο ΝΑΤΟ και τις συμφωνίες για τα αεροπλάνα, η έξαλλη κυβερνητική προσήλωση και υποταγή στην ΕΕ και στην “ηγεμόνα” της Μέρκελ, γενικότερα στα διεθνή αφεντικά, όλα αυτά μαζί δημιουργούν μια συγκεκριμένη πολιτική ατμόσφαιρα..
Εκτίμηση μας είναι πως πολιτικές δυνάμεις του (ευρύτερου) εγχώριου μπλοκ εξουσίας, σε πλήρη συνεργασία και με την επίβλεψη την ξένων (ιμπεριαλιστικών) κέντρων, επιχειρούν την υλοποίηση ενός συνολικού σχεδιασμού για την “πολιτική διαχείριση” και την καθυπόταξη – καταστολή του ελληνικού κινήματος αντίστασης – αμφισβήτησης και διαμαρτυρίας – του κινήματος ριζοσπαστικοποίησης που δημιουργήθηκε μέσα από τα σημαντικά γεγονότα της τελευταίας οκταετίας .. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η – περιορισμένης κλίμακας – ανασύνταξη της “κεντροαριστεράς”, στο ίδιο πλαίσιο και η ισχυρή στήριξη που παρέχεται στο “κεντροαριστερό εγχείρημα” από τα μεγάλα ιδιωτικά αλλά και τα κρατικά ΜΜΕ. Στόχος τους είναι, με το “τέλος των μνημονίων” και την μετά μνηνονιακή εποχή να έχουν αντιμετωπίσει – επιλύσει και το “πολιτικό πρόβλημα” που προκλήθηκε, συνεχίζοντας την πολιτική εθνικής εξάρτησης – λαϊκής κοινωνικής εξαθλίωσης με την αξιοποίηση κυβερνητικών σχημάτων και συνεργασιών, σε ένα πολιτικό σκηνικό που σταδιακά και μεθοδικά κατασκευάζουν.. Μια προσεκτική παρατήρηση στο χώρο της νεοφιλελεύθερης και φασιστικής Δεξιάς (ΝΔ – Χρυσή Αυγή – Καρατζαφέρηδες κλπ) δείχνει και εκεί μία κινητικότητα…
Πραγματικά εντυπωσιακός δεν είναι ο αριθμός όσων πήγαν στις κάλπες της “κεντροαριστεράς” (που καμιά απολύτως ομοιότητα δεν έχει άλλωστε, με τις ιδρυτικές διακηρύξεις του παλιού ΠΑΣΟΚ) λέγαμε στην αρχή του σχολίου.. Έχουμε δει και πιο “εντυπωσιακά” πράγματα.. πιο εντυπωσιακές συμμετοχές και είδαμε που κατάληξαν.. Πραγματικά εντυπωσιακός – όμως – είναι ο βαθμός της αυταπάτης εργαζομένων – αγροτών και πιθανώς ανέργων, πως μπορούν, ίσως, στην σύγχρονη εποχή, να βρουν λύσεις και απαντήσεις στα προβλήματα τους μέσα από τις “κεντροαριστερές” και τα “προοδευτικά κέντρα” της υποταγής. Της υποταγής στην ΕΕ που εξ – αγοράζει και δυναστεύει την χώρα μας, στο ευρώ που οδήγησε το λαό στην εξαθλίωση, και στο εγχώριο ξεπουλημένο κεφάλαιο, που αφού εξασφάλισε τις δουλειές του, απέλυσε, ξεπούλησε ασφαλιστικά ταμεία, έκλεισε μικρές επιχειρήσεις, αφού έβγαλαν τα χρήματα τους στο εξωτερικό, αφού ξεπούλησαν την χώρα και τις υποδομές της, τώρα μεθοδεύουν όλοι μαζί, υπό την υψηλή προστασία των ξένων αφεντικών, το νέο μέλλον τους, στην υποτιθέμενη “μεταμνημονιακή” χρεοκοπημένη Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα..
Πραγματικά εντυπωσιακός δεν είναι ο αριθμός των ψηφοφόρων στις κάλπες για τον αρχηγό της “κεντροαριστεράς” (φουσκωμένος η μη) .. Άλλωστε, και μόνο το άθροισμα των ψηφοφόρων ΠΑΣΟΚ – Ποταμιού στις τελευταίες εκλογές υπερβαίνει κατά πολύ τους συμμετέχοντες στις διαδικασίες του “νέου” φορέα .. Ωστόσο, όσοι παρατηρούσαν αντικειμενικά τις ζυμώσεις και τις τάσεις στην βάση του κόσμου, εντόπιζαν μια εξελισσόμενη κινητικότητα – ορισμένου βαθμού – συσπείρωσης και μερικής επανασυσπείρωσης – “επαναπατρισμού” πολιτών της λεγόμενης παλιάς εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ, μια διαδικασία που είχε σαν αφετηρία της την επίσημη μνημονιακή “στροφή” του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως την προδοσία του ξεκάθαρου μηνύματος – λαϊκής πολιτικής εντολής ρήξης με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, στο Δημοψήφισμα του καλοκαιριού 2015 και την τεράστια λαϊκή απογοήτευση που δημιούργησε. Σε συνάρτηση με την αντιλαϊκή ταξική κυβερνητική πολιτική (λαϊκής εξαθλίωσης και εθνικής εξάρτησης) που δρομολογήθηκε μετά τις εκλογές – και – επιπλέον την κυβερνητική σύμπλευση των ΑΝΕΛ, που προκάλεσε και προκαλεί τακτικά τον “δημοκρατικό κόσμο”, δημιουργήθηκε ένα πολιτικό κλίμα διευκόλυνσης για την “κεντροαριστερή” ρητορική, όσο κενή περιεχομένου και αν είναι αυτή.
Παράλληλα, δεν μπορεί να αγνοηθεί το γεγονός της αδυναμίας η και της συνειδητής άρνησης, σαν αποτέλεσμα ολόκληρης της πολιτικής τους, των άλλων λεγόμενων αριστερών (κλπ) κομμάτων και σχημάτων (ΚΚ Περισσού – ΛΑΕ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΕΠΑΜ κ.α) να κερδίσουν -συσπειρώσουν ευρύτερες δυνάμεις της λαϊκής βάσης, που η καπιταλιστική κρίση και η σκληρή ιμπεριαλιστική κυριαρχία στην χώρα μας, τις οδήγησαν τα προηγούμενα χρόνια, μαζικά, εκτός της άμεσης πολιτικής επιρροής των αστικών κομμάτων και του αστικού πολιτικού συστήματος.
Η ξεκάθαρη και επίσημη μετακίνηση της πολιτικής του Τσίπρα προς μια ανοιχτή σύμπλευση με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία που κλιμακώθηκε την τελευταία περίοδο, η επίσκεψη Μακρόν στην Ελλάδα, το ταξίδι στην Αμερική του Τράμπ, η γενικότερη φιλοΝΑΤΟική πολιτική με την ενισχυμένη παραχώρηση βάσεων στο ΝΑΤΟ και τις συμφωνίες για τα αεροπλάνα, η έξαλλη κυβερνητική προσήλωση και υποταγή στην ΕΕ και στην “ηγεμόνα” της Μέρκελ, γενικότερα στα διεθνή αφεντικά, όλα αυτά μαζί δημιουργούν μια συγκεκριμένη πολιτική ατμόσφαιρα..
Εκτίμηση μας είναι πως πολιτικές δυνάμεις του (ευρύτερου) εγχώριου μπλοκ εξουσίας, σε πλήρη συνεργασία και με την επίβλεψη την ξένων (ιμπεριαλιστικών) κέντρων, επιχειρούν την υλοποίηση ενός συνολικού σχεδιασμού για την “πολιτική διαχείριση” και την καθυπόταξη – καταστολή του ελληνικού κινήματος αντίστασης – αμφισβήτησης και διαμαρτυρίας – του κινήματος ριζοσπαστικοποίησης που δημιουργήθηκε μέσα από τα σημαντικά γεγονότα της τελευταίας οκταετίας .. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η – περιορισμένης κλίμακας – ανασύνταξη της “κεντροαριστεράς”, στο ίδιο πλαίσιο και η ισχυρή στήριξη που παρέχεται στο “κεντροαριστερό εγχείρημα” από τα μεγάλα ιδιωτικά αλλά και τα κρατικά ΜΜΕ. Στόχος τους είναι, με το “τέλος των μνημονίων” και την μετά μνηνονιακή εποχή να έχουν αντιμετωπίσει – επιλύσει και το “πολιτικό πρόβλημα” που προκλήθηκε, συνεχίζοντας την πολιτική εθνικής εξάρτησης – λαϊκής κοινωνικής εξαθλίωσης με την αξιοποίηση κυβερνητικών σχημάτων και συνεργασιών, σε ένα πολιτικό σκηνικό που σταδιακά και μεθοδικά κατασκευάζουν.. Μια προσεκτική παρατήρηση στο χώρο της νεοφιλελεύθερης και φασιστικής Δεξιάς (ΝΔ – Χρυσή Αυγή – Καρατζαφέρηδες κλπ) δείχνει και εκεί μία κινητικότητα…
Πραγματικά εντυπωσιακός δεν είναι ο αριθμός όσων πήγαν στις κάλπες της “κεντροαριστεράς” (που καμιά απολύτως ομοιότητα δεν έχει άλλωστε, με τις ιδρυτικές διακηρύξεις του παλιού ΠΑΣΟΚ) λέγαμε στην αρχή του σχολίου.. Έχουμε δει και πιο “εντυπωσιακά” πράγματα.. πιο εντυπωσιακές συμμετοχές και είδαμε που κατάληξαν.. Πραγματικά εντυπωσιακός – όμως – είναι ο βαθμός της αυταπάτης εργαζομένων – αγροτών και πιθανώς ανέργων, πως μπορούν, ίσως, στην σύγχρονη εποχή, να βρουν λύσεις και απαντήσεις στα προβλήματα τους μέσα από τις “κεντροαριστερές” και τα “προοδευτικά κέντρα” της υποταγής. Της υποταγής στην ΕΕ που εξ – αγοράζει και δυναστεύει την χώρα μας, στο ευρώ που οδήγησε το λαό στην εξαθλίωση, και στο εγχώριο ξεπουλημένο κεφάλαιο, που αφού εξασφάλισε τις δουλειές του, απέλυσε, ξεπούλησε ασφαλιστικά ταμεία, έκλεισε μικρές επιχειρήσεις, αφού έβγαλαν τα χρήματα τους στο εξωτερικό, αφού ξεπούλησαν την χώρα και τις υποδομές της, τώρα μεθοδεύουν όλοι μαζί, υπό την υψηλή προστασία των ξένων αφεντικών, το νέο μέλλον τους, στην υποτιθέμενη “μεταμνημονιακή” χρεοκοπημένη Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου